Βλαχοδήμαρχοι...

Η φράση του Αλέξη Τσίπρα περί «βλαχοδημάρχων», μπορεί να χρησιμοποιείται στα καφενεία.

Μπορεί να χρησιμοποιείται ακόμη και σε στενούς κύκλους δημοσιογραφικών και πολιτικών γραφείων –κάτι που οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι συμβαίνει-.

Πολιτικά, όμως, ήταν ακόμη μια από τις δεκάδες ατυχείς εκφράσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι η φράση ήταν ατυχής επειδή, αφενός, ο ίδιος δείχνει να υποτιμά τον δυνητικό ψηφοφόρο του κόμματός του κι αφετέρου επειδή πολλοί εκ των «βλαχοδημάρχων» καθορίζουν τις κινήσεις ή …κινητοποιήσεις τους αναλόγως των νευμάτων της Κουμουνδούρου.

Ακόμη ποιο ατυχής ήταν η μετά τις αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν, επιχείρηση στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ στον πρόεδρό του, με την ανακοίνωση προς τη Νέα Δημοκρατία που ρωτούσε «πως αποκαλούν εκεί στη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση γενικότερα τους κκ Παπαγεωργόπουλο, Ψωμιάδη, Λιακόπουλο, Μπαλάσκα, αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης, στελέχη της ΝΔ και φίλους του κ. Σαμαρά;».

Δηλαδή η μπάλα στην κερκίδα…

Πράγματι πάμπολλοι δήμαρχοι συμπεριφέρονται κι ενεργούν ως αρχοντοχωριάτες – κυβερνήτες –τουλάχιστον- της υφηλίου.

Πράγματι πάμπολλοι δήμαρχοι έχουν δημιουργήσει «στρατηγεία διαφθοράς» στις έδρες τους.

Πράγματι πάμπολλοι δήμαρχοι ανελκύστηκαν στους δημαρχιακούς θώκους με την αγαστή συμπαράσταση των «κλαρινογαμπρών» της τοπικής κι ευρύτερης διαπλοκής, του ατομισμού και των ρουσφετιών.

Όμως, πάμπολλοι είναι και οι δήμαρχοι που με τις αστείες δήθεν ακτιβιστικές τους πολιτικές, έχουν οδηγήσει σε τρομερά αδιέξοδα τόσο την τοπική αυτοδιοίκηση, όσο και την Πολιτεία εν γένει.

Πάμπολλοι είναι και οι δήμαρχοι που συναγελάζονται καθημερινά με την «απλυσιά» σε πολιτικό και αισθητικό επίπεδο.

Πάμπολλοι είναι και οι δήμαρχοι –συνομιλητές - συνοδοιπόροι κάποιων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζουν την …επανάσταση μπαίνοντας με σανδάλια και κυνηγετικές στολές στο κοινοβούλιο.

Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορείς να πας μακριά προσβάλλοντας τους «άλλους» και ειρωνευόμενος.

Πλέον του ότι είναι απολύτως ρατσιστικό –κι ο ΣΥΡΙΖΑ απεχθάνεται στις διακηρύξεις του τον ρατσισμό-, δεν βάζει το μαχαίρι στο κόκαλο.

Από έναν αυτοαποκαλούμενο ριζοσπάστη, όπως αρέσκεται να χαρακτηρίζεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θα περίμενε κάποιος να πει πιο σημαντικά πράγματα.

Όπως, επί παραδείγματι, ότι ελάχιστοι δήμαρχοι γνωρίζουν τι εστί ανακύκλωση.

Ότι ελάχιστοι δήμαρχοι έχουν αναζητήσει εναλλακτικές πηγές ενέργειας ή ηλεκτροφωτισμού των δημοσίων χώρων από εναλλακτικές μορφές ενέργειας, όπως τα φωτοβολταϊκά.

Ότι ελάχιστοι δήμαρχοι είναι ικανοί να ανταποκριθούν επί της ουσίας στις αρμοδιότητες που τους έχουν παραχωρηθεί από τον «Καλλικράτη» σε ζητήματα Παιδείας.

Ότι ελάχιστοι είναι οι δήμαρχοι που σε πολιτισμικά ζητήματα ξεφεύγουν από τις λογικές των πληρωμένων συναυλιών των αοιδών - αστέρων της Αριστεράς.

Ότι ελάχιστοι δήμαρχοι έχουν ασχοληθεί με την πληγή όλων των δήμων, την πολεοδομία.

Ότι ελάχιστοι δήμαρχοι έχουν καταφέρει να αξιοποιήσουν κοινοτικά κονδύλια.

Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατέδειξε την απίστευτη ελαφρότητά του στην απέλπιδα προσπάθειά του να δείξει ότι λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους…

Με πρακτικές νεοσυντηρητισμού και παλαιοκομματική πολιτική κουλτούρα που φωλιάζει για τα καλά στο κόμμα του, διασύρει, διχάζει και πολώνει την κοινωνία.