Στο Καλντερίμι (Νο 191)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost

με τα Πολιτικά –Παραπολιτικά σχόλια

τις Τυπολογίες, το Αθλητικό Καλντερίμι

& τις Μουσικές ιστορίες

δια χειρός Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Ο Ομπάμα κι ο μπάμιας…

@ Δεν φτάνει που μας ψεκάζουν οι Αμερικάνοι, μας έστειλαν και ληγμένο πρόεδρο…

@ Σκεφτείτε να πήγαινε ο Ομπάμα στη Θεσσαλονίκη και να τραβούσαν όσα τραβήξαμε εδώ στην Αθήνα…

Σκεφτείτε να τους έκλειναν το μετρό….

@ Δεν ήταν μόνο το κόκκινο χαλί που 15 άνθρωποι εργάστηκαν κοπιαστικά και τελικά το έβαλαν στραβά στο αεροπλάνο που έφερε τον Ομπάμα.

Έγινε κι άλλη μαλακία.

Με την οποία τα

πήραν στο κρανίο οι Αμερικάνοι.

Αλλά δεν είχαν χρόνο να αντιδράσουν, αφού αν το έκαναν ο Ομπάμα θα περίμενε κανένα μισάωρο για να κατέβει….

@ Ποια είναι αυτή η μαλακία;

Έστειλαν σκάλα για να κατέβει ο Αμερικανός πρόεδρος, με διαφημιστικά αεροπορικής εταιρείας!

Κάτι που απαγορεύεται από το πρωτόκολλο.

1^η Ενότητα

Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

@ Θα ξεκινήσω με  ΠαΣοΚ σήμερα.

Ούτε Ομπάμα, ούτε τίποτα άλλο.

Με μπόλικο παρασκήνιο, μάλιστα.

Η κυριούλα κι ο Λαλιώτης, μαζί με τον Πρωτόπαπα, έχουν αποφασίσει να συμπορευθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Κι ας διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν είναι έτσι.

Το γεγονός ότι έχουν απομονώσει τη Νέα Δημοκρατία και τον Μητσοτάκη από τους στρατηγικούς τους σχεδιασμούς και ταυτοχρόνως δεν τους απασχολεί –όπως διατυμπανίζουν- αν υπάρχουν αντιδράσεις στο εσωτερικό της Χαριλάου Τρικούπη, καταδεικνύει ότι έχουν δρομολογήσει την συμπόρευση με τον Τσίπρα.

@ Η κυριούλα λέει παντού, ότι αν η Νέα Δημοκρατία θελήσει συγκυβέρνηση με το ΠαΣοΚ, θα συναινέσει μόνο αν στην κυβέρνηση μπει κι… ο ΣΥΡΙΖΑ!

Τι θα σημαίνει αυτό;

Ότι θα οδηγηθεί η χώρα σε νέες εκλογές, με απλή αναλογική.

Έργο Λαλιώτη!

@ Κι όχι μόνο αυτά.

Ο Λαλιώτης έχει αναλάβει να διώξει από το ΠαΣοΚ τον Βενιζέλο.

Όπως το λέμε.

Πρώτα απ’ όλα έχει εισηγηθεί τη διαγραφή του.

Την οποία η κυριούλα φοβάται να κάνει.

Όχι μόνο για τους κραδασμούς που θα προκαλέσει αλλά κι επειδή φοβάται ότι έτσι θα τον ηρωοποιήσει.

@ Ο Λαλιώτης, λέει όπου σταθεί και όπου βρεθεί –υπάρχουν σκέψεις να το κάνει και δημοσίως με άρθρο –παρέμβασή του- ότι αν κάποιος ή κάποιοι θέλουν να διαχωρίσουν τη θέση τους από την στρατηγική του ΠαΣοΚ, μπορούν να φύγουν!!!

@ Ο Λαλιώτης, λοιπόν, έχει αναλάβει να «σκουπίσει» τον Βενιζέλο.

Κι όχι μόνο.

Να δρομολογήσει εξελίξεις για την επιστροφή του μοιραίου ΓΑΠ στο ΠαΣοΚ.

Και μάλιστα, στην ομπρέλα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Κι ο μοιραίος αυτός άνθρωπος, βάζει και όρους.

Θέλει να γυρίσει και η Δημοκρατική Συμπαράταξη να μετονομαστεί σε …   Δημοκρατική Συμπαράταξη – ΚΙΔΗΣΟ!!!

@ Γιατί βιάζεται ο Λαλιώτης να δρομολογήσει την επιστροφή του μοιραίου ΓΑΠ;

Απλό: Επειδή ο Βενιζέλος έχει πει ότι αν γυρίσει ο Γιωργάκης που διέσπασε (2015) την παράταξη, εκείνος θα αποχωρήσει.

Συνεπώς –όπως νομίζει – θα ανοίξει ο δρόμος για κεντροαριστερές πλειοψηφίες στη Βουλή, αφού δεν θα κυβερνήσει ο Κυριάκος, δεν θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο όπως έχει δεσμευθεί κι έτσι με απλή αναλογική θα κυριαρχούν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠαΣοΚ.

Έστω – το τελευταίο – και με τη φορεσιά της Δημοκρατικής συμπαράταξης…

@ Ο Λαλιώτης, όμως, μάλλον έχει μείνει στη δεκαετία του ογδόντα.

Δεν λαμβάνει υπόψη του τη δυναμική των πραγμάτων και μια κοινωνία που αλλάζει δραματικά….

@ Μια υπόμνηση προς τον Λαλιώτη:

Ας πάρει όλες μα όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν ως ερώτημα τον αυτοπροσδιορισμό (από το 1 μέχρι το 10) του όρου «Δεξιά ή Αριστερά;»…

Εκεί θα δει για πρώτη φορά, ότι ο όρος «Δεξιά» έχει πάρει σαφές προβάδισμα…

@ Κι ένα τελευταίο επί του συγκεκριμένου ζητήματος.

Επειδή ο ΓΑΠ «καίγεται» να είναι πάλι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που έχει εκλογές τον Ιανουάριο του 2017, θέλει κι εκείνος σαν τρελός να γυρίσει στο ΠαΣοΚ μέχρι τότε.

Αφού αλλιώς δεν θα μπορεί να θέσει υποψηφιότητα.

Κι ο Λαλιώτης του έταξε ότι μόλις γυρίσει, το ΠαΣοΚ (που είναι θεσμικό μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς) θα στηρίξει με νύχια και με δόντια την υποψηφιότητά του.

Και θα πληρώσει και την οικονομική συνδρομή που απαιτείται.

@ Αυτά που σας γράφω είναι απολύτως έτσι.

Και θα τα δείτε σε λίγες ημέρες να λαμβάνουν μορφή χιονοστιβάδας και να γίνονται κυρίαρχες ειδήσεις στην πολιτική επικαιρότητα.

@ Πάμε ΣΥΡΙΖΑ. 

Μ’ ένα θέμα που οσονούπω θα έρθει στην επικαιρότητα και θα καταδείξει πόσο η κυβέρνηση Αριστεράς και Λαϊκοακροδεξιάς μισούν την επιχειρηματικότητα.

Αυτή η κοπελίτσα λοιπόν, που μας είπαν ότι είναι νέα και φρέσκια και με καλές ιδέες και ήταν γραμματέας του Κατρούγκαλου και την έκαναν υπουργό Εργασίας, ετοιμάζεται να επιβάλλει εισφορές στους μετόχους των ανωνύμων εταιρειών!!!

Κάποιοι μπορεί να το διαψεύσουν, αλλά έτσι είναι.

@ Η κοπελίτσα λοιπόν, Έφη Αχτσιογλου, ετοιμάζεται να επιβάλλει εισφορές που θα υπολογίζονται με συντελεστή 27%!!!

Το 20% θα υπολογίζεται για την κύρια σύνταξη και το 7% για την περίθαλψη.

Κι αυτό την ώρα που αναζητούνται επενδύσεις με το φανάρι και να φραστικά ο Τσίπρας μιλάει για τόνωση της επιχειρηματικότητας.

@ Ξέρετε τι θα σημάνει αυτό;

Ότι οι επιπτώσεις ακόμη και στα φορολογικά έσοδα θα είναι τεράστια.

Όπως κι εκείνες στη διανομή μερισμάτων και κερδών.

Το σημαντικότερο;

Ανοίγουν τις πόρτες στις εταιρείες να φύγουν από την Ελλάδα.

Ή στις θέσεις των Ελλήνων να μπουν πρόσωπα από την αλλοδαπή.

Κι άντε μετά το κράτος να τους ζητά εισφορές.

Χώρια που τα μερίσματα θα ταξιδεύουν εκτός Ελλάδος….

@ Δογματικά, μικρά ανθρωπάκια…

Που μισούν το κέρδος, μισούν την επιχειρηματικότητα, μισούν κάθε τι που δεν είναι συνδεδεμένο με το Κράτος…

@ Χαρές και μεγαλεία ο Πάνος της καρδιάς μας.

Λίγο είναι να έχει γίνει ο πορτιέρης της κυβέρνησης;

Υποδέχεται τους πάντες και τα πάντα.

Τα λείψανα αγίων (αν δεν απατώμαι της Αγίας Βαρβάρας), το άγιο Φως, την εικόνα της Παναγίας Σουμελά, τον Πούτιν, ενώ όταν δεν φοράει στρατιωτικές στολές (κατά προτίμηση των ειδικών δυνάμεων), υποκλίνεται και στους Σαλαμινομάχους, πατώντας σε παλέτες σκεπασμένες με κόκκινο χαλί…

Μεγαλεία σας λέω…

@ Παρεμπιπτόντως, ο Πάνος της καρδιάς μας ήταν  μαζί με τον Μιχαλολιάκο της Χρυσής Αυγής, οι Έλληνες πολιτικοί που έσπευσαν να στείλουν συγχαρητήρια στον Τραμπ για τη νίκη του στις ΗΠΑ, πριν καλά καλά οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα.

Τον Πάνο της καρδιάς μας, λοιπόν, έσπευσε να ορίσει ο Αλέξης Τσίπρας για να υποδεχτεί τον πρόεδρο Ομπάμα στην Ελλάδα.

Κι ας είναι τέταρτος υπουργός στην ιεραρχία της κυβέρνησης.

Κι εκείνος έσπευσε. Ασμένως. Σιγά το δύσκολο.

@ Άλλωστε έβγαλε και φωτογραφίες με τον Ομπάμα, να τις δείχνει στα εγγόνια του.

Να τις βάλει και στο προεκλογικό του φυλλάδιο.

Θα είχε ποτέ αυτή την ευκαιρία στη Νέα Δημοκρατία;

Να γίνει υπουργός και συγκυβερνήτης;

Ο Πάνος μας! Ο Πάνος της καρδιάς μας…

Ο καθρέφτης μας!

@ Λοιπόν, θα σας αποκαλύψουμε και κάτι.

Ο Πάνος της καρδιάς μας είχε αποφασίσει να σηκώσει  τέσσερα F- 16 για να υποδεχτούν τον Ομπάμα μόλις εκείνος έμπαινε στον ελληνικό εναέριο χώρο.

Είχε, μάλιστα, δοθεί κι η σχετική διαταγή.

Μόλις το έμαθαν οι Αμερικανοί, είπαν ένα απλό «Νο» κι ο Πάνος της καρδιάς μας έσκασε από τη στενοχώρια…

@ Οι Αμερικανοί, εκτός από το «Νο» είπαν κι άλλα.

Ότι οποιαδήποτε πτήση στρατιωτικού αεροπλάνου σε απόσταση τριάντα μιλίων από το προεδρικό αεροσκάφος θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια!

@ Ο Πάνος της καρδιάς μας πάντως, λύνει και δένει στην κυβέρνηση.

Σχεδόν όλοι οι βουλευτές του είναι υπουργοί!

Κάνει κουμάντο στον ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά όταν νομίζει ότι θίγεται ο στενός υπερσυντηρητικός πυρήνας όσων νομίζει ότι τον έχουν ψηφίσει.

Ο Πάνος μας!

Που έδιωξε ακόμη και υπουργό!

Και ποιον υπουργό;

Τον τρομερό καπετάν Φίλη, με το όνομα. 

Κι έχει τα συριζόπουλα προσοχή, να τον ακούνε να τα αποκαλεί συντρόφους!

@ Ο Πάνος μας!

Που κάθε λίγο και λιγάκι παραιτείται. Στα λόγια…

Πότε για το μνημόνιο, πότε για τα μισθολόγια των στρατιωτικών, πότε για τα θρησκευτικά, πότε επειδή ο Μουζάλας είπε τη FYROM Μακεδονία, πότε για τον ΦΠΑ στα νησιά…

Ο Πάνος μας! Ο Πάνος της καρδιάς μας! Και της ψυχής μας μαζί…

@ Σκουρλέτης φίλτατοι.

Ξέρετε πόσους είχε διορίσει (μαζί με τον Τσιρώνη) στο υπουργείο Περιβάλλοντος;

Κρατηθείτε: 42 άτομα!

Συμβούλους, παρασυμβούλους και λοιπούς παρατρεχάμενους…

Προφανώς για να γνωμοδοτούν για τις Σκουριές!

@ Για να ξέρετε:

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, έχει βάλει στόχο τη δημαρχία των Αθηναίων.

Με ή χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό έλειπε στους Αθηναίους.

Μπορεί να εκτιμάται η θέση που πήρε και η παραίτησή του από κυβερνητικά αξιώματα, ακόμη και από βουλευτής, προκειμένου να μη καταπατήσει τα «πιστεύω» του, αλλά δεν πρέπει να ξεχνά κανένας ποια είναι αυτά τα «πιστεύω»…

@ Ανασχηματισμός και στη Νέα Δημοκρατία.

Που πρωτίστως πρέπει να διαβαστεί ως η πρώτη ουσιαστικά πολιτική παρέμβαση του Κυριάκου στο κόμμα.

Με άνοιγμα σε πρόσωπα και τάσεις.

Κι εντελώς διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας.

Από τους λίγους υπερτομεάρχες που εξουσίαζαν δεκάδες τομεάρχες και αναπληρωτές τους, η Νέα Δημοκρατία περνά σε νέο μοντέλο.

Με τομεάρχες που θα λογοδοτούν στον ίδιο τον Κυριάκο.

@ Κι εκείνος θα έχει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.

Αφενός θα έχει σαφή εικόνα για τα πάντα και αφετέρου θα έχει εικόνα για το κάθε πρόσωπο και τις ικανότητές του, ούτως ώστε να μπορεί να το αξιολογεί.

Κι όχι μόνο αυτό.

Ακόμη και πρόσωπα που θεωρούν ότι διαθέτουν μονιμότητα, είναι δεδομένο ότι θα περνούν την κρησάρα της αξιολόγησης.

Ο Κυριάκος, είναι σαφές ότι κάνει rotation για να μπορεί να βρίσκει αποδοτικότερα σχήματα.

Στρατηγική του καλού κόουτς στο μπάσκετ…

@ Κάνει και κάτι ακόμη.

Εκτός άλλων, δίνει βαρύτητα στον «νόμο και την τάξη».

Βορίδης στο Εσωτερικών, Άδωνις σκιά του Καμμένου.

@ Ελπίζω να μη κολλήσει ο Άδωνις από τον Καμμένο και φορέσει καμιά στολή εύζωνα για να βγει σε κανένα τηλεοπτικό παράθυρο…

@ Κι η τοποθέτηση της Κεραμέως στην Παιδεία είναι εξόχως έξυπνη πράξη.

Η Νίκη, έχει αποδοχή στο λεγόμενο πνευματικό και «προοδευτικό» χώρο, ενώ έχει αμιγώς φιλελεύθερες καταβολές.

Αλλά, κι η τοποθέτηση της Όλγας Κεφαλογιάννη στο τομέα του Πολιτισμού δείχνει ότι ο Κυριάκος έχει αποφασίσει να τον καταστήσει σημαντικό βραχίονα της δικής του κυβερνητικής πολιτικής.

Σε σημείο που να μπορεί να δημιουργεί ανάπτυξη για τη χώρα…

@ Ανέλκυση και του Καραμανλή junior από τον Κυριάκο.

Που τον έβαλε στις Μεταφορές.

Κι εκείνο που είναι άξιο προσοχής αφορά το γεγονός ότι ο μικρός Καραμανλής δείχνει να ταυτίζεται όλο και περισσότερο με τον Κυριάκο και να στηρίζει τις πολιτικές του επιλογές.

Προσφάτως, μάλιστα, με παρέμβασή του διαχώρισε με σαφήνεια τη θέση του από κάποιους που αυτοπροσδιορίζονται ως …καραμανλικοί και έκαναν θετικές αποτιμήσεις προς την κυβέρνηση Τσίπρα!

@ Προσωπικά, εκτιμώ ως ιδιαιτέρως σημαντική την επιλογή Κικίλια για την «ευαίσθητη» καρέκλα του εκπροσώπου Τύπου.

Ο «ψηλός», έχει μεστό λόγο, έχει επικοινωνιακό εκτόπισμα και διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία από το απολύτως επιτυχημένο του πέρασμα από το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως.

@ Ερώτηση:

Πώς διάβολο καταφέρνει ο Αβραμόπουλος και έχει φίλους και κολλητούς παντού;

Ξέρετε ποιος είναι κολλητός του;

Ο νέος προσωπάρχης του επιτελείου του Τραμπ.

Ο Πρίμπους!

Ο Έλληνας από τη Μυτιλήνη.

@ Για να ξέρετε:

Μόλις έμαθε ο Γιουνκέρ τις σχέσεις του Αβραμό με το επιτελείο του Τραμπ, του τηλεφώνησε και του είπε ότι τώρα θα είναι πιο χρήσιμος.

Όχι μόνο ως επίτροπος της μεταναστευτικής πολιτικής της Ευρώπης, αλλά για όλη την Ευρώπη!

@ Πού είχαν γνωριστεί ο Αβραμό και ο Πρίμπους;

Όταν ο τελευταίος δούλευε στο επιτελείο του πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης, Ρ. Τζουλιάνι, κι εκείνος ήταν δήμαρχος της Αθήνας.

Κι είχαν στενές επαφές μέσω της ομογένειας.

@ Πάμε σε άλλο θέμα.

Στο Πολυτεχνείο, στον εορτασμό του, στα έκτροπα που ακολουθούν.

Κι αναρωτιέμαι για ποιον λόγο πρέπει να γιορτάζουμε ακόμη ένα γεγονός που οι περισσότεροι νομίζουν ότι έριξε την χούντα, αλλά δεν είναι έτσι.

Το Πολυτεχνείο, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, δεν ήταν παλλαϊκή εξέγερση όπως ισχυρίζεται η Αριστερά για να διαιωνίζει έναν μύθο.

Ούτε εκατομμύρια ήταν εκεί, όπως ισχυρίζονται.

Και θα είχε κατασταλεί η «επανάσταση» μια χούφτας φοιτητών αν κάποιοι χουντικοί - όρα Ιωαννίδης και η παρέα του – δεν ήθελαν να ρίξουν τον Παπαδόπουλο και να κάνουν πράξη τα εγκληματικά στους σχέδια που δημιούργησαν την κυπριακή τραγωδία.

@ Προσοχή: Δεν λέω ότι έπρεπε να κατασταλεί η εξέγερση των φοιτητών.

Λέω ότι εξωθήθηκε ακόμη περισσότερο επειδή ο Ιωαννίδης –ίσως και άλλες δυνάμεις εκτός Ελλάδας- ήθελαν να ξεφορτωθούν τον Παπαδόπουλο.

Λέω ότι η χούντα δεν έπεσε από το Πολυτεχνείο αλλά απ’ όσα όσα ακολούθησαν στην Κύπρο, από τον Ιωαννίδη και τη χούντα που τον αντικατέστησε.

@ Εν πάση περιπτώσει, μέχρι και παραμυθένιο άγαλμα έχει στηθεί εκεί.

Η κεφαλή του Νίκου Σβορώνου, που δεν είχε καμιά σχέση με το Πολυτεχνείο (διανοητής και μέγας ιστορικός ήταν ο άνθρωπος, διδάκτωρ των Πανεπιστημίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης) και φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Μακρή, τι δουλειά έχει εκεί;

Πόσοι το ξέρουν από όσους πάνε και καταθέτουν στεφάνια επάνω του;

Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι κάποιος νεκρός εκείνων των ημερών!

@ Και τι δουλειά έχουν όλοι αυτοί οι μπαχαλάκηδες;

Ήταν μπαχαλάκηδες οι φοιτητές τότε;

Κι οι μολότοφ; Κι οι σουβλατζήδες; Κι εκείνοι που πουλάνε λαθραία τσιγάρα;

Κι οι πραμάτειες των ακροαριστερών οργανώσεων που τις πουλάνε στα τραπεζάκια μέσα κι έξω από το Πολυτεχνείο;

Αν είχε στοιχειώδη ευθιξία η Αριστερά και κυρίως ιστορική μνήμη και δεν ήταν μονίμως προσανατολισμένη στην άγρα εκλογικής πελατείας, όλα αυτά θα τα αποκήρυσσε μετά βδελυγμίας.

Και θα γιόρταζε τον μύθο της, και θα τον προάσπιζε.

Ούτε θα δημιουργούσε ταμπού και σύνδρομα που έγιναν συνείδηση τόσα χρόνια τώρα…

@ Αμ η πορεία στην αμερικανική πρεσβεία τόσα χρόνια μετά, τι άλλη έννοια έχει πλην της επαναστατικής γυμναστικής;

Όμως, έχουμε πει.

Είμαστε μια χώρα που αρέσκεται στους Μύθους.

Αν όχι τους δημιουργεί…

@ Ξέρω, ξέρω, κάποιοι από εσάς μπορεί να λέτε πολλά και διάφορα.

Μπορεί να με βρίζετε, μπορεί και να εξαπολύετε αφορισμούς, μπορεί και να με πείτε ακόμη και… φασίστα… Μπορεί να λέτε και για φιλελέ προσέγγιση…

Δικαίωμά σας.

Αλλά, ας βάλουμε όλοι νηφάλια τα πράγματα προς συζήτηση.

Να δούμε ποιος έχει δίκιο και ποιοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε σύνδρομα μιας κοινωνίας αποσαρθρωμένης που σαν πρόβατο ακολουθεί την αγέλη… και δεν καλλιεργεί ή αναζητά τις αλήθειες.

@ Να θυμηθούμε και κάτι άλλο περί του Μύθου;

Πόσα χρόνια γιορτάζαμε τον χαμό της Ηλένιας;

Μιας πανέμορφης κοπέλας, το σκίτσο της οποίας τοποθετήθηκε ανάμεσα στα λουλούδια που μπήκαν στα κάγκελα του Πολυτεχνείου, την πρώτη επέτειο;

Κι έγραφε: «Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής και κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της. Έχουν χαθεί κι οι γονείς της. Όποιος ξέρει κάτι για το μαρτυρικό της τέλος ας με πληροφορήσει»….

@ Τη συνέχεια την ανέλαβαν εργολαβικά η «Αυγή» και ο «Ριζοσπάστης».

Η «Αυγή» έγραψε στον τίτλο της:

 «Τι απόγινε η Ηλένια μου; Η τραγωδία ενός αγοριού που ψάχνει ακόμα για το δολοφονημένο κορίτσι του» και τον υπότιτλο: «Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρα από σφαίρα. Τι απόγινε;».

@ Η Ηλένια έγινε θρύλος και σύμβολο του… αγώνα.

Όλοι μιλούσαν για αυτήν και κατέθεταν στεφάνια στη μνήμη της.

Τελικά απεδείχθη πως η «ηρωική νεκρή» Ηλένια ήταν η  Νάνσυ Κρίντλαντ, φωτομοντέλο που διαφήμιζε σαμπουάν!!!!

@ Για το τέλος της ενότητας με τα Πολιτικά και Παραπολιτικά σχόλια, θέλω να γράψω κάποια πράγματα για την αλητεία που βλέπω και διαβάζω τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή τη μάχη που δίνει με τον θάνατο ο Θάνος Πλεύρης.

Απόβλητα από την Αριστερά, γράφουν «ευχές» για τον άλλο κόσμο!

Άνθρωποι με κεφάλι γεμάτο σκατά και μίσος.

Άνθρωποι που έχουν τόση σχέση με τον πολιτισμό όσο οι κομμουνιστές με τη δημοκρατία.

Άνθρωποι – μισάνθρωποι!

Σιχαμερά σκουλήκια του σκότους….

@ Μια και πιάσαμε τα νοσοκομεία, να ευχηθώ ολόψυχα να ξεπεράσει τις δύσκολες ώρες που περνά κι ο Κωστής Στεφανόπουλος.

Που νοσηλεύεται εδώ και τρεις ημέρες στο «Ερρίκος Ντυνάν», με σοβαρή λοίμωξη του αναπνευστικού.

Δύσκολα τα πράγματα…

2^η ενότητα

Τυπολογίες

@ Διόλου καλά είναι τα πράγματα στον όμιλο του Χατζηνικολάου.

Που, από τότε που αρνήθηκε στην οικογένεια Βαρδινογιάννη να ανανεώσει τη συνεργασία του με το Star (οι φήμες ανέφεραν ότι ήταν σε προχωρημένες συζητήσεις με τον υπερθεματιστή τηλεοπτικής άδειας Βαγγέλη Μαρινάκη, βάζοντας μάλιστα επικεφαλής στο κανάλι δικό του πρόσωπο) δεν έχουν μιλήσει καν….

@ Την ίδια ώρα, καθυστερούν μισθοί στους εργαζομένους.

Που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν καθυστερούσαν.

Κι όχι μόνο αυτό.

Στα καλά καθούμενα έφυγε από τον όμιλο κι η Κάτια Μακρή.

Που ανέλαβε επιτελικό ρόλο στο Star.

@ Για να ξέρετε:

Ο αριθμός των τηλεοπτικών αδειών που θα δοθούν από το νέο ΕΣΡ, έχει ως βασικό διαπραγματευτή τον… πρόεδρο της Βουλής!

Και κάτι ακούγεται πέριξ του αριθμού «οκτώ» (8)…

@ Σήμερα κυκλοφορεί η εφημερίδα του Βαξεβάνη.

Το «Doumennto» θα στηρίξει, φυσικά, ΣΥΡΙΖΑ και οτιδήποτε Αριστερό!

Ακόμη και την Αριστερή …επιχειρηματικότητα…

@ Όλο και πιο χαμηλά οι τηλεθεάσεις και ακροαματικότητες της ΕΡΤ.

Κι αυτοί είναι ικανοί να μας πουν ότι χρειάζονται προσλήψεις για να μπει νέο «αίμα» και να τονωθεί το ενδιαφέρον…

@ Μη ξεχάσω να σας πω ότι το επόμενο Σάββατο η Πέμη Γκανά έχει γενέθλια.

Το «Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο», το εβδομαδιαίο της χρονογράφημα στο grpost.blogspot.com γίνεται εκατό (100)!

Εκατό εβδομάδες συμπληρώνει.

Να τη διαβάσετε.

Και να της πείτε να τα χιλιάσει!

Λτρεύω Γκανά!

3^η ενότητα

Αθλητικό Καλντερίμι

@ Όταν έλεγα στο ραδιόφωνο ότι ο Ολυμπιακός πάει στο ΟΑΚΑ ως φαβορί, έσπασαν τα τηλέφωνα και τα μπινελίκια έπεφταν βροχή.

Τι άκουσαν οι τηλεφωνήτριες δεν λέγεται…

Κι έρχεται το βράδυ της Παρασκευής.

Και τα μπινελίκια πήγαν χαμένα.

Δεν βαριέστε… Συνηθισμένα τα βουνά της δικαίωσης.

@ Η ουσία είναι ότι είδαμε ένα παιγνίδι από αυτά που δεν θέλουμε να τελειώνουν.

Μεγάλη ποιότητα από τις δυο ομάδες και νίκη για εκείνη που όλο το παιγνίδι είχε μια εικόνα ότι κουτσά – στραβά θα το πάρει.

Κι  αυτό έγινε στην τελευταία φάση του παιγνιδιού, όπως πέρυσι δυο φορές στο ίδιο γήπεδο.

Είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός έχει ξορκίσει για τα καλά την κατάρα του ΟΑΚΑ.

@ Είχε από την αρχή τον έλεγχο, έλεγξε τον ρυθμό και στην ομάδα του είχε μια τεράστια προσωπικότητα που ακούει στο όνομα Βασίλης Σπανούλης.

Που έκανε αυτό που στην λαϊκή γλώσσα ονομάζουμε παπάδες.

22 πόντους και 8 ασίστ.

Πέραν αυτού, οφείλουμε να τονίσουμε και κάτι που κατά τη γνώμη μου είναι ιδιαιτέρως σημαντικό.

Δεν θυμάμαι σε άλλο ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού, τους Πειραιώτες να έχουν πετύχει 47 πόντους στο ημίχρονο και ταυτοχρόνως να έχουν μηδέν λάθη.

Αυτό το στατιστικό το πρώτου ημιχρόνου αποτυπώνει τα πάντα.

@ Ο Σφαιρόπουλος, όπως αναμενόταν, χτύπησε τον Παναθηναϊκό στο αδύνατο σημείο που προέκυψε από τον τραυματισμό του Γκιστ.

Δεν υπήρχε παίκτης με τόσο γρήγορα πόδια για να κόψει τον δρόμο του Σπανούλη.

Έτσι, ο Σπανούλης οργίαζε και μάλιστα με τις δυο κινήσεις του που όλοι γνωρίζουν αλλά ελάχιστοι μπορούν να εξουδετερώσουν.

1. Είτε να περάσει στα πόδια (απόντος του Γκιστ) όποιον βγαίνει μπροστά του και να πλησιάσει το καλάθι για λέι απ ή ασίστ.
2. Είτε, μετά από σκριν να έχει μπροστά του το καλάθι και να σουτάρει από οποιαδήποτε απόσταση.

@ Ο Παναθηναϊκός ήταν σοκαρισμένος από τον τραυματισμό του Γκιστ.

Που όπως κι εκείνος του Τζέιμς έγινε λίγες ώρες πριν από ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Άρα, οι «πράσινοι» θα πρέπει να προσέχουν διπλά και τριπλά πριν από το επόμενο παιγνίδι με τους ερυθρόλευκους.

Ο Παναθηναϊκός ήταν και υπερβολικά κουρασμένος.

Πριν 48 ώρες είχε αντιμετωπίσει τη Ρεάλ στη Μαδρίτη σε παιγνίδι θρίλερ και πολύ υψηλού ρυθμού, ενώ είχε και ταξίδι, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που είχε μια εξαιρετική προπόνηση στον Πειραιά με την ελλιπέστατη Μπαρτσελόνα.

Ο Καλάθης, επί παραδείγματι, έπαιξε 34 λεπτά στη Μαδρίτη την Τετάρτη και 33 λεπτά την Παρασκευή.

Κι ήταν εξαιρετικός.

Αλλά μόνος στην περιφέρεια.

@ Συμπερασματικά και με ειλικρίνεια:

Ο Ολυμπιακός έκανε μια σπουδαία εκτός έδρας νίκη και έσβησε μ’ αυτή την κακή ήττα από τη Γαλατά στην Κωνσταντινούπολη.

Κι ο Παναθηναϊκός έκανε μια κακή ήττα, αφού έσπασε η έδρα του και έχασε για δεύτερη συνεχόμενη φορά εφέτος από τον αιώνιο αντίπαλό του.

Και αν προσθέσουμε και τις συνεχόμενες περυσινές, μετράει 0 στα 5.

@ Ξαναλέω αυτό που πιστεύω ότι θα ήθελαν όλοι οι φίλαθλοι.

Να κρατούσε αυτό το παιγνίδι κι άλλο.

@ Κι είναι ακατανόητη η δήλωση του Παναγιώτη Αγγελόπουλου περί διαφοράς διαιτησίας σε Ευρώπη και Ελλάδα.

Δήλωση δηλητήριο, που δεν χρειάζεται το μπάσκετ….

@ Πάμε και στο ποδόσφαιρο.

Τριτσώνης, λέει, αρχιδιαιτητής!

Μα είναι δυνατόν;

Ο άνθρωπος που έδωσε ένα τρόπαιο στον Ολυμπιακό, τότε που ήταν μισό μέτρο από την γραμμή του Ολυμπιακού και δεν είδε την χερούκλα του Μανιάτη επάνω σ’ αυτή;

Στον τελικό κυπέλου με τον Αστέρα Τρίπολης…

@ Φυσικά, θα πει κάποιος, ότι πέρυσι τον πέταξαν εκτός πινάκων οι συστημικοί της ΕΠΟ αφού δεν ήταν καλό παιδί και δεν… άκουγε.

Όντως, αυτό είναι ένα γεγονός που είναι προς τιμή του.

Κι ίσως μόνο και μόνο από αυτό, να έχει δικαίωμα στην υπομονή όλων μας.

@ Όμως, ο Κουκουλάκης;

Από πού κι ως πού στην ΚΕΔ;

Μπορεί να μην ήταν παιδί του συστήματος, μπορεί όντως να είναι καθαρός άνθρωπος, αλλά εδώ και χρόνια ήταν ο χειρότερος διαιτητής.

Θα δούμε και γι αυτόν…

@ Η ουσία είναι ότι ούτε ο Τριτσώνης ούτε ο Κουκουλάκης πείθουν ότι πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι για την επόμενη ημέρα.

Πολύ περισσότερο με επιτετραμμένο της ΦΙΦΑ αυτόν τον «κουμπάρο»….

Κουτσοκάτι…

Που παίζει σαν μαλάκας στο fb με το «μωράκι», τη στιγμή που στην Κύπρο του καταμαρτυρούν τόσα και τόσα… 

4^η ενότητα

Μουσικές ιστορίες

Κουρσάρος

Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος

Στίχοι: Παύλος Μάτεσις

Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνταντίνου

1982

@ Ο Βασίλης Παπακωνταντίνου, φτασμένος πια, ψάχνει τραγούδια για τον καινούργιο του δίσκο.

Κι έχει μαζέψει πολλά ντέμο από διάφορους δημιουργούς.

Μεταξύ αυτών και τον περίφημο (αργότερα έγινε περίφημος) «Κουρσάρο» του Λάκη Παπαδόπουλου, γνωστού τότε ως Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ.

Κάποια στιγμή, μπήκε στο studio για να ηχογραφήσει.

Χωρίς ουσιαστικά να ενημερώσει τους δημιουργούς αναφορικά με το αν πει ή όχι τα τραγούδια τους.

Ο Λάκης Παπαδόπουλος, έμαθε ότι η ηχογράφηση γινόταν σε ένα studio στο Ψυχικό.

@ Και κάθε μέρα περνούσε από εκεί και ρωτούσε ηχολήπτες και όποιον έβλεπε μπροστά του:

-          Τι έγινε ρε παλικάρια; Θα μπει το δικό μου;

-          Πού να ξέρουμε, του απαντούσαν εκείνοι.

Κάποια στιγμή βρίσκει τον Παπακωνσταντίνου και τον ξαναρωτά:

-          Θα πεις το δικό μου;

-          Όχι, του απαντά ξερά εκείνος.

@ Η ηχογράφηση συνεχίζεται.

Ο Παπακωνσταντίνου τραγουδά το «Φοβάμαι» (μουσική Γιάννης Ζουγανέλης, στίχοι Ανδρέας Πανταζής), που έδωσε και τον τίτλο του δίσκου,  τραγουδά την «Πρέβεζα» (μουσική Γιάννης Γλέζος, Ποίηση Κώστας Καρυωτάκης), τραγουδά τη Στέλλα (μουσική Γιάννης Ζουγανέλης, στίχοι Γιώργος Οικονομέας, ναι ο γνωστός δημοσιογράφος) και συνεχίζει απτόητος.

Όλοι λένε ότι ο δίσκος θα κάνει «μπαμ».

Ο Λάκης Παπαδόπουλος, το βιολί του.

Παρά τα «όχι» του Παπακωνσταντίνου, πάει κάθε μέρα στο studio.

-          Θα μπει το δικό μου;

-          Όχι!

@ Έχουν περάσει πολλές μέρες, ο Παπακωνσταντίνου ηχογραφεί τον Σεμπάστιαν (μουσική Steve Harley, στίχοι  Σάκης Μπουλάς), ηχογραφεί το «Σ’ ακολουθώ» (Λοίζος)…

Ο Λάκης, κάθε μέρα εκεί.

-          Θα μπει το δικό μου;

-          Όχι!

-          Μα γιατί; Είναι τραγουδάρα…

-          Όχι!

@ Ένα βράδυ ο Παπακωνσταντίνου έχει ηχογραφήσει τον «Κουρσάρο».

Και μαζί με τους ηχολήπτες κάθονται και ακούνε το αποτέλεσμα.

Κάθε λίγο και λιγάκι διορθώνουν, γράφουν και ξαναγράφουν.

Κάποια στιγμή, εκεί που όλοι είναι απορροφημένοι ακούγοντας το τραγούδι, ανοίγει –σχεδόν με κλωτσιά- η πόρτα του studio και εμφανίζεται ο Λάκης Παπαδόπουλος.

-          Βράδυυυυυυυυυυ! Καλό βράδυυυυ!

Ακούει κάτι μπινελίκια που διέκοψε την ακρόαση και λουφάζει σε μια γωνιά.

@ Όταν τελειώνει ο Παπακωνσταντίνου και οι ηχολήπτες την ακρόαση, ρωτά ο Λάκης Παπαδόπουλος:

-          Ωραίο τραγούδι ρε μάγκες! Ποιανού είναι;

Τον κοίταξαν όλοι περίεργα.

Κι ύστερα άρχισαν τα φάσκελα…

Δεν θυμόταν τι είχε γράψει!

@ Για την ιστορία: Ο «Κουρσάρος» ήταν το πρώτο τραγούδι στη σειρά του δίσκου.

Κι έγινε θρυλικός ευθύς όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος.

Άλλωστε, όλο το «Φοβάμαι», έβγαλε σπουδαία τραγούδια…

Και πούλησε τρελά.

Εκατό χιλιάδες αντίτυπα, μέσα σε 20 μέρες.

Κι έγινε πλατινένιος πριν καλά καλά φτάσει στα δισκοπωλεία της επαρχίας.

@ Οι στίχοι:

Στην άσφαλτο κουρσάρος
με καράβι τη μοτοσυκλέτα, 
παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό.
Στα 18 σου έσπασες τα φρένα, 
ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα.

Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος, 
ο κόσμος όλος χίλια κυβικά.
Είσαι αγριεμένος, 
είσαι κουρασμένος, 
έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη.
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος.

Από παρέες τριγυρισμένος, 
δε τους φοβάσαι, δε σ’ αγαπούν.
Και η ζωή να περνάει λαθραία, 
μα εσύ φοβάσαι, 
φοβάσαι να κοιμηθείς
και το ταξίδι ξαναρχίζεις.

Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο, 
μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου, 
πλάι στα χίλια, 
στα χίλια κυβικά σου, 
πλάι στα χίλια κυβικά σου.

Μονάχος χάραμα, 
χάραμα στη λεωφόρο 
και περιμένεις ασθενοφόρο
από τις τρεις και δέκα σκοτωμένος.

---------------------------------------------------------------------------------------------

@ Φτάσαμε αισίως στις τελευταίες σελίδες του σημερινού «Καλντεριμιού»…

Με τις ανάσες χαλάρωσης…

@ Παγκόσμια ημέρα του άνδρα χθες και σκεφτόμουν ότι κι οι άνδρες έχουμε συναισθήματα!

Όπως αυτό της ακόρεστης πείνας…

@ Γυμναστριούλα αγριεμένη:

-          Πάχυνες πάλι… Πόσα κομμάτια εκμέκ έφαγες από το ταψί;

-          Σε κομμάτια ήταν;

@ Γυμναστριούλα παραπονεμένη:

-          Κι εγώ πάχυνα… Πες κάτι να με ανεβάσει…

-          Γερανός!

@ Ψιχαλίζει. Κάθεσαι κοντά στο παράθυρο.

Κοιτάς έξω… Πόσο όμορφη είναι η βροχή, η μυρωδιά της γης..

Κι ύστερα η ίδια μονότονη και βασανιστική σκέψη.

Σουβλάκι ή πίτσα;

@ Θερμή παράκληση να μη λέτε ψέματα.

Ο Τσίπρας δεν αγαπά τον ανταγωνισμό…

@ Ποντιακό ανέκδοτο:

Πάει ο Γιωρίκας σ’ ένα μανάβικο και βλέπει μπροστά του σε έναν πάγκο καρύδες.

Δεν είχε δει άλλη φορά και εκστασιάζεται. Ρωτά τον μανάβη:

-          Τι είναι αυτά;

Ο μανάβης θυμωμένος από την αναδουλειά, τον κοιτάζει και απαντά:

-          Αυγά ελέφαντα…

-          Και τι τα κάνεις;

-          Αν θέλεις τα τρως αν δεν θέλεις τα κλωσάς να βγουν ελεφαντάκια…

-          Α, ωραία, λέει ο Γιωρίκας. Βάλε μου τέσσερα.

Τα παίρνει, πάει σπίτι του, τα βάζει σε ένα καλάθι και μια εβδομάδα κάθεται επάνω τους γυμνός και τα κλωσάει.

Οι φίλοι του τον έχασαν. Κι ανησύχησαν.

Κάποια στιγμή, τον αναζητά ο Κωστίκας.

Μια και δυο πάει σπίτι του και τον βλέπει να κάθεται επάνω στις καρύδες.

-          Τι κάνεις εκεί;

-          Περιμένω να βγουν ελεφαντάκια…

Βάζει το χέρι στο καλάθι ο Κωστίκας και λέει ενθουσιασμένος:

-          Σήκω ρε βλάκα, βγήκαν τα ελεφαντάκια…

-          Πού το ξέρεις;

-          Έπιασα μια προβοσκίδα…

@ Εσείς εκεί στον Πειραιά που βάζετε καρέκλες για να κρατάτε τις θέσεις στάθμευσης, είστε πολύ τσίπηδες…

Χάθηκε να βάλετε και ένα τραπεζάκι με τίποτα πιτόγυρα;

Ή έστω γαλακτομπούρεκα;

@ Προσοχή:

Μη γράψετε ποτέ στο GPS να σας πάει στου διαόλου τη μάνα.

Είναι βέβαιο ότι θα σας πάει στην πεθερά σας…

@ Αυτά και για σήμερα.

Την επόμενη Κυριακή το πρωί, νέο μας Καλντερίμι.

@ Καλημέρες και μη ξεχνάτε το μότο μας.

Οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν, λένε πάντα την αλήθεια…