Το παγούρι της Νίκης κι η επανάσταση

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Στις χώρες που η συζήτηση για την πανδημία γίνεται χωρίς την υστερία της Αριστεράς (αφού μόνο η Ελλάδα διαθέτει τρία κομμουνιστικά και σχεδόν κομμουνιστικά  κόμματα στη Βουλή) οι λοιμωξιολόγοι είναι σαφείς:  Τα παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο από το να μη πάνε σχολείο, παρά από τον ιό! Κι ότι κανένα στοιχείο δεν δικαιολογεί την αναστολή της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που αποτελεί κορυφαία κοινωνική προτεραιότητα.

Εδώ, όμως, στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, η Αριστερά κι η ψεκασμένη –συνωμοσιολογική Δεξιά δεν

επιτρέπουν στην Παιδεία να πορευτεί χωρίς πολιτική αντιπαράθεση.

Προσέξτε: Την εποχή της καραντίνας φώναζαν ότι τα παιδιά γίνονται… πειραματόζωα λόγω της επιχειρούμενης διαδικτυακής διδασκαλίας…  Δηλαδή, κάτι που γινόταν σε όλη την υφήλιο, οι ημέτερες πολιτικές δυνάμεις της βαθιάς αντίδρασης και συντήρησης το χαρακτήριζαν… πείραμα! Κάποιοι θυμήθηκαν ή ενέπλεξαν ακόμη και τα… προσωπικά δεδομένα για να ισχυροποιήσουν την ανοησία τους…

Ξέρετε ποιο ήταν κι είναι το κακό; Ότι τις αποφάσεις δεν τις αμφισβητούν οι επιστήμονες αλλά οι …λοιμοξιωλόγοι του συνδικαλισμού, του facebook και συγκεκριμένων αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ.

Άκουγα προχθές σε μεγάλο κανάλι ν’ απορεί κάποια αγωνιούσα μητέρα και να λέει:  «Γιατί τον Ιούνιο η υπουργός είχε βάλει πλαφόν 15 μαθητές σε κάθε τάξη και τώρα μπορεί να είναι 25;»…. Ήταν σαφές ότι το μυαλό της δεν μπορούσε να κατανοήσει ότι άλλο είναι 15 μαθητές χωρίς μάσκα κι άλλο 25 με μάσκα… 

Διάβαζα τις εφημερίδες που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορούν την Κεραμέως και την κυβέρνησης ότι δεν έχουν σχέδιο για το πότε θ’ ανοίξουν τα σχολεία. Μα τι σχέδιο να υπάρχει όταν οι πάντες πορεύονται ημέρα με την ημέρα; Ποιος σχεδιάζει τι θα κάνει μετά από δέκα ημέρες ή έναν μήνα; Και με τι δεδομένα;

Από την άλλη πλευρά ομολογώ ότι δεν κατανόησα για ποιον λόγο η Νίκη Κεραμέως κατέφυγε στη δημιουργική στατιστική, τσουβαλιάζοντας την Γκράβα και το Καστελόριζο, για να βγάλει τον παραπειστικό μέσο όρο των 17 μαθητών ανά τάξη.  Πολύ περισσότερο όταν είχε άλλα να εξαγγείλει που πολλαπλασίαζαν το πολιτικό της κεφάλαιο, όπως ο διπλασιασμός των ολοήμερων σχολείων κι η υποχρεωτική τηλεκπαίδευση.

Κάτι τελευταίο: Η υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι κάποια ιδιωτική εταιρεία θα προμηθεύσει όλους τους μαθητές με παγούρια. Παγούρια από τα οποία το κάθε παιδί θα πίνει το νερό του χωρίς να συνωστίζεται σε κυλικεία ή βρύσες. Και χωρίς το κράτος να δαπανήσει ούτε ένα ευρώ!

Τι ήταν να το πει; Άστραψε ο Όλυμπος, βρόντηξε η Γκιώνα! Revolution!

Η αντιπολίτευση που την προηγούμενη εβδομάδα χαλούσε τον κόσμο κι αναγόρευε τις δωρεάν μάσκες σε κορυφαίο άξονα του κοινωνικού κράτους (πριν της κλείσει το στόμα ο Μητσοτάκης με την διάθεση δωρεάν μασκών στους μαθητές) άρχισε  νέα επανάσταση! Για το παγούρι! Το μόνο που δεν έχουμε ακούσει μέχρι τώρα είναι … «Όχι στις δωρεάν ποτίστρες των νεοφιλελεύθερων»!

Ιδεολογικά συμπλέγματα είναι αυτά, δεν είναι παίξε γέλασε…