Η ήττα των exit polls και τα πρώτα συμπεράσματα των εκλογών

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Κυριακή 18 Μαΐου, ώρα 19.00.

Μόλις έχει τελειώσει η ψηφοφορία για τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών και το πανελλήνιο αναμένει με τη σχετική αγωνία που επικρατεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις, τα αποτελέσματα των exit polls.

Ούτε μια, ούτε δυο, αλλά πέντε δημοσκοπικές εταιρείες παρουσιάζουν το ίδιο αποτέλεσμα.

Εμφανίζουν στην περιφέρεια Αττικής τα Ρένα Δούρου να θριαμβεύει με ποσοστό που αγγίζει το 29%!

Λίγο μετά, προβλέπουν ότι θα κερδίσει οριακά τον Γιάννη Σγουρό.

Οι πανηγυρισμοί στην Κουμουνδούρου έντονοι, κάποιοι άρχισαν να σκέπτονται και τα υπουργικά τους κουστούμια, πριν αρχίσουν να έρχονται τα επίσημα αποτελέσματα που δημιούργησαν το μούδιασμα και την αμηχανία που είδαμε έκτοτε από τους εκπροσώπους τους στα τηλεοπτικά δίκτυα.

Τι έγινε λοιπόν και τα αποτελέσματα διέψευσαν τα exit polls;

Τι έγινε στις προηγηθείσες δημοσκοπήσεις και δεν μπόρεσαν να ανιχνεύσουν την είσοδο του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στον δεύτερο γύρο των εκλογών στον Δήμο Αθήνας ή και την σαφή άνοδο του υποψηφίου της Χρυσής Αυγής;

Τι έγινε και επαναλήφτηκε το φαινόμενο των αποτυχημένων exit polls που είχαν ανακοινωθεί και μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2012;

Στο grpost είχαμε επισημάνει το γεγονός της άρνησης μεγάλης μερίδας εκείνων που καλούνταν να απαντήσουν στα ερωτήματα, με αποτέλεσμα οι προβλέψεις να γίνονται από μια ποσοστιαία δεξαμενή της τάξης του 30 -35% εκείνων που απαντούσαν.

Παρ’ όλα αυτά, σε δημοσκοπικό επίπεδο, πλην της περίπτωσης Σακελλαρίδη στην Αθήνα, τα αποτελέσματα που υπήρξαν δεν απέχουν από εκείνα που ανακοίνωναν οι δημοσκοπήσεις.

Κάτι που ασφαλώς καταρρίπτει το επιχείρημα που χρησιμοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι οι δημοσκοπήσεις λειτουργούσαν στην κατεύθυνση «χειραγώγησης των πολιτών».

Οι δημοσκοπήσεις βρήκαν τα πάντα, πλην της περίπτωσης Σακελλαρίδη.

Το μεγάλο ζήτημα ήταν κι ίσως είναι και στο μέλλον, τα exit polls.

Γιατί απέτυχαν όλοι;

Νομίζω ότι υπάρχουν δυο λόγοι.

Ο πρώτος είναι ίδιος μ’ αυτόν των δημοσκοπήσεων.

Δηλαδή, οι πολίτες αρνούνται ν’ απαντήσουν στις μετρήσεις ή παραπλανούν τους ερευνητές με λανθασμένες απαντήσεις.

Στην ουσία οι ερευνητές διαμορφώνουν τα συμπεράσματά τους από ελάχιστο αναλογικά δείγμα απαντήσεων.

Ο δεύτερος λόγος αφορά τους ψηφοφόρους μικρότερων ηλικιών, που δεν διαθέτουν προσωπικό σταθερό τηλέφωνο. Με αποτέλεσμα να μη μετέχουν στις έρευνες, ούτε καν στο λεγόμενο αντιπροσωπευτικό δείγμα.

Αυτοί οι νέοι, από την υποεκπροσώπησή τους στις δημοσκοπήσεις, παρουσιάστηκαν στις κάλπες και προθυμοποιήθηκαν να μετέχουν στα exit polls, είτε παραπλανώντας τους ερευνητές είτε στηρίζοντας τη Ρένα Δούρου.

Κι έγινε η συντριβή, η οποία πρέπει να προβληματίσει τους δημοσκόπους και να τους οδηγήσει σε νέα και πιο ασφαλή εργαλεία ερευνών για τα exit polls.

