Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Περί τοκογλυφίας

Οι δυο συνεταίροι του άκρατου λαϊκισμού, ο Αλέξης Τσίπρας κι ο Πάνος Καμμένος, είχαν στηρίξει μεγάλο μέρος της πολιτικής του ρητορείας στα …τοκογλυφικά επιτόκια των δανείων που λαμβάνει η χώρα μας από τους εταίρους της.
«Τοκογλύφους» τους ανέβαζαν, «τοκογλύφους» τους κατέβαζαν κι από κοντά το πόπολό τους αλαλάζων περί τούτου.
Φυσικά με τη συνδρομή των

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Οι ρύποι του Αριστοτέλειου

Εδώ και καιρό η κατάσταση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης είναι ανυπόφορη.
Τα παιγνίδια του πρύτανη, είτε με τη μη εφαρμογή του νόμου, είτε με το σκουπιδότοπο που έχει μετατραπεί το ίδρυμα, προσβάλλουν και τη νοημοσύνη και την αισθητική του μεγάλου μέρους της κοινωνίας, πλην των προστατών του.
Προσβάλλουν και κάθε έννοια δικαίου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επιφανή στελέχη της

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Περί ΚΚΕ

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο γράφων δεν υπήρξε ποτέ θαυμαστής της Αριστερής ουτοπίας και δεν συμμερίστηκε ποτέ ούτε τους δογματισμούς της, ούτε τις πρακτικές του ΠΑΜΕ, ούτε –πολύ περισσότερο- τις παραινέσεις της περί ανυπακοής σε νόμους και Σύνταγμα.
Δεν χρειάζεται δε να μιλήσουμε περί της αποστροφής που μας δημιουργούν οι πρακτικές της στα Πανεπιστήμια για ολόκληρες δεκαετίες.
Ούτε για την άρνηση της σε

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Τα νούμερα και οι αριθμοί

Γράφει
ο Πάσχος Μανδραβέλης

Υπάρχει μια απορία: εκείνο τον (έρμο, πλέον) κ. Ιφικράτη Αμυρά γιατί τον απέσυραν την τελευταία στιγμή από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ;
Το ρωτάμε γατί οι φιλοδοξίες του διοπτροφόρου νεαρού ήταν σε σχέση με τις προφητείες του κ. Στάθη Παναγούλη ρεφορμιστικές.
Στο προεκλογικό του υλικό ο πρώτος προέβλεπε και «επαναστατικές διαδικασίες» πριν

Πασοκοποίηση ή μπαχαλοποίηση: ένα δίλημμα για τον ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει
ο Στέφανος Κασιμάτης

Κάποτε, ήταν μέρος της αγωγής που αποκτούσαν τα παιδιά από το σχολείο και την οικογένειά τους: από όσα έχεις μπροστά σου να κάνεις, ξεκίνα με τα δύσκολα και άφησε τα εύκολα για μετά.
 Κατά πολύ περισσότερο, το ίδιο ισχύει και στην πολιτική, όπου η βούληση του ενός τίθεται –με τον έναν ή τον άλλο τρόπο– υπό την κρίση των πολλών.
Στα δημοκρατικά καθεστώτα ιδίως, όπου οι εκλογές σε

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

«Από τρελό και μεθυσμένο…»

Όταν οι πόρτες είναι ανοιχτές και το «μπάτε σκύλοι αλέστε» βρίσκεται στην ημερησία διάταξη για μικροπολιτικά- μικροκομματικά οφέλη, δεν είναι διόλου παράξενο αυτό που συμβαίνει εσχάτως με τις συνεχείς προκλητικές δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στάθη Παναγούλη.
Όταν όλα «κρύβονται» κάτω από το χαλί συνιστωσών ή του

Αγώνες υποκρισίας στη δημόσια τηλεόραση

Γράφει
ο Νίκος Ε. Σίμος

Το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την απομάκρυνση από την εκπομπή «Πρωινή Ενημέρωση» των δύο παρουσιαστών, εξαιτίας επαναλαμβανόμενων περιστατικών δημοσιογραφικής ανεπάρκειας και κατά μεροληπτικό τρόπο καταπάτησης κάθε έννοιας δημοσιογραφικής δεοντολογίας και

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Η «άμυνα» Χατζηδάκη στη γραφειοκρατία και τους …έμπορους της ακρίβειας

Όποια προηγμένη χώρα της Ευρώπης επισκεφτεί κάποιος, θα συναντήσει ανοικτά τα μαγαζιά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ενώ ο έμπορος μπορεί να κάνει εκπτώσεις στα είδη που πουλά όταν εκτιμά ότι τον συμφέρει.
Σε πολλές χώρες τα καταστήματα είναι ανοικτά και τις Κυριακές, για να μπορούν να εξυπηρετούνται με τις αγορές τους οι εργαζόμενοι άλλων επαγγελμάτων και να αυξάνονται οι τζίροι των επιχειρήσεων.
Σε πολλές χώρες, τα ψώνια της Κυριακής αποτελούν οικογενειακές εξορμήσεις – εορτές.
Σε πολλές χώρες η νοοτροπία εξυπηρέτησης

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Στο καλντερίμι Νο2


Miss isteria
Το νέο «φρούτο» που έχει ενσκήψει στην πολιτική ζωή, Ζωή Κωνσταντοπούλου, με τ’ όνομα, ασφαλώς ξεφεύγει από κάθε έννοια γραφικότητας.
Φωνές, τσιρίδες, ακατάσχετη πολυλογία και τις περισσότερες φορές αερολογία.
Πολιτισμός του πεζοδρομίου σε σημείο να αναρωτιέται κάποιος πως είναι δυνατόν από τον ευπρεπή, νηφάλιο και επιχειρηματολόγο πατέρα Νίκο Κωνταντόπουλο, να προέκυψε η

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Χούντα και χαριεντισμοί


Στη συζήτηση –τρόπος του λέγειν- που διεξήχθη στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο του 3ου μνημονίου, δημιουργήθηκαν απίστευτες εντάσεις και ακούστηκαν πρωτοφανείς χοντράδες.
Ειδικά οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και οι Καμμένοι, μετέφεραν στο κοινοβούλιο συμπεριφορές και εκφράσεις πεζοδρομίου και καφενείου.
Μίλησαν για

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Πολιτικός πρωτογονισμός

Γράφει
ο Κώστας Ιορδανίδης

Σπαραγμός χθες στη Βουλή κατά τη συζήτηση του τρίτου Μνημονίου, που έχει συνομολογήσει η τρόικα με την κυβέρνηση συνασπισμού της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.
Κάποια από τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως ομίλησαν ευθέως ή υπαινίχθηκαν τη σύσταση ειδικού δικαστηρίου στο οποίο θα λογοδοτήσουν οι αρχιτέκτονες της εξυγιάνσεως των δημοσιονομικών της χώρας και όχι μόνον.
Το σκηνικό ενός νέου εθνικού διχασμού έχει στηθεί και

Η παράνομη απεργία των υπαλλήλων της Βουλής


Γράφει
ο Ιωάννης Ληξουριώτης*

Η απεργία των υπαλλήλων της Βουλής, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του σώματος, ασφαλώς μπορεί να καταγραφεί ως η πιο σύντομη που έγινε ποτέ και έχει θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες.
Αυτή, ασφαλώς, είναι η γελοία πλευρά του ζητήματος.
Η σοβαρή πλευρά είναι ότι οι υπάλληλοι της Βουλής προχώρησαν στην πιο

Ο… προοδευτικός συντηρητισμός της Αριστεράς

Το λέμε ωμά.
Οι κατ’ επίφαση και αυτοαποκαλούμενες προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, δεν είναι τίποτα περισσότερο από βαθύτατα συντηρητικές που ξεπερνούν τα όρια της αντίδρασης και αγγίζουν αυτά του φασισμού.
Το βλέπουμε κάθε ώρα και στιγμή στον δημόσιο βίο, με την άρνησή τους να δεχθούν και να εφαρμόσουν οποιονδήποτε νεοτερισμό που άλλοτε βαφτίζουν νεοφιλελεύθερο, άλλοτε καπιταλιστικό και

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Συμφωνούν οι απέξω;

Περί του εθνοκτόνου λαϊκισμού έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως.
Όμως, η υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και της ουράς του, των Ανεξάρτητων Ελλήνων προς τους προνομιούχους της ελληνικής κοινωνίας ξεπερνά κάθε όριο.
Τη στιγμή, μάλιστα, που θεωρητικά υποστηρίζουν τα λαϊκά στρώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Την προηγούμενη εβδομάδα

Η νίκη της μετριοπάθειας στις ΗΠΑ

Με δεδομένο ότι το επόμενο χρονικό διάστημα θα εξελιχθεί η μάχη για τη κρίση χρέους της Ευρώπης, η επανεκλογή Ομπάμα δημιουργεί αισθήματα ανακούφισης.
Οι ακραίες θέσεις του αντιπάλου του σε ζητήματα οικονομίας και το πιθανότατο πισωγύρισμα σε έκρυθμες ή πολεμικές καταστάσεις ανά τη υφήλιο σε περίπτωση εκλογής του, θα δημιουργούσαν ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια στο πολιτικό σκηνικό.
Οι Αμερικανοί ψήφισαν με

Το περήφανο ατμόπλοιο «Ελληνικός» και οι απορίες του συγγενικού παγόβουνου

Γράφει ο Κώστας Μπουραζέλης*
  Πριν από χρόνια σε μια μακρινή θάλασσα ταξίδευε ένα γαλανόλευκο καράβι, ταιριαστό με τα κύματα και τους αφρούς τους, που τόλεγαν «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ». Ήταν παμπάλαιο μα συχνά, ποτέ ριζικά, ανακαινισμένο, κυρίως ξαναβαμμένο, κι άντεχε ακόμη, ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν οι καπετάνιοι, το πλήρωμα κι οι επιβάτες του. Όλοι αυτοί χαίρονταν τα ταξίδια τους και κάθε φορά που εντοπιζόταν ένα προβληματάκι στη λειτουργία του σκάφους, αν κάπου

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Αντιμεταρρυθμιστικές και ουχί «αντιμνημονιακές» οι δυνάμεις του «όχι»

Είναι σαφές ότι ως κοινωνία έχουμε εγκλωβιστεί σε εντελώς λανθασμένες έννοιες, οι οποίες τείνουν να βιάζουν τη νηφάλια και ώριμη σκέψη.
Αν αντικαταστήσουμε τον όρο «αντιμνημονιακές» δυνάμεις με τον όρο «αντιρρυθμιστικές», θα κατανοήσουμε πλήρως το σκηνικό.
Οι αυτοαποκαλούμενοι «αντιμνημονιακοί» είναι εκείνοι που αρνούνται κάθε είδους αλλαγή – μεταρρύθμιση σε βασικούς και αποσαθρωμένους θεσμούς που είχαν δήθεν «κατακτηθεί» από τη μεταπολίτευση κι εντεύθεν.
Όταν, επί παραδείγματι, οι πάντες αναγνωρίζουν ότι ο

Η αναγκαία μεταρρύθμιση του Μεταρρυθμιστικού χώρου


Γράφει
ο Χρίστος Κατηφόρης

Ο λεγόμενος Μεταρρυθμιστικός χώρος ως πολιτική σκέψη και πράξη αναδεικνύεται εξαιρετικά πολύτιμος και επίκαιρος για την έξοδο της πατρίδας μας από την πολύπτυχη κρίση την οποία βιώνει.
Όμως, εάν ο χώρος αυτός θέλει να περάσει από τα δωμάτια μιας ιδεολογικοπολιτικής ελίτ στα σαλόνια ενός ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος, δηλ. εάν όντως θέλει να διαδραματίσει ρόλο στην

Ανακυκλώνοντας την άγνοια

Γράφει
ο Πέτρος Μαρτινίδης*

«Κάθε γενιά νομίζει ότι είναι προορισμένη να ξαναφτιάξει τον κόσμο.
Η δική μου ξέρει ότι δεν θα τον ξαναφτιάξει, αλλά η αποστολή της είναι ίσως πιο σπουδαία. Πρέπει να εμποδίσει τον κόσμο να χαλάσει.»
Αλμπερ Καμυ
(Ομιλία για το Νομπέλ Λογοτεχνίας, το 1957)


Όσο περισσότερα μαθαίνει κανείς για τον κόσμο, τόσο περισσότερο νιώθει την ανάγκη να τον αλλάξει. Μαθαίνοντας ακόμη

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Ο Ρουπακιώτης, οι «ναι», οι «όχι» και πως προκύπτουν οι 154

Οι διαβουλεύσεις μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων για την ψηφοφορία των μέτρων τη Τετάρτη στη Βουλή, βρίσκονται στην κορύφωσή τους.
Μετά την υπογραφή που έβαλε στα μέτρα ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, αποφεύχθηκε ο ανασχηματισμός που θα ήταν αναπόφευκτος αν δεν στήριζε τα μέτρα.
Το παρασκήνιο ήταν έντονο και το ζήτημα λύθηκε με την παρέμβαση του

Ψήφος «αλά κάρτ»….

Αν στην Ελλάδα υπήρχαν φυσιολογικές συνθήκες στην πολιτική και στην οικονομία, ουδείς –πέραν των κυβερνητικών και του περιγύρου τους- θα ενδιαφερόταν για το μέλλον της κυβέρνησης.
Αν, δηλαδή, θα έπεφτε ή θα επιβίωνε.
Σήμερα, όμως, με βαρομετρικό χαμηλό και συνθήκες έκτακτης ανάγκης, η επιβίωση του τρικομματικού κυβερνητικού σχήματος , είναι επιβεβλημένη.
Πολύ περισσότερο αφού δεν υπάρχει σοβαρή και αξιόπιστη εναλλακτική λύση.
 Προϋπόθεση, λοιπόν, για την πορεία στο μέλλον, είναι η

