Γράφει
η Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου
Επί δυο δεκαετίες περίπου οι συνδικαλιστές της Αγροτιάς –που λένε και στον Προυσό- ζούσαν μέσα στη χλιδή και την πολυτέλεια.
η Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου
Επί δυο δεκαετίες περίπου οι συνδικαλιστές της Αγροτιάς –που λένε και στον Προυσό- ζούσαν μέσα στη χλιδή και την πολυτέλεια.
Με τα ταξίδια τους, τα ακριβά ξενοδοχεία τους, με τα υβριδικά –μάλλον υβριστικά έναντι ημών- αυτοκίνητα τους, με τις βίλες τους που το ενοίκιο πληρωνόταν από το ταμείο του συνδικαλιστικού οργάνου, με τις γαλαντομίες που τις ημέρες των εορτών όταν μοίραζαν γαλοπούλες στους δικούς τους, με τις ατέλειωτες ώρες τηλεφωνικών συνδιαλέξεών τους μέχρι τα νησιά Φίτζι και τη Γη του Πυρός…
Γενικά δηλαδή τους χαρακτήριζε η αρχοντιά της καλοπέρασης που εξασφαλίζει στον άνθρωπο η ευμάρεια.
Δεν έβγαζαν από την τσέπη τους τα εκατομμύρια οι συνδικαλιστές, γι’ αυτό τα ξόδευαν χωρίς καμιά δυσκολία.
Δεν πάνε πίσω και μερικοί στρατιωτικοί που ήταν υπεύθυνοι για τη διαχείριση του Μετοχικού Ταμείου. Έβαλαν κι αυτοί το δάκτυλό τους στο μέλι ή μάλλον ολόκληρο τον βραχίονα με τις επωμίδες μαζί.
Χρειάστηκαν μερικά χρόνια για ν’ ανακαλυφθούν αυτά τα στοιχεία των καταχρήσεων και της διαφθοράς.
Βλέπεις όταν κάποιος κλέβει ένα καρβέλι, όλο κι ένα μάτι θα τον δει, θα τον πιάσουν αμέσως και θα τον πάνε στο αυτόφωρο. Όταν όμως κλέβει ένα ταμείο, τα μάτια που τον βλέπουν λαμβάνουν μερίδιο από τη λεία και παραμένουν κλειστά. Γι αυτό περνούν πολλά χρόνια μέχρι να διαπιστωθεί ότι έχουν κάνει φτερά τα εκατομμύρια.
Κι άντε τώρα να καλέσεις τα σαΐνια των νυκτερινών τηλεοπτικών σήριαλ που εντοπίζουν από μια κλωστή κι ένα μανταλάκι τους εγκληματίες στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, για να βρουν τα ίχνη του κλέφτη!
Το πρόβλημά μας βέβαια δεν είναι να εντοπιστούν οι δράστες αλλά να επιστρέψουν τα κλεμμένα. Αυτό δεν το έχουμε δει ακόμη.
Στην αρχή, όταν ακούσαμε για πρώτη φορά ιστορίες καταχραστών που είχαν ρημάξει διάφορα ταμεία, είχαμε πέσει από τα σύννεφα, όπως πέφταμε από τα σύννεφα κάθε φορά που η Αστυνομία ανακάλυπτε μια γιάφκα στο ισόγειο της διπλανής πολυκατοικίας, αν θυμάστε.
Μετά όμως από τόσες απάτες σε συνδικαλιστικά όργανα, σε Οργανισμούς, σε Ασφαλιστικά Ταμεία, σε Εφορίας, σε Πολεοδομίες, σε Δήμους, έχουμε πλέον συνηθίσει και δεν μας κάνει εντύπωση η είδηση ότι έχουν εξανεμιστεί εκατομμύρια των εκατομμυρίων και μάλιστα στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσεως.
Αυτό που θα μας έκανε να πέσουμε από τα σύννεφα σήμερα θα ήταν η είδηση ότι σε κάποιον Οργανισμό δεν εντοπίστηκε κανενός είδους παρανομία και δεν έλλειψε ούτε ένα ευρώ από το ταμείο. Θα μας φαινόταν τόσο απίστευτη και αφύσικη αυτή η είδηση, ώστε θα σκεπτόμαστε ότι είτε το ταμείο περί ου ο λόγος δεν είχε ποτέ του χρήματα, είτε ότι οι υπεύθυνοι είναι τόσο ευφυείς ώστε να ξέρουν πώς να καλύπτουν τις παρανομίες που διαπράττουν και δεν μπορεί κανείς να τις ανακαλύψει.
Η ιδέα της ηθικής δύσκολα θα περνούσε από το μυαλό μας.
Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα χρειαστεί να πέσουμε από τα σύννεφα, επειδή θαύματα δεν γίνονται κι επειδή ούτε ο ίδιος ο Ηρακλής θα ήταν ικανός να καθαρίσει τους σημερινούς στάβλους από την κόπρο της διαφθοράς.
Πηγή: Εστία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου