Ευρώπη και φουγάρα ανάπτυξης

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Την άγνοια ή αδιαφορία του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με οποιανδήποτε μορφή ανάπτυξης την έχουμε εμπεδώσει.

Όμως, κι η αντιπολίτευση δεν πάει πίσω.

Εγκλωβισμένη στο παρελθόν της και τη λαγνεία της για τον κρατισμό –μέσω του οποίου λειτουργεί το πελατειακό σύστημα- ουσιαστικά το μόνο που πράττει είναι να συνθηματολογεί.

Κι είναι σαφές ότι

δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν το απλό που λέει όποιος έχει σχέση με την πραγματική οικονομία. Ότι, δηλαδή, όσο το κράτος μπερδεύεται μέσω των κομμάτων, παντοιοτρόπως, στα γρανάζια της οικονομίας και λειτουργεί ως νταβατζής της επιχειρηματικότητας , της κοινωνίας, της Παιδείας και συνολικά της ανάπτυξης της χώρας,  δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα, στον αιώνα τον άπαντα.

Διάβαζα χθες την απόφαση που έχουν λάβει τα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη.

Δηλαδή, να βοηθήσουν και να επισπεύσουν την επιστροφή της Ευρώπης στην βαριά βιομηχανία, με στόχο τη συμμετοχή της, ως ποσοστό του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, στο 20%!!!

Ταυτοχρόνως, θυμήθηκα όλες τις επισημάνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαχρονικά. Πριν από την κρίση. Που ανέφεραν ότι μια χώρα πρέπει να εισπράττει από τη βαριά βιομηχανία της, 12-18% του ΑΕΠ της.

Εμείς, έχουμε βαριά βιομηχανία που συνεισφέρει το 7,5-8% του ΑΕΠ.

Άρα;

Άρα, βράσε όρυζα, που λέει κι ο λαός.

Άρα; Θέλουμε φουγάρα.

Με ποιους; Με τον ΣΥΡΙΖΑ, την κρατικίστικη Νέα Δημοκρατία, το ΠαΣοΚ (ή Ελιά ή Δημοκρατική Συμπαράταξη ή ΚΙΝΑ ή όπως θα λέγεται;) τους ΑΝΕΛ, τη Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ και τα άλλα Αριστερά λιμά;  Που ακούνε κράτος κι ονειρεύονται την άλωσή του;

Με ποιες συνθήκες; Της ανείπωτης πολυνομίας;  Της θλιβερής γραφειοκρατίας; Των συνεχών αλλαγών στους φορολογικούς νόμους; Της διαφθοράς; Της ποινικοποίησης του κέρδους; Με τα λάβαρα του ΠΑΜΕ μέσα στα εργοστάσια να σταματούν όποτε γουστάρουν την παραγωγή;

Καταλαβαίνουν οι πολιτικοί –πλην ελαχίστων- ότι η ανάπτυξη έχει τεράστιες απαιτήσεις και υποχρεώσεις; Έχει χρονοδιαγράμματα, στόχους, αξιολογήσεις, μέγιστη προσπάθεια; Καταλαβαίνουν άραγε ότι το κράτος δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο, πλην χορηγός, σ’ αυτή κι όχι δυνάστης;

Καταλαβαίνουν ότι η τέως κομμουνιστική Ανατολική Ευρώπη τρέχει; Και μας προσπέρασε επειδή εμείς είμαστε έρμαια ιδεοληψιών και ανόητων κρατικίστικων – κομματικών παρεμβατισμών;

Καταλαβαίνει τούτη η ανόητη κυβέρνηση ότι δεν γίνεται ανάπτυξη στη βαριά βιομηχανία με συνεχείς αυξήσεις στα τιμολόγια ενέργειας για να περνούν μπέικα οι συνδικαλιστές κι η κρατική συντεχνία της ΔΕΗ;

Καταλαβαίνουν ότι δεν γίνεται βαριά βιομηχανία με νόμους που ο ένας επικαλύπτει τον άλλο ή είναι τελείως αντιφατικός ο ένας από τον άλλο; Ούτε με capital controls;

Καταλαβαίνουν ότι η ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι δέσμια του κάθε δασάρχη ή αρχαιολόγου ή ευαισθητούλη Αριστερούλη οικολόγου;

Καταλαβαίνουν ότι ανάπτυξη δεν γίνεται με δικαστήρια που σήμερα ορίζουν δικασίμους το…2030;

Καταλαβαίνουν ότι η βαριά βιομηχανία δεν θέλει συνεταίρο το κράτος για να ασκούν μέσω αυτού πολιτικές τα κόμματα για τους πελάτες τους;

Φοβάμαι πως όχι.

Εξ ου και τα μόνα φουγάρα που καπνίζουν στη χώρα μας είναι από τα αμέτρητα ψητοπωλεία και σουβλατζίδικα…