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Ως πότε θα κυβερνούν οι ήχοι του Ζαβαρακατρανέμια;

Ας μη γελιόμαστε.
Σε μια χρεοκοπημένη χώρα, με τη κοινωνία της να υποφέρει τα πάνδεινα επειδή αυτοί που πρέπει δεν κάνουν όσα πρέπει, μπορεί να αναζητούνται ελπίδες ακόμη και από τον διάβολο.
Όμως, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι αν δεν είμαστε μέσα στον βαθύ πυρήνα της Ευρώπης, αυτός ο διάβολος που λέγαμε, θα μας είχε πάρει και θα μας είχε σηκώσει.
Μέχρι τώρα, έχουμε διανύσει τη

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Στο καλντερίμι (Νο 1)

Από σήμερα, το grpost.blogspot.com καθιερώνει μια νέα εβδομαδιαία στήλη με πολιτικά και παραπολιτικά σχόλια, παρασκήνια και πολλά άλλα που δεν θα διαβάσετε ή θα ακούσετε σε πολλά media.
Η στήλη θα δημοσιεύεται κάθε Σάββατο βράδυ.
Ξεκινάμε λοιπόν.

  • Μεγαλοδημοσιογράφος, από εκείνους που εμφανίζονται να ξιφουλκούν εναντίον του

Τα εκατό χρόνια από τους «ξεχασμένους» Βαλκανικούς πολέμους κι οι διδαχές….

Όταν ένας άνθρωπος που ασχολείται με τη Φυσική, ο Φώτης Σαραντόπουλος, μου μίλησε πριν από πολύ καιρό για το πόνημά του «Εμπρός δια της λόγχης», το οποίο εξιστορεί λεπτομερώς τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο, δεν κρύβω ότι προβληματίστηκα για το γεγονός ότι δύσκολα θα έβρισκε ανταπόκριση στη σημερινή ανιστόρητη και πλήρη πολιτικού φανατισμού Ελλάδα.
Το πόνημα κυκλοφόρησε, παρουσιάστηκε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και είναι ουσιαστικά η μόνη τιμή των νεοελλήνων σε εκείνα τα γεγονότα και κυρίως τους ανθρώπους που γέμισαν με αίμα κάθε γωνιά της Δυτικής Μακεδονίας απελευθερώνοντας και τη Θεσσαλονίκη.
Κι αυτή, από τη "γλυκειά τρέλα" ενός ιδιώτη.
Φυσικά, έγιναν κάποιες τυπικές εορταστικές εκδηλώσεις σε διάφορες περιοχές, ίσα ίσα, όμως,για να

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Το κατά Ξυνίδη και έτερους πολιτικούς εγκεφάλους «πράσινο» ξεκατίνιασμα

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Το τι λέει «ο στόμας» τους δεν περιγράφεται.
Η σκηνή στην είσοδο της Ιπποκράτους με τον γίγαντα της πολιτικής, βουλευτή Ιωαννίνων Μιχάλη Κασσή, τον επωνομοζόμενο και βουλευτή Δωδώνης. να βρίζει Θεούς (τρόπος του λέγειν γιατί τέτοιους δεν έχει το ΠαΣοΚ) και δαιμόνους, είναι βγαλμένη από

Πού μπλέξαμε….

Γράφει
 ο Στέφανος Κασιμάτης

Κανονικά -θέλω να πω δηλαδή αν ζούσαμε σε καιρούς που επέτρεπαν παρόμοιες πολυτέλειες- σήμερα θα όφειλα να απόσχω των καθηκόντων μου, λόγω πένθους.
Διότι -να το πω για όσους δεν το έχουν πληροφορηθεί ακόμη- η Μαριλίζα η Ξενογιαννακοπούλου αποχώρησε από το Κίνημα. (Τώρα καταλαβαίνετε σε τι οφειλόταν το ανεξήγητο κενό που νιώθατε χθες και δεν μπορούσατε να συγκεντρωθείτε...) Εν πάση περιπτώσει, κάνω

Ο τυφώνας «κόλαση» και η νέα δημιουργία

Έχουμε γράψει επανειλημμένως ότι τίποτα πια δεν είναι ίδιο στην πολιτική και κοινωνική μας ζωή.
Ούτε πρόκειται να είναι, αφού πλέον τα λεφτόδεντρα των δανεικών εκλείπουν.
Κι όμως, ουδείς δείχνει να το κατανοεί.
Οι εργαζόμενοι ασφυκτιούν και οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο.
Παρ’ όλα αυτά, τόσο οι συντεχνίες, όσο και η πολιτική δείχνουν να βρίσκονται στη