Κατάντια και παρακμή!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όσα έγιναν το Σαββατοκύριακο που πέρασε με τον  τέως (πλέον) υφυπουργό Παιδείας, αυτόν τον ανεκδιήγητο δήθεν πνευματικό και πολιτικό ταγό Ζουράρι- δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από άλλη μια τρανή απόδειξη της παρακμής μας.

Ο Ζουράρις δεν είναι παρά μια φωτογραφία αυτής.

Γνήσιο δημιούργημα –ως προς την πολιτική του υπόσταση- των κίτρινων τηλεοπτικών εκπομπών, γυρολόγος κομμάτων και πλατειών, έγινε ΚΑΙ βουλευτής!

Ο κίτρινος τύπος κι οι εκπομπές του τον  παρουσίαζε ως

αντισυμβατικό καθηγητή. Πότε στη Γαλλία, πότε στις ΗΠΑ, πότε εδώ και πότε εκεί. Μέχρι κι ακαδημαϊκός έλεγαν ότι είναι. Και το πόπολο έμενε έκθαμβο από τις αρχαιοελληνικές λέξεις που επιτηδευμένα εκτόξευε.

Ο μακαρίτης Κακαουνάκης, ήταν ένας εξ όσων είχαν αμφισβητήσει την καθηγητική του ιδιότητα.

Μάλλον είχε δίκιο.

Αλλά ο μελετητής του Θουκιδίδη και συγγραφέας –μεταξύ άλλων- του πονήματος «Χέσαιτο εί μαχέσσαιτο άλλως σκωπτικώς», προχωρούσε ακάθεκτος και «θάμπωνε» τους ιθαγενείς με την ευρυμάθειά του.

Αποτέλεσμα; Βουλευτής  κι υφυπουργός Παιδείας!!!!

Κατάντια!

Πρωτίστως του τόπου και δευτερευόντως της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου.

Που, ότι περιθωριακό και λούμπεν τριγύριζε εδώ κι εκεί στις πλατείες, το περιμάζεψε και το έφερε στα βουλευτικά και κυβερνητικά έδρανα.

Για να βρίζει χυδαία, να προκαλεί και να ρυπαίνει.  

Πότε με το «στεατοπυγικό σύστημα», πότε με τα «μέζεα», πότε με τις δηλώσεις του (δεν έγινε και τίποτα αν χάσουμε μερικά νησιά) ή ακόμη ακόμη και με υποδείξεις του προς τους μαθητές για την περίοδο που θα πηγαίνουν  με πόρνες!

Κατάντια! Παρακμή!

Ο Ζουράρις πάντα δήλωνε κομμουνιστής!

Μάλιστα, ήταν και υποψήφιος βουλευτής του.

Μέχρι που τον έδιωξε η Παπαρήγα,  όταν  βγήκε κι είπε ότι το ΚΚΕ πρέπει να διαλυθεί ή να περιθωριοποιηθεί. Με τη διευκρίνιση ότι προτιμά το πρώτο.

Έκτοτε, άρχισε η περιπλάνηση.

Όταν έγινε ο «Καποδίστριας» βρήκε ενασχόληση.

Κήρυξε επανάσταση για να μη ενταχθεί το χωριό του (Βραχάσι) στην Κρήτη, στο δήμο Νεάπολης.

Έκανε κι απεργία πείνας.

Μετά, κατέβηκε κι υποψήφιος Νομάρχης Λασιθίου.

Κι εμφανιζόταν στις τηλεοράσεις πίνοντας φραπέ!

Ποιος τον στήριξε τότε;

Η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή.

Αλλά οι συμπατριώτες του δεν εκτίμησαν την προσφορά του και τον μαύρισαν.

Μετά, έγινε κολλητό καρντάσι του Παπαθεμελή.

Κατέβηκε μαζί του στις Ευρωεκλογές, αλλά ουδείς ασχολήθηκε μαζί του.

Κι ύστερα ήρθε η «Σπίθα» του Μίκη Θεοδωράκη. Περιπλανήθηκε κι εκεί, πλακώθηκε με κάμποσους κι έφυγε.

Αφού είδε κι αποείδε, ιδρύει την «Πυρίκαυστο Ελλάδα».

Κίνημα τη χαρακτήρισε!

Μα ήταν αυτός κι άλλοι πέντε –έξι.

Που έλεγαν ότι «ο προσανατολισμός του κινήματος είναι καθαρά αντιμνημονιακός και τα μέλη του αγωνίζονται εναντίον των ξένων δυνάμεων κατοχής και των εγχώριων πολιτικών –υποδούλων- εντολοδόχων-προδοτών- προσκυνημένων εκφραστών τους».

Μ’ αυτά, «θάμπωσε» τον μέγα πολιτικό άνδρα Πάνο Καμμένο, που του πρότεινε να συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ.

Κι εκείνος έκανε το μεγάλο άλμα.

Από το ΚΚΕ στην ακροδεξιά!

Πάτωσε στις Ευρωεκλογές του 2014, αλλά κατάφερε και εξελέγη στις εθνικές εκλογές, έχοντας δίπλα του στη Θεσσαλονίκη λούμπεν στοιχεία και εκφραστές του χαβαλέ…

Μπήκε στη Βουλή κι άρχισε να ψηφίζει «ναι σε όλα».

Βλέπετε, οι άλλοι, οι προηγούμενοι ήταν οι προδότες, οι προσκυνημένοι  κι οι υπόδουλοι…

Κάπου εκεί, θάμπωσε και τον Τσίπρα.

Τον Οκτώβριο του 2016, την ώρα που τα έπιναν στο Μέγαρο Μαξίμου οι κοινοβουλευτικές ομάδες των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, ο Ζουράρις κάθισε στο πιάνο κι άρχισε να παίζει και να τραγουδά το «Άσε με να φύγω»!

Ο κύβος ερρίφθη!

Για να μη φύγει και χάσει τέτοιο κελεπούρι, το έκανε υφυπουργό Παιδείας!

Δίδυμο με τον Γαβρόγλου.

Κατάντια!

Προσέξτε:

Είχε πει ο Ζουράρις: «Δεν έγινε και τίποτα αν χάσουμε κάποια νησιά»! Τσιμουδιά οι Τσίπρας και Καμμένος!

Είχε πει ο Ζουράρις: «Να προσαρτηθεί η ελληνική Μακεδονία στα Σκόπια»! Τσιμουδιά ο Τσίπρας κι ο πατριώτης Καμμένος!

Είχε πει ο Ζουράρις για τα «μέζεα» μέσα στη Βουλή, τσιμουδιά ο Τσίπρας κι ο Καμμένος.

Έβρισε χυδαία Ολυμπιακό και Άρη και τον εκπαραθύρωσαν από την κυβέρνηση!

Είπαμε, κατάντια!

Και βαθιά πολιτική παρακμή!

Που έχει όνομα και επίθετο.

Όχι, δεν είναι Ζουράρις.

Είναι Αλέξης Τσίπρας.

Αυτός έκανε τον Ζουράρι υπουργό.

Όπως έκανε τον Πολάκη, τον Μάρδα, τον Καρούγκαλο, τον Γαβρόγλου, την Κονιόρδου, τον Σταθάκη, τον Βαρουφάκη, τον Τόσκα, τον Λαφαζάνη, τη Χριστουλοπούλου, τη Τζάκρη, τον Τσιρώνη, τον Δρίτσα και τόσους ακόμη…

Και προέδρους της Βουλής τη Ζωή και το Βούτση…