Ας πάμε, τώρα, στα συμπεράσματα του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου το βασικότερο είναι πως η κυβέρνηση άντεξε κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειξε σαφές ρεύμα υπέρ του.

Αυτό τι συμπέρασμα, ευνοεί σαφώς το κυβερνητικό επιτελείο, αφού η φθορά που εισέπραξε είναι μικρή αναφορικά με τις αντιδράσεις που έχουν προκαλέσει πολλές επιλογές του.

Πλην της Αττικής, σε όλες τις άλλες περιφέρειες υποψήφιοι που προέρχονται από την γαλάζια κομματική μηχανή βρίσκονται ήδη στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών, με όλα τα προγνωστικά να είναι υπέρ τους για την επόμενη Κυριακή, έναντι μόνο τεσσάρων (4) της αξιωματικής αντιπολίτευσης

Όμως, αποτελεί τεράστιο πολιτικό ζήτημα για τον βασικό κυβερνητικό εταίρο, η απουσία εκπροσώπου του για πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης, από τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών της Αθήνας.

Ασφαλώς δεν φταίει μόνο η επιμονή του Κακλαμάνη στη μάταιη υποψηφιότητά του…

Κάτι ακόμη για τους κυβερνητικούς εταίρους.

Δεν πρέπει να παραβλέπουν το γεγονός ότι η είσοδος στον δεύτερο γύρο πολλών προσώπων που έχουν ιδεολογική αφετηρία σ’ αυτούς, δεν σημαίνει και «τυφλή» κοινωνική αποδοχή σ’ αυτούς.

Οι προσωπικότητες σε τοπικό επίπεδο «έπαιξαν» και θα «παίζουν» πάντα σημαντικό ρόλο και πέραν των κομμάτων.

Από την άλλη πλευρά, στην Κουμουνδούρου γρήγορα προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα μετά την ευφορία που προκάλεσε η ανακοίνωση των exit polls.

Σε όλες τις περιφέρειες πλην της Αττικής, διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει αυτή κοινωνική «επανάσταση».

Δεν υπάρχει το «ρεύμα» που επικαλούνταν.

Ούτε καν στην Αττική, όπου η υποψήφια περιφερειάρχης συγκέντρωσε ποσοστά πολύ χαμηλότερα από τα ποσοστά του κόμματός της στις εκλογές του 2012.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε πουθενά  να κεφαλαιοποιήσει την κοινωνική δυσαρέσκεια, ούτε καν ως ψήφο διαμαρτυρίας.

Οι αυταπάτες δεν νίκησαν.

Ούτε ο θολός κι αντιφατικός πολιτικός λόγος.
Το πολιτικό αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα, δεν έπεισε και πάλι.

Κι είναι απορίας άξιο, πώς θα ζητήσει ή θα επιβάλλει πολιτικές εξελίξεις η αξιωματική αντιπολίτευση, ακόμη κι αν νικήσει στις ευρωεκλογές, όταν σε όλη την Ελλάδα έχει χάσει τις περιφέρειες;

Το χειρότερο απ’ όλα είναι η αύξηση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής.

Πλέον, δεν είναι δυνατόν οι ψηφοφόροι της να ισχυρίζονται ότι δεν ήξεραν.

Είναι σαφές ότι δίπλα μας δεν έχουμε κάποιους ανθρώπους που ψηφίζουν αντισυστημικά, ούτε κάποιους χαμηλής αισθητικής και πολιτικής κουλτούρας συμπολίτες μας.

Έχουμε θλιβερούς οπαδούς του ναζισμού και του φασισμού.

Τόσο η κυβέρνηση όσο κι η αξιωματική αντιπολίτευση ρίχνουν συνεχώς λάδι στη φωτιά που εξυπηρετεί την Χρυσή Αυγή.

Η κυβέρνηση με την ανοχή της –σαφώς μικρότερη σε σχέση με παλαιότερες εποχές- στην λαθρομετανάστευση και χωρίς σχέδιο οργανωμένης πολιτικής αντιμετώπισής της, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση με την ανερμάτιστη πολιτική στήριξης και προσέλκυσης λαθρομεταναστών.

Όπως και να το κάνουμε, η επόμενη Κυριακή είναι η σημαντικότερη για πιο ασφαλή συμπεράσματα.

Με όσα διλήμματα έχουν πέσει στο τραπέζι κι όσα θα πέσουν ακόμη.