Μαριονέτα της Μόσχας ή άλλως τι βιολί βαράς Αλέξη Τσίπρα;

Γράφει

o Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη Ρωσία, πλέον ότι αποτελεί φιάσκο αφού δεν τον είδε ο άνθρωπος που τον…προσκάλεσε, δηλαδή ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, αποτελεί κορύφωση της πολιτικής του επιπολαιότητας και βάζει για μια ακόμη φορά στο στόχαστρο της Ευρώπης την χώρα μας.

Τη στιγμή που είναι σαφές πως η Ρωσία αποσκοπεί στον διαμελισμό της Ουκρανίας για λόγους δικών της γεωπολιτικών συμφερόντων και εις βάρος της Ευρώπης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πιστός στην αντιευρωπαϊκή κουλτούρα του κόμματός του, τάσσεται υπέρ της, δήθεν για να «τιμωρήσει» τους κακούς εταίρους της χώρας.

Τα ίδια είχε κάνει κι ο Ανδρέας Παπανδρέου στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα, όταν δεν είχε υπογράψει την καταδίκη του Πολωνού δικτάτορα Γιαρουζέλσκι που είχε υπογράψει όλη η τότε ΕΟΚ και τις συνέπειες τις θυμόμαστε όλοι.

Είναι απορίας άξιο, τι θα έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αν μια χώρα π.χ. η Τουρκία, είχε παρέμβει στα εσωτερικά της Ελλάδας κι είχε υποκινήσει ξεσηκωμό στη Θράκη και δημοψήφισμα για την …ανεξαρτητοποίησή της.

Θα είχε ταχθεί υπέρ της, όπως κάνει τώρα με τις πολιτικές της Μόσχας.

Πέραν, όμως, αυτών, απορίας άξιο είναι και με ποια ιδιότητα εκλήθη ο Αλέξης Τσίπρας στη Μόσχα.

Με την ιδιότητα του αρχηγού της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Με την ιδιότητα του υποψηφίου προέδρου της Αριστεράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Αν εκλήθη με την πρώτη του ιδιότητα, αποτελεί ωμή και ξεκάθαρη παρέμβαση της Ρωσίας στα εσωτερικά της Ελλάδας, στην οποία συναινεί ο Αλέξης Τσίπρας για να καταδείξει ότι είναι υπολογίσιμη δύναμη στο εξωτερικό και να το εκμεταλλευθεί για εσωτερική κατανάλωση.

Πολύ περισσότερο όταν το Σύνταγμα αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότι την χώρα στο εξωτερικό εκπροσωπεί η ψηφισμένη κυβέρνηση.

Είναι εντελώς διαφορετικό να έχει η αντιπολίτευση ανεπίσημες επαφές κι άλλο να προσκαλείται επισήμως ως αντιπρόσωπος της χώρας.

Αν εκλήθη με την ιδιότητα του υποψηφίου προέδρου της Αριστεράς στην ΕΕ, τότε αποτελεί ωμή και ξεκάθαρη παρέμβαση της Ρωσίας στα εσωτερικά της Ευρώπης, σε μια περίοδο που οι σχέσεις είναι τεταμένες λόγω των πολιτικών που εφαρμόζει κι υποκινεί η Ρωσία στην Ουκρανία.

Πολύ περισσότερο όταν ο προσκληθείς, συντάσσεται με τους Ρώσους στις δικαιολογίες που εκφράζουν εν είδη κατηγορητηρίου εναντίον της Ευρώπης κι ουδείς άλλος εκ των συνυποψηφίων του εκλήθη στη Μόσχα ή διανοήθηκε να μεταβεί εκεί.

Τελικά, τι βιολί βαράει οΑλέξης Τσίπρας;

Είναι με το μέρος της Ευρώπης στην οποία επιθυμεί να προεδρεύσει ή με το μέρος της Μόσχας που ως ιμπεριαλιστική δύναμη εισβάλει σε άλλα κράτη;

Πριν μεταβεί στη Μόσχα, πήγε ή ζήτησε ενημέρωση από το υπουργείο Εξωτερικών για να γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια της εθνικής στρατηγικής;

Είναι η δεν είναι θλιβερό ατόπημά οι δηλώσεις του –ενώπιον των Ρώσων συνομιλητών του- εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι χαρακτηρισμοί του εναντίον του δημοκρατικά εκλεγμένου Έλληνα πρωθυπουργού;

Γιατί, τι άλλο από θλιβερό ατόπημά αποτελεί η από ρωσικού εδάφους επίθεσή του στον εκλεγμένο Έλληνα πρωθυπουργό, που χαρακτήρισε εντελώς άκριτα κι επιπόλαια …μαριονέτα του Μπαρόζο;

Τελικά, τι βιολί βαράει ο Αλέξης Τσίπρας με τον αντιευρωπαϊκό δογματισμό του και τις επικίνδυνες επιπολαιότητές του;

Μήπως, λέμε μήπως, της πέμπτης φάλαγγας για την εκ των έσω δημιουργία προβλημάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Μήπως, λέμε μήπως, επιχειρεί να καταστεί η μαριονέτα των Ρώσων στη Δύση;

Αναμένουμε σοβαρές και ξεκάθαρες απαντήσεις εκ μέρους του.