Κάντε πάλι απεργίες συντρόφια γιατί…. σωζόμαστε!

Γράφει
ο Χρίστος Κατηφόρης

Άρχισαν πάλι οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις στο κέντρο... ναι λογικό είναι...

Κάντε απεργία ρε σύντροφοι γιατί.... σωζόμαστε! 

Βγείτε στους δρόμους, κάντε απεργία τώρα που η φούσκα της επίπλαστης ευημερίας που δημιούργησαν η απληστία και μυωπία πολιτικών, συνδικαλιστών, τραπεζών και νοικοκυριών, έσκασε και προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα.

Τώρα που η κατά κεφαλήν «φτωχοποίηση» κατά 25% από το 2009 και μετά περιόρισε την προηγηθείσα χάρτινη και αδικαιολόγητη «πλουσιοποίηση» κατά 100% από το 1999 έως το 2008.

Βγείτε στους δρόμους, κάντε απεργία τώρα που ύστερα από τόσο δάκρυ, ιδρώτα, πόνο τριών ετών με παλινωδίες, ολιγωρίες και τραγικά λάθη, επιτέλους επιτυγχάνονται τα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ για να αντιστραφεί η επί 6ετία πτώση της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας, μέσω της αύξησης των επενδύσεων των επιχειρήσεων ώστε μετά από εύλογο χρονικό διάστημα (*[1])να αναμένουμε και πάλι ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας:

1) Τώρα που ισοσκελίζεται το Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (από -15% του ΑΕΠ το 2008 στο -1% το 2013), μέσω και των 4 ισοζυγίων του, αλλά και όχι μόνο λόγω δραστικής μείωσης των εισαγωγών λόγω ύφεσης

2) τώρα που επιτυγχάνεται πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα, ακόμα και όταν συνυπολογίζονται οι οφειλές του δημοσίου (+2,9 δισ το 2013, από το ιλιγγιώδες ετήσιο έλλειμμα 24 δισ το 2009), έστω και αν κατακρεουργήθηκαν κυρίως όσοι πλήρωναν φόρους ούτως ή άλλως και όχι όσοι «πελάτες» του συστήματος τα έφαγαν τόσα χρόνια…

3) τώρα που σταθεροποιείται το ύψος του χρέους μετά την αλματώδη ετήσια άνοδό του λόγω των υπερβολικών ετήσιων ελλειμμάτων τα περασμένα έτη (στο 175% του ΑΕΠ το 2013, αντί του 220% αν συνεχίζαμε αμέριμνοι..), χωρίς ρήξεις και κούφιους παληκαρισμούς προς τους 15 εταίρους που μας καλύπτουν το χρηματοδοτικό μας κενό, την μεταβατική αυτή περίοδο μέχρι να μας εμπιστευτούν ξανά ιδιώτες δανειστές

4) τώρα που η σωρευτική απώλεια διεθνούς ανταγωνιστικότητας ως προς το κόστος εργασίας της Ελλάδος μετά το 2000, ανακτήθηκε πλήρως, ήδη από τα τέλη του 2012

5) τώρα που όλοι οι σύνθετοι δείκτες συνολικής ανταγωνιστικότητας της World Bank, του WEF και του IMD για την Ελλάδα, αν και την κατατάσσουν ακόμη  σε εξευτελιστικά χαμηλές θέσεις, αρχίζουν να δείχνουν δειλή βελτίωση

6) τώρα που επιτέλους αρχίσαμε να βάζουμε το δάκτυλο επί των τύπων των ήλων σε σειρά διαρθρωτικών ζητημάτων της δημόσιας διοίκησης (κινητικότητα, καταργήσεις επιπλέον αδειών και λοιπών παράλογων προνομίων των ΔΥ, αξιολόγηση και ποινές κλπ)

7) τώρα που οι τράπεζές μας, η τρίτη μας βαριά βιομηχανία, παραδοσιακά προηγμένη και εξωστρεφής, μετά τη ναυτιλία και τον τουρισμό, μετά το «φέσωμα» που υπέστη από το κράτος κατά 38 δισεκ το 2011 και 2012 με το PSI και το «κούρεμα» των ομολόγων που διακρατούσαν, ανακεφαλαιοποιήθηκε και άρχισε να συμμαζεύεται και να συνέρχεται...

8) τώρα που από μόνοι τους οι ευρωπαίοι και οι ΔΝΤ ζητούν την περαιτέρω απομείωση του δικού μας δημοσίου χρέους επειδή κατάλαβαν ότι δείχνουμε σημάδια σοβαρότητας (Σημ. για τους ημιμαθείς πολιτικάντηδες και δημοσιογράφους: απομείωση αξίας κρατικού χρέους, όπως οι υποτιμήσεις, πραγματοποιείται ξαφνικά, δεν προαναγγέλεται διότι θα αυτοακυρωνόταν)

9) τώρα που ο τουρισμός μας, μετά από τα σοβαρά και έκτακτα πλήγματα που υπέστη το 2010, 2011 και 2012 από την παγκόσμια ύφεση, τις δολοφονίες, του βανδαλισμούς, τις απεργίες στο κέντρο, στα λιμάνια, στα μέσα μεταφοράς και την πολιτική αβεβαιότητα, ανακάμπτει δυναμικά επωφελούμενος και από τις δυσχέρειες Τουρκίας, Συρίας και Αιγύπτου

10) τώρα που το διεθνές περιβάλλον βελτιώνεται και η ευρωζώνη συνέρχεται δυναμικά από την ύφεση που την ταλαιπώρησε επί 6 τρίμηνα, εξέλιξη που προμηνύει ακόμη καλύτερη εξέλιξη για τις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών μας

Ακριβώς τώρα που επετεύχθησαν όλα αυτά τα ελάχιστα προαπαιτούμενα για να δούμε καμιά καλύτερη μέρα κάποτε, τώρα ακριβώς είναι καιρός για "αγανακτισμένες" πορείες των υπαλληλικών ελίτ, διαδηλώσεις συντεχνιών, κινητοποιήσεις επιστροφής στο «αμαρτωλό» παρελθόν μας, και πολιτική εξωκοινοβουλετική αναμπουμπούλα...

Ας αρχίσουμε λοιπόν πάλι τα όσα λαϊκίστικα και ανερμάτιστα κάναμε το 2008-2012...

Όμως,  Επειδή το «λεφτόδεντρο» δεν το βρήκαμε ακόμη, ας μην αναρωτιόμαστε μετά γιατί θα συνεχίσουν κλείνουν οι επιχειρήσεις, γιατί δεν σταματά η ύφεση, γιατί δεν «πέφτει χρήμα» στην αγορά, γιατί αυξάνονται κι άλλο τα NPLs, γιατί θα πέφτει συνεχώς το ύψος του κατώτατου μισθού και γιατί η ανεργία θα σκαρφαλώσει και στο 37% και 47%...

*[1] Σύμφωνα με την οικονομική θεωρία και πράξη, για να αρχίσει να μειώνεται και πάλι η ανεργία, θα πρέπει να προηγηθεί τουλάχιστον ένα έτος συνεχούς αύξησης του ΑΕΠ. Προαπαιτούμενο για την άνοδο όμως του ΑΕΠ είναι η διατηρήσιμη αύξηση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου, κάτι που πραγματοποιείται μόνο σε σταθερό και φιλικό προς το επιχειρείν πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.

---