Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τις περίφημες λαοσυνάξεις των ρασοφόρων για το «μέγιστο» θέμα της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές –πολιτικές ταυτότητες των Ελλήνων.
Κραυγές καταστροφής, κατάρες, λιβάνια, εικόνες, προσευχές και δεήσεις ήταν στην ημερησία διάταξη, επειδή η ελληνική πολιτεία έπραξε το παγκοσμίως αυτονόητο.
Φυσικά, τίποτα απ’ αυτά δεν συνέβησαν στο πέρασμα των χρόνων.
Όπως τίποτα δεν συνέβη απ’ όσα προέβλεπαν διάφοροι θρησκόληπτοι μάγοι και προφήτες.
Επιπλέον, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είμαστε το μοναδικό θεοκρατικό Κράτος της Δύσης, με βούλα στο Σύνταγμά μας.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στο πέρασμα των ετών –ειδικά μετά την επανάσταση του 1821- ισχυρίστηκαν ότι η πραγματική πολιτική εξουσία του τόπου ασκούνταν από την Μονή Πετράκη.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν την άποψη ότι τις τελευταίες δεκαετίες, μεγάλο μέρος των πολιτικών ταγών χωρίζεται σε δυο κατηγορίες:
- Εκείνους που έχουν άμεση εξάρτηση από επιχειρηματικά και συντεχνιακά συμφέροντα.
- Εκείνους που εξαρτούν την εκλογή και πολιτική τους επιβίωση από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και δη τις στενές επαφές τους με την εκκλησία.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα ζούμε ημέρες του 19ου αιώνα, με αφορμή την άποψη της Μαρίας Ρεπούση, αναφορικά με τον τρόπο αλλά και την αναγκαιότητα της διδασκαλίας των θρησκευτικών στα σχολεία.
Όλος ο σκοταδισμός κι η αντίδραση έδειξε και πάλι τα δόντια του.
Μπροστάρης για μια ακόμη φορά ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης που πήρε σβάρνα ραδιόφωνα και τηλεοράσεις και μας υπενθύμισε βροντοφώνως ότι η ελληνική παιδεία άγεται και φέρεται από την θρησκευτική αφέλεια και την αντιεπιστημονική κουλτούρα της εκκλησίας.
Τον άκουσα να λέει –επί λέξει- στο ραδιόφωνο:
«Είμαι βέβαιος ότι με την τάση που έχει (Σ.Σ. αναφέρεται στην βουλευτή της ΔΗΜΑΡ) θα προχωρήσει και σε άλλα. Είπε πρώτον για τα θρησκευτικά, δεύτερον για τα αρχαία ελληνικά, τρίτον για το «συνωστισμό». Λέει ακόμη να επανέλθει το μάθημα της Βιολογίας στο λύκειο. Ξέρετε γιατί; Διότι την ενδιαφέρει η Δαρβίνειος θεωρία. Ε, θα συγκρουστούμε».
Γιατί ρε φίλε να συγκρουστούμε στον 21ο αιώνα για τέτοιο ζήτημα;
Έχει κάποιος γνώση της κατάστασης και της πραγματικότητας;
Ποιος μαθητής ασχολείται ουσιαστικά με τα θρησκευτικά;
Ποιος πολίτης διάγει τον ασκητικό βίο που πρεσβεύει η εκκλησία;
Ποιος, τέλος πάντων, υποκρίνεται;
Και ποιος ήταν εκείνος που «πολέμησε» τον διαφωτισμό, την επιστήμη, την πρόοδο;
Ποιος ήταν εκείνος που «πολέμησε» μέχρι εσχάτων την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Ελ. Βενιζέλου το1911, με τα περίφημα «αθεϊκά» του Βόλου, όπου ζητήθηκε η ρίψη στην πυρά του κορυφαίου δασκάλου Δελμούζου, που τελικά παραπέμφθηκε σε δίκη και αθωώθηκε πολλά πολλά χρόνια μετά;
Και τότε οι ρασοφόροι είπαν τα ίδια με όσα λέει ο Άνθιμος και οι σημερινοί, αλλά και μερίδα πολιτικών:
«Κατά διαφόρους εποχάς από του Σεπτεμβρίου 1908 μέχρι τέλους Μαρτίου 1911 εν Βόλω, Λαρίση και ιδίως εν τω Εργατικώ Κέντρω και τω Ανωτέρω Παρθεναγωγείω Βόλου, προσεπάθησαν διά ζώσης, διά διδασκαλίας και δι’ εντύπων φυλλαδίων να ελκύσωσι προσηλύτους εις λεγόμενα θρησκευτικά δόγματα, τουτέστι την αθεΐαν, με τα οποία ενεργούμενα είναι ασυμβίβαστος η διατήρησις της πολιτικής τάξεως, διδάσκοντες ότι δεν υπάρχει Θεός (…), ότι ο άνθρωπος εδημιουργήθη υπό πιθήκων, ότι ο Θεός είναι ένα αγγούρι (κλπ)».
