Η Νέα Δημοκρατία έκανε χθες αυτό που δεν έκανε στην αρχή της προεκλογικής περιόδου.
Δήλωσε τη στήριξή της στους Σγουρό και Καμίνη.
Αν το είχε πράξει στην αρχή της προεκλογικής περιόδου, όπως ήταν και το λογικότερο, θα είχε αποφύγει το κυριακάτικο βατερλώ με την διασπορά ψήφων ανάμεσα στους Σπηλιωτόπουλο - Κακλαμάνη και τον αποκλεισμό υποψηφίου της από τον δεύτερο γύρο των εκλογών στον δήμο της Αθήνας και μάλιστα για πρώτη φορά από το 1974.
Όσοι το είχαν επισημάνει ως σοβαρό λάθος στρατηγικής, επιβεβαιώθηκαν απολύτως.
Μπορεί να εξακολουθούσε, τότε, ο Κακλαμάνης να τραβούσε τον δικό του αδιέξοδο δρόμο, μπορεί να συσπείρωνε πλάι του κάποιους που αρνούνται ότι βρισκόμαστε πλέον στην εποχή των μεγάλων συμβιβασμών και των συμμαχικών διοικήσεων, αλλά η Νέα Δημοκρατία θα είχε καταδείξει ότι είναι συνεπής.
Για τον απλούστατο λόγο ότι θα καταδείκνυε τα αυτονόητα.
Αφενός θα είχε στηρίξει, πέραν κομματισμών, δυο ανθρώπους που πέτυχαν.
Αφετέρου θα καταδείκνυε με απόλυτη πειστικότητα ότι η χώρα κυβερνάται μόνο με συνεργασίες.
Τι εμπόδισε τη Νέα Δημοκρατία να το πράξει από την αρχή;
Τι άλλο από… το παρελθόν, τον κομματισμό και την…τιμή των όπλων!
Δηλαδή την ανάγκη κορυφαίων στελεχών της να δείξουν πρόσωπο αλλά και την κεκτημένη ταχύτητα εκείνων που ζουν ακόμη στο κομματικό τους χθες και δεν αντιλαμβάνονται ότι άλλαξαν οι εποχές.
Η ανεπάρκεια –αν όχι γραφικότητα- εκείνων που επελέγησαν ή βγήκαν στο αντάρτικο, έφερε το γνωστό αποτέλεσμα.
Τέσσερις διαπιστώσεις ακόμη.
1. Παρά την βαθύτατη κρίση που ζει η Ελλάδα, το σύνολο του πολιτικού συστήματος, δεν λέει να πάρει το μήνυμα.
Δεν έχουν καν σταθεί στα μηνύματα των περασμένων πολιτικών κι αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου η κοινωνία έφυγε μπροστά τους παρασάγγας, λέγοντάς τους κατάμουτρα «γαμώ τα κόμματά σας…. Τη νοοτροπία σας…Τον κομματικό πατριωτισμό σας»….
2. Ο Παύλος Χαϊκάλης, των Ανεξάρτητων Ελλήνων, τιμήθηκε από 115 χιλιάδες πολίτες του λεκανοπεδίου.
Κι αυτό, παρ’ ότι είναι φοροφυγάς με τη βούλα και καθ’ ομολογία του.
3. Ο άρτι αποφυλακισθείς για την υπόθεση των στημένων αγώνων Αχιλλέας Μπέος, έλαβε περισσότερο από το ένα τρίτο των δημοτών του Βόλου κι είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για να γίνει δήμαρχος στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας.
4. Ο πολύς κ. Γραμματικάκης του Ποταμιού, έδωσε «γραμμή» για την υπερψήφιση της Ρένας Δούρου στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών.
Συμφωνούν άραγε στο Ποτάμι;
Ακόμη κι αν πρόκειται για προσωπική του άποψη, πόσο δεσμεύει το κόμμα του;
Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά προσωπική άποψη είχε εκφράσει κι ο Νίκος Δήμου, αλλά με εύσχημο τρόπο εξωπετάχτηκε από το κόμμα….
Και μια ερώτηση:
Πόσα από τα «πρωτοκλασάτα» στελέχη των κομμάτων, που αποδοκιμάστηκαν από τους πολίτες θα πάνε σπίτια τους ως ελάχιστη προσφορά τους στην κοινωνία;
Συμφωνώ με τα υπόλοιπα σχόλιά σας αλλά διαφωνώ ως προς το ότι η Ν.Δ. θα έπρεπε να στηρίξει του πράσινου Καμίνη και Μπουτάρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλο που το θέλει το υποσυνδίδητό μας είναι σημαντικό να αποφεύγουμε να γινόμαστε εκ των υστέρων προφήτες.
Αν είχε αποσυρθεί ο Κακλαμάνης ο Σπηλιωτόπουλος θα ήταν σίγουρα στο δεύτερο γύρο.
Εξάλλου αν η Ν.Δ. δεν είχε βάλει υποψήφιο στην Αθήνα, είναι εξαιρετικά πιθανό να ήταν πολύ ψηλότερα ο Κασιδιάρης, ο Αθηναϊκός λαός δεν ξεχνά τις φιλικές προς τους παράνομους μετανάστες απόψεις του κ.Καμίνη.
Υπάρχει επίσης και το θέμα της ταυτότητας.
Θα μπορούσε το μεγαλύτερο κόμμα στις πρόσφατες εκλογές να μην βάλει δικό του υποψήφιο στο μεγαλύτερο δήμο;
Τι συσπείρωση θα εμφάνιζε μετά αν τυχόν έχουμε εθνικές εκλογές τους επόμενους μήνες; Απόλυτα δικαιολογημένα όλοι οι νεοδημοκράτες θα αισθάνόντουσαν ότι πουλήθηκαν και μάλιστα σε ένα πολύ μικρό κόμμα όπως το Πασόκ, κάτι που θα δημιουργούσε περαιτέρω τριγμούς και εσωκομματικά προβλήματα.
Ο κ. Σαμαράς είχε τη σωστή στρατηγική για το κόμμα του, απλά δεν πραγματποιήθηκε η ελπίδα του ότι θα αποσυρθεί ο κ.Κακλαμάνης, που προτίμησε να παρασύρει κάτω και τους πρώην συντρόφους του, προσφέροντας πυσιαστικά τη δημαρχία στο πιάτο του κ. Καμίνη.
Καλή σας ημέρα.