Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 91)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,
δια χειρός Πέμυς Γκανά

Η περούκα

Περπατούσαμε που λέτε, αγκαζέ και οι τρεις.

Στα αριστερά - για να είμαστε πολίτικαλ κορέκτ- η Βιργινία, στα δεξιά η αγαπητή και χαριτωμένη φίλη Αθηνά, και στην μέση η αφεντιά μου.

Σουλατσάραμε σέρνοντας νωχελικά το ξώφτερνο στο πλακόστρωτο της Χαϊμαντά στο Χαλάνδρι, κάνοντας φούσκες με τις μπιγκ μπάμπολ, κοιτάζοντας τις απαστράπτουσες βιτρίνες των άδειων από πελάτες μαγαζιών, και αναπολώντας τα χαμένα μεγαλεία, τότε δηλαδή, που οι τράπεζες παρακαλούσαν και μας έδιναν σωρηδόν τις κάρτες (πάρτε, καλέ μαντάμ να σχωρεθούν τα ποθαμένα σας: τρεις πιστωτικές και δώρο ένα

τριήμερο στο Διακοφτό για σπα σε πολυτελέστατο ξενοδοχείο, τουλάχιστον δυόμιση αστέρων, να πάρω και εγώ έξτρα μπόνους και να έχω γρήγορη εξέλιξη στην Μιλένιουμ) και λεφτά υπήρχαν τόσα ώστε να φάνε και οι κότες.

Αγοράσαμε, για να είμαι απολύτως ειλικρινής και να μην νομίζετε πως κλαίγομαι πάλι, διάφορα πράγματα, όπως για παράδειγμα: η  φίλη Αθηνά αγόρασε δυο κιλά κουλουράκια άγλυκα ανάμικτα καρότο και ελιά -γιατί, όπως λέει, είναι σε δίαιτα πάλι, καλά μην το δένετε κιόλα η Αθηνά είναι αυτή που αρχίζει την δίαιτα Δευτέρα έξι και τριάντα πρωινή, και εννέα και είκοσι (πρωινή) της ίδιας μέρας την σπάει τρώγοντας μπουγάτσα από γνωστότατο μπουγατσάδικο που έχει την τύχη να βρίσκεται κοντά στην δουλειά της, και μπουκωμένη μεταθέτει την δίαιτα για την επόμενη Δευτέρα, κινητή εορτή έχει καταντήσει πια για να μην πω «μόνιμη σχόλη», και η αγαπημένη Βιργινία τέσσερα ζευγάρια παιδικές κάλτσες, εκατό τα εκατό βαμβάκι, σε προσφορά 3.99 γιούρο όνλι, όσο για εμένα επένδυσα σε χωνάκι παγωτό μηχανής -κρέμα, όχι δεν μου αρέσει η σοκολάτα.

Αναπτερώθηκε δηλαδή το ηθικό των καταστηματαρχών του Χαλανδρίου «ήρθανε οι επενδυταί» φώναξαν κάποιοι, τώρα ένα «αλληλούια» που ακούστηκε στο βάθος παίζει να ήταν του παπά της ενορίας και ουχί αλαλαγμός θριαμβολογίας.

Και καθώς φεύγαμε, Τσιλιβίγκα και Χατζηχρήστου γωνία, αν έχετε ακουστά (ψάξτε ψάξτε, και αν βρείτε την διεύθυνση σφυράτε μου) μια ύποπτη κίνηση έπιασε το αριστερό μου μάτι, το καλό.

Δυο τύποι μας ακολουθούσανε!

Μα το Θεό.

Όπως σας βλέπω και με βλέπετε.

Τους κατάλαβα αμέσως, διότι ο ένας εκ των δυο φορούσε πορτοκαλί (άκουσον άκουσον) περούκα!!!

Εν έτη 2016  φορούσε ο πράκτορας ο αθεόφοβος πορτοκαλί μαλλί, ήμαρτον δηλαδή, που πας μεσιέ με καραμπινάτο λάθος χρώμα στην κουρούπα, δεν φοβάσαι το φάσιον πολίς;

-Κορίτσια, ειδοποιώ τις φίλες, μας παρακολουθούν.

Βάζει η Αθηνά το δεξί χέρι στην μέση, έτοιμη για καυγά, διότι νόμιζε πως μας ακολουθούσαν άρρενες θαμπωμένοι από την σπάνια και απίστευτη ομορφιά μας!

-Ωραία, λέει, και έχω κάτι νεύρα απ το γραφείο...
-Μα τι κάναμε; ψέλλισε τρομαγμένη η Βιργινία.

-Και σας είπα, άρχισα την μουρμούρα, μην ψωνίζετε τόσα, εκτιθέμεθα, και αν είναι της ΣΔΟΕ; να μας δούνε να σουλατσάρουμε στο κέντρο της πόλης δίχως πρόγραμμα, δίχως ασχολία πραγματική, τι κάνετε, θα μας ρωτήσουνε, στα ένδοξα Χαλάνδρια με τα λεφτά του απλού και στερημένου λάου;

Κοιταχτήκαμε και ένα σύγκρυο μας έζωσε...

Ανοίγει, που λέτε, η Αθηνά το κουτί με τα άγλυκα και τα καταβροχθίσαμε σε χρόνο ντετέ...

Πέταξε και η Βιργινία τις κάλτσες των παιδιών, όσο για μένα είχα ήδη φάει το κρέμα χωνάκι.

-Τι θέτε; τους ρωτά η Αθηνά

-Ένα παππά ψάχνουμε.

-Παππά κανονικό ή τον άλλον με το Π κεφαλαίο;

-Ναι αυτόν!

Ησυχάσαμε.

Δεν ήταν του ΣΔΟΕ.

-Κοιτάξτε, τους λέει η Αθηνούλα, ένα αλληλούια είναι αλήθεια το ακούσαμε, εδώ παρά κάτω, μα αν θέλετε το Παπά με Π κεφαλαίο τραβάτε κατά το Νιού Γιορκ.

-Μακριά είναι; ρωτά το λαγωνικό.

Κοιταχτήκαμε με τα κορίτσια.

-Όχι βρε, δυο τρία τετράγωνα παραπάνω, λέμε με μια φωνή,

-Και πως θα τον γνωρίσουμε; ρωτάνε.

-Α! Εύκολο, λέει η Βιργινία, θα δείτε τριάντα δυό παρατρεχάμενους να κόβουν βόλτες -δίχως πρόγραμμα- στο Μεγάλο Μήλο, οι συμβίες των να ψωνίζουν, και ανάμεσά τους ένας δίχως γραβάτα, απλά πράματα «εδώ ο Παπάς, εκεί ο Παπάς», που θα πάει, κάπου θα ανταμώσετε...

Στρέφονται το λοιπόν τα παλικάρια και αρχίζουν να τρέχουν να προλάβουν έναν παπά.

-Σταθείτε, φωνάζει η Αθηνά, σταθείτε και του παπά του έπεσε μια απόδειξη, και τους δίνει

την απόδειξη από τα κουλουράκια.

... Τα υπόλοιπα... εμ τα μάθατε, τα ξέρετε...

Εμείς φταίγαμε για το μπέρδεμα...

Παρεξήγησις δηλαδή!

Μα δημόσια δεν το έχουμε παραδεχθεί.

Δεν θα ήταν πρέπον για την δημόσια εικόνα μας...

Καταλαβαίνετε, θα μας χαρακτηρίσουν σαν τον «χαφιέ της γειτονιάς»..

Κατά τα άλλα καλά, παράπονο δεν έχουμε.

Το Γκουαντάναμο, σόρρυ Αμυγδαλέζα, ξανάνοιξε και εγκαινιάστηκε.

Τι πάει να πει «εγκαινιάστηκε πάλι», μαντάμ;

Βάλανε wi fi (αφού).

Τώρα είναι ανθρώπινες οι συνθήκες, πριν δεν ήταν.

Μπορεί να την ονομάσουνε και Φουντουκέζα.

Εντάξει, η είδηση πως η Άννα, η Αννούλα δεν θα ματαπολιτευτεί, ήταν ένα πλήγμα.

Μας τσάκισε σαν λαό, λέμε.

Πικρό το ποτήριο τούτο, μα θα το καταπιούμε.

Εδώ ήδη χωνέψαμε το δανεικό βοσκοτόπι.

Τα’ ακούτε κ. Σακελλαρόπουλε;

Όλο πάτε σε μιαν Ακράτα, τι κάνετε εκεί τέλος πάντων, δανειστείτε και σεις ένα λιόφυτο, ένα πορτοκαλόφυτο, ένα λεμονόφυτο ένα κατιτίς, να πάρετε δώρο ένα κανάλι, δημοσιογράφος γαρ, να βολευτείτε και σεις, να τρουπώσουμε και μεις...

Έτσι γίνονται κ. Σακελλαρόπουλε οι μπίζνες...

Τα μάθατε τα μαντάτα για το ζεύγος Μπρατζελλίνα;

Χώρισαν λένε οι γλώσσες οι κακές και έπεσα να πεθάνω από την στεναχώρια μου.

Τι κακό τους βρήκε τους ανθρώπους φθινοπωριάτικα.

Πήγε ο Τσίπρας στο Νιού Γιόρκ και τσακίστηκε το Χολιγουντιανό σύμπαν...

Τι να πω, πιο γκαντέ πεθαίνεις, μίστερ Τσίπρας...

Σας φιλώ σταυρωτά φίλοι καλοί και αγαπημένοι, και ραντεβού το επόμενο Σάββατο, Θεού θέλοντος και κ. Σακελλαρόπουλου επιτρέποντος!

ΥΓ1.... Δεν ξέρω αν πρέπει να συστήσω στην φίλη Αθηνά την διατροφολόγο του κ. Σακελλαρόπουλου, ή στον κ. Σακελλαρόπουλο τον διατροφολόγο της Αθηνάς...

Αν κι εκείνος ασχολείται εσχάτως με τις γυμναστικές….

Άτιμη γυμναστριούλα! Εκείνος το λέει…