Συνδικαλιστές χωρίς λαό και κομματοτσέλιγκες χωρίς στρούγκα…

Γράφει

Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Μέσα στον ορυμαγδό διαφόρων… χρήσιμων ειδήσεων όπως το αντάρτικο του Ντινόπουλου, οι αερολογίες της Βούλτεψη, το νέο «λεφτά υπάρχουν» του Τσίπρα αλλά κι οι γάμοι του Κλούνεϊ και της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ελάχιστοι πήραν χαμπάρι ότι στην απεργία της ΑΔΕΔΥ εναντίον της επαναξιολόγησης, απήργησε μόνο το 8,5% των …θιγομένων δημοσίων υπαλλήλων.

Δηλαδή, από τους 65.500 υπαλλήλους των ΟΤΑ που υποτίθεται θίγονται, απήργησαν οι 5.500!

Τα στοιχεία είναι ξεκάθαρα, αδιαμφισβήτητα και χωρίς υποσημειώσεις.

Σε μια απεργία που είχε την πολύπλευρη στήριξη σύσσωμης της αντιπολίτευσης κι υποτίθεται έγινε για ζωτικά εργασιακά θέματα, οι δημόσιοι και μόνιμοι υπάλληλοι προτίμησαν να προσέλθουν κανονικά στην εργασία τους.

Το ίδιο συνέβη και ξεφούσκωσαν οι καταλήψεις δημαρχείων στις οποίες πρωτοστάτησε ο παλιάς κοπής συνδικαλιστής του ΠαΣοΚ και νυν του ΣΥΡΙΖΑ, αξιότιμος κ. Μπαλασσόπουλος.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Δεν ξέρουν τα δικαιώματά τους οι δημόσιοι και μόνιμοι υπάλληλοι των ΟΤΑ;

Μάλλον όχι. Τα ξέρουν και τα παραξέρουν.

Απλώς, έχω την αίσθηση ότι όλο και περισσότερη μερίδα πολιτών αντιλαμβάνεται ότι η αντιμετώπιση της κρίσης είναι μονόδρομος.

Ταυτοχρόνως, έχει ξεφτίσει το λούστρο των συνδικαλιστών που επί δεκαετίες καταδυνάστευσαν την ελληνική κοινωνία.

Οι συνδικαλιστές, κατ’ εξοχήν κομματάνθρωποι με Αριστερές πολιτικές καταβολές, αποδοκιμάζονται συνεχώς από τους εργαζομένους.

Κάτι τα τερτίπια τους, κάτι τα πρωτοφανή προνόμιά τους (ειδικά σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες), κάτι η υπερπροστασία που απολαμβάνουν από τους νόμους της δημοκρατίας μας, τους έχουν καταστήσει κομματοτσέλιγκες χωρίς στρούγκα…

Αρσενικά θηρία που βελάζουν για να προσελκύσουν σύντροφο, αλλά χωρίς ουδείς να τους πλησιάζει…

Να πούμε τα πράγματα πιο ωμά;

Οι συνδικαλιστές κι οι νταβατζήδες τους στο κοινοβούλιο, προστατεύονται από τον θλιβερό νόμο του πασοκικού κράτους (Ν. 1264/1982) κι εξασφαλίζουν το ακαταδίωκτο ακόμη και για:

-         αποδοχή προμηθειών από τρίτους!

-         εξαπάτηση με ψευδή πιστοποιητικά για πρόσληψη ή εξασφάλιση υψηλότερων αποδοχών!

-         σωματικές βλάβες ή εξύβριση του εργοδότη!

-         άρνηση εκτέλεσης εργασίας!

-         αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία για περισσότερες από 7 ημέρες!

-         Συμμετοχή σε απεργία που κρίνεται παράνομη και καταχρηστική!

Καταλαβαίνετε τώρα με τίνος πλάτες καταδυναστεύουν επί δεκαετίες την κοινωνία και πουλάνε νταηλίκι τύπου βαρόνων της νύχτας;

Όμως, το ερώτημα που προκύπτει είναι για ποιον λόγο οι εργαζόμενοι που δεν συμμετέχουν στην επαναστατική γυμναστική που επιβάλλουν συχνά πυκνά στην κοινωνία οι κομματοτσέλιγκες συνδικαλιστές, τους ανέχονται και δεν τους πετάνε έξω με τις κλωτσιές;

Για ποιον λόγο κόμματα όπως η Νέα Δημοκρατία, υποθάλπουν αυτούς τους κυρίους κι υπουργοί της –όπως ο Ντινόπουλος- αναζητούν μέσω αυτών …εργασιακή ειρήνη;

Για ποιον λόγο το ΠαΣοΚ αρνείται να συναινέσει στην αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου;

Απαντήσεις δεν θα λάβουμε.

Τουλάχιστον τώρα ή στις επόμενες εκλογές.

Όμως οι διεργασίες στο εσωτερικό της κοινωνίες είναι τεράστιες.

Και, κυρίως, βουβές!