Παραδείγματα γραφειοκρατικής – αντιεπενδυτικής τρέλας

Η γραφειοκρατία κι η παλινδρόμηση της χειρός επί του πέους, ζουν και βασιλεύουν σ’ αυτόν τον τόπο.

Ο Σαμαράς τρέχει στο Κατάρ για να ζητιανέψει επενδύσεις, δεν υπάρχει ούτε ένας σώφρων Έλληνας που να μη μιλάει για ανάπτυξη, την ίδια στιγμή που τεράστιες επενδύσεις, παραμένουν «εγκλωβισμένες» στα συρτάρια του Κράτους και στην ανικανότητα του.

Εκπρόσωποι επενδυτικών ομίλων αναφέρουν ότι

 δεν υπάρχει ούτε μια (!!!) επενδυτική πρόταση που να μην καταλήξει στα δικαστήρια, εξ αιτίας προσφυγών διαφόρων «οικολογικών» οργανώσεων ή και εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης.

Τα δε δικαστήρια, έχουν εξαιρετικά αργούς ρυθμούς εκδίκασης και λήψης αποφάσεων.

Οι ίδιοι αναφέρουν ότι ακόμη και μια απόφαση που εκδίδεται, μπορεί να απαιτήσει χρόνο ενός έτους για να…καθαρογραφεί!

Μια επένδυση μπορεί να κάνει και χρόνια για να ξεμπλέξει από τον στραγγαλισμό της γραφειοκρατίας και των λοιπών παραγόντων.

Τρανό παράδειγμα η προσπάθεια του μακαρίτη πια Βασίλη Κωνσταντακόπουλου, που οραματίστηκε το περίφημο «Κόστα Ναβαρίνο», στην μητρική του γη, κι έκανε σχεδόν είκοσι χρόνια για να μπορέσει να κτίσει ακόμη κι ένα τούβλο.

Αντιδρούσαν οι πάντες, με πρώτη την τοπική κοινωνία, παρακινούμενη από τις γνωστού κόκκινου και ροζ χρώματος περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Προσφυγές, παραπροσφυγές, ενστάσεις, αναβολές, δίκες, εφετεία κι εκατομμύρια χαμένα…

Τώρα που έγινε το περίφημο έργο, δουλεύουν εκεί (καλοπληρωμένοι μάλιστα) εκατοντάδες άνθρωποι από την περιοχή, ενώ και η ίδια η περιοχή αναβαθμίστηκε και απέκτησε «τρελές» αξίες.

Εσχάτως, έγιναν γνωστές δυο ακόμη περιπτώσεις επενδυτών, που εξ αιτίας όλων αυτών των καθυστερήσεων και προβλημάτων, φαίνεται ότι σκέφτονται να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να κατευθυνθούν προς τον εξ ανατολών γείτονα.

Η μια περίπτωση αφορά την αξιοποίηση της Χερσονήσου τη Κασσιόπης, στην Κέρκυρα.

Εκεί, το αμερικανικό fund NCH Capital, αγόρασε 170 στρέμματα, έναντι 100 εκατομμυρίων ευρώ.

Είναι μια εταιρία που κατασκευάζει ξενοδοχεία και οικήματα υψηλών προδιαγραφών και στοχεύει στον υψηλό οικονομικά τουρισμό.

Εναντίον της επένδυσης, προσέφυγαν στο Συμβούλιο Επικρατείας, τόσο η τοπική αυτοδιοίκηση, όσο κι ένας ελάχιστος αριθμός κατοίκων της περιοχής.

Μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση στο ΣτΕ, να βγει απόφαση και να καθαρογραφεί, σιγά μη περιμένουν οι επενδυτές…

Η επένδυση, κινδυνεύει σε μέγιστο βαθμό να παραμείνει μακέτα.

Η άλλη περίπτωση, αφορά την πρόθεση της βρετανικής εταιρείας ανάπτυξης «Barrasford & Bird Worldwide» (κατασκευάζει οικιστικά θέρετρα σε αναδυόμενες αγορές), να δημιουργήσει στην Σάμο ένα πολυτελές συγκρότημα με studio, μεζονέτες, βίλες, spa, πισίνες, ιδιωτική μαρίνα 35 θέσεων, εστιατόρια και συνεδριακό κέντρο.

Κόστος επένδυσης, περισσότερα από 50 εκατομμύρια ευρώ.

Η εταιρία, αγόρασε την περιοχή, έβγαλε όλες τις απαιτούμενες άδειες (μετά από μαραθώνιο ανάμεσα σε υπηρεσίες και …παραϋπηρεσίες) και έφτασε στο στάδιο έκδοσης οικοδομικών αδειών.

Τότε, πέντε (5 !!!!) γνωστοί …ευαίσθητοι της περιοχής, προσέφυγαν στο ΣτΕ εναντίον του έργου….ισχυριζόμενοι ότι η….Δασική υπηρεσία κακώς έδωσε άδεια.

Στην προσφυγή τους, αναφέρουν, επιπλέον, ότι η συγκεκριμένη επένδυση έχει…μεγάλο μέγεθος για τη Σάμο!

Δηλαδή, να κτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο…. πολύ περισσότερο αν αναλογίζεσαι ότι λίγα μίλα μακριά, η Τουρκία, αποτελεί ήδη τουριστικό παράδεισο και πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών απ’ όλο τον κόσμο.

Η επένδυση, παραμένει κι αυτή σε μακέτα, μέχρι να εκδικαστεί στο ΣτΕ και δεν προβλέπεται να γίνει το παραμικρό για δυο –τουλάχιστον- χρόνια.

Πληροφορίες, δε, αναφέρουν ότι οι βρετανική εταιρεία λοξοκοιτάζει περιοχές απέναντι από την Σάμο.

Υπάρχει και μια Τρίτη περίπτωση.

Σ’ αυτήν οι επενδυτές δεν κάθισαν να συζητήσουν επί μακρόν.

Γαλλικός αναπτυξιακός όμιλος, θέλησε να δημιουργήσει αθλητικό χωριό (με studios, εστιατόρια, γυμναστήριο) στην ορεινή περιοχή της Ηλείας, περίπου 40 χιλιόμετρα από την Ολυμπία.

Βρήκε τον χώρο, διαπραγματεύθηκε με ιδιώτη την αγορά του κι όταν άρχισαν οι γραφειοκρατικές απαιτήσεις που –αναγκαστικά- θα οδηγούσαν την έναρξη των έργων  μετά από τουλάχιστον 3 χρόνια, μάζεψαν τα μπογαλάκια τους και πήγαν να επενδύσουν τα ευρώ τους στην Βουλγαρία.

Και στις τρεις περιπτώσεις που αναφέραμε, το ελληνικό Κράτος δεν θα είχε καμιά συμμετοχή.

Όλα τα χρήματα θα έρχονταν από τους επενδυτές.

Τα δε οφέλη, θα ήταν πάμπολλα και ευνόητα.

Κι ύστερα μας φταίει η Μέρκελ, οι…τοκογλύφοι…κι οι κατακτητές….

Σσσσσσσσσσσς!

Ησυχία!

Πρέπει να σωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι από …απολύσεις!

Μ’ αυτά θα ασχολούμαστε τώρα;