Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 103)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Ο Αριστερούλης κι ο κα(η)μενούλης μπούλης

Μια φορά και έναν καιρό στην μακρινή δεκαετία του 90, ήταν ένα δεκαεννιάχρονο αγόρι, φοιτητής στο πολυτεχνείο (επειδή πρωτίστως του άρεσαν τα λέγκο ήθελε να γίνει πολιτικός μηχανικός να χτίζει ντουβάρια, και μακροπρόθεσμα, οικονομίες) και πρώην καταληψίας της ένδοξης Γκράβας, που έκανε ελεύθερο κάμπινγκ στη Νίσυρο, σε μια παραλία με ένα σλίπινγκ μπάγκ, μια κιθάρα (καθότι κάθε εναλλακτικός που σέβεται τον

εαυτό του, οφείλει να κουβαλά τουλάχιστον μια κιθάρα, ακόμα και αν δεν ξέρει να παίζει) και μια Περιστέρα.

Πλούσια παιδιά, μεγαλοαστοί, και αρκούντως Αριστεροί, που φτύσανε στα μούτρα την κοσμοπολίτικη Μύκονο και κάνανε παρατεταμένα βακάνς στο τρίγωνο Φολέγανδρος, Ανάφη, Ελαφονήσι, και στο τσακίρ κέφι χτυπούσαν και μια Τήλο ή έστω Νίσυρο!

Φτάσανε δε εκείνο το μακρύ, καυτό καλοκαίρι, στο νησί, με την ηρωική «Δημητρούλα»(εγώ πάντως με την φίλη Αθηνά, πέντε έξι λαμπάδες τις είχαμε ανάψει, κάθε που βγαίναμε απ’ αυτό το υπερσύγχρονο παπόρο) φτάσανε, το λοιπόν, σαν κοινοί προλετάριοι.

Ήταν, στο ίδιο νησί, εντελώς τυχαία, και ένας μπούλης, από μεγαλοαστική, πλούσια, και Δεξιά οικογένεια, πολιτευτής, που σιγά μην καταδεχόταν την «Δημητρούλα», φήμες λένε πως έφτασε με ένα f16 (από μικρό το χε το πρόβλημα αυτό) και περιδιάβαινε όλο καμάρι τα σοκάκια της ακριτικής Νισύρου!

Σέιμ τάιμ!

Τι σου είναι το κάρμα τελικά!

Μη δει ο μπούλης πανηγύρι, γάμο, χαρά και φαγητό, βουρ μέσα και αυτός, κατσικωνόταν δίπλα στους μικροαστούς, και να τα τσίπουρα, να και το μοσχαράκι με τις πατάτες στο φούρνο, όλα μια χαψιά!

Το βλέπει ο νεαρός Αριστερός και εξεμάνη:

-Τρώει ο μπούλης το φαγητό και το υστέρημα του εργάτη!

Πήγε τότε με φόρα να του ρίξει στην κεφάλα μια μολότοφ αλλά σαν αντίκρισε τα γαλήνια μάτια του μπούλη, και το όμορφο αστραφτερό του χαμόγελο, κάτι άλλαξε μέσα στην επαναστατημένη ψυχή του.

Μια αγάπη, όχι μόνο για το καλοκαίρι, αλλά και για τις επόμενες δεκαετίες, γεννήθηκε.

Ήταν ο Αλέξης και ο Πάνος για κάποιους, για κάποιους άλλους πάλι, ο Πάνος και ο Αλέξης.

Για όλους εμάς τους υπόλοιπους ... απλά Συριζανέλ...

Τελικά ο μπούλης αποδείχθηκε «όχι μπούλης» και ο επαναστάτης Τσε Αλέξης «όχι αριστερός»...

Τι σου είναι όμως η ζωή, γεμάτη ανατροπές!

Όλο εκπλήξεις!

Εμείς τώρα τι φταίγαμε, θα με ρωτήσετε.

Και θα σας απαντήσω και εγώ με την σειρά μου...

-Εσείς μπρε τους ψηφίσατε, εσείς με την σοφή σας κρίση δώσατε το πράσινο φως για την ανίερη ακροαριστεροακροδεξιά ένωση

Και το μέγα αναπάντητο ερώτημα είναι:

Τα παιδιά μου, και εγώ, τι φταίμε;

Ε;

Ένιγουει.

Κατά τα άλλα, ανθηρά.

Όλα!

Και τι δεν είχε ο μπαχτσές της περασμένης εβδομάδας!

Συριζομεγαλεία!

Διαλιέξτε!!!

Θέλετε Πολάκη, τον σύντεκνο από την λεβεντογέννα Κρήτη;

Είπε, άκου τώρα μαντάμ φιλοσοφία: «Δεν είναι αυτός ο Ιούνης του 15, είναι ο Δεκέμβρης του 16»…

Ανατριχίλα!

Δεν το είχα καταλάβει, σας το ορκίζομαι στην προσκοπική μου τιμή, νόμιζα η αφελής πως απλώς διανύουμε έναν χειμώνα, με χαρακτηριστικά ανάδρομου Ερμή.

Ευτυχώς λοιπόν που η κυβέρνηση τον διόρισε όχι μόνο υπουργό υγείας, αλλά και ημερολόγιο.

