Ο ΣΥΡΙΖΑ, το μεταναστευτικό κι η… Μόρια!

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν υπάρχει κυβερνητικό στέλεχος που να μην ισχυρίζεται ότι το μεταναστευτικό είναι ένα γεγονός που «μας έλαχε», περίπου ως φυσική καταστροφή.

Δεν υπάρχει ούτε ένα κυβερνητικό στέλεχος που να μην επιρρίπτει την ευθύνη για τους εγκλωβισμένους στους κακούς ξένους.

Είναι, όμως, έτσι;

Φυσικά κι όχι.

Ας θυμηθούμε:

Πότε ξεκίνησε η αύξηση των προσφυγικών – μεταναστευτικών – λαθρομεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα;

Μόλις ανέλαβε την εξουσία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ.

Τι έκανε τότε η κυβέρνηση Τσίπρα; Ουσιαστικά εγκατέλειψε την

φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων, έκλεισε την Αμυγδαλέζα και άλλαξε πολιτική στο ζήτημα της παραμονής των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.

Δηλαδή, έστειλε το μήνυμα του … μπάτε σκύλοι αλέστε. Λιαστείτε κιόλας στην Ομόνοια, όπως περίπου είπε η ανεκδιήγητη τότε υπουργός και σήμερα αντιπρόεδρος της Βουλής, Τασία Χριστοδουλοπούλου.

Η ίδια αλλά και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, από το 2012, μιλούσαν περίπου για κατάργηση της έννοιας των συνόρων και πρότειναν μηχανισμούς νομιμοποίησης όλων όσοι εισέρχονται στην Ελλάδα.

Να θυμίσουμε τι έγραφε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ;

•  «Θέσπιση ενός πρόσθετου τύπου άδειας, που θα λέγεται «άδεια προς αναζήτηση εργασίας», με την οποία θα εφοδιάζεται αυτομάτως κάθε ενδιαφερόμενος (είτε με αίτηση προς τις αρμόδιες ελληνικές αρχές είτε με αίτηση στο ελληνικό προξενείο της χώρας προέλευσης) και θα αποκτά αυτοδικαίως το δικαίωμα παραμονής στην ελληνική επικράτεια για ένα χρόνο, με στόχο να αναζητήσει δουλειά.
• Αποσύνδεση της ανανέωσης της άδειας παραμονής από την ύπαρξη ορισμένου αριθμού ενσήμων, για να μην μεταπίπτουν εργαζόμενοι μετανάστες, μαζικά και άδικα, από το καθεστώς της νομιμότητας στο καθεστώς της παρανομίας, εξαιτίας της απροθυμίας των εργοδοτών τους να καταβάλουν τις προβλεπόμενες από τη νομοθεσία ασφαλιστικές εισφορές».

Ποιος το υλοποίησε; Το ζεύγος Δρίτσα – Χριστοδουλοπούλου.

Ο ένας ως υπουργός Ναυτιλίας κι η σύζυγός του ως υπουργός Μεταναστευτικής πολιτικής. Ας μη τα ξεχνάμε…

Ουσιαστικά, δηλαδή, τι έκαναν;

Έκαναν την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι, ελαστικοποίησαν τις παραμέτρους χορήγησης ταξιδιωτικών εγγράφων και κατέστησαν χιλιάδες ανθρώπους –παράνομους ή πρόσφυγες- «οδοιπόρους» προς την Ευρώπη.

Κι όχι μόνο αυτά.

Κατάφεραν να διαλύσουν το Λιμενικό Σώμα κι έτσι τα δουλεμπορικά των Τούρκων μεγιστοποίησαν τη δράση τους στο Αιγαίο.

Να θυμηθούμε και αριθμούς από τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ;

Μέχρι τα τέλη του 2014, όσο το Λιμενικό Σώμα ήταν «παρών» και ενεργό στο Αιγαίο, στην Ελλάδα μπήκαν 41.000 άνθρωποι.

Μόλις ανέλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ και άλλαξε πολιτική, μόνο το 2015 μπήκαν περισσότεροι από 850 χιλιάδες!

Με την απόλυτη, μάλιστα, απουσία του ελληνικού κράτους, που δημιούργησε τελικά το θλιβερό γεγονός της Ειδομένης.

Όμως, είναι και κάτι ακόμη.

Ξεχνάμε ότι ο πολύς υπουργός Άμυνας και συγκυβερνήτης της χώρας, διαλαλούσε ότι πρέπει να απειλήσουμε την Ευρώπη ότι θα της στείλουμε Τζιχαντιστές, για να μας κάνει τα κέφια στη διαπραγμάτευση;

Μοιραία, λοιπόν, η χώρα κατέστη αναξιόπιστη για την Ευρώπη, αφού οι ευθύνες της κυβέρνησης ήταν προφανείς για όσους μπορούν έστω και να σκέπτονται απλά.

Η χώρα απειλήθηκε και κινδύνεψε να τεθεί εκτός Σέγκεν και οι βόρειοι διάδρομοι προς την Ευρώπη έκλεισαν. Δεκάδες χιλιάδες «προσκεκλημένοι» εγκλωβίστηκαν, μικρές κοινωνίες διαλύθηκαν, νησιά έπαθαν τεράστιες οικονομικές καταστροφές (Λέσβος, Χίος, Ρόδος, Κως κλπ), ενώ απαιτήθηκε η παρέμβαση της Ευρώπης για να σταματήσουν οι ροές με μέτρα που έλαβαν οι Τούρκοι, έναντι ανταλλαγμάτων.

Η Ελλάδα, λοιπόν, έγινε τεράστια αποθήκη ψυχών.

Που ούτε λιάζονται, ούτε εξαφανίζονται…

Αλλά που, στη χώρα της «πρώτη φορά Αριστερά», βγάζουν μαχαίρια για να επιβιώσουν, όπως δείχνουν και τα γεγονότα στη Μόρια της Λέσβου…