Οι δημοτικές συχνότητες είναι θεσμική περιουσία των δημοτών, όχι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις!

Οι προθέσεις της κυβέρνησης για τακτοποίηση του ραδιοφωνικού χάρτη συχνοτήτων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως εσφαλμένη. Ωστόσο, έχει ένα σημαντικό λάθος, καθώς προωθεί τις διαδικασίες να τεθούν σε διαγωνιστική διαδικασία δημοπράτησης ή εξαγοράς των αδειών και οι δημοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί. 

Αυτό, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα οδηγήσει ουσιαστικά στον αφανισμό τους!

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Οι δημοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί δεν είναι

κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και ο λόγος της ύπαρξής τους είναι η ανάδειξη της τοπικής δημοσιότητας, η πληροφόρηση και ψυχαγωγία, όλων των δημοτών. Σκοπός της λειτουργίας των δημοτικών ραδιοφώνων και φυσικά του ραδιοφώνου του Πειραιά, είναι να κάνουν εκπομπές που απηχούν, αφουγκράζονται και φιλοξενούν την καθημερινότητα, τα προβλήματα, τις ανησυχίες, το πολιτιστικό και κοινωνικό γίγνεσθαι όχι μόνο του Δήμου Πειραιά αλλά και όλων των Δήμων της Περιφέρειας και των νησιών του Αργοσαρωνικού.

Με βάση τις παραπάνω θέσεις, που υιοθετήθηκαν από το σύνολο των Δήμων που διαθέτουν στις τάξεις τους δημοτικά ραδιόφωνα, διευρύνεται η συζήτηση για τον ρόλο των δημοτικών ΜΜΕ στο σύγχρονο ραδιοφωνικό τοπίο.

Σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις έχει αναλάβει η ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΜΜΕ ΕΛΛΑΔΑΣ, η οποία με ξεκάθαρη «γραμμή» την οποία μάλιστα επιμελήθηκε η δικηγόρος της ΠΟΕΣΥ κ. Μαγδαλινή Τσίπρα, τοποθετείται σχετικά με το θέμα της εξαίρεσης των Δημοτικών ΜΜΕ από την διαγωνιστική διαδικασία ως εξής:

«Οι Δημοτικοί Ραδιοφωνικοί Σταθμοί εξαιρούνται από την διαδικασία δημοπράτησης των Ραδιοφωνικών συχνοτήτων, καθώς αποτελούν δημόσια ραδιοφωνική υπηρεσία τοπικού χαρακτήρα με σκοπό την ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών για ζητήματα, που αφορούν τις τοπικές υποθέσεις, την προώθηση της τοπικής αγοράς, την παροχή ποιοτικών (βάσει συγκεκριμένων χαρακτηριστικών) προγραμμάτων, που σχετίζονται με τον πολιτισμό, την τέχνη, την παιδεία. Η ρύθμιση αυτή δεν αντιβαίνει, το εθνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο και τις ευρωπαϊκές οδηγίες, όπως προκύπτει από την σχετική νομολογία, τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το Πρωτόκολλο του Άμστερνταμ».

Ο Ρόλος των Δημοτικών Μέσων Επικοινωνίας σε σχέση με τη Διαφημιστική Δαπάνη

Δεν είναι λίγες οι φορές που το κύριο ερώτημα που τίθεται στις δημοτικές προσεγγίσεις των πόλεων (που διατηρούν Δημοτικά Μέσα Επικοινωνίας ) σχετικά με τη συνέχεια ύπαρξης τους, είναι: αν οι συχνότητες, «φέρνουν στα ταμεία μας διαφήμιση» ή αν υπάρχει – υπάρξει προοπτική – να ισοφαρίσουν το κόστος λειτουργίας τους και να μην επιβαρύνουν τους δημοτικούς προϋπολογισμούς.

Aν το ερώτημα απαντηθεί μόνο Αριθμητικά / Ισολογιστικά , σαφώς μπορεί να ειπωθεί με την τρέχουσα ορολογία ότι η συνέχιση της ύπαρξης των Δημοτικών Μέσων, «δεν συμφέρει».

Η ίδρυση, η διαδρομή, η ύπαρξη των Δημοτικών Συχνοτήτων – είναι ένα με την Κουλτούρα και την ιστορική Ταυτότητα των Πόλεων που τις δημιούργησε και εξ” αντικειμένου κάθε άλλη επιλογή – πλήττει, προσβάλει και στερεί από τις πόλεις μας την Πρωτοβουλία, «την αύρα & την αισιοδοξία τους».

Οι δημοτικές συχνότητες είναι θεσμική περιουσία των δημοτών και των κατοίκων.

Ο ρόλος και η αναπτυξιακή ύπαρξη των δημοτικών συχνοτήτων, είναι συνδυαστικά δεμένος με την Κοινωνική Πραγματικότητα, τη δημοτική ανάπτυξη και δεν αποτελεί αρνητική οικονομική αιμορραγία.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι μέσα σε αυτό το περιβάλλον οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε την ρεαλιστική στόχευση του κάθε μέσου μας.

Οι ποιοτικές μετρήσεις , τα στοιχεία των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των προγραμμάτων μας και η στροφή στην τοπική ενημερωτική πηγή μπορεί να αποτελέσει κίνητρο στην αύξηση της διαφημιστικής μας δαπάνης από τις τοπικές εμπορικές εταιρείες .

Παράλληλα έχουμε υποχρέωση να «υπερβούμε» την λειτουργία μας , με ισχυροποίηση τμήματος διαφημιστικών πωλήσεων.

Είναι δύσκολη και ανηφορική αυτή η στόχευση, αλλά είναι μονόδρομος…”

Με όλα τα παραπάνω, γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρος ο ιδιαίτερος ρόλος των δημοτικών ραδιοφώνων που δεν πρέπει ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να μπουν «στον ίδιο κουβά δημοπράτησης» με τους ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.

ΠΡΕΠΕΙ να εξαιρεθούν από τη διαδικασία, όπως ακριβώς συνέβη και με τους δημοτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς.

Να διατηρήσουν τις συχνότητες, με τις οποίες έχουν ταυτιστεί στην 30χρονη πορεία τους. Να συνεχίζουν να προσφέρουν στην αναβάθμιση της επικοινωνίας και ψυχαγωγίας των δημοτών, στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και στην βελτίωση της ποιότητας ζωής στην πόλη. 

Ο Πειραιάς έχει ανάγκη το δημοτικό ραδιόφωνο ΚΑΝΑΛΙ-1 90,4 fm.