Σε λίγο θα μας λέει πότε είναι η ανατολή του ηλίου και πότε η δύση, πότε έχουμε εαρινή ισημερία και πότε μπλε φεγγάρι. Άσε που αν κάνει καλά την δουλειά του, θα μας λέει την ανώτατη και κατώτατη θερμοκρασία. Της κάθε πόλης.

Α! Θα μας υπενθυμίζει και πότε αλλάζει η ώρα.

Έτσι η μαντάμ Ευθαλί της γειτονιάς μου δεν θα παίρνει εναγωνίως το 1118888 για να δει τι ώρα είναι, τι μέρα, και ποια χρονιά, απ τον φόβο της μπας και χάσει το ραντεβού με τον ρευματολόγο, στο ΠΕΔΥ της περιοχής μας.

Μάλιστα!

Φήμες που τον θέλουν να λαλεί σαν πετεινός, διερευνήθηκαν, και κρίθηκαν ωσάν μη σοβαρές.

Αμ, αυτός ο άλλος, ο Ζουράρις (με γιώτα)...

Αυτός και αν με έστειλε αδιάβαστη: «Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντα. Τη γλώσσα έχει σημασία να μην μας πάρουν»...

Γιατί, σου λέει, εδώ την τελευταία φορά που μας πήραν την Ελλάδα και κάναμε τετρακόσια ολόκληρα χρόνια να ελευθερωθούμε την γλώσσα δεν την χάσαμε, ας μας πάρουν τώρα πέντε έξι - νησάκια για να έχουν να παίζουν, και για να τους φύγει το γινάτι βρε αδερφέ, και εμείς θα τα ξαναπάρουμε πίσω.

Γκρικ άιλαντ μονόπολυ, μαντάμ!

Φοβερός συλλογισμός.

Θα εντάξουμε λοιπόν τα χαμένα νησιά στις χαμένες πατρίδες, που πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα γίνουν...

Θα μαγειρέψουμε λίγο και τα λόγια του πατέρα Παϊσιου, και βουαλά:

«Μόλις το κόκκινο γένος μας δώσει πίσω την Πόλη, θα μας δώσει μπόνους, κανονάκι δηλαδή, και τα χαμένα νησιά!»

-Την μαρτυρική Κύπρο;

Και αυτήν!

Καθηγητής πανεπιστημίου ο Ζουράρις...

Στο Πάνθεον των φωστήρων και αυτός!

Και αρχίζουν να γίνονται επικίνδυνα πολλοί!

Α! Είχαμε και τα ένδοξα, τα τιμημένα γερατειά, που πήραν ό,τι κόκκινο λάβαρο κυκλοφορεί περί Αθήνα - Ανάβυσσο και βγήκαν να διαδηλώσουν...

Κάποιοι με το δίκιο τους, παλεύουν βλέπετε να επιζήσουν με εξακόσια ευρώ, ενώ κάποιοι άλλοι, αχ κάποιοι άλλοι, κάποιοι 50άρηδες των ΔΕΚΟ, με ανήλικο και εικοσαετία, που φάγανε τα νιάτα τους στον συνδικαλισμό, πήραν τα παχυλά εφ άπαξ (απ τα μιστά τους, λέει, κρατημένα) και κάτι συντάξεις άνω, λέει, των δυο χιλιάδων ευρώ!

Εμ! Μάτια μου τόσα χρόνια βολέματος έτσι πετιούνται!

Διαδηλώνουν τώρα!

Αλλά είπαμε, Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου...

Ψηφίστηκε και το 300κοσάρι, που κάποιοι το λένε «ψίχουλα», κάποιοι όμως Ντάισεμπλούμ δεν θέλετε να ξέρετε!...Όσο για τους υπόλοιπους ... μονοκούκι πλέον Αλέξης...

Μειώνεται όμως το ΕΚΑΣ 50%...

Να σε κάψω Γιάννη μ’ να σ’ αλείψω μέλι!

Έχουμε και τους τσιφλικάδες...

Μετά τις γιορτές, λέει, θα κατεβάσουν τα τρακτέρια τους και θα στήσουν τα γνωστά μας πια μπλόκα...

Άντε πάλι θεατές στο ίδιο πανηγύρι.

Που σαι σύντροφε Αντρέα, να τους καμαρώσεις...

Τα Καγιέν και τα σκυλάδικα της περιφέρειας ρημάζουν, μαζί και οι ταλαίπωροι μικροοαγρότες που παλεύουν να ζήσουν τις οικογένειές τους...

Ήρθε και ο χιονιάς που όλο ερχόταν και όλο κρυβόταν, και το βράδυ για να βγεις πρέπει να φορέσεις αντιασφυξιογόνα μάσκα, αφού για να ζεσταθούμε καίμε ότι καίγεται και ότι δεν καίγεται!!!

Σας φιλώ και ανανεώνω το ραντεβού μας για το επόμενο Σαββάτο...

ΥΓ1. Η αξιολόγηση δεν...

Μέχρι τώρα δηλαδή...

Άντε και σε άλλα με υγεία...

ΥΓ2. Μην αγοράζετε «λάιτ» κουραμπιέδες, διότι κουραμπιέδες φτιαγμένοι με έξτρα βέρτζιν ελαιόλαδο, δίχως γλουτένη και με λάιτ ζάχαρη δεν είναι κουραμπιές...

Είναι λαδοκούλουρο με ζάχαρη!