Ποιοι ήταν εκείνοι που το 1984 ζήτησαν να καεί και ν’ αποσυρθεί από τα σχολεία το βιβλίο του εξαίρετου καθηγητή Γ. Σταυριανού, που είχε αντικείμενο και τίτλο «Ιστορία του ανθρωπίνου Γένους και συγκατάνευσε ο τότε υπουργός Παιδείας Απόστολος Κακλαμάνης;
Ποιοι ήταν εκείνοι που έριξαν στην πυρά τον Αριστοτέλη, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Περικλή, τον Ιπποκράτη, τον Ευκλείδη;
Ποιος εξοβέλισε τους Γαλιλαίο, Δαρβίνο, Κοπέρνικο, Ευριπίδη, Αριστοφάνη;
Ποιος έκανε Άγιο (μόνο στην ορθόδοξη εκκλησία) τον αρχιδολοφόνο Κωνσταντίνο;
Ποιος κυνήγησε και εξόντωσε κορυφαίες προσωπικότητες του πνεύματος όπως ο Μεθόδιος Ανθρακίτης, ο Θεόφιλος Καϊρης, ο Ευγένιος Βούλγαρης, ο Ιώσηπος Μοιδιόλακας, ο Βενιαμίν ο Λέσβιος, επειδή αν και άνθρωποι του κλήρου σπούδασαν θετικές επιστήμες;
Ποιος αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο, την Φιλική Εταιρεία, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ακόμη και τον Νίκο Καζαντζάκη;
Ποιος χαρακτήρισε «αηδέστατο κωμωδό» τον Βολταίρο επειδή έλεγε ότι «ο άνθρωπος για να γίνει ευτυχισμένος, οφείλει να είναι απαλλαγμένος από τον φανατισμό της Εκκλησίας σε ότι αφορά τη μεταφυσική θεώρηση των πραγμάτων» και
χαρακτήριζε την Εκκλησία «πηγή δυστυχίας για τους ανθρώπους, εξ αιτίας των δογμάτων, της κληρικοκρατίας των λειτουργών κάθε θρησκείας και της λειτουργίας της προς αμφισβήτηση των πολιτικών καθεστώτων»;
Ποιος διαβάζει τους απίστευτους αφορισμούς και τις κατάρες εναντίον των Ελλήνων, κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας στις εκκλησίες;
Ο Άνθιμος, λοιπόν, και οι συν αυτώ, όταν δεν συναγελάζονται με τα ακραία συντηρητικά –σκοταδιστικά πολιτικά στοιχεία της πόλης που έχει την έδρα της η μητρόπολή του, λέει ξεκάθαρα ότι οι απόψεις μιας βουλευτού –επιστήμονος, δεν θα περάσουν επειδή αύριο μπορεί να ζητήσει να επανέλθει στα Λύκεια το μάθημα της Βιολογίας.
Που πραγματεύεται, ανάμεσα σε άλλα και την θεωρία του Δαρβίνου, την οποία αρνείται η εκκλησία, αφού αν την αποδεχθεί θα χάσει τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές της.
Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσα είχε υποκινήσει η εκκλησία όταν στο μακρινό 1857 είχε δημοσιευθεί το έργο «Η καταγωγή των ειδών», αλλά κι όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο «Η καταγωγή του ανθρώπου», το 1870.
Δεν θα σταθώ καθόλου στο πως λειτουργούν τα άλλα χριστιανικά δόγματα και πως διδάσκονται τα θρησκευτικά ως ιστορία σε άλλα προηγμένα δυτικά Κράτη.
Δεν θα σταθώ καθόλου στο γεγονός ότι από άλλα χριστιανικά δόγματα έχει επιχειρηθεί επανειλημμένως να υποκατασταθεί η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, από την «επιστήμη της δημιουργίας», που με επιστημονικό τρόπο επιχειρείται η τεκμηρίωση των αναγραφομένων στη Βίβλο.
Δεν θα σταθώ καν στο γεγονός ότι σε άλλες Δυτικές Πολιτείες υπάρχουν νόμοι συμφώνως με τους οποίους διδάσκονται υποχρεωτικά τόσο η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, όσο και η επιστήμη της δημιουργίας με βάση τη Βίβλο.
Αυτά είναι ψιλά γράμματα για το όλο και περισσότερο περιθωριοποιούμενο παγκοσμίως ιερατείο της Ανατολής και της χώρας μας.
Θα σταθώ, όμως, στο γεγονός ότι τόσο η Κεντροαριστερά που κυβέρνησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα, όσο και κι οι αυθεντικοί Φιλελεύθεροι που δεν κυβέρνησαν αλλά συμμετείχαν σε κυβερνήσεις της Δεξιάς, δεν κατάφεραν να καταστήσουν κυρίαρχες τις ιδέες του Διαφωτισμού και της Αναγέννησης.
Δεν κατάφεραν να περιορίσουν την εκκλησία στον ρόλο και στο έργο της, αλλά της επέτρεψαν να συγκυβερνά.
Κι αυτό επειδή έτρεχαν να ζητήσουν ψηφάκια στην εκκλησία, θορυβημένοι από πιθανή εκλογική τους αποτυχία.
Εδώ είδαμε ακόμη και τον Τσίπρα, σε αγιασμό σχολείου, να στέκεται προσοχή μπροστά στον ρασοφόρο, να υπομένει τον…βασιλικό και να ασπάζεται τον σταυρό!
Ω ποία υποκρισία. Και του Τσίπρα και του ρασοφόρου.
Θα σταθώ και σε κάτι ακόμη.
Στη σκοταδιστική δήλωση υπουργού της κυβέρνησης (Άδωνις Γεωργιάδης) ότι η Ελλάδα είναι μια ορθόδοξη χώρα!
Κρίμα! Εγώ νόμιζα ότι είναι μια ελεύθερη, δημοκρατική, πλουραλιστική χώρα, όπου το Κύριε ελέησον αφορά τις προσωπικές και μόνο αναζητήσεις ή υπαρξιακές ανασφάλειες των πολιτών της.
Πράγματι μεγάλο μέρος των Ελλήνων και δη παλαιότερες γενιές έχουν έντονα ανεπτυγμένο το θρησκευτικό τους συναίσθημα.
Έχω, όμως, την άποψη, ότι με τον σκοταδισμό, την μισαλλοδοξία, τους αφορισμούς, την άρνηση απαντήσεων στα ευρήματα της έρευνας και της επιστήμης, αλλά και με την «κλειστή» Παιδεία, οι γενιές που έρχονται θα γίνουν πιο υποκρίτριες από τις δικές μας…
Ο σκοταδισμός ζούσε, ζει και θα ζει, όσο οι κοινωνίες παραμένουν αμόρφωτες, εκστασιαζόμενες από το θαύμα πούκανε ένας κρίνος…ή μαθαίνοντας παραμύθια για τον Αδάμ που έζησε…930 χρόνια ή για τάφους από τους οποίους αναβλύζουν μύρα ή και εικόνες που…κλαίνε….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου