Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 97)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Η σουλτάνα η Φωφώ κι ο τσίτσιδος Σεφ!

Πήγε που λέτε η Αγλαΐα, σύζυγος Καραγκιόζου, έχουσα μάλλον χαμηλό άι κιού, βόλτα με τα δύο εκ των τριών βλασταριών της τον Κολλητήρι, καλό παιδί και έξυπνο, και το ζαβό, το μικρό, τον Πιτσικόκο.

Πήγαν μια βόλτα -ποδαράτο πάντα- στις δυο του μήνα Νοέμβρη, ημέρα σχόλης (καθότι οι εκπαιδευτικοί ψήφιζαν κάτι δικό τους συνδικαλιστικό) στα ένδοξα Μελίσσια (άκου τώρα βίτσιο) να ξεσκάσουν, βρε αδελφέ, απ αυτήν την μιζέρια που έχει ζώσει την Καραγκιοζοχώρα τους.

Περίμεναν υπομονετικά τον Γρηγόρη, κάτω από ένα

φανάρι -με διάβαση πεζών- μπροστά σε γνωστότατο της περιοχής φούρνο, στην λαοφιλή και τεράστια (λέμε και κανά αστείο) λεωφόρο Ανδρέα Παπανδρέου με τ’ όνομα, όπου τα αυτοκίνητα, ένας Θεός ξέρει γιατί, αναπτύσσουν πάντα μεγάλη ταχύτητα και μοιάζουν όλοι οι οδηγοί, για κάποιο λόγο ανεξήγητο, τσαντισμένοι.

Μάλλον αυτά τα Μελίσσια έχουν κακή οδηγική αύρα, δεν εξηγείται αλλιώς...

Περίμεναν που λέτε ακίνητοι μήτηρ και τέκνα σ ένα χώρο τριάντα επτά εκατοστών, κολλημένοι ο ένας δίπλα στον άλλον, διότι, τέσσερα θεόρατα φορτηγά ξεφόρτωναν προς ανεφοδιασμό του φούρνου μπακλαβάδες και γαλακτομπούρεκα, γάλα από μικρές και μεγάλες ακόμα και οικογενειακές φάρμες, τυρόπιτες και κασερόπιτες, έχοντας κλείσει το μισό πεζοδρόμιο, επίσης επτά ποδηλάτες (που δεν τους έλεγες και παλικάρια της πρώτης νιότης) όλοι με ίδιες αγωνιστικές στολές, κράνη, γάντια και υπεργαλαξιακά γυαλιά, είχαν καταλάβει το υπόλοιπο του πεζοδρομίου και φωνασκούσαν δίνοντας κουράγιο σ έναν φίλο τους, υπέρβαρο, που είχε μείνει και ενάμιση χιλιόμετρο, μη σας πω, μακριά.

Σ όλο τον χαμό ήρθαν να προστεθούν και δυο πιτσιρικάδες μηχανάκηδες που έχοντας κόψει τις εξατμίσεις των, έφτασαν και πάρκαραν εν μέσω τρελού σαματά ακριβώς δίπλα στην όχι ιδιαίτερα έξυπνη (επαναλαμβάνω) Αγλαΐα.

Και το ρημαδοπράσινο για τους πεζούς αργούσε...

Και ενώ η Αγλαΐα γκάριζε μιλώντας στα παιδιά της, για να ακουστεί η ταλαίπωρη ουχί για άλλο λόγο, μην πάει το μυαλό σας σε μαλώματα, να σου και η μαντάμ σουλτάνα με ένα απίστευτα θηριώδη suv, που ερχόμενη με ιλιγγιώδη ταχύτητα φρενάρει χιλιοστά μόνο λίγο πριν ξεκάνει την έντρομη Αγλαΐα...

Πατά λοιπόν παρατεταμένα η Φωφώ η σουλτάνα, ετών περίπου λέιτις σαράντα έρλις πενήντα, την κόρνα και αρχίζει την Αγλαΐα στα γαλλικά...

Είπαμε, η σύζυγος Καραγκιόζου καθόλου έξυπνη δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, έτσι η Σούλα σουλτάν, αγανακτισμένη, ανοίγει το τζάμι και της φωνάζει σε άπταιστη νεοελληνική:

-Πάγαινε βρε ζώον παρά κάτου, δεν βλέπεις πως θέλω να παρκάρω, να πάρω κρουασάν με γέμιση πραλίνα για το πασόπουλο;

Σημείωσις: δεν έχει πάρει το χέρι της η μαντάμ από την κόρνα καθόσον μιλά.

Μα για πείτε μου, που να πάει η ταλαίπωρη η Αγλαΐα;

Α.  Πάνω στα φορτηγά;

Β. Πάνω στους ποδηλάτες;

Γ. Μήπως πάνω στα μηχανάκια;

Δ. Να κατέβει στο οδόστρωμα και τα δελτία των οκτώ με περίσσια ειρωνεία να αναρωτηθούν: «Μα πως σκοτώνεται έτσι ηλιθιωδώς ο άνθρωπος διακόσια χρόνια μετά την εμφάνιση του αυτοκινήτου;»

Η Αγλαΐα λοιπόν και η Φωφώ η σουλτάνα ήταν οι υπεύθυνες του τρομερού μποτιλιαρίσματος που παρατηρήθηκε στην Ανδρέα Παπανδρέου την Τρίτη δύο του Νοέμβρη και ώρα δέκα και τριάντα πρωινή.

Αποτέλεσμα: το πασόπουλο προφανώς προμηθεύτηκε το πολύτιμο κρουασάν του από άλλον φούρνο, η Αγλαΐα προσπαθούσε να συνεφέρει τα παιδιά της από το τραυματικό σοκ, και οι οδηγοί μαινόμενοι βρίζοντας μεταξύ τους.

Ηθικό συμπέρασμα: Μην πάτε πρωινές βόλτες, ταράζουν το νευρικό σύστημα.

Συμβουλή: Χαλαρώστε λίγο με τα κυβικά σας, μας νευριάζετε εμάς τους πεζούς, είστε και επικίνδυνοι...

Κατά τα άλλα όλα μια χαρά.

Ανθηρά.

Η χώρα πάει από το καλό στο καλύτερο και όλοι είναι πλέον ικανοποιημένοι...

Το είπε και η Αυγή: Δυναμική(!) επανεκκίνηση(!)

Τι ποια χώρα;

Η δική μας!

Μόνη παραφωνία ποια άλλη; η μαντάμ Ευθαλί της γειτονιάς μας.

Μάζεψε όλες τις θείες της περιοχής, ξεκουνήσαν και τους θείους που είχαν ξεχάσει το ραντεβού παίζοντας πρέφα και ξερή στα καφενεία, πήραν από δυο -τρεις σακούλες χάπια ο καθείς και κάτι επιστολές που τους απέστειλε ο μουσιέ Κατρουγκάλ, διαβεβαιώνοντας τους ότι οι επικουρικές  από, λέμε ένα παράδειγμα, 250 ευρώ μείνανε 250 ευρώ, και αν ο τραπεζικός λογαριασμός λέει πως κατατέθηκαν 46,87 όνλι ε! είναι ένα κόλπο των καπιταλιστών, ενώθηκαν και με άλλους μπαρμπάδες και τράβηξαν κατά το Σύνταγμα μεριά.

Καλά περάσανε.

Δεν είχανε παράπονο.

Φωνάξανε, εκτονωθήκανε, κάψαν και τις επιστολές και μετά πήγαν στις τράπεζες να πάρουν τα 46, 87 ευρώ τους για να πληρώσουν και τον ΕΝΦΙΑ, και τον φόρο εισοδήματος και την ΔΕΗ και την συμμετοχή στα χάπια βεβαίως βεβαίως...

Βέβαια κάποιοι και κάποιες, παλιές καραβάνες του συνδικαλισμού, έχοντας πάρει σύνταξη μετά από δεκαπέντε(!) ολόκληρα χρόνια σκληρής εργασίας στις φάμπρικες του δημοσίου και πάνω στην τότε κρίσιμη ηλικία των 35 τους, και έχουν τώρα πατημένα τα 70, κάναν την μεγαλύτερη φασαρία.

Αλλά ποιος τους ακούει.

Ξανάλλαξε λέει γνώμη ο Σκουρλέτης,.

Εμ αυτό μάτια μου δεν είναι Ελληνικός Χρυσός, είναι Ελληνικό γινάτι!

Μέσα σ όλα να και ένας κάποιος Μοσχοβισί!

Έγραψε, λέει, και βιβλίο!

«Αν είναι μεσάνυχτα στον αιώνα»

Σιγά, μέχρι και εγώ έχω γράψει μυθιστόρημα, πως κάνετε έτσι!
Αλλά βλέπετε εκείνος ξέρει να κάνει μπεστ σέλλερ, μιλάει για τον τέως τσάρο της Ελληνικής οικονομίας του Βαρουφάκη, του σέρνει, λένε, τα εξ αμάξης...

Όχι, ότι δεν το είχαμε υποπτευθεί...

Είδα και τον περίφημο Περουβιανό σεφ στην τιβί να μαγειρεύει, ο Θεός μόνο ξέρει τι.

Εντάξει, καλός μου φάνηκε.

Αμα πάω κατά το Νιου Γιόρκ θα τον προτιμήσω, στανταράκι...

Καμία σχέση το γεγονός ότι είναι ψηλός, όμορφος, γεροδεμένος και το ότι γεμίζει ο εστιατόριο του από γυναίκες, είναι μάλλον τυχαίο.

Το ότι μαγειρεύει θεοτσίτσιδος είναι μια μικρή μόνο λεπτομέρεια.

Για την μαγειρική του τέχνη βρε μαζεύονται τα κορίτσια!

Σας φιλώ φίλοι μου και ραντεβού το επόμενο Σάββατο!

ΥΓ1.Δεν πρόκειται να ξαναοδηγήσω ποτέ στην ζωή μου, μην με πιέζετε λέμε, κάποιοι εκεί έξω είναι πραγματικά επικίνδυνοι!

Ανισσόροποι.

Και τους φοβάμαι!