Ως πότε θα κυβερνούν οι ήχοι του Ζαβαρακατρανέμια;

Ας μη γελιόμαστε.

Σε μια χρεοκοπημένη χώρα, με τη κοινωνία της να υποφέρει τα πάνδεινα επειδή αυτοί που πρέπει δεν κάνουν όσα πρέπει, μπορεί να αναζητούνται ελπίδες ακόμη και από τον διάβολο.

Όμως, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι αν δεν είμαστε μέσα στον βαθύ πυρήνα της Ευρώπης, αυτός ο διάβολος που λέγαμε, θα μας είχε πάρει και θα μας είχε σηκώσει.

Μέχρι τώρα, έχουμε διανύσει τη

 μεγαλύτερη απόσταση της κρίσης με μονόπλευρες θυσίες της κοινωνίας, χωρίς κανένας μα κανένας να ακουμπήσει τη μεγάλη πληγή που δημιούργησε τα δεινά, το θλιβερό δημόσιο.

Είναι, βλέπετε, ο διάχυτος Αριστερισμός που επικρατεί στην κοινωνία και σε μεγάλη μερίδα των εκπροσώπων της στο κοινοβούλιο, που δεν επιτρέπει ούτε τομές, ούτε μεταρρυθμίσεις.

«Φάγαμε» δυο Μνημόνια, χωρίς ν’ αλλάξουμε το παραμικρό.

Όπως παλαιότερα «φάγαμε» τα διάφορα ευρωπαϊκά αναπτυξιακά πακέτα για να κάνουμε δήθεν κοινωνική πολιτική.

Όπως «φάγαμε» μαζί μ’ αυτά και τα δανεικά.

Τα οποία στείλαμε να πληρώσουν οι επόμενες γενιές.

Κι έρχονται σήμερα οι διάφοροι «κοινωνικοί αγωνιστές», Αριστεροί των Gucci και Channel, Σκανδαλίδηδες, Κασσήδες, Μαριλίζες και λοιπά ορφανά του Γιώργου και οι συνοδοιπόροι τους, να πουλάνε και πάλι….κοινωνισμό και αριστεροφροσύνη, ενεχυριάζοντας και τις νέες προσπάθειες των Ελλήνων να βρουν το δρόμο τους.

Όπως τότε που μοίραζαν τα δανεικά κι έλεγαν καλημέρα ήλιε καλημέρα…

Έρχεται ο «θαμπωμένος» Κουβέλης, Αριστερός κι αυτός με τα δανεικά των άλλων, να στυλώνει τα πόδια και να αρνείται να βγει από τα υπόγεια του δογματισμού και του ξεπερασμένου παλαιοκομματισμού.

Έρχονται διάφοροι βλαχοβουλευτές της συμφοράς, διαποτισμένοι μέχρι το μεδούλι στα τοπικά τους συμφέροντα και εξακολουθούν να αναγκάζουν τους Έλληνας να καταφεύγουν στα υπογλώσσια.

Έρχονται οι γελοίοι που το παίζουν συνδικαλιστές των ζαβαρακατρανέμια (παρεμπιπτόντως ο Φωτόπουλος επανεξελέγη πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ με τις ψήφους της ΔΑΚΕ!!!!!) και κρατούν όμηρο μια κοινωνία που θέλει να φύγει μπροστά, αλλά αυτοί…. μιλούν για…κεκτημένα.

Ξέρετε, επιδόματα πλυσίματος χεριών, προσέλευσης στην εργασία και άλλα τέτοια.

Αυτοί που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στο δημόσιο, αλλά θέλουν και την first class περίθαλψη, θέλουν και τον κοινωνικό τουρισμό, θέλουν και τους τεράστιους μισθούς των ΔΕΚΟ ανέγγιχτους, θέλουν και τις δουλειές τους να επιδοτούνται από όλους τους άλλους.

Έρχονται οι γυρολόγοι των κομμάτων και πουλάνε αριστερισμό σε μια κοινωνία που ζαλισμένη δεν ξέρει τι να πιστέψει.

Ακούς τον Καμμένο και νομίζεις ότι ακούς να μιλάει ο Τσίπρας.

Έρχονται οι δυνάμεις της διαπλοκής και της δραχμής και υπονομεύουν καθημερινά κάθε προσπάθεια φυγής από την κρίση, ενώ και ΣΗΜΕΡΑ ακόμη, επιχειρούν να κινούν τα νήματα από το παρασκήνιο.

Κι αυτές οι δυνάμεις δεν είναι οι παραδοσιακές των εκδοτικών συγκροτημάτων ή άλλων που ξέραμε.

Στο παιγνίδι έχουν μπει κι άλλοι παίκτες, πιο σκληροί, πιο αδίστακτοι, πιο κυνικοί.

Μιλάνε ωραία, χαμογελούν, καταγγέλλουν, προβάλλουν το δικό τους επιτυχημένο επαγγελματικό παρελθόν ...

Για να αγοράσουν – υφαρπάξουν την περιουσία των Ελλήνων χωρίς ισχυρές αντιστάσεις και μάλιστα….σε δραχμούλες.

Ως πότε αλήθεια θα θριαμβεύουν οι δικές τους σκοπιμότητες και αγκυλώσεις;

Ως πότε θα παίζουν με το μέλλον της Ελλάδας για τα τομάρια τους;

Ως πότε τα συμφέροντα της πατρίδας θα είναι εγκλωβισμένα στους λούμπεν δια ίδιον όφελος;

Ως πότε θα κυνηγάνε την ψήφο των απελπισμένων που εκείνοι έκαναν απελπισμένους;

Ως πότε οι δυνάμεις του απομονωτισμού και τα όρνεα του λαϊκισμού και του χάους θα επιβάλλουν την μηδενικότητά τους;

Στη μεγάλη εβδομάδα που ξεκινά αύριο, θα δοθούν οι απαντήσεις.