Το ελάχιστο πολιτικό βάρος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και των συν αυτώ, αποδείχτηκε και πάλι κατά τη διάρκεια συζήτησης και ψήφισης του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή.
Οι χειρισμοί του, τα «εγκληματικά» πολιτικά λάθη, η άγονη αντιπαράθεση με την ταυτόχρονη στήριξη αναχρονιστικών συντεχνιών, δεν θα είχαν αποτέλεσμα ούτε καν σε μια συνέλευση κάποιας 15μελούς σχολικής επιτροπής.
Με άσφαιρα πυρά και τακτικισμούς φοιτητικών αμφιθεάτρων, ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο πρόεδρός του, έχασαν και τα τελευταία ίχνη αξιοπιστίας που τους είχαν απομείνει.
Ο Αλέξης Τσίπρας, βασισμένος σε μια αμφιλεγόμενη, από νομική και συνταγματική άποψη, ερμηνεία του συνταγματολόγου και στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Χρυσόγονου, κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά του Γιάννη Στουρνάρα.
Ο συνταγματολόγος –που ασφαλώς θα κάνει να τρίζουν τα κόκαλα των Μάνεση και Τσάτσου- γνωμοδότησε στον πρόεδρο του κόμματός του ότι το Σύνταγμα κι ο κανονισμός της Βουλής θα πρέπει να ερμηνευτούν κατά τρόπο που αποσυνδέει την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, από εκείνη κατά μεμονωμένου υπουργού ή υπουργών.
Συνεπώς, το εξάμηνο που ρητώς ορίζεται ότι πρέπει να μεσολαβήσει μεταξύ δύο προτάσεων δυσπιστίας, δεν θα πρέπει να ισχύει, σύμφωνα με αυτήν την ερμηνεία.
Κι όταν αυτή κατερρίφθη με συνταγματικά επιχειρήματα, προχώρησε σε άλλη μια κίνηση τακτικισμού, καταθέτοντας μομφή εναντίον του προέδρου της Βουλής, επειδή δεν έκανε δεκτή την πρόταση μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών.
Αγνοούσε, όμως, ακόμη και τον κανονισμό της Βουλής.
Που ρητά και κατηγορηματικά αναφέρει ότι πρόταση δυσπιστίας κατά του προεδρείου συζητείται μόνο κατά τη διάρκεια εργασιών κοινοβουλευτικού ελέγχου κι όχι κατά τη διάρκεια νομοθετικής διαδικασίας.
Κι όταν είδε κι αποείδε, ότι τα πυροτεχνήματα κρότου και λάμψης που έριχνε, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από άσφαιρες ανοησίες που πέφτουν στο κενό σηκώθηκε κι έφυγε από τη Βουλή.
Από το θέατρο του παραλόγου που παίζει τα τελευταία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ, χθες είδαμε και το θέατρο του γελοίου.
Συντεταγμένοι όλοι εκείνοι που δεν επιθυμούν ν’ αλλάξει τίποτα σε μια διαλυμένη χώρα, εξακολουθούν να επιθυμούν την διατήρηση των εκατοντάδων στρεβλώσεων στην οικονομία.
Είδαμε να έχουν ταυτόσημες απόψεις ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, η Χρυσή Αυγή και κάποιοι ανεξάρτητοι βουλευτές, όπως ο Αχαιός Νικολόπουλος!
Είδαμε ασκέρια που παριστάνουν τους βουλευτές να ξεσηκώνονται υπέρ των υφιστάμενων καταστροφικών ρυθμίσεων προστασίας των ολίγων εις βάρος των πολλών.
Πολλά, απ’ αυτά, κατοικοεδρεύουν και στα κυβερνητικά έδρανα.
Είναι βέβαιο πλέον, ότι τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά τη χρεοκοπία της χώρας, σημαντικό μέρος των πολιτικών ταγών, αλλά και της κοινωνίας δεν έχει αντιληφθεί το παραμικρό κι εξακολουθεί να επιδίδεται σε λυσσαλέες μάχες οπισθοφυλακών, αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο και το μέλλον του τόπου.
Είναι βέβαιο ότι δεν επιθυμούν την μετεξέλιξη της οικονομίας μας από κρατικοδίαιτη και καταναλωτική σε ανταγωνιστική και παραγωγική.
Ο καθένας κοιτάζει την πάρτη του, όπως λέμε λαϊκά.
Με τα μάτια, φυσικά, στραμμένα στις κρατικές ή ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, στις νομοθετικές ρυθμίσεις προστασίας πολλών συντεχνιών, εις βάρος των υπολοίπων και τελικά του κοινωνικού συνόλου.
Θέλουμε χρόνο.
Πολύ χρόνο, για ν’ αντιληφθούμε τις νέες καταστάσεις.
Το άσχημο είναι ότι οι συμπεριφορές των διάφορων συντεχνιακών καρτέλ, γίνονται αποδεκτές από ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού συστήματος, των ΜΜΕ, αλλά και των πατρόνων τους, γραφικών βουλευτών, που τα στηρίζουν.
Με κορυφαία την αξιωματική αντιπολίτευση και κάποια κοινοβουλευτικά μορφώματα…
Δυστυχώς.
Νομοτελειακά, όμως, το συντεχνιακό κράτος πνέει τα λοίσθια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου