Ήμαρτον!

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο λαϊκισμός της αντιπολίτευσης και τα καμώματα της κυβέρνησης μας οδήγησαν κατ’ ευθείαν στο….2012.

Οι αγορές, μόλις αντελήφθησαν το ασταθές πολιτικό κλίμα που δημιουργεί η εκλογολογία κι οι εμπρηστικές δηλώσεις, έκαναν την επίθεση «ασφαλείας» τους, κατέστησαν αδύνατο τον δανεισμό εκτός Μνημονίου και μας έστειλαν δυο χρόνια πίσω.

Μέγα μάθημα για όλο το πολιτικό σύστημα.

Για την κυβέρνηση που έγινε ουραγός του ΣΥΡΙΖΑ κι άρχισε να μιλάει για παροχές και μη ανάγκη των δανειστών.

Για την αντιπολίτευση που υπόσχεται στους πάντες τα πάντα και θεωρεί ότι θ’ αλλάξει το παγκόσμιο πιστωτικό και πολιτικό σύστημα, μόλις αναλάβει την εξουσία, επειδή δήθεν θα διαπραγματευθεί καλύτερα.

Το μήνυμα είναι σαφές.

Ουδείς πρόκειται να μας χαριστεί.

Μόνοι μας οφείλουμε να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά.

Για να το κάνουμε πρέπει να συνεννοηθούμε.

Για να συνεννοηθούμε πρέπει να μιλάμε μεταξύ μας, να εγκαταλείψουμε τα μεγάλα λόγια, τα όνειρα για «επανάσταση» και πρωτίστως τον λαϊκισμό.

Οφείλουμε να καθίσουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει επιστροφή σε όσα γνωρίζαμε πριν τρία - τέσσερα χρόνια.

Οφείλουμε να κατανοήσουμε πλήρως πως όταν χρωστάς παντού και ζεις με δανεικά ή διαλύοντας την κοινωνία με τους υπέρογκους φόρους, οι λεονταρισμοί το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε δείχνουν γελοίο.

Άλλωστε κι ο άλλος είχε βάλει το …πιστόλι πάνω στο τραπέζι κι είδατε που καταλήξαμε…

Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι με «συμμαχίες» τύπου Οπισθοδρομικής κομπανίας (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) ή με κυβερνήσεις αμιγώς Δεξιού χαρακτήρα στις οποίες υπουργοί αντιδρούν ακόμη και σε στοιχειώδεις διαρθρωτικές αλλαγές, δεν βγαίνει άκρη.

Οφείλουμε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα πέραν από τους εξυπνακισμούς και τις ουτοπίες μιας δήθεν αλήθειας, που μας οδηγεί σε κοκορομαχίες χωρίς αντίκρισμα.

Το δε πολιτικό σύστημα οφείλει να κατανοήσει ότι μεγάλη μερίδα της κοινωνίας που νιώθει ότι δεν εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο, δεν μπορεί εσαεί να μετατρέπεται σε φορολογικό υποζύγιο για να συντηρούνται άχρηστοι κι αντιπαραγωγικοί κρατικοί μηχανισμοί. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν εκατομμύρια ανέργων νεοελλήνων κι ανασφάλιστων συμπατριωτών μας και κάποιοι –ένθεν κακείθεν- να κάνουν διαγωνισμούς προστασίας ακόμη και των πλαστογράφων υπαλλήλων του δημοσίου, που παραμένουν στις θέσεις τους ατιμώρητοι κι εξακολουθούν ν’ αμείβονται από το αίμα της κοινωνίας.

Ζούμε τα πλέον πολύπλοκα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει η χώρα εδώ και δεκάδες χρόνια.

Κι εμείς παράγουμε πολιτική με μπροστάρηδες την χαριτόβρυτη κυρία Βούλτεψη και τον αρωγό της αμαρτίας – ανομίας κ. Ντινόπουλο ή τους αξιότιμους κ.κ. Σκουρλέτη και Λαφαζάνη.

Ήμαρτον!