Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

Στο Καλντερίμι (Νο 227)


Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost
με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια
τις Τυπολογίες, το Αθλητικό Καλντερίμι,
τις Σταγόνες ιστορίας
& τις Μουσικές ιστορίες
δια χειρός         

Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου



@ Αν αναλογιστούμε ότι σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού στο Μαξίμου είναι ο Καρανίκας, θα είμαστε όλοι αδέλφια του Γκούφη αν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από την επίσκεψη Ερντογάν, πλην ενός οδυνηρού αποτελέσματος…

@ Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο;
Ότι ήξεραν το αποτέλεσμα πριν
την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα.
Μα έτσι όπως είχε σχεδιαστεί από την αρχή αυτή η επίσκεψη, προτίμησαν να βάλουν τον Τσίπρα να πουλήσει πατριωτισμό στο πόπολο, παρά να μη γίνει.
Την είχαν ανακοινώσει πριν καν γίνουν διμερείς συνομιλίες προετοιμασίας γι’ αυτή.
Κι όταν προέκυψαν οι διαφωνίες και τα τείχη, ήταν αργά.

@ Ξέρετε πότε έφυγε από το γραφείο Παυλόπουλου η επίσημη πρόσκληση;
Μόλις πέντε ημέρες πριν από αυτή.
Το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου!
Τότε δόθηκε στον Τούρκο πρέσβη.
Περίμεναν, μάλιστα, να είναι μια απλή εθιμοτυπική επίσκεψη και δεν κατάλαβαν ότι έβαζαν αυτογκόλ και μάλιστα εντός έδρας.

@ Ερώτηση:
Αληθεύει ότι το Μέγαρο Μαξίμου κι ο Κοτζιάς «έκοψαν» τον Καμμένο από την υποδοχή και το δείπνο στον Ερντογάν, επειδή ήθελε να ντυθεί τσολιάς;

@ Κατά τα άλλα, όλα ανθηρά…
Πλην του ότι μας πέταξε ΚΑΙ το Βέλγιο έξω από τη συνθήκη Σένγκεν…

@ Αλλά μη χολοσκάτε.
Κερδάμε!

@ Κάτι ήξεραν οι παλιοί που έλεγαν ότι οι Αριστεροί θα μας πάρουν τα σπίτια…

@ Ερώτηση:
Γιατί δεν διορίζουν μουφτή τον μπάρμπα Φώτη – Φανούρη;

@ Καλώς ήρθατε και σήμερα στη μεγάλη κυριακάτικη παρέα…


1η ενότητα
Πολιτικά –Παραπολιτικά σχόλια

@ Δεν κατάλαβα ποτέ για ποιον λόγο προσκλήθηκε στην Ελλάδα αυτή την περίοδο ο Ερντογάν.
Και μάλιστα για να συνομιλήσει με τους Τσίπρα και Παυλόπουλο, που δεν πιάνουν πουλιά στον αέρα σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας.
Όχι, δηλαδή, ότι οι δικοί μας είναι ξεφτέρια σε κάποιον άλλο τομέα, αλλά όλοι ξέρουμε ότι στην εξωτερική πολιτική τα πάντα είναι εκχωρημένα στον Κοτζιά.
Που κι αυτός, δεν λες ότι αποτελεί «βαρύ πυροβολικό» μας.
Εδώ, έγινε χαμός κι εκείνος χαρακτηρίζει τις μελετημένες και δομημένες απόψεις του Ερντογάν… ως νευρικότητα των Τούρκων!

@ Δεν κατάλαβα, λοιπόν, για ποιον λόγο προσκλήθηκε τώρα ο Ερντογάν.
Τη στιγμή, μάλιστα, που είναι απομονωμένος από τους περισσότερους ηγέτες του κόσμου. Και τη στιγμή που πολιτεύεται ως δικτάτορας, ειδικά μετά το πραξικόπημα εις βάρος του.
Κι έχει δημιουργήσει ένα αυταρχικό καθεστώς στη χώρα του, που δεν δείχνει την παραμικρή ανοχή στη διαφορετική γνώμη, θεωρώντας όσους την εκφέρουν ως …τρομοκράτες και εχθρούς του κράτους. 
Οι δε φυλακές της Τουρκίας είναι γεμάτες από πολιτικούς τους αντιπάλους.

@ Η πρόσκληση του Τούρκου προέδρου στην Ελλάδα, δείχνει πολιτικό αμοραλισμό.
Κι άγνοια. Κι επιπολαιότητα.
Δυστυχώς, μια μόλις ημέρα μετά την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Ερντογάν με συνέντευξή του ζήτησε την αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης και τόνισε ευθέως ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει προβλήματα με τα σύνορα στο Αιγαίο!
Σε θαλάσσιο κι εναέριο χώρο.
Ειδικά στα θαλάσσια σύνορα ο Τούρκος ήταν πολύ διαβασμένος.
Βλέπετε δεν είναι πολύς καιρός από τότε που ο Τσίπρας είχε πει ότι … δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα.

@ Απλά, στην παρούσα φάση ο πρωθυπουργός είπε ότι «τώρα καταλαβαίνω τι εννοεί ο πρόεδρος Ερντογάν όταν μιλάει για αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης»!!!
 Νόμιζε ότι εννοούσε την εκλογή των μουφτήδων!
Κούνια που τον κούναγε…

@ Κι όταν ο άλλος είπε ότι τον κορόιδεψε στο ζήτημα των 8 Τούρκων αξιωματικών αφού του είχε πει ότι θα τους παραδώσει, άρχισε να ψελλίζει κάτι περί της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης!
Του είπε ότι είναι ψεύτης κι οδικός μας έκανε την πάπια!

@ Ο δε πρόεδρος, επειδή είναι από την Καλαμάτα από την οποία ξεκίνησε η επανάσταση του ’21, ανέδειξε όλο το επαναστατικό του «είναι».
Νόμιζε ότι πρέπει ν’ απαντήσει στα περί Λωζάννης που είχε πει στη συνέντευξη ο Τούρκος.
Κι ως γνωστόν, όπου ανακατεύεται ο πρόεδρος Πάκης τα κάνει μούσκεμα.
Από πού να πιάσεις και πού να σταματήσεις…

@ Άρχισε λοιπόν, χωρίς κανέναν λόγο να μιλάει στον σουλτάνο για τη συνθήκη και φυσικά του έδωσε το δικαίωμα να κάνει πράξη αυτό για το οποίο ήρθε στη χώρας μας.
Δηλαδή, μια ανοικτή δημόσια συζήτηση για την αναθεώρηση της συνθήκης και την εν συνεχεία επίσκεψη στη Θράκη.

@ Κι όσα ακολούθησαν από το πρόεδρο Πάκη με τη γλώσσα του σώματος στον καναπέ του Προεδρικού Μεγάρου, είναι σαν από σκηνή της ταινίας ο …εμίρης κι ο κακομοίρης!
Στριμώχτηκε στη γωνίτσα, έβαλε τους αγκώνες στους μηρούς του, έμπλεξε τα χέρια του σαν την θειά Παρασκευούλα από το Κακοσάλεσι κι όσο ο χρόνος περνούσε έγερνε και πιο μπροστά.
Ο δε σουλτάνος αγέρωχος, έπιανε δυο θέσεις κι έπαιζε με τη μπάλα που πήρε από την στραβοκλωτσιά του δικού μας…

@ Επιπλέον, είναι δυνατόν κοτζάμ πρόεδρος της Δημοκρατίας, κοτζάμ καθηγητής,  να μιλάει για …ερμηνεία της συνθήκης της Λωζάννης;
Όταν ακόμη κι ένας πρωτοετής φοιτητής γνωρίζει ότι οι συνθήκες δεν ερμηνεύονται αλλά εφαρμόζονται;

@ Ποιον λόγο, έχει λοιπόν η πρόσκληση στον Ερντογάν;
Σε τι μας εξυπηρετεί αναφορικά με τα διεθνή δρώμενα;
Τι θα κερδίσουμε ως χώρα με την υποδοχή ενός δικτάτορα; 
Ξέρετε τι βλέπω;
Ότι και στα κρίσιμα εξωτερικά ζητήματα, ο Τσίπρας κι οι συν αυτώ, συμπεριφέρονται και προγραμματίζουν όπως στα εσωτερικά.
Με σκέψεις του ποδαριού!

@ Να πω και κάτι ακόμη.
Ας υποθέσουμε ότι τα πράγματα είναι όπως τα λένε οι κυβερνητικοί.
Ότι, δηλαδή, η επίσκεψη ήταν επιτυχής κι ότι ο Ερντογάν όταν είπε για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης εννοούσε αυτό που κατάλαβε ο πρωθυπουργός.
Ότι εννοούσε τους… μουφτήδες!
Δηλαδή, είναι επιτυχία που ήρθε να μας πει ότι δεν θα μας κατακτήσει;
Τότε γιατί δεν αίρει το casus belli;

@ Ερώτηση:
Είναι μόνο δική μου η εντύπωση ή είναι μια πραγματικότητα ότι μετά την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ υπάρχει μια πρεμούρα να κλείσουν όλα τα ανοικτά ζητήματα που κατά σύμπτωση βολεύουν τους Αμερικανούς;

@ Συμπαθάτε με, αλλά σε συνδυασμό με τις πληροφορίες για διάσταση απόψεων μεταξύ Μαξίμου και υπουργείου Εξωτερικών για κρίσιμα εθνικά ζητήματα, νιώθω απόλυτα ανασφαλής αναφορικά μ’ αυτά.
Προσέξτε:
Μόλις ο Τραμπ δήλωσε την απόφασή του να μεταφέρει την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, ο Τσίπρας είπε:
 «Θεωρώ ότι είναι μια απόφαση που δεν συμβάλλει στην υπόθεση της ειρήνης σε μια περιοχή εύθραυστη, που ήδη φλέγεται από εντάσεις».
Ο Κοτζιάς είπε τα εντελώς αντίθετα:
 «Το καθεστώς της Ιερουσαλήμ μπορεί να διευθετηθεί μόνο μέσω διαπραγματεύσεων και με τρόπο που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των δύο μερών, με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο. Προς την κατεύθυνση αυτή η Ελλάδα υποστηρίζει τις προσπάθειες για την επανεξέταση άμεσων και ουσιαστικών διαπραγματεύσεων για την επίτευξη βιώσιμης λύσης δύο κρατών».
Δηλαδή, ο ένας  αντιτίθεται στην απόφαση Τραμπ κι ο άλλος δεν είναι αντίθετος!

@ Πάμε στο ζήτημα της Αλβανίας.
Είναι γνωστό ότι μέχρι τον Μάρτιο αναμένεται η έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πρόοδο της Αλβανίας και την ευρωπαϊκή της προοπτική.
Όμως, στην περυσινή ευρωπαϊκή έκθεση, με ευθύνη Κοτζιά, δεν αναφέρθηκε λέξη για τον αλυτρωτισμό της Αλβανίας εις βάρος της Ελλάδας, μετά την συνεχή επαναφορά από τον Ράμα του θέματος της Τσαμουριάς.
Θα εξακολουθήσει να το αγνοεί και να υποστηρίζει απλώς ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα;
Θα εξακολουθήσει να κάνει τα στραβά μάτια στις στοχευμένες επιθέσεις του Έντι Ράμα εναντίον του Ελληνισμού της Χειμάρρας; Όπου γκρεμίζονται τα ελληνικά κτίρια και σπίτια;
Δεν θα βάλει η χώρα μας ως προϋπόθεση για την έναρξη συνομιλιών Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αλβανίας, βέτο για να σταματήσει τον αλβανικό αλυτρωτισμό;
Ο Κοτζιάς με τις πράξεις του «λέει όχι».
Ο Τσίπρας σιωπά.

@ Σε ότι αφορά το Σκοπιανό τα πράγματα είναι πιο σαφή.
Διπλωματικοί κύκλοι ισχυρίζονται –το έχουμε ξαναγράψει- ότι το όνομα «Σλαβομακεδονία» ή  «Νέα Μακεδονία» δεν ενοχλεί κανένα από τα δυο μέρη.
Το δε όνομα «Άνω Μακεδονία» ενοχλεί τους Βούλγαρους, ενώ οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ πιέζουν για να τελειώνει το θέμα, για γεωστρατηγικούς λόγους και να προλάβουν διείσδυση της Ρωσίας στα Σκόπια.
Μεθαύριο, ο μεσολαβητής Μάθιου Νίμιτς κι οι διαπραγματευτές Ελλάδας και Σκοπίων έχουν κρίσιμη συνάντηση στη Νέα Υόρκη.
Στο ζήτημα αυτό, όλα τα νήματα τα κινεί ο Κοτζιάς ενώ ο Τσίπρας απλώς προεδρεύει.

@ Τι θα κάνουμε εμείς;
Πολύ περισσότερο όταν για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να συμφωνηθεί το όνομα και μετά να γίνει δημοψήφισμα στα Σκόπια για αλλαγή του συνταγματικού ονόματος;
Τι θα κάνουμε αν έχουμε συμφωνήσει σε όνομα και το απορρίψουν οι εθνοτικοί και μειονοτικοί θύλακες του Γκρουέφσκι και των Αλβανοφώνων;
Δεν θα έχουμε γίνει ρόμπες;

@ Και τι θα γίνει στην ελληνική Βουλή που πρέπει, επίσης, να ψηφίσει για να γίνει μόνιμη η ενδιάμεση συμφωνία;
Τι θα κάνει τότε ο πρόεδρος Πάνος;
Θα κάνει πάλι ταξίδι στο εξωτερικό, όπως τότε με το σύμφωνο συμβίωσης;
Και γιατί να ψηφίσουν τα άλλα κόμματα για να σώσουν μια παραπαίουσα κι επικίνδυνη κυβέρνηση;

@ Ερντογάν από την Κομοτηνή:
«Έχουμε τέσσερις βουλευτές στην ελληνική Βουλή, πρέπει να κάνουν πολλά»…
Κατά τα άλλα, οι Αριστερούληδες κι οι συνοδοιπόροι τους… απλή αναλογική.
Για να τους κάνουν πολλαπλάσιους…

@ Για να κλείσω αυτό το ζήτημα.
Από όλη αυτή την ιστορία μένει ότι ο Ερντογάν εκλήθη στην Ελλάδα για να ξεκαθαρίσει ότι οι σχέσεις της χώρας του με τη δική μας δεν μπορούν να βελτιωθούν, παρά μόνο αν εμείς αποδεχθούμε τον διάλογο όπως τον ζητά η Άγκυρα.
Κι αυτό το ήξεραν οι δικοί μας μα προχώρησαν στην πρόσκληση…

@ Πάμε σε άλλο θέμα.
Για να μη ξεχνιόμαστε:
 Ήταν 24 Σεπτεμβρίου 2017, στο «Καλντερίμι Νο 216», που γράφαμε επί λέξει στο τέλος της ενότητας με τα πολιτικά και παραπολιτικά σχόλια:
«@ Θα κλείσουμε την ενότητα με τα πολιτικά και παραπολιτικά σχόλια με πληροφορία την οποία δεν θ' αργήσετε να δείτε πρωτοσέλιδη σε εφημερίδες και θέμα στα τηλεοπτικά κανάλια.
Συμφώνως με απολύτως επιβεβαιωμένες πηγές, λοιπόν, οι Αμερικανοί πνέουν μένεα εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης που επιτρέπει –αν δεν υποδαυλίζει- την ρωσική οικονομική και πολιτική διείσδυση στην Ελλάδα.
Έχουν στείλει πολλά μηνύματα, έχουν εκφράσει επανειλημμένως την ενόχλησή τους.
Ειδικά για την περίπτωση του Ιβάν Σαββίδη.
Θα ακούσουμε οσονούπω περισσότερα».

@ Χαίρομαι ιδιαιτέρως που την εβδομάδα που μας πέρασε συνέβησαν τρία πράγματα και μας επιβεβαίωσαν πλήρως:
  1. Το θέμα το είχε πρωτοσέλιδο ο «Φιλελεύθερος», την Τετάρτη.
  2. Το θέμα το ανέπτυξε σε μεγάλο βαθμό ο Skai στο κεντρικό του δελτίο ειδήσεων την Τρίτη.
  3. Ο Αμερικανός πρέσβης σε ομιλία του αναφέρθηκε στην θολή πώληση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, αναφέροντας ότι δεν ξέρουμε ακόμη ποιοι είναι …οι επενδυτές!
Όμως, όλοι ξέρουμε… Όπως έχει ανακοινωθεί…

@ Όχι τίποτα άλλο, αλλά μερικά παπαγαλάκια σπάνε κάθε λίγο και λιγάκι τα μούτρα τους.
Πρώτα διαψεύδουν όσα γράφουμε και μας λούζουν με διάφορα κοσμητικά επίθετα και μετά … κουρνιάζουν!

@ Πάντως, η κυβέρνηση έλαμψε με την παρουσία της στην πρώτη επίσκεψη του Ιβάν Σαββίδη στο νέο του κανάλι, το «Ε».
Πρώτη μούρη ο Καμμένος περίμενε να τον υποδεχτεί.
Οι Παππάς και Φλαμπουράρης είχαν φροντίσει να στείλουν αλλιώς τα διαπιστευτήριά τους…
Περισσότερα στην αμέσως επόμενη στήλη με τις Τυπολογίες.

@ Τώρα που τελείωσε κι η τρίτη αξιολόγηση, επανέρχονται στο προσκήνιο τα σενάρια του ανασχηματισμού.
Μάλιστα, θαμώνες του Μεγάρου Μαξίμου (ναι θαμώνες, αφού μερικοί το έχουν καταστήσει καφενείο) ισχυρίζονταν στο περιθώριο της επίσκεψης Ερντογάν πως θα γίνει αμέσως μετά τις γιορτές.
Έλεγαν στους δημοσιογράφους και ονόματα «φευγάτων» αλλά και εν αναμονή υπουργών.
Έστησα αυτί σ’ ένα πηγαδάκι από περιέργεια κι άκουσα περίπου τα ίδια ονόματα που έχω γράψει εδώ και καιρό.
Η διαφορά είναι ότι οι θαμώνες που έλεγαν όσα έλεγαν προχθές ανήκουν σε διαφορετικό σύστημα εξουσίας από εκείνους που διέρρεαν πριν λίγο καιρό.

@ Οι θαμώνες, λοιπόν, έλεγαν ότι ο Τσίπρας σκέπτεται δυο εκδοχές.
Η μια αφορά περιορισμένες αλλαγές τώρα και μεγάλο μετασχηματισμό μετά την …έξοδο από το μνημόνιο.
Η άλλη αφορά τωρινό μεγάλο ανασχηματισμό σε πρόσωπα και δομές υπουργείων.

@ Η δεύτερη εκδοχή είναι πιο πιθανή.
Επειδή μετά τις γιορτές θα ξεκινήσει ούτως ή άλλως μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από άλλα πρόσωπα για να αλλάξει η εικόνα της κυβέρνησης κι όσα αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις.
Το μεγάλο πρόβλημα σ’ αυτή την εκδοχή είναι η πενία.
Πενία στελεχών ν’ αναλάβουν να βγάλουν το κυβερνητικό φίδι από την τρύπα.
Πού θα βρει τέτοια στελέχη ο Τσίπρα, όταν ξέρει πολύ καλά ποιο είναι το επίπεδο των κοινοβουλευτικών ομάδων των δυο κομμάτων της συγκυβέρνησης;
Ούτε μπορεί να πάει σε εκλογές με εξωκοινοβουλευτικούς.

@ Οι θαμώνες του Μαξίμου, λοιπόν, έλεγαν ότι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης είναι αμετακίνητοι. Το ίδιο κι ο Τόσκας, εκτός αν γίνει τράμπα με τον Καμμένο, όπως ήδη σας έχω γράψει.
Προσέξτε μια διαρροή με ιδιαίτερη σκοπιμότητα. Μάλλον για να «μετρηθούν» αντιδράσεις:
Ότι θα γίνει τράμπα Κοτζιά και Καμμένου!!!!!!

@ Για τον Παππά έλεγαν ότι αν μετακινηθεί σε παραγωγικό υπουργείο, θ’ αντικατασταθεί από τον Λευτέρη Κρέτσο, που σήμερα είναι γενικός γραμματέας του.
Επίσης, έλεγαν ότι οι Αχτσιόγλου, Χαρίτσης, Λιάκος, Πιτσιόρλας και Βασιλειάδης θ’ αναβαθμιστούν.
Με τον Πιτσιόρλα ν’ αντικαθιστά τον Παπαδημητρίου που δεν το θέλει το κόμμα!
Και τη θέση του Πιτσιόρλα ν’ αναλαμβάνει ο εξάδελφος Τσίπρας.

@ Προσέξτε ένα λεπτό σημείο των διαρροών.
Μιλούσαν κατηγορηματικά για αντικατάσταση του Τζανακόπουλου!
Από την Ράνια Σβίγκου. Ή τον Κώστα Ζαχαριάδη!
Και μετακίνηση του Βίτσα στο υπουργείο Μεταναστευτικής πολιτικής στη θέση του «καμμένου» Μουζάλα.

@ Τι σου είναι, όμως, τα συντροφικά μαχαιρώματα.
Επειδή τελευταία κυκλοφορεί το όνομα του Κώστα Ζαχαριάδη για υπουργοποίηση, κάποιοι από την Κουμουνδούρου πήγαν στον Τσίπρα και του υπενθύμισαν ότι ανήκει στην «Πλατφόρμα 2010», της Ρένας Δούρου…
Κι όχι διαψεύσεις καλό μου παπαγαλάκι!

@ Να σας πω και για τη Ρένα.
Κολλητός της φίλος που μπορεί και αποκρυπτογραφεί τα σχέδιά της, τόνισε ότι δεν θα είναι πάλι υποψήφια περιφερειάρχης.
Κι ότι έχει σκέφτεται δυο εκδοχές.
Ελληνική Βουλή ή Ευρωκοινοβούλιο.

@ Προσέξτε και κάτι ακόμη:
Στις φονικές πλημμύρες της Μάνδρας ο αρμόδιος υπουργός, ο Σκουρλέτης, ήταν άφαντος.
Κι η Ρένα ήταν, αλλά ο Σκουρλέτης την άφησε εκτεθειμένη.
Όμως, δεν έκανε το ίδιο με τις πλημμύρες και τις καταστροφές στην Αιτωλοακαρνανία.
Έτρεξε εκεί, πήρε αλά μπρατσέτα τον περιφερειάρχη Κατσιφάρα και περιόδευαν στις πληγείσες περιοχές.

@ Βλέπετε, η Ρένα δεν «παίζει» μπάλα μαζί του.
Τον δε Κατσιφάρα, τον θέλουν μαζί τους.
Θέλουν να τον αποσπάσουν από το ΠαΣοΚ και ίσως να τον στηρίξουν εκείνοι στη νέα του υποψηφιότητα για την Περιφέρεια.
Είπαμε.
Συντροφικά (κυριολεκτικά) μαχαιρώματα.

@ Πάμε σε άλλο θέμα που θα το ακούσετε στο εγγύς μέλλον.
Βελκουλέσκου τέλος από το ΔΝΤ για την Ελλάδα.
Μαθαίνω ότι το ζήτησε η ίδια.
Πιθανότερος αντικαταστάτης της ο επικεφαλής του ΔΝΤ στη Λευκορωσία, Πίτερ Ντόελμαν, αλλά «παίζει» και το όνομα της βοηθού της στην Αθήνα.
Της Βουλγάρας Ίβα Πέτροβα.
Που για λογαριασμό του ΔΝΤ πήρε ότι ήθελε από την Αχτσιόγλου στις αξιολογήσεις.

@ Ερωτήσεις:
Αληθεύει ότι ο Σκουρλέτης διαβεβαιώνει τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα φτάσει στη Βουλή το θέμα της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ;
Και τους τονίζει ότι πρέπει να πρωτοστατούν στις αντιδράσεις για να δείχνουν ότι αυτοί απέτρεψαν την πώληση;

@ Ερωτήσεις:
Ποιο σύστημα εξουσίας της κυβέρνησης ψαλλιδίζει την Αχτσιόγλου;
Και γιατί;

@ Ξεσάλωσαν οι Αριστερούληδες με το post στο fb για την Μποφίλιου (και των άλλων φυσικά) και μας πέρασαν γενεές δεκατέσσερις.
Γιατί;
Επειδή επέκρινα τις αναμασημένες Αριστερές και εκ του ασφαλούς αρλούμπες της για τη… «δικτατορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης», του… τροτσκισμού και της …επιθυμίας εξόδου στο βουνό!
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που έκραζαν τον Ρουβά ως… εμπορικό κι ατάλαντο επειδή είχε ταχθεί δημοσίως υπέρ του «ναι» στο θλιβερό δημοψήφισμα που προκάλεσε η Αριστερά…

@ Μου το έστειλε φίλος:
Μπογδάνος και Τατσόπουλος
ποδηγετούν Μποφίλιου
κι εκείνη ψάχνει στο βουνό
να βρει το φως του ήλιου…

@ Ερώτηση:
Όλα τα βλήματα στην πλάτη μας;
Βγήκε η Σακοράφα κι έκανε δηλώσεις λέγοντας πόσο υποβαθμίστηκε η χώρα μας από τους συνεχείς ελέγχους Ελλήνων στα αεροδρόμια της Γερμανίας και του Βελγίου!!!
Ποια; Η Σακοράφα!
Που ήθελε δραχμούλα!
Που οδηγούσε σε συσσίτια κι υποβάθμιση κι εξαθλίωση…

@ Τα παιδιά του ΠΑΜΕ έκαναν πάλι την επανάστασή τους.
Άνοιξαν το κεφάλι του καπιτάλα αστυνομικού των 700 ευρώ!

@ Όχι! Ουδείς συνελήφθη….

@ Ερώτηση:
Οι Αριστερούληδες δεν σκίζουν τα ιμάτιά τους για τη δημοκρατία και τους κανόνες της;
Γιατί, λοιπόν, εξανίστανται και ξανασκίζουν τα ιμάτιά τους για το 50+1 για την λήψη απόφασης για απεργία;

@ Πάμε και στη Νέα Δημοκρατία που την επόμενη εβδομάδα έχει συνέδριο.
Καθόμουν και μελετούσα προσεκτικά την κοινοβουλευτική της ομάδα.
Απογοήτευση.
Σκέφτομαι και το λέω φωναχτά ότι με δαύτους ΔΕΝ μπορεί να κυβερνήσει.
Οι περισσότεροι ζουν σε άλλη εποχή κι έχουν ως στόχο τη νομή του κράτους.
Αυτό νομίζουν ότι σημαίνει εξουσία και διακυβέρνηση.

@ Σκέφτομαι, επίσης, ότι δεν φτάνει ο Κυριάκος.
Αν ο κόσμος, οι ψηφοφόροι δεν βάλουν το χεράκι τους, δεν μπορεί ν’ αλλάξει πολλά πράγματα.
Από όλη τη σημερινή κοινοβουλευτική ομάδα, είναι δεν είναι δέκα άνθρωποι που μπορούν ν’ αντιπροσωπεύουν αυτό το κόμμα αξιόπιστα στα ΜΜΕ.
Και να παράξουν και δουλειά από υπουργεία.
Η Ντόρα (που δεν θα είναι υπουργός), ο Δένδιας, ο Άδωνις, ο Χατζηδάκης, ο Τασούλας, ο Βορίδης, ο Καραμανλής junior, η Κεφαλογιάννη, ο Σταϊκούρας και σχεδόν τέλος!

@ Άρα, γίνεται όλο και πιο επιτακτική η ανανέωση.
Γίνεται όλο και πιο αναγκαία η ύπαρξη μιας νέας εξωστρεφούς ομάδας.
Κι ο κόσμος έχει τον λόγο.
Πολύ περισσότερο αφού φαίνεται να διαμορφώνονται θετικά όλες οι συνθήκες εσωκομματικών ισορροπιών.

@ Κι αυτό το αναφέρω εν όψει συνεδρίου, που οι Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς δείχνουν να επενδύουν στην εξωστρέφεια του κόμματος και στη μεγέθυνση της δυναμικής του.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, τόσο ο ένας όσο κι ο άλλος συμφωνούν σε μια διαπίστωση:
Όσο πιο γρήγορα φύγει η κυβέρνηση του εθνικολαϊκισμού, τόσο πιο γρήγορα θα γίνει πρωθυπουργός ο Κυριάκος και θα ξεκινήσει η ανόρθωση του τόπου.

@ Ο Καραμανλής, την περασμένη Τετάρτη, υποδέχθηκε τον Κυριάκο στο γραφείο του, λίγο πριν το συνέδριο.
Μου λένε ότι ο τόπος συνάντησης ήταν καθαρά σημειολογικός για κάθε «Κασσάνδρα» που γράφει για διάσταση απόψεων και υπόγειο πόλεμο μεταξύ τους.

@ Ο Καραμανλής, επίσης, πήγε στο προσυνέδριο της Θεσσαλονίκης, ενώ με όποιους συνομιλεί τονίζει την αναγκαιότητα υπερψήφισης της Νέας Δημοκρατίας.
Χώρια ότι είναι ιδιαιτέρως επικριτικός για το σύνολο των κυβερνητικών χειρισμών Τσίπρα και Καμμένου.

@ Ο Σαμαράς από την πλευρά του, ακύρωσε το προγραμματισμένο του ταξίδι στις ΗΠΑ για να είναι παρών στο συνέδριο και να τοποθετηθεί.
Άνθρωποι του περιβάλλοντός του ισχυρίζονται ότι παρά την αναγκαιότητα μετάβασής του στις ΗΠΑ, προτίμησε να είναι στο συνέδριο.
Αφενός για να σταλεί μήνυμα μέσω ΚΑΙ της παρουσίας του για στήριξη του Κυριάκου κι αφετέρου για να μη δοθούν λαβές σε όσους ήταν έτοιμοι να ανακαλύψουν έριδες εντός της Νέας Δημοκρατίας και διάσταση απόψεων.

@ Κι επειδή εδώ δεν «μασάμε» τις λέξεις μας, να σας πω ότι είναι δύσκολο έως απίθανο να είναι πάλι υποψήφιοι βουλευτές οι Γιάννης Λαμπρόπουλος (Μεσσηνία), Άκης Γεροντόπουλος (Έβρο), Γεράσιμος Γιακουμάτος, Πάνος Παναγιωτόπουλος και Αργύρης Ντινόπουλος (Β’ Αθηνών), Σταύρος Καλογιάννης (Γιάννινα), Σπύρος Ταλιαδούρος (Καρδίτσα), Αλέξανδρος Κοντός (Ξάνθη), Γιώργος Ορφανός (Θεσσαλονίκη), Νίκος Καντερές (Αττική), Κ. Γιοβανόπουλος (Ημαθία), Μιχάλης Ταμήλος (Τρίκαλα) και Φωτεινή Πιπιλή (Α’ Αθηνών).

@ Πάμε ΠαΣοΚ ή ΚΙΝΑ ή όπως αλλιώς θα λέγεται;
Μαθαίνω ότι η Φώφη όλο και περισσότερο επιθυμεί κι επιχειρεί την απομόνωση του Βενιζέλου.
Ήδη ο πρώην υπουργός είναι εκτός ηγετικής ομάδας και συνεργάτες της Φώφης ισχυρίζονται ότι στις επόμενες εκλογές δεν θα είναι υποψήφιος ή αν είναι θα καταποντιστεί.

@ Μου λένε ότι ακόμη κι ο Ανδρουλάκης έχει κόψει τα πολλά πάρε –δώσε μαζί του.
Κι αυτό είναι unfair.
Ειδικά από τον Ανδρουλάκη.

@ Πάμε και στον Σταύρο.
Όλο και πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι το επόμενο βήμα του θα είναι η υποψηφιότητα για τη δημαρχία των Αθηναίων.
Με τη σύμφωνη γνώμη της Γεννηματά.

@ Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι δύσκολα θα εκλεγεί σε κάποια τις μεγάλες περιφέρειες της χώρας, αφού σ’ αυτές οι πρωτοκλασάτοι είναι ουκ ολίγοι.
Στο Επικρατείας την πρώτη θέση έχει «καπαρώσει» ο Νίκος Αλιβιζάτος, άρα τα πράγματα μπορεί να είναι σκούρα και να μείνει εκτός Βουλής.
Συνεπώς, ο Δήμος της Αθήνας δείχνει βατός στόχος για εκείνον.
Κι ίσως η υποψηφιότητά του τύχει υπερκομματικής στήριξης.

@ Στο επιτελείο του Σταύρου, εκτιμούν ότι στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας θα γίνει «σφαγή» με τις υποψηφιότητες ή το χρίσμα κι αυτό μπορεί να δημιουργήσει κι «αντάρτικα» ψηφοδέλτια στον χώρο της.
Εκείνος, όμως, έχει εξαιρετικές σχέσεις με πολλούς φιλελεύθερους πυρήνες της και μπορεί να επαναληφθεί ότι συνέβη στις προηγούμενες εκλογές που εξελέγη ο Καμίνης ελέω Κακλαμάνη κι αντάρτικου…

@ Θα κλείσουμε την ενότητα των Πολιτικών και Παραπολιτικών σχολίων με ένα ζήτημα που έχει προκύψει στην Πάτρα με τον μητροπολίτη.
Σε σημείο που ν’ αναρωτιέμαι για μια ακόμη φορά πώς τα καταφέρνουν έτσι οι παπάδες
και προκαλούν συνεχώς την κοινή γνώμη με τις ανοησίες τους.
Να κι άλλο κτύπημα.
Ο μητροπολίτης Πατρών, λοιπόν, ο Χρυσόστομος Σκλήφας, που θέλει να διαδεχθεί τον Ιερώνυμο στην Αρχιεπισκοπή, έχει βγάλει ένα μανιφέστο με το οποίο ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ σε γονείς που επιθυμούν να δώσουν δυο ονόματα στα παιδιά τους να το πράξουν!
Προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία.

@ Φυσικά, όσοι επιθυμούν να το κάνουν, τον γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και βαφτίζουν τα παιδιά τους σε γειτονικές της Πάτρας εκκλησίες, άλλων μητροπόλεων.
Ή μη βαφτίζοντάς τα καθόλου, δηλώνοντας απλώς τα ονόματά τους στο ληξιαρχείο.
Το θέμα δεν είναι απλώς φαιδρό.
Αντίκειται και στους νόμους της Πολιτείας.
Αφού, δεν είναι δυνατό να μη βαφτίζονται παιδιά που ήδη είναι ονοματοδομένα (όσα είναι), στα οικεία ληξιαρχεία από τη στιγμή της γέννησής τους.
Μα ο παππάς είναι κράτος και εξουσία μόνος του.
Και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

2η ενότητα
Τυπολογίες

@ Πριν καλά καλά περάσει τις πύλες του «Ε» ο Ιβάν Σαββίδης, είδαμε στον «αέρα» του καναλιού οβιδιακή μεταμόρφωση.
Από τη μια στιγμή στην άλλη η στήριξη στην κυβέρνηση το μεταμόρφωσε σε δεύτερη ΕΡΤ.

@ Αυτό άλλωστε επιθυμούσε το Μέγαρο Μαξίμου.
Ουρές κάνουν οι φιλοκυβερνητικοί δημοσιογράφοι για μια θέση στο νέο οργανόγραμμα που δημιουργείται με υψηλή επιστασία κυβερνητικών παραγόντων.
Μου λένε ότι ήδη έχει αναλάβει κάποια πράγματα ο Κώστας Αρβανίτης, πρώην διευθυντής του ραδιοφώνου του ΣΥΡΙΖΑ και νυν γενικός διευθυντής ειδήσεων και ενημέρωσης της 24media του Δημήτρη Μάρη, στενού συνεργάτη του Σαββίδη.

@ Μου λένε ότι και η Κατερίνα Ακριβοπούλου θέλει να φύγει από την ΕΡΤ για να συμβάλει στην άνοδο του «Ε».
Το δε πρόσωπο που επιθυμούν διακαώς να εντάξουν στον σταθμό είναι ο Βαξεβάνης.
Κι ο Τάσος Παππάς αν αφήσει τις δουλειές του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και στον «984».

@ Λέγονται κι άλλα πράγματα.
Ότι βρίσκεται στα σκαριά η αντικατάσταση των στελεχών του δελτίου ειδήσεων του Νίκου Ευαγγελάτου και της εκπομπής του Σαββατοκύριακου με την Αμαλία Κάντζου, με πρόσωπα απολύτου εμπιστοσύνης.
Μάλιστα, πλην του δελτίου του Ευαγγελάτου, θα υπάρξουν αμέσως κι άλλα μικρότερης διάρκειας με πρόσωπα που θα επιλεγούν ανάμεσα σε φιλοκυβερνητικούς δημοσιογράφους.

@ Πάμε σε άλλο θέμα με μια ερώτηση:
Πόσος καιρός χρειάζεται πια για ν’ ανακοινωθεί ο αντικαταστάτης του Τσακνή στην ΕΡΤ;

@ Για να ξέρετε:
Δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε reality η Άννα Κορακάκη.
Μπορεί να της πρότεινε ο Skai να μπει στο δεύτερο Survivor, αλλά η Ολυμπιονίκης πατά καλά στα πόδια της, έχει τα μυαλά μέσα στο κεφάλι της και δεν θα διακυβεύσει την αθλητική της πορεία στο παραμικρό.
Παρεμπιπτόντως, χρόνια πολλά Αννούλα.

@ Για να ξέρετε:
Ο πρώην ιδιοκτήτης του «Ε», Φίλιππος Βρυώνης, βρίσκεται πολύ κοντά σε συνεργασία με μεγάλο τουρκικό όμιλο media για να δημιουργήσουν από κοινού ελληνικό κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας.
Με το οποίο θα διεκδικήσει τη συχνότητα στον διαγωνισμό του Παππά.

@ Για να ξέρετε:
Μέχρι και ηθοποιοί προωθούνται σε θέσεις εργασίας σε σήριαλ, από κυβερνητικά στελέχη!

@ Για να ξέρετε:
Η κυβέρνηση έκανε δεκτές σχεδόν όλες τις ενστάσεις που είχαν κάνει εφημερίδες της περιφέρειας ούτως ώστε να λαμβάνουν κρατικές διαφημίσεις.
Κυκλωτικές κινήσεις…

@ Ερώτηση:
Γιατί οι μονοπωλιακές κρατικές επιχειρήσεις κάνουν διαφημίσεις και μάλιστα πολυδάπανες;

3η ενότητα
Σταγόνες Ιστορίας

Ο ματωμένος Δεκέμβρης του ’44 κι η Αριστερά


@ Συμπληρώθηκαν 73 χρόνια από εκείνη την ημέρα του Δεκέμβρη του 1944 κατά την οποία η Ελλάδα απέκρουσε την κομμουνιστική επίθεση μέσα στην Αθήνα κι ουσιαστικά έμεινε στον ελεύθερο κόσμο και δεν αντιμετώπισε ποτέ όσα οι άλλες χώρες  που μπήκαν –οι περισσότερες δια της βίας- στον Σοβιετικό συνασπισμό.

@ Εκείνη η ημέρα του 1944, ήταν η μεγάλη επιχείρηση του ΚΚΕ να σπρώξει δια της βίας και την Ελλάδα στο παραπέτασμα.
Ναι, ας μη φοβόμαστε τις λέξεις.
Παραπέτασμα ήταν η Σοβιετική Ένωση. Με τείχη στα σύνορα, με αλυσίδες, με απίστευτη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με φυλακισμένους διαφωνούντες, με πεινασμένους πολίτες που στερούνταν ακόμη και στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα, όπως αυτό της ελεύθερης μετακίνησης όπου δει.

@ Εκείνη η ημέρα του Δεκεμβρίου του 1944, η απόκρουση του ΚΚΕ από τους χωροφύλακες του Μακρυγιάννη και τον στρατό, αποτελεί ορόσημο για τον τόπο.
Κι όμως δεν γιορτάζεται επισήμως! Όποιος την γιορτάζει είναι …. φασίστας κατά τους μύθους που καλλιέργησε επί δεκαετίες η Αριστερά και το ΚΚΕ. Όποιος τη θυμάται και την τιμά, είναι …οπισθοδρομικός που διέπεται από εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα.

@ Εκείνη η ημέρα και η ήττα του ΚΚΕ και της Αριστεράς, αποτέλεσε την απαρχή του θλιβερού εμφυλίου της περιόδου 1944 -1949, αφού οι Αριστεροί ακόμη και τότε, πολεμούσαν για να εντάξουν την Ελλάδα στο πλευρό του Στάλιν.
Λεηλάτησαν την επαρχία, αιματοκύλισαν τον τόπο, άρπαξαν παιδιά από τις αγκαλιές των μανάδων τους για να φτιάξουν τους γενίτσαρους της επόμενης μέρας.
Χιλιάδες άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, συνελήφθησαν από την ΟΠΛΑ και χιλιάδες εξ αυτών εκτελέστηκαν εν ψυχρώ ή πέθαναν από τις καουχίες.
Κάτι, που δεν έκανε επ’ ουδενί η απέναντί τους πλευρά.
Το ίδιο δε το ΚΚΕ έχει «μιλήσει» για «υπερβασίες και σφάλματα».
Χώρια που κατέστρεψαν οποιαδήποτε υποδομή υπήρχε. Ειδικά στην επαρχία.

@ Κι ενώ όλη η Ευρώπη επιχειρούσε και κατάφερε ν’ ανορθωθεί από τον πόλεμο με τις ορδές του Χίτλερ, η Ελλάδα χωνόταν ακόμη πιο βαθιά στην οπισθοδρόμηση εξ αιτίας του πολέμου που προκάλεσε το ΚΚΕ και η Αριστερά.
Ακόμη το πληρώνουμε.

@ Εκείνη η ημέρα του Δεκέμβρη του 1944, η ήττα της Αριστεράς και του ΚΚΕ, έγινε ως δια μαγείας… νίκη και μέσω της προπαγάνδας των διανοουμένων της κατέστησαν από θύτες …θύματα.  Φτάσαμε στο σημείο ακόμη και σήμερα να θεωρείται ήρωας ο σφαγέας Βελουχιώτης και προδότης ο Ψαρρός.
Μα η αλήθεια είναι αμείλικτη. Τα ντοκουμέντα αναμφισβήτητα.
Ιδού μια απλή καταγραφή τους:

@ Στις 27 Νοεμβρίου 1944, το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ που συνεδρίασε σ’ ένα θάλαμο του Αρεταίειου νοσοκομείου που ανέρρωνε ο Ιωαννίδης, αποφάσισε να μη παραδώσει τα όπλα του ο ΕΛΑΣ, όπως ανέφερε ρητά η διαταγή του στρατηγού Σκόμπι, προκειμένου να γίνουν εκλογές.
Μπορούσαν να γίνουν εκλογές με τα όπλα του ΕΛΑΣ και των άλλων παρατάξεων;
Μόνο ο ΕΛΑΣ αρνήθηκε να τα παραδώσει.
Τρεις ημέρες μετά την απόφαση αυτή, το ΚΚΕ αποσύρει τον ΕΛΑΣ από τη δικαιοδοσία του στρατηγού Σκόμπι, σπάζοντας τη συμφωνία Καζέρτας. Η οποία προέβλεπε κι είχε αποδεχθεί το ΚΚΕ, ότι όλοι οι στρατιωτικοί σχηματισμοί θα υπάκουαν στις εντολές του στρατηγού του Τσόρτσιλ.

@ Την ίδια ημέρα, 1η Δεκεμβρίου 1944, το ΚΚΕ δίνει εντολή στο 1ο Σώμα του ΕΛΑΣ για ένοπλη προσβολή των κυβερνητικών δυνάμεων στην Αθήνα. Ταυτοχρόνως, δίνεται εντολή προσβολής της Γ’ ορεινής ταξιαρχίας του Ελληνικού στρατού υπό τον Θρασύβουλο Τσακαλώτο, από τη 2η Μεραρχία του ΕΛΑΣ.
Την ίδια ημέρα, μέλη του ΚΚΕ επιχειρούν να εισβάλλουν στο σπίτι του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου με χειροβομβίδες και να τον συλλάβουν. Κι απέτυχαν επειδή η φρουρά του αντέδρασε αποτελεσματικά.
Κι αυτό ακόμη, το ΚΚΕ το διαστρέβλωσε ισχυριζόμενο ότι οι άνδρες του δέχθηκαν επίθεση από την φρουρά του Παπανδρέου.
Μα δεν είπαν ποτέ τι ζητούσαν ένοπλοι αντάρτες με χειροβομβίδες στο σπίτι του πρωθυπουργού της χώρας…

@ Προσέξτε και μια άλλη λεπτομέρεια:
Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο πατερούλης τους Στάλιν είχε συμφωνήσει με τον Τσόρτσιλ πριν ακόμη από τη Γιάλτα (συνάντησή στους στη Μόσχα τον Οκτώβριο του 1944) για τη σφαίρα επιρροής της Ελλάδας και την παραμονή της στον ελεύθερο κόσμο.
Κι όποιος ισχυρίζεται ότι δεν το γνώριζε αυτό το ΚΚΕ, μάλλον πλανάται πλάνη οικτρά κι έχει διαποτιστεί από την προπαγάνδα.  
Δεν μπορεί, επί παραδείγματι, να μην είχαν αντιληφθεί οι κομμουνιστές τα δεδομένα. 
Δεν μπορεί να μη αντιλήφθηκαν τίποτα από την άρνηση του επικεφαλής στην Ελλάδα Σοβιετικής στρατιωτικής αποστολής, συνταγματάρχη Ποπόφ, να συνδράμει στις αποφάσεις τους; Δεν μπορεί να μην  είχαν αντιληφθεί ότι τα Σοβιετικά στρατεύματα που ήταν στις παρυφές της Ελλάδας (Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία) δεν τους προσέφεραν το παραμικρό κι αντιθέτως κινήθηκαν δυτικά;

@ Το ΚΚΕ, λοιπόν, επιχείρησε ΜΟΝΟ του (με τη βοήθεια του Τίτο αργότερα που είχε ανοικτά τα σύνορα στους αντάρτες του ΕΛΑΣ) να καταλάβουν την Ελλάδα και να την οδηγήσουν στην Σοβιετική κόλαση. Άλλωστε ήταν διαποτισμένοι από τη ρήση του πατερούλη τους Στάλιν που έλεγε ότι «για τους κομμουνιστές δεν υπάρχει άπαρτο κάστρο»…
Τότε, λοιπόν, εκείνον τον Δεκέμβρη του 1944, επιχείρησαν να καταλάβουν το άπαρτο κάστρο. Για να γίνουν εκλογές υπό τα όπλα τους κι εν συνεχεία να ομογενοποιηθεί η Ελλάδα με τις άλλες βαλκανικές χώρες που ήδη βρίσκονταν στις αλυσίδες του Στάλιν.
Εξ ου κι αποφάσισαν να μη παραδώσουν τα όπλα όπως όλες οι αντιστασιακές δυνάμεις. Ήξεραν ότι χωρίς αυτά δεν θα μπορούσαν να επιτεθούν στην χώρα και να κυριαρχήσουν σ’ αυτή…

@ Η κομμουνιστική προπαγάνδα ισχυρίζεται ότι τα Δεκεμβριανά αποτελούσαν την αντίδραση βίας της κυβέρνησης απέναντι σε μια ειρηνική διαδήλωση του λαού.
Πάντα, άλλωστε, το ΚΚΕ βάζει το όλον (λαός) μπροστά για να καλύψει τη δική του ευθύνη.
Όμως, υπήρξε η αντίδραση ενός κράτους απέναντι σε μια επανάσταση του ΚΚΕ.
Τα ελεγχόμενα από αυτό στρατεύματα, στασίασαν εναντίον της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Κι όπως είπαμε, αυτή η επανάσταση αποφασίστηκε στις 27 Νοεμβρίου 1944.

@ Το ΚΚΕ είχε (μάλλον από την πίεση των Σοβιετικών) υπογράψει δυο συμφωνίες.
Του Λιβάνου και της Καζέρτας.
Δηλαδή, είχε συμβιβαστεί.
Θεωρούσε, όμως, ότι η εξουσία του ανήκει δικαιωματικά.
Κι επιχείρησε με την επανάσταση του Δεκεμβρίου να βρεθεί σ’αυτή.
Αν δεχόταν τον αφοπλισμό, θα υπέγραφε το τέλος του.
Προτίμησε λοιπόν να επαναστατήσει και να συγκρουστεί με την ελληνική κυβέρνηση και τους Βρετανούς, παίζοντάς τα όλα για όλα.

@ Τι τους ενθάρρυνε για να επαναστατήσουν;
Ο Στάλιν; Δύσκολο έως απίθανο.
Ο Τίτο; Ίσως! Αν, μάλιστα, κρίνουμε από τη στάση του μέχρι το 1949 που παρείχε οπλισμό και ανοικτά σύνορα στους αντάρτες.
Οι πιέσεις των καπεταναίων από τα βουνά και τις πόλεις; Πιθανόν.
Η λανθασμένη ανάγνωση από την ηγεσία τους των διεθνών εξελίξεων; Πιθανόν.
Οι λανθασμένες εκτιμήσεις για το τι θα πράξουν οι Άγγλοι κι ο Τσόρτσιλ; Ίσως.
Ποτέ δεν μάθαμε. Ποτέ ίσως δεν θα μάθουμε.
Όλα είναι επτασφράγιστα μυστικά κλειδαμπαρωμένα στον Περισσό.

@ Γιατί απέτυχε η επανάσταση του ΚΚΕ;
Α. Επειδή υποτίμησε την αποφασιστικότητα των υπολειμμάτων του ελληνικού στρατού.
Β. Επειδή υποτίμησε τη βοήθεια των Άγγλων και τη θέλησή τους να κρατήσουν την Ελλάδα στον ελεύθερο κόσμο.
Γ. Επειδή διέθετε ανεπαρκή ηγεσία.

@ Κι άλλο ένα μεγάλο παραμύθι που δεν έχει αναδειχθεί όσο πρέπει από την ιστορία.
Το ΚΚΕ κι η Αριστερά ισχυρίζονται ότι τη μάχη της Αθήνας την έδωσε ο ΕΛΑΣ αδύναμος.
Μα παραβλέπει ότι στην μάχη αυτή έλαβε μέρος κι ο παντοδύναμος ΕΛΑΣ της Πελοποννήσου μα κι ο ΕΛΑΣ της Στερεάς Ελλάδας.
Παραβλέπει, επίσης, το γεγονός ότι ακόμη κι όλη δύναμη του ΕΛΑΣ να συμμετείχε, πάλι η μάχη θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
Αφού ο ΕΛΑΣ δεν κατάφερε να επικρατήσει την πρώτη εβδομάδα, μετά θα ήταν αδύνατο όσες δυνάμεις κι αν χρησιμοποιούσε, αφού η άφιξη των Βρετανών με αεροπλάνα και τεθωρακισμένα άλλαξε τις στρατιωτικές ισορροπίες.

@ Το θέμα είναι ότι στον τόπο μας οι πολιτικές σελίδες λες κι έχουν σταματήσει το έτος 1949… Πέντε χρόνια μετά τον ματωμένο Δεκέμβρη και το τέλος του ανταρτοπόλεμου ή εμφυλίου όπως συνηθίσαμε να τον λέμε.
Παρά την πτώση του κομμουνισμού, παρά τις αποκαλυφθείσες θηριωδίες, εμείς υποκλινόμαστε στην… δημοκρατία του «ιερού» ΚΚΕ και της Αριστεράς!
Βλέπετε η ελληνική Δεξιά κι ο φιλελεύθερος κόσμος δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να σταματήσουν την προπαγάνδα τους.
Ίσως από την ανάγκη ανόρθωσης του τόπου, εκείνα τα χρόνια.
Και φτιάξαμε μια Ελλάδα που απολαμβάνει –με το ΚΚΕ και την Αριστερά πρώτους- την ευμάρεια και τα αγαθά της Ευρώπης αλλά αναπολεί κι επιθυμεί τη Σοβιετία!


4η ενότητα
Αθλητικό Καλντερίμι

@ Πριν πάμε στο αγαπημένο μπασκετάκι, θέλω να γράψω κάποια πράγματα για τον Καπίνο που πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκε ότι φεύγει –ουσιαστικά εξεδιώχθη- από τον Ολυμπιακό.

@ Θυμάμαι τον Καπίνο, ως έφηβο ακόμη, να τον βάζει ο Αναστασίου για πρώη φορά στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού μέσα στο Καραϊσκάκη.
Θυμάμαι 3-4 σπουδαίες επεμβάσεις του εκείνο το βράδυ.
Που προοιώνιζαν μια καριέρα με μεγάλο δρόμο.

@ Θυμάμαι που ως τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού και μετά από νίκες, πήγαινε μπροστά στους «πράσινους» οπαδούς, τους έδειχνε το τριφύλλι στη φανέλα του και το φιλούσε.
Λογικό φαινόταν, άλλωστε ουσιαστικά στα σπλάχνα του συλλόγου άρχισε την πορεία του κι εκεί ξεκίνησε να γίνεται άνδρας.
Ο καιρός πέρασε, ο Καπίνο πήγε στο εξωτερικό και δη σε μια ομάδα (Μάιντς, στη Γερμανία) που δεν αρκείται μόνο στο ταλέντο,  δεν δούλεψε, δε έπαιξε και πρόπερσι πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό, εμφανιζόμενος από τα «ερυθρόλευκα» ΜΜΕ ως ο νέος Ρομπέρτο!

@ Οι προσδοκίες διαψεύστηκαν.
Επτά χρόνια μετά από εκείνη την εμφάνιση στο «Καραϊσκάκης» με τον Παναθηναϊκό, ο Καπίνο έχει ακόμη εκείνα τα μεγάλα μειονεκτήματα που είχε από την αρχή της πορείας του.
Δυσκολία στο «διάβασμα» των φάσεων, μεγάλες αδυναμίες στο παιγνίδι με τη μπάλα στα πόδια, εξόδους σαν εκείνη του Μεσολογγίου.
Δείγμα ότι δεν έβαλε ποτέ τον πισινό του κάτω να δουλέψει.

@ Ο Καπίνο, πήγε στον Ολυμπιακό κι αντί δουλειά, άρχισε να πουλάει οπαδιλίκι.
Το ίδιο που πουλούσε στους οπαδούς του Παναθηναϊκού.
Αλλά, το οπαδιλίκι δεν διορθώνει τις αδυναμίες και τα μειονεκτήματα.
Κι είμαι βέβαιος ότι το μόνο που προσφέρει μεν κάποια πρωτοσέλιδα αλλά δεν διορθώνει την πορεία προς την αυτοκαταστροφή.

@ Τώρα, ο τερματοφύλακας που ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις την πορεία του, γίνεται χλεύη στα στόματα εκείνων που τον αποθέωναν.
Κι αναζητεί τον επόμενο σταθμό για να σώσει την καριέρα του.
Χωρίς καν να έχει φτάσει ακόμη στα 24 χρόνια του!

@ Πώς θα σωθεί αυτή;
Μόνο αν ασχολείται ΜΟΝΟ με τη δουλειά του.
Εκείνος, ίσως καταλαβαίνει τι εννοώ, αν έχει κάνει την αυτοκριτική του.
Κι ειδικά για την περίοδο στη Γερμανία.
Που του τα έλεγαν, μα δεν άκουγε.
Κι αφού δεν άκουγε και δεν βελτιωνόταν, τον πούλησαν για 2 εκατομμύρια στον Ολυμπιακό…
Θα στρωθεί να δουλέψει;
Ποιος ξέρει;
Αν δεν το κάνει, θα είναι άλλο ένα μεγάλο ταλέντο που χάθηκε εξ αιτίας του μυαλού του…

@ Και μιας και βρέθηκα σε ερυθρόλευκο περιβάλλον, λέω να μείνω λίγο ακόμη.
Λέγοντας ότι εκεί στον Πειραιά τα έχουν με τον Κόκκαλη.
Στα καφέ και στα στέκια της πόλης ακούγονται έντονα κι απαξιωτικά λόγια εις βάρος του.
Σε συγκεκριμένα οπαδικά ΜΜΕ γράφονται χαρακτηρισμοί –αν μη τι άλλο- προσβλητικοί για τον άνθρωπο που πήρε την ομάδα από τα πέτρινα χρόνια της και την αναγέννησε.
Μέχρι «ρόμπα» τον χαρακτήρισαν σε συγκεκριμένη ιστοσελίδα.
Ακόμη και ειρωνείες για «ολυμπιακοφροσύνη που τρέχει από τα μπατζάκια του»!

@ Μαθαίνω ότι του καταλογίζουν ταύτιση με τον Μελισσανίδη σε δυο πράγματα.
Το ένα είναι η νέα συμφωνία μεταξύ ΟΠΑΠ και  Intralot.
Μα αυτό γίνεται συστηματικά εδώ και δεκαετίες, αφού η εταιρεία του Κόκκαλη είναι ουσιαστικά η μόνη που έχει την τεχνογνωσία να στηρίξει τον ΟΠΑΠ.
Το δεύτερο αφορά τον φίλο του Θωμά Μητρόπουλο.
Τον γνωστό Θωμά.

@ Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα αναφέρει:
 «Την ίδια ώρα που ο Θωμάς Μητρόπουλος, ο προσωπικός του φίλος, αλωνίζει και μοιράζει βαλίτσες με χορηγίες ΟΠΑΠ και με ΡΟΥΒΛΙΑ για να γυρίσουν κάποιες ΕΠΣ υπέρ του Βαγγέλη Γραμμένου στις εκλογές της ΕΠΟ, ο Σωκράτης Κόκκαλης τακιμιάζει επιχειρηματικά με όλους τους εχθρούς του Ολυμπιακού. Μόνον ο Νικόλας Πατέρας έμεινε, πού θα πάει, θα κάνει καμιά δουλίτσα και με αυτόν ο ''μεγάλος Ολυμπιακάρας'' Σωκράτης, που τρέχει η ''ολυμπιακοφροσύνη'' από τα μπατζάκια του.
Μιλάμε για τεράστιες ποσότητες ολυμπιακοφροσύνης. Τόσο πολλές, που ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ να έχει στο payroll του το φιλαράκο του το Θωμά Μητρόπουλο, του οποίου το ''στρατηγείο'' στα του ποδοσφαίρου είναι μέσα στα γραφεία της ΠΑΕ ΑΕΚ και της Αegean στον Αη Διονύση του Πειραιά.
Μήπως είναι ψέμα αυτό; Μήπως είναι ψέμα το ότι διαβεβαίωνε ο Μελισσανίδης επιφανή μέλη της Original ''μην ασχολείστε με τον Κόκκαλη, μαζί μου είναι αυτός''; 'Η νομίζετε ορισμένοι ότι εμείς εδώ πετάμε χαρταετό και δεν ξέρουμε το τι μας γίνεται;»

@ Υπενθυμίζω, ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης εξακολουθεί κι είναι μέλος του Δ.Σ. της ΠΑΕ…

@ Πάμε και στο μπασκετάκι.
Και στη σφαλιάρα του Παναθηναϊκού από τον Γιασικεβίτσιους.
Δεν σημαίνει πολλά πράγματα αυτή η ήττα, αλλά όπως και να το κάνουμε είναι μια ήττα που ξαναβάζει στο τραπέζι προβληματισμούς.

@ Ο Παναθηναϊκός τους δυο τελευταίους μήνες είχε δυο σταθερές.
Γκιστ και Καλάθη.
Κι οι δυο στη Λιθουανία ήταν σαν είχαν πάρει ρεπό.
Ο Γκιστ φορτώθηκε νωρίς με τρία φάουλ κι ουσιαστικά βρέθηκε εκτός παιγνιδιού κι ο Καλάθης επ’ ουδενί μπόρεσε να είναι Καλάθης.
Ηττήθηκε κατά κράτος από τον Πάνγκος στην άμυνα, όπου ο Καναδός έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο, ενώ και στην επίθεση ήταν σε γενικές γραμμές εκτός ρυθμού.

@ Αναμενόμενο. Κι οι δυο έχουν τραβήξει πολύ κουπί μέχρι τώρα.

@ Από την άλλη πλευρά, όταν σουτάρεις βολές με ποσοστά παιγνιδιών παιδικού πρωταθλήματος, δεν μπορείς να περιμένεις πολλά.
Όταν δεν μπορείς ν’ αντιμετωπίσεις το γνωστό σουτάκι των έξι μέτρων του Γιανκούνας που το ξέρει ακόμη κι όποιος δεν έχει μεγάλη σχέση με το μπάσκετ, δεν μπορείς να περιμένεις πολλά.
Όταν δεν παίζεις άμυνα και κάνεις τον Ουάιτ να μοιάζει παίκτης του ΝΒΑ, δεν μπορείς να νικήσεις μέσα στο σπίτι της σκληροτράχηλης ομάδας που έχει φτιάξει ο Σάρας..

@ Όταν σε ένα μόνο δεκάλεπτο δέχεσαι 33 πόντους και χάνεις την επαφή με το σκορ (στο -17 έφτασε), όσο καλός και να είσαι στο τέλος δεν μπορείς να γυρίσεις εύκολα το παιγνίδι και μάλιστα εκτός έδρας.
Παρ’ όλα αυτά, με τον Παππά και τον Ρίβερς πήγε να κάνει τον άθλο, αλλά πάλι ήρθαν υα λάθη και μοιραία η ήττα.

@ Ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει γιατρειά στα μεγάλα κενά διαστήματα.
Και στο «5» όταν ο Γκιστ δεν είναι Γκιστ.
Τα λέμε από την αρχή της περιόδου για την τρύπα μέσα στο ζωγραφιστό.
Σε άλλα παιγνίδια με τον Γκιστ στη ζώνη του λυκόφωτος, κουτσά στραβά καλύφτηκε.
Προχθές, ούτε θυμάμαι πόσα καλάθια δέχθηκε μετά από επιθετικά ριμπάουντ.
Η στατιστική δείχνει την εικόνα και τα λέει όλα.
15 αμυντικά ριμπάουντ ο Παναθηναϊκός, 16 επιθετικά ριμπάουντ η Ζαλγκίρις!
Από τα αμυντικά του Παναθηναϊκού, τα 6 τα πήρε ο Καλάθης!
Γκιστ και Σίνγκλετον δεν κατέβασαν ούτε μια φορά τη μπάλα!
Κι ακόμη κι ο κοντορεβυθούλης Πάνγκος έκανε βόλτες μέσα στην «πράσινη» ρακέτα!

@ Νομίζω, λοιπόν, ότι η απόκτηση παίκτη στο «5» είναι επιτακτική ανάγκη.
Ίσως στη θέση του Ντένμον που δείχνει ότι δεν μπορεί να βοηθήσει σ’ αυτό το επίπεδο.

@ Παρά την ήττα αυτή, ο Παναθηναϊκός είναι στον αφρό και μάλιστα επάνω από το προσδοκόμενο.
Τώρα έχει στο ΟΑΚΑ την Αρμάνι και τη Μακάμπι.
Αν κρατήσει το γήπεδό του αλώβητο, θα εξακολουθήσει να είναι στον αφρό.

@ Πάμε και στον Ολυμπιακό.
Από αυτή τη Ρεάλ με τις τόσες απουσίες δεν μπορεί να χάσει καμιά ομάδα.
Έχασε ακόμη και από τον Ερυθρό Αστέρα μέσα στη Μαδρίτη, έχει πέντε συνεχείς ήττες.
Πολύ περισσότερο δεν μπορούσε να χάσει ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ.
Παρ’ ότι προς στιγμή πάτησε τη μπανανόφλουδα και παρά λίγο να δει τα ραδίκια ανάποδα.

@ Ο Ολυμπιακός σχεδόν για 38 λεπτά έπαιξε καταπληκτική άμυνα.
Μα στο τέλος τα θαλάσσωσε και κινδύνεψε σοβαρά. Ήταν μπροστά με δέκα πόντους κι ισοφαρίστηκε!
Δεν το λες και σοφό να γίνονται τόσα λάθη μαζεμένα και δη στο πιο κρίσιμο σημείο ενός παιγνιδιού.

@ Ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη επειδή έχει το καλύτερο τεσσάρι της Ευρώπης.
Τον Πρίντεζη.
Ένα παίκτη υπόδειγμα, ένα παίκτη με τεράστια αποθέματα ταλέντου και ψυχής.
Ο οποίος, όταν έχασε τις δυο τελευταίες βολές στην κανονική διάρκεια του παιγνιδιού, αντί να γίνει από ωραίος μοιραίος και να τον πάρει από κάτω, έγινε ο μπροστάρης της επίθεσης και της άμυνας στην παράταση.
Προ-σω-πι-κό-τη-τα!

@ Ο Ολυμπιακός μόνο αν «αυτοκτονήσει» δεν θα πάρει πλεονέκτημα έδρας.
Τουλάχιστον με όσα δείχνει αυτή τη στιγμή.
Κι  όσο σιγά σιγά ενσωματώνεται κι ο Σπανούλης, λογικά θα εμφανίζεται ακόμη καλύτερος..
Ειδικά μόλις «δέσει» με τον Ρόμπερτς, και τον Στρέλνιεκς που είναι νέοι στην ερυθρόλευκη περιφέρεια.
Πάντως, στο συγκεκριμένο παιγνίδι μπορεί ο Σπανούλης να εμφανίστηκε με όρεξη αλλά η αλήθεια είναι ότι η υπόλοιπη ομάδα δεν φάνηκε έτοιμη να τον «δεχθεί».
Η χημεία χρειάζεται χρόνο.  

@ Θα ξαναγράψω για τον πιτσιρικά της Ρεάλ, τον Ντόντσιτς.
Ένα 18χρονο παιδί που παίζει με μυαλό βετεράνου και ανείπωτο ταλέντο.
Κρατάει μόνος του όρθια τη λαβωμένη Ρεάλ και προχθές τελείωσε το παιγνίδι με ατομικό ρεκόρ πόντων.
33 έβαλε ο αθεόφοβος.
Και μάλιστα με κολλημένο επάνω του τον Παπανικολάου αλλά κι άλλους παίκτες του Ολυμπιακού που δεν τον άφηναν ν’ αναπνεύσει.
Τι να πω;
Υπόκλιση και προσμονή μέχρι το επόμενο παιγνίδι του για να τον ξαναδώ να κάνει θαύματα.

5η ενότητα
Μουσικές ιστορίες

Ζακ Ιακωβίδης:
«Να το πάρεις το κορίτσι» κι η «Κανάρα»…

@ Ήταν Σεπτέμβριος του 1992, στη Θεσσαλονίκη.
Στο φεστιβάλ τραγουδιού.
Ήμουν παραγωγός της Κύπριας τραγουδίστριας Εύης Καπάταη που θα συμμετείχε στον διαγωνισμό με ένα τραγούδι του Ζακ Ιακωβίδη σε στίχους της Κικής Σεγδίτσα.
Το «Δώσ’ μου την καρδιά μου πίσω».
Τραγούδι που πήρε τρία βραβεία:
Σύνθεσης, ενορχήστρωσης και στίχου.
Εκεί, λοιπόν, στη Θεσσαλονίκη ανάμεσα στις πρόβες και στην αγωνία για την πορεία του τραγουδιού στο Φεστιβάλ, κάναμε ατέλειωτες συζητήσεις με τον σημαντικότατο αυτόν άνθρωπο.
Και τι δεν είπαμε.
Και τι δεν εξομολογήθηκε…

@ Ο Ιάκωβος (Ζακ) Ιακωβίδης, γεννήθηκε (1928) από μεγαλοαστική οικογένεια  κι ήταν μια κορυφαία μουσική προσωπικότητα μέχρι το τέλος του.
Μια προσωπικότητα «δισυπόστατη» αφού έγραφε με την ίδια ευκολία ελαφρά τραγούδια στη μεταπολεμική εποχή αλλά και ρεμπέτικα και λαϊκά και μουσικές για τηλεοπτικά σήριαλ ή για τον κινηματογράφο.
Τραγούδια και μουσικές που ο ίδιος ενορχήστρωνε και μάλιστα με τρόπο που χαρακτηριζόταν ότι είναι δεκαετίες μπροστά από την εποχή του.

@ Ο Ζακ Ιακωβίδης σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα έκανε πολυετείς σπουδές στο Ωδείο Αθηνών.
Διηύθυνε για πολλά χρόνια την Ελαφρά Ορχήστρα του, τότε. Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας.
Κι έγραψε σπουδαία τραγούδια.
Ακούστε:
«Η  τελευταία μου αγάπη είσαι εσύ», «Αγαπούλα, αγαπούλα», «Να το πάρεις το κορίτσι», «Tικ-Τακ», «Γιατί θέλεις να χωριστούμε», «Σου έχω τόση αδυναμία’, «Θα μείνω για πάντα κοντά σου» , «Tης ζωής μου το τραγούδι είσαι συ», «Όλα γιορτάζουν τον έρωτά μας», «Είναι η ζωή σου η ζωή μου», «Σαν της γαρδένιας τον ανθό», «Χρυσή μου καρδούλα», «Νοιώθω παράξενα», «Έχω μιαν αρραβωνιάρα», «Βρέχει, ψιλοβρέχει», «Του χωρισμού η ώρα είναι τώρα», «Οι αμαρτίες μου», «Έλα»,  «Την αγαπούσα παραδέχομαι» κι εκατοντάδες άλλα.

@ Κι όχι μόνο. Εκατοντάδες ήταν τα τραγούδια του που κόσμησαν επιτυχημένα μιούζικαλ, επιθεωρήσεις.
 «Αστέρια της Αθήνας»,  «Άλλος για το Καστρί», «Μπετόβεν και μπουζούκι» «Επιχείρησις... Ασπίδα», «Όποιον θέλει ο λαός», «Μπόννυ και Κλάιντ α λα ελληνικά», «Άκου...βλέπε...», «Τ’ αστέρι του τσίρκου», «Κουρδιστά ανθρωπάκια», «Λούνα Πάρκ», «Λάμψη».

@ Τον τραγούδησαν ο Νίκος Γούναρης, ο Τόνης Μαρούδης, ο Φώτης Πολυμέρης, η Καίτη Μπελίντα, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Σοφία Βέμπο, ο Τζίμης Μακούλης, ο Τέρης Χρυσός, ο Γιάννης Βογιατζής, ο Πάνος Γαβαλάς, ο Στράτος Παγιουμτζής (!!!), η Πόλυ Πάνου (!!!), ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, η Τζένη Βάνου, η Μάιρη Λίντα, ο Δημήτρης Μητροπάνος και δεκάδες άλλοι…
Συν οι ηθοποιοί.
Από τον Βουτσά, τον Ρίζο, τον Βέγγο, τον Αυλωνίτη, τον Μουστάκα και τον Αλέκο Λειβαδίτη μέχρι τη Βλαχοπούλου, τη Σαπουντζάκη, την Αλέκα Στρατηγού και την Άννα Καλουτά

@ Το 1967, στην πρώτη Ολυμπιάδα τραγουδιού που έγινε στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας, ο Ζακ Ιακωβίδης πήρε το πρώτο βραβείο με το τραγούδι «Πού νάναι ο ίσκιος σου Θεέ» που ερμήνευσε η Κλειώ Δενάρδου.
Το 1978, πήρε το πρώτο βραβείο του 17ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης  με το τραγούδι «Κράτα με» που ερμήνευσαν οι Χριστιάνα κι ο Τάκης Αντωνιάδης.

@ Το τραγούδι, όμως, που τον «σημάδεψε» είναι η περίφημη Κανάρα» ή «Πουλί» ή «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί».
Το τραγούδι ηχογραφήθηκε το 1969 και κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Sonata που είχε δημιουργήσει ο Πάνος Γαβαλάς.
Το ερμήνευσε ο Χρήστος Σύρπος, που έγινε γνωστός ως Χρηστάκης.
Μέχρι τότε, έπαιζε κιθάρα και μπαγλαμαδάκι σε διάφορα λαϊκά σχήματα δίπλα, κυρίως, στην Πόλυ Πάνου και στη Γιώτα Λύδια.
Κι είχε ήδη τραγουδήσει δυο τραγούδια που δεν είχαν γίνει μεγάλες επιτυχίες, το «Να χαρείς τα μάτια σου καλέ» και το «Έμαθα πως είσαι μάγκας».
Αυτά τα τραγούδια ακούστηκαν κι έγιναν τεράστιες επιτυχίες, συμπαρασυρόμενα από το «Πουλί» ή «Κανάρα»…

@ Τους στίχους της «Κανάρας» έγραψε ο βιολιστής Μιχάλης Γαβριηλίδης, αδελφός του ηθοποιού Γιώργου Γαβριηλίδη.
Τους είχε δώσει στον Ζακ Ιακωβίδη και …ξεχάστηκαν.
Κάποια στιγμή, ψάχνοντας ένα συρτάρι του για να βρει κάτι, ο Ιακωβίδης «έπεσε» επάνω στο χαρτί με τους στίχους.
Τους διάβασε και χαμογέλασε.
Ήταν περίπου ο εαυτός του.
Ο μποέμ τύπος της Αθήνας.
Η μελωδία του βγήκε αβίαστα.

@ Όταν το έπαιξε στον στιχουργό, εκείνος ρώτησε:
-          Ποιος νομίζεις ότι μπορεί να το πεί;
-          Ξέγω εγώ; απάντησε ο Ιακωβίδης.
-          Θα σου πω εγώ! Δεν μπορεί να το πει άλλος από τον Χρηστάκη!
-          Υπάχει ιδιαίτεγος λόγος να γίνει αυτό;
-          Η φωνή του και το μπρίο του θα το απογειώσουν. Θα δεις, θα το πει θεατρικά.. Ότι πρέπει…

@ Έτσι κι έγινε. Μόλις κυκλοφόρησε ο δίσκος χάλασε ο κόσμος.
Κι ο Χρηστάκης έφτασε στην κορυφή της πορείας του.
Στο μαγαζί που εμφανιζόταν, στην «Αδυναμία» της οδού Πατησίων, γινόταν το αδιαχώρητο. Βουνά τα σπασμένα πιάτα κι ο Χρηστάκης ξαπλωμένος επάνω σ’ αυτά τραγουδούσε ως «σατράπης» εραστής!
Εξ ου κι από αυτά τα τερτίπια τον αποκάλεσαν «Τζόνι Χαλιντέι της Ελλάδας».

@ Αργότερα, η «Κανάρα» βασανίστηκε στα δικαστήρια.
Αιτία ότι σε έναν δίσκο που είχε κυκλοφορήσει το 2001, με παλιά και νέα τραγούδια του Ζακ Ιακωβίδη, η δισκογραφική εταιρεία είχε χρησιμοποιήσει στο εξώφυλλο, μέρος ενός πίνακα ζωγραφικής γνωστής σκιτσογράφου.
Εκείνη έκανε αγωγή και ζητούσε γενναία αποζημίωση.
Ο Ζακ Ιακωβίδης βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα και πικράθηκε αφάνταστα.

@ Πολύ περισσότερο που στο δικαστήριο η ενάγουσα επέμενε ότι υποβαθμίστηκε το έργο της ως περιτύλιγμα ανούσιου ακούσματος.
Εκεί είχε ακουστεί η φράση που έκανε τον Ζακ Ιακωβίδη να δακρύσει:
- Κύριε Πρόεδρε, ο πίνακας απεικονίζει το σπίτι του Σεφέρη στον Πόρο και για μένα ο Σεφέρης είναι ο υπέρτατος ποιητής. Είναι ο μεγάλος δάσκαλος που πρεσβεύει τις υπέρτατες αξίες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ελληνισμού. Το θεωρώ βεβήλωση του ονόματός του, καθώς ο πίνακας αυτός που απεικονίζει την πολυθρόνα του, συναρτάται με ανούσιο περιεχόμενο. Σκεφτείτε πως μέσα στο δίσκο υπάρχει και η περιβόητη «Κανάρα» που διαφθείρει τη νεολαία. Να σας πω μερικούς στίχους: Θα χτίσω είκοσι φωλιές κι άμα γουστάρω αγκαλιές από κανάρα σε κανάρα θα πετάω...

@ «Πώ πώ πώ, πώς με διαπομπεύουν έτσι;», μονολόγησε ο Ζακ Ιακωβίδης.
Μα όχι για πολύ.
Σε λίγη ώρα, ο πρόεδρος του δικαστηρίου κάλεσε τον διευθυντή της δισκογραφικής εταιρείας να απολογηθεί.
Κι εκείνος ξεκίνησε:

@ «Θα παρακαλούσα, κύριε πρόεδρε, να μου επιτρέψετε, καθώς ένιωσα να σπιλώνεται άδικα η προσωπικότητα ενός μεγάλου δημιουργού. Μεγάλος πνευματικός ηγέτης δεν είναι μόνο ο Σεφέρης, είναι και ο Ελύτης και ο Ρίτσος και ο Σολωμός.
Εξίσου σημαντική είναι η προσφορά και των μουσικών όπως ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις, ο Γιαννίδης και ο Ζακ Ιακωβίδης.
Ναι, ο Ζακ Ιακωβίδης, που πρόβαλε τη χώρα μας με τα πολλά διεθνή βραβεία του και χάρισε αναρίθμητα τραγούδια με ποιότητα στο λαό μας.
Χώρια που διέπρεψε στην επιθεώρηση, για να καταγραφεί από ξένους δημοσιογράφους στους κορυφαίους συνθέτες θεατρικής μουσικής του κόσμου.
Πρέπει να προσθέσω ακόμα πως εκτός από τη λυρική ποίηση υπάρχει και η σατυρική, εξίσου πολύτιμη για τη διαφορετική οπτική της στα πράγματα.
Η «Κανάρα», ένα ευρηματικό τραγούδι, εκφράζει παραβολικά την ανάγκη εκτόνωσης από τη σύγχρονη καταπιεστική κοινωνία. Ως εκ τούτου η προλαλήσασα μάρτυς ή τυγχάνει αμαθής ή πλεονάζει εμπάθειας». 

@ Αποτέλεσμα;
Αθώα η «Κανάρα»…

@ Εκείνες τις ημέρες του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1992, κάποια στιγμή που πίναμε καφέ τον είχα ρωτήσει:
-          Ποια θεωρείς την πιο σημαντική στιγμή σου;
Περίμενα να μου πει για κάποιο βραβείο, για κάποιο τραγούδι, για κάποια συνεργασία του.
Κι εκείνος:
«Η περίοδος της κατοχής. Ήμουν δεν ήμουν 14 ετών. Η φυλάκισή μου στο Χαϊδάρι μαζί με τους γονείς μου κι άλλους Εβραίους της Αθήνας. Μετά το τρένο. Το ταξίδι προς τον θάνατο. Τον πατέρα μου που προσπαθούσε να μας δώσει κουράγιο, λέγοντας ΄΄μη φοβάστε, γρήγορα θα γυρίσουμε πίσω, δεν έχουμε κάνει κανένα κακό΄΄.
Κι ύστερα το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέλσεν.
Τι να σου πω; Ότι έβλεπα τους καπνούς από τους φούρνους να γεμίζουν τον ουρανό και δεν ήξερα αν θα ζω την επόμενη ώρα;
Τι να σου πω; Την πείνα;
Τι να σου πω; Τρία χρόνια εφιάλτης!»….

@ Πολέμησες στον εμφύλιο, στις τάξεις του εθνικού στρατού;
«Κοίτα, ήμουν Έλληνας ψυχή και σώματι, μα όταν βαφτίστηκα Χριστιανός, ένιωσα πιο πολύ Έλληνας.
Κι ένιωσα την ανάγκη να καταταγώ στον στρατό.
Κι αυτό εγώ δεν το πούλησα πουθενά. Αυτό ένιωσα, αυτό έκανα…».

@ Τον είχα ρωτήσει πώς είχε γνωρίσει τον Πάριο.
«Αααααα, στο σπίτι του Φώτη Μεταξόπουλου. Αν θυμάμαι καλά, ήταν ακόμη φαντάρος. Μας ένωσαν τα …προβλήματα της καρδιάς…
Του είχα δώσει τέσσερα τραγούδια, αλλά η εταιρεία του δεν ήθελε να μπουν σε δίσκο.
Μάλιστα, το τραγούδι «Την αγαπούσα παραδέχομαι», το είχαν βάλει στον δίσκο την τελευταία στιγμή, τελευταίο και καταϊδρωμένο.
Μα μόλις κυκλοφόρησε ο δίσκος, αυτό το τραγούδι έμελε να τον σημαδέψει».

@ Τον Βοσκόπουλο εσύ το έκανες φίρμα;
«Ναι, πρώτα εγώ και μετά τον πήρε ο Ζαμπέτας. Θα σου πω την ιστορία.
Το 1968, στο θέατρο «Άλφα», Πανεπιστημίου και Τοσίτσα, ανέβηκε η επιθεώρηση των Ελευθερίου και Λυμπερόπουλου «Γιεγιέδες και μπουζούκια».
Με τον Αυλωνίτη που έπαιξε τότε τελευταία φορά στο θέατρο, με τη Σπεράντζα, τη Ζωζώ, τον Στολίγκα, τον Μηλιάδη.
Εκεί τραγουδούσε στην παράσταση ο Πουλόπουλος κι έπαιζε ένα μικρό ρόλο κι ο Βοσκόπουλος.
Εγώ είχα όλη τη μουσική διεύθυνση της επιθεώρησης. Με καινούργια τραγούδια.
Το «Είναι μια ώρα δύσκολη» το έλεγε η Σπεράντζα και το «Έχω μια αρραβωνιάρα» η Ζωζώ.
Κάποια στιγμή, ο Πουλόπουλος τσακώθηκε με τον επιχειρηματία Γιάννη Σύλβα κι έφυγε.
Ο επιχειρηματίας τα έβαψε μαύρα.
Βλέπεις, ο Πουλόπουλος ήταν ήδη μια τεράστια φίρμα από τις μπουάτ της Πλάκας».

@ « Τι κάνουμε τώρα; ρωτάει ο Σύλβα.
-          Μη σκας του λέω, θα βάλουμε τον Βοσκόπουλο.
-          Μα δεν τον ξέρει κανένας…
-          Θα κάνω εγώ να τον μάθουν»…

@ Πράγματι, τον έβαλε να τραγουδά τα τραγούδια που μέχρι τότε έλεγαν στην παράσταση η Βρανά κι η Σαπουντζάκη.
Κι αμέσως του έγραψε και το «Σαν της γαρδένιας τον ανθό».
Το διαβατήριο του Βοσκόπουλου προς την επιτυχία.
Ο οποίος, υπέγραψε αμέσως συμβόλαιο στην «Κουίντα», στην Φωκίωνος Νέγρη με υψηλότατο μεροκάματο…
Κι όταν συναντούσε τον Ζακ Ιακωβίδη, σχεδόν του φιλούσε το χέρι και του έλεγε»
«Με έσωσες»!

@ Ως επίλογο, τα λόγια του σπουδαίου Κώστα Γεωργουσόπουλου, στον πρόλογο του βιβλίου «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί» του Κώστα Παπασπήλιου.
«Ο Ζακ Ιακωβίδης είναι μια σπουδαία μουσική προσωπικότητα που προίκισε την μεταπολεμική μας μουσική παράδοση με μια ευρείας κλίμακας μουσική περιουσία.
Μορφωμένος συνθέτης, με βαθειά γνώση των τεχνικών και στρατηγικών της συνθετικής δημιουργίας, δοκίμασε και πέτυχε να προτείνει πρωτότυπες συνθέσεις σε όλα τα είδη της μουσικής φιλολογίας, το μπαλέτο, την κινηματογραφική συνοδεία, τη χορευτική μουσική και το τραγούδι.
Στο τραγούδι εξάντλησε, κατά τρόπο θαυμαστό, όλες τις ρυθμικές και μελωδικές ποικιλίες, δραματικές μπαλάντες και λαϊκά, έντεχνα τραγούδια, αλλά και λυρικές σάτιρες, εύστοχες παραλλαγές και διασκευές πάνω σε δημοτικά ελληνικά μοτίβα και διεθνείς επιτυχίες.
Υπήρξε ένας ογκόλιθος της μουσικής για την επιθεώρηση και για τον ελληνικό, λαϊκό κινηματογράφο. Ακούραστος και πάντα εμπνευσμένος, άνθρωπος με χιούμορ κι απέραντη καλοσύνη, δεν έχει πει ποτέ άσχημο λόγο για συναδέλφους και συνεργάτες…».

@ Να το πάρεις το κορίτσι (Στίχοι Κώστας Νικολαϊδης)
Γιάννης Πάριος

@ Το χαρτομάντιλο (στίχοι Ηλίας Λυμπερόπουλος)
Γιάννης Βογιατζής

@ Που νάναι ο ίσκιος Θεέ (στίχοι Μιχάλης Γαβριηλίδης)
Κλειώ Δενάρδου

@ Του χωρισμού η ώρα (Στίχοι Ηλίας Λυμπερόπουλος)
Τόλης Βοσκόπουλος

@ Την αγαπούσα παραδέχομαι (Στίχοι Πυθαγόρας)
Γιάννης Πάριος

@ Σαν της γαρδένιας τον ανθό (Στίχοι Ηλίας Λυμπερόπουλος)
Τόλης Βοσκόπουλος

@ Τις αμαρτίες μου (Στίχοι Σέβη Τηλιακού)
Τζένη Βάνου

@ Έλα (Στίχοι Πυθαγόρας)
Τζένη Βάνου

@ Το πουλί (Κανάρα) – (Στίχοι Μιχάλης Γαβριηλίδης)
Χρηστάκης

@ Δωσ’ μου την καρδιά μου πίσω (Στίχοι Κική Σεγδίτσα)
Εύη Καπάταη


-----------------------------------------------------------------------------

@ Φτάσαμε αισίως στις τελευταίες σελίδες…

@ Μου το έστειλε φίλη μου η Μάρθα:
Η κοινή γνώμη επικρατεί εκεί που κοιμάται η σκέψη!

@ Για να ξέρετε:
Το βαθύ νόημα των Χριστουγέννων είναι οι κουραμπιέδες!

@ Η γυμναστριούλα πήγε να μπει στο πνεύμα των Χριστουγέννων αλλά σφήνωσε!

@ Κάθε φορά που ψυλλιάζομαι ότι θέλει να πάει στην κουζίνα, πάω πρώτος και μετράω τα μελομακάρονα…

@ Αφήστε το άλλο:
Τις περισσότερες φορές όταν θέλει να σκεφτεί κάθεται.
Όμως, για να είμαι δίκαιος, υπάρχουν και μερικές φορές που σκέφτεται χωρίς να κάθεται…

@ Πάντως, ξεχειλίζει από σοφία.
Κάθε φορά που βλέπει τον Τσίπρα ή τον Τσακαλώτο να μιλάνε στην τηλεόραση, κρύβει το πορτοφόλι της…

@ Ερώτηση:
Τι λέει ένας Αγρινιώτης σε μια γκόμενα που θέλει να καμακώσει;

@ Απάντηση:
Πλητς;

@ Μετάφραση: Πλήττεις;

@ Ερώτηση:
Πώς λέει το Πυθαγόρειο θεώρημα ένας Αγρινιώτης;

@ Απάντηση:
Το τετρακάντουνο της παρακατιανής τεντώστρας, πατσίζει με το τετρακάντουνο τω δυο παντώ που καούνται σούτζα

@ Αυτά και σήμερα.
Πολλές πολλές ευχαριστίες για την παρέα και την ανάγνωση.
Την επόμενη Κυριακή νέο Καλντερίμι.
Όπως πάντα, γύρω στις 10 το πρωί.

@ Να προσέχετε όσους αγαπάτε και μη ξεχνάτε ότι οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν λένε πάντα την αλήθεια…





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου