«Παρών», ανευθυνότητα και συνεχής κατήφορος

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τα μάθατε φαντάζομαι, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει «παρών» στην κύρωση της συμφωνίας Ελλάδας- Αιγύπτου γι την ΑΟΖ. Ταυτοχρόνως θα υπερψηφίσει τη συμφωνία με την Ιταλία!

Η απόφαση αυτή είναι ίσως η πιο γελοία απόφαση που έλαβε ο Τσίπρας από την πρώτη ημέρα που έλαβε το δαχτυλίδι από τον Αλαβάνο. Για τον απλούστατο λόγο ότι μια συμφωνία είτε είναι επιζήμια, άρα την καταψηφίζεις, είτε είναι επωφελής, άρα την υπερψηφίζεις. Μέσος όρος και «παρών» δεν υπάρχει!

Στην Κουμουνδούρου ισχυρίζονται ότι

η συμφωνία με την Αίγυπτο έχει θετικά και αρνητικά δεδομένα αφού ναι μεν  διεμβολίζει το τουρκολιβυκό μνημόνιο, αλλά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ενισχυτική της τουρκικής επιχειρηματολογίας για την επήρεια των ελληνικών νησιών.

Όμως, ακόμη κι αν είναι έτσι (που δεν είναι όπως αναφέρουν διπλωμάτες και νομικοί) γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε να οριοθετηθεί ΑΟΖ με την Αίγυπτο, έστω και τμηματικά; Επιπλέον, δεν θα έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να σταθμίσει το εθνικό συμφέρον και να την υπερψηφίσει;  Κι αφού δεν την υπερψηφίζει γιατί δεν την καταψηφίζει και δηλώνει «παρών»;

Να το πούμε και με άλλον τρόπο: Αν η Νέα Δημοκρατία ψήφιζε «παρών» στο Σκοπιανό, ισχυριζόμενη ότι ναι μεν δίνεται λύση σ’ ένα ζήτημα αλλά ταυτοχρόνως παραδίδονται εθνικά χαρακτηριστικά, δεν θα την χαρακτήριζε ανεύθυνη ο ΣΥΡΙΖΑ;

Γιατί, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε μια μη σοβαρή κι υπεύθυνη τοποθέτηση σ’ ένα εθνικό ζήτημα;

Νομίζω, δυστυχώς, ότι ο πρώτιστος λόγος είναι τα εσωκομματικά του. Τα έβαλαν επάνω από τα εθνικά! Ο Τσίπρας κι οι συν αυτώ ήξεραν ότι έχουν ένα κόμμα που «βράζει», με στελέχη που έχουν «βγάλει μαχαίρια» εν όψει συνεδρίου. Ενώ και στο ζήτημα της ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ «σφάζονται» παλικάρια. Ο Κοτζιάς κι οι πασοκογενείς βρήκαν τη συμφωνία επιζήμια ενώ οι «53» θετική! Για να μην αποτυπωθεί η διένεξη στην ψηφοφορία της Βουλής, ο Τσίπρας επέλεξε τον δρόμο του «παρών»… Μα αυτός στην ταμπέλα του γράφει ανευθυνότητα!

Πρέπει να πούμε κάτι ακόμη: Μπορεί ο εσωκομματικός πόλεμος στον ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί ν’ ακουμπήσει τον Τσίπρα (εξηγήσαμε χθες για ποιους λόγους, στο άρθρο με τίτλο «Ανεμοσκορπίσματα κι Ευκλείδης») αλλά ουδείς αμφιβάλει ότι η όποια «διεύρυνση» προς τη σοσιαλδημοκρατία πιο πολλά προβλήματα δημιουργεί, παρά κλείνει. Κι ότι οι χρόνιες παθογένειες του τμήματος του ΠαΣοΚ που προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ ενθυλακώθηκαν στην Κουμουνδούρου. Όπου, αφενός παρέλυσαν τα πάντα κι αφετέρου καθιστούν τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυριολεκτική αποδόμηση κι ανυποληψία. Γεγονός που αποτυπώνεται ακόμη και σ’ ένα τόσο σημαντικό θέμα, όπως η συμφωνία με την Αίγυπτο.

Πέραν όμως των εσωκομματικών του ΣΥΡΙΖΑ που τον οδηγεί σε ανεύθυνες θεσεις,  δεν πρέπει να παραβλέπουμε ή να ξεχνάμε και κάτι ακόμη: Ότι ο ίδιος ο Τσίπρας είχε ζητήσει από το βήμα της Βουλής να σταματήσει η κυβέρνηση την εξεταστική για τον Παπαγγελόπουλο, προκειμένου να δώσει συναίνεση στα εθνικά θέματα! Ο δε Κοτζιάς ζητούσε προσφάτως να μην είμαστε μοναχοφάηδες στα θέματα του Αιγαίου! Κι ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός αναρωτιόταν αν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα! Κι ο Κατρούγκαλος τόνιζε ότι η Τουρκία έχει δικαιώματα στο Αιγαίο!

Ιδού λοιπόν, πολλοί άλλοι λόγοι για το «παρών» του ΣΥΡΙΖΑ!  Δυστυχώς, ο κατήφορος δεν έχει τέλος!