ΕΥΑερα: «Εκδρομικές διακρίσεις…»

Γράφει
η Εύα Τσαροποιύλου

Πάνε και οι εκδρομές, μαθαίνω…

Καταργήθηκαν με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας οι μετακινήσεις των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο εξωτερικό, «που εποπτεύονταν από το Υπουργείο και γίνονταν στο πλαίσιο εγκεκριμένων προγραμμάτων περιβαλλοντικού και πολιτιστικού χαρακτήρα». Το σκεπτικό, το «σοβαρό» σκεπτικό της απόφασης είναι η εξάλειψη των διακρίσεων μεταξύ των παιδιών, αφού κάποιοι μαθητές αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν οικονομικά σε αυτά τα ταξίδια κι ένιωθαν μειονεκτικά σε σχέση με τους συμμαθητές τους. 

Διότι υπήρξε και το άλλο, αυτό του κ. Ζουράρι, ο οποίος μίλησε για τις επισκέψεις των μαθητών σε μπορντέλα του εξωτερικού -μόνο στα δικά μας επιτρέπεται να πηγαίνουν- και το

άλλο του κ. Μπαξεβανάκη, ο οποίος ισχυρίστηκε, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι «τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια»...

Αν έχω καταλάβει καλά, η απόφαση που αφορά στις εκδρομές στέκει από τον Μάρτιο του 2017, αλλά φαίνεται πως τώρα τον Δεκέμβριο «ανανεώθηκε» με τη σχετική «απαγόρευση», την οποία ακολούθησε πλήθος διαμαρτυριών από φορείς που εκπονούν αυτά τα προγράμματα και ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων, που στηρίζουν μεγάλο μέρος του εκπαιδευτικού τους προγράμματος σε αυτά.

Ομολογώ ότι και μετά τις «διευκρινίσεις» που δόθηκαν, ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιες είναι ακριβώς οι δραστηριότητες που απαγορεύτηκαν, υποθέτω ούτε το ίδιο το Υπουργείο, από όροφο σε όροφο ξέρει. 

Ωστόσο, δεν μπορώ να μην μοιραστώ αυτά που μου έκαναν εξαιρετική εντύπωση στα διάφορα ΦΕΚ και στις εγκυκλίους που διάβασα και μάλλον έχουν περάσει στα «ψιλά»…

Διάβασα ότι εξαίρεση στην απαγόρευση αυτή, αποτελούν τα προγράμματα που εποπτεύονται απ’ τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων!

Θα έλεγε κανείς πως αυτό έχει μία σαφέστατη δικαιολογία· προφανώς, δεν υπάρχει κίνδυνος διάκρισης στα μάτια του Θεού, μπροστά του είμαστε όλοι ίσοι! Μετά, όμως, θυμήθηκα το Άβατο του Αγίου Όρους για τις γυναίκες -αν δεν είναι αυτό διάκριση, τότε τι είναι; –και είπα, δεν μπορεί, κάτι άλλο θέλει να πει ο ποιητής…

Διάβασα ακόμα ότι επιτρέπονται οι σχολικές ανταλλαγές, αλλά μόνο με ελληνικά σχολεία της ομογένειας κι όχι με σχολεία άλλων χωρών! Εντάξει, πλέον βεβαιώθηκα: Το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να μας απαλλάξει απ’ το βάρος της ευθύνης να δημιουργούμε εμείς διακρίσεις μεταξύ των μαθητών. Φροντίζει να τις κάνει μόνο του, πριν από μας και μας βγάζει έτσι απ’ το μπελά, βρε κουτούτσικα!

Μας είπαν όμως, να μην ανησυχούμε: Όλα τα προγράμματα που εκπορεύονται από διεθνείς οργανισμούς, στους οποίους ακόμα, ευτυχώς, μετέχει η Ελλάδα και είναι εκτός δικαιοδοσίας του Υπουργείου Παιδείας, είμαστε «ελεύθεροι» να κάνουμε ό,τι νομίζουμε… 

Ευτυχώς που η κυβέρνησή μας εφαρμόζει πού και πού, με εξαιρετική πιστότητα, το «μακριά απ' τον πισινό μου κι ας είναι και στ' αδελφού μου» κι έτσι έχουμε μία πιθανότητα να δούμε άσπρη μέρα...

Όλα τούτα, για τα δικά μου μάτια τουλάχιστον, οδηγούν στο μοναδικό συμπέρασμα ότι, για ακόμα μια φορά, η «μπερδεμένη Αριστερά» ξαναέχασε το δρόμο της…

Βαρέθηκα να μπαίνω στη λογική της συνωμοσίας, ότι δηλαδή, κάτι κρύβεται πίσω κι απ’ αυτήν την άτοπη απόφαση κι ότι κάποια συμφέροντα εξυπηρετούνται ή, ακόμα χειρότερα, κάποια έπαψαν να εξυπηρετούνται.

Για αλλαγή, θα παραδεχτώ. λοιπόν, πως υπάρχει η αγνή και τίμια πρόθεση της εξάλειψης της διάκρισης μεταξύ των παιδιών. Όντως δεν μπορούν να πάνε όλοι οι μαθητές σε εκδρομές του εξωτερικού, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. 

Αλλά, όσο καλοπροαίρετα κι αν θέλω να το δω, δεν με αφήνουν! Οι αποφάσεις μοιάζει να λαμβάνονται λίγο «στο πόδι» και αφήνουν απέξω συγκεκριμένες «λογικές» παραδοχές.

Για αρχή, υπάρχουν δημόσια και ιδιωτικά σχολεία και παιδιά που μπορούν να πάνε στα δεύτερα, ενώ άλλα δεν μπορούν! Αυτό, όπως το καταλαβαίνω εγώ, από μόνο του αποτελεί ήδη μία ουσιαστική διάκριση, αν θέλουμε, δηλαδή, να θέσουμε τα πράγματα σε ένα τέτοιο πλαίσιο.

Στα δημόσια σχολεία, απ’ όσο γνωρίζω, δεν προτείνονται καν εκδρομές στο εξωτερικό, διότι κάθε εκδρομή απαιτεί υποχρεωτικά το 70% συμμετοχής των παιδιών και γνωρίζουν απ’ την αρχή ότι αυτό το ποσοστό δεν μπορεί να υπάρξει, οπότε οι εκδρομές που προτείνονται είναι πάνω κάτω στα μέτρα της οικονομικής αντοχής των οικογενειών που στέλνουν τα παιδιά τους σε αυτά.

Δεν είναι λίγες μάλιστα οι περιπτώσεις που οι οικογένειες δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους καθόλου σε μία εκδρομή τριών ή και πέντε ημερών, ακόμα κι αν αυτή γίνεται εντός Ελλάδος. 

Ετούτη η «διάκριση» απασχολεί καθόλου τους υπεύθυνους του υπουργείου ή βολεύονται ικανοποιητικά με την παράγραφο που αναφέρει πως όσοι μείνουν πίσω θα πηγαίνουν κανονικά στο σχολείο τους, αλλιώς θα παίρνουν και απουσία; Με βάση το ΦΕΚ 681/2017, άρθρο 2, παράγραφος 3, έχουμε νομοθετημένη και διάκριση και επιπλέον τιμωρία της διάκρισης: Αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις τους συμμαθητές σου στην εκδρομή, δεν μπορείς ωστόσο και να μείνεις σπίτι σου, διότι αν το κάνεις, τότε θα φας και μερικές απουσίες, να έχεις να μας θυμάσαι…

Έτσι! Καθαρές κουβέντες!

Για να μην αναφέρω καθόλου το επιχείρημα ότι, πολλές φορές, τα πακέτα των εκδρομών του εξωτερικού είναι πιο οικονομικά απ’ αυτά στο εσωτερικό της χώρας, κάτι που γνωρίζει και ο τελευταίος εξ ημών που έχει προσπαθήσει ποτέ να κλείσει ένα ταξίδι διακοπών!

Θα ήταν πιο σωστό, πιο θεμιτό και πιο ντόμπρο, ρε παιδί μου, να λέγαμε κάποια φορά τα πράγματα με το όνομά τους: Εδώ η απαγόρευση αφορά βασικώς στα ιδιωτικά σχολεία, οι μαθητές των οποίων θα μπορούσαν να πάνε σε τέτοιες εκδρομές και τώρα απλώς δημιουργούνται προσχώματα στην παροχή τέτοιων υπηρεσιών για τους ιδιοκτήτες τους. Δηλαδή, δεν μπορώ να χτυπήσω το θεριό και βροντάω γύρω γύρω...

Εντάξει, δεν μπορείτε να χτυπήσουμε ακόμα την κακή ιδιωτική εκπαίδευση, οπότε της ρίχνετε μικρές μπουνίτσες από «μέσα», από εκεί που σας παίρνει δηλαδή. Σκάβετε λίγο – λίγο, μπας και καταφέρετε να ξεθεμελιώσετε το γίγαντα. Μένει βέβαια αναπάντητο το ερώτημα: Ο στόχος, ακριβώς, ποιος είναι;

Εδώ κάπου μπαίνει ο ισχυρισμός της «μπερδεμένης Αριστεράς». Ισχυρισμός που δεν αποτελεί, φυσικά, καλή δικαιολογία πια...

Αυτής που θέλει να οδηγήσει στην ισότιμη φτωχοποίηση του κόσμου. Α, ναι! Η ισοτιμία, ισοτιμία! 

Να μην υπάρχει διάκριση ως προς τη φτώχεια. Να είμαστε όλοι φτωχοί. Να ψοφήσουν όλες οι κατσίκες, όχι μόνο του γείτονα, αλλά και του παρακάτω, του άλλου μαχαλά! 

Κι επειδή δεν μπορούν να το κάνουν ακόμα ή δεν ξέρουν πώς να το κάνουν, διότι δεν είναι και απολυταρχικό καθεστώς –λέμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα- βαράνε στον αέρα, τυχαίες μπαλωθιές, μπας και τους κάτσει καμία.

Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι, αφενός δεν τους περνάει τόσο ώστε να πούνε, αύριο το πρωί, κλείστε όλα τα ιδιωτικά σχολεία, έτσι για τη μαγκιά και το γαμώτο –και να δεις για πότε θα τελείωναν σε μία στιγμή οι πάσης φύσεως διακρίσεις- αφετέρου, συνεχίζουν να δημιουργούν αγκυλώσεις, όπου τους περνάει διότι, ακόμα και σήμερα, η ελληνική παιδεία λειτουργεί υπό το απαρχαιωμένο καθεστώς της εξάρτησης από το υπουργείο και την κάθε μπούρδα που θα σκαρφιστεί ο τελευταίος απαίδευτος κολλαρογιακάς εκεί μέσα!

Έτσι, ερχόμαστε αντιμέτωποι με φαινόμενα σαν τα πρότυπα σχολεία που είναι κατ’ επίφαση και «πειραματικά» και που πότε μπαίνουν με κλήρωση τα παιδιά και πότε με εξετάσεις –εκεί μάλλον εξαντλείται ο «πειραματικός» τους χαρακτήρας ή με εξετάσεις πανελλαδικές ή πανελλήνιες ή δεν ξέρω πώς αλλιώς θα τις λένε μεθαύριο, όπου το σκεπτικό θα αλλάζει κάθε δύο χρόνια τουλάχιστον και εσύ παρακαλάς το παιδί σου να μην πέσει πάνω στην αλλαγή τους, με αξιολογήσεις καθηγητών αμφισβητούμενης ποιότητας, αν υποτεθεί ότι γίνονται και με άδειες –αν και φαινομενικά καλυμμένες- θέσεις στα σχολειά της άγονης γραμμής, όπου μετά μετέχεις και σε ένα τζογαδόρικο προγραμματάκι και πουλάς κεκαλυμμένη εκδούλευση στα έρμα παιδιά των άνισων ευκαιριών, επειδή τα έφερες να δούνε με τα μάτια τους ότι ο Παρθενώνας δεν έχει πόρτα!

Κι επειδή, εκτός από τους απαίδευτους κολλαρογιακάδες, αποφασίζουν για την εξάλειψη των διακρίσεών μας και κάτι ρασοφόροι μουσοαξούριστοι, θα καταργηθεί η κίβδηλη ιστορία, που τροφοδοτεί τις διακρίσεις μεταξύ των λαών, αλλά θα κάνουμε θρησκευτικά ώσπου να σβήσει ο ήλιος και οι μόνες επισκέψεις στο εξωτερικό που θα επιτρέπονται, θα είναι εκείνες που θα αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο δικός μας Θεός είναι ο καλύτερος όλων των άλλων, άσε που τι βλακείες είναι αυτές, σάμπως υπάρχει και κανένας άλλος; Διότι πρέπει, με άθεη κυβέρνηση, ωστόσο να εξυπηρετείται και το αντίβαρο των εντελώς καμμένων, που είναι πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, σε φα ματζόρε...

Από όροφο σε όροφο, το Υπουργείο Παιδείας έχει χάσει οριστικά το τρένο. Από τα μπορντέλα του ενός, μέχρι τα ξενύχτια του άλλου, όλα κι όλα στο όνομα της εξάλειψης των διακρίσεων, κάποιος πρέπει να τους μιλήσει για την αξία της Παιδείας διαμέσου των αιώνων, διότι είναι αξία διαχρονική. Ας το κάνει κάποιος, έστω και στο ασανσέρ πάνω-κάτω στους ορόφους.

Όσο για μας, με όλη αυτή τη γελοιότητα να μας περιστοιχίζει και να νομίζει ότι μας παρέχει και καλές δικαιολογίες,  όλο κι όλο, το 2018 πια, το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε, σε κάτι τόσο βασικό όσο η παιδεία των παιδιών μας, είναι η καλή προαίρεση ορισμένων πεφωτισμένων δασκάλων, που βάζουν στήθος μπροστά στη γραφειοκρατία μιας ανόητης ύλης και στην τρομοκρατία του απουσιολογίου και φροντίζουν να διδάξουν τα βλαστάρια μας, κάτι περισσότερο, διευρύνοντας τους ορίζοντές τους. 

Ή θα τα διδάξουμε να αναζητούν την προσωπική τους αλήθεια αλλού, μακριά από δω, όταν πια θα μπορούν να βάζουν σε σειρά αυτά που ακούνε και να «γειώνουν» κατά πώς τους αξίζουν.

Σε πείσμα όλων εκείνων που θέλουν να τα κρατήσουν κλεισμένα, ώστε να μην μπορέσουν να δουν ποτέ πως κάπου αλλού, σε κάποιον άλλο τόπο, πολύ κοντά σε μας, αυτό το μαγικό πράγμα που λέγεται μάθηση μπορεί να γίνεται και αλλιώς…

Μια εκδρομή είναι η ζωή μου.

Που θα τελειώσει κάποτε.

Μα έπαιξα, γέλασα.

Με την ψυχή μου.

Και δεν κουράστηκα.

Δεν έπληξα ποτέ…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ - "ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ"

https://www.youtube.com/watch?v=UnU1pPMWyFE