Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 100)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Αναμνηστικό  (Νο 100)

(Για να θυμόμαστε οι παλιοί) 

Το παρόν χρονογράφημα έφτασε ένα σκοτεινό και κρύο βράδυ του Μαρτίου στο inbox του αγαπητού μα και άτυχου συνάμα Αμπλάμ Γιαχσβάλα – ή κάπως έτσι λεγόταν, μικρή σημασία έχει εξάλλου γιατί στα σίγουρα δεν τον γνωρίζετε εσείς, αλλά ούτε και εγώ - από την Μπουίρα μια ραχούλα στα ορεινά και βραχώδη σύνορα του Μπαγκλαντές με την Ινδία ...

Η οδηγία που συνόδευε το παρόν ήταν σαφής:

«Διαβάζουμε αυτό το καταπληκτικό χρονογράφημα 36 φορές και το κοινοποιούμε 23 φορές σε όλους τους φεισμπουκικούς φίλους μας. Όποιος αγνοήσει το μήνυμα κακό μεγάλο θα τον βρει.

Προσοχή δεν είναι παίξε γέλασε, είναι ζήτημα τιμής, υγείας, και ευδαιμονίας. Ο Τζόν

Μπλάκ από το Ασντάουν του Άρκανσο Γιουνάιτεντ Στέιτς οφ Αμέρικα δεν το κοινοποίησε και πλέον δεν ζει ανάμεσα μας. Σαντ στόρυ. RIP Τζον Μπλάκ»...

Ήρθε και μια μαγισσούλα όμορφη, ξανθή από χώρα μάλλον βορινή να κάνει τις διακοπές της

Μα τρόμαξε από τον ψηλό και αξύριστο και μεταξύ μας ολίγον άξεστο γιδοβοσκό που θαμπωμένος απ την ξενόφερτη ομορφιά της, την κυνήγησε προσπαθώντας να την κεράσει λίγα μύγδαλα – φρέσκα - που μάζεψε από την εύφορη τούτη γη.

Ήταν όμορφος ο βοσκός, ψηλός και ουχί ξερακιανός, μα στην όψη λίγο τρομαχτικός.

Το έβαλε λοιπόν στα πόδια η μαγισσούλα και έριξε κατάρα φοβερή ...

Όχι στο βασιλόπουλο όπως γίνεται στα αξιοπρεπή μα πολύ συνηθισμένα παραμύθια, μα στους κατοίκους ...

Ναι, ναι όπως σας τα λέω ... στους κατοίκους ...

-Φτωχοί θα είστε, μα θα ζείτε σαν πλούσιοι με δανεικά, κάρτες και διακοποδάνεια, λίζινγκ, και καγιέν και η δόση του θα είναι 152,3 ευρώ για 656,598 μήνες.

-Θα αγοράζετε οροφοδιαμέρισμα εικοσιπενταετίας στην τριπλάσια τιμή της πραγματικής αξίας του και θα το πληρώνετε εσείς και τα δισέγγονα σας.

-Θα παίρνετε i phone μα δεν θα ανοίγετε το καλοριφέρ ...

-Τα παιδιά σας θα κοιμούνται βράδυ πρωτοχρονιάς έξω από κατάστημα που πουλά παπούτσια αθλητικά που τα σχεδίασε ο κουνιάδος μιας τηλεπερσόνας από πέρα μακριά, πέρα από τον Ατλαντικό!!!

-Θα χρεοκοπείτε μα δεν θα το καταλάβετε, και όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι και βγουν οι Ευρωπαίοι δράκοι, εσείς θα πιστέψετε όποιον σας τάξει ότι θα σας χαρίσει τον ΕΝΦΙΑ, θα ξανανοίξει ένα κανάλι, θα κλείσει τα υπόλοιπα, και θα διορίσει τις καθαρίστριες που θα υποδείξει μια τραγουδίστρια με κόκκινο γάντι ...

-Θα έχετε αριστεροδεξιά κυβέρνηση που με χαμένο τον μπούσουλα θα είναι χειρότερη απ τις συντηρητικές που τόσο αγαπάτε στην οπισθοδρομική χώρα σας, που θα σας μπλέκει σε χειρότερες υφέσεις και σε απεχθέστερα μνημόνια, και όταν θα διαμαρτύρεστε και κάνετε απεργείς θα σας στέλνουν την αγωνιστική συμπαράστασή τους ... Υπουργοί και πρωθυπουργοί ...

-Δεν θα καταλαβαίνετε που πατάτε και που πηγαίνετε ...

-Θα χορεύεται καλαματιανά στις πλατείες της χώρας για το δημοψήφισμα που άλλα θα ψηφίζετε και άλλα θα γίνονται.

-Θα έρχονται πρόσφυγες και θα εγκλωβίζονται από τα τείχη που υψώνουν οι Αλβανοσκοπιανοβούλγαροι!!!

-Και απορημένοι θα βρίζετε τους Ευρωπαίους δράκους, βλέποντας ένα Τούρκικο κανάλι ανάμεσα στα εναπομείναντα δυο τρία ντόπια, τρώγοντας φουντούνια που θα είναι και Ελληνικά ...

Αυτά είπε η ξανθή μαγισσούλα και έριξε και ένα φάσκελο στην γαλανή χώρα, ακόμη ένα στο βοσκό, δυο τρία στον ελεύθερο επαγγελματία που απορημένος δεν έλεγε να καταλάβει και σηκώθηκε παίρνοντας και τα μαγικά της, και έφυγε.

Πήγε σ άλλους τόπους ...

Μακρινούς.

Πήγε σε βόρειες χώρες που της ταιριάζουν, βρε αδελφέ, περισσότερο στην κρύα ψυχοσύνθεσή της.

Πληροφορίες λένε πως ακόμα γελά, τρώγοντας τα μύγδαλα του γιδοβοσκού.

Τα μαγικά, καθώς λένε οι θρύλοι, δεν πρόκειται να λυθούν εύκολα, καθότι η μαγισσούλα πέρασε και τα σαράντα κύματα και μας φασκέλωσε κιόλας ...

-Και τότε γιατί μας φέρατε στην παρέλαση;

-....

-Πάμε εκεί απέναντι, που έχει ένα σωρό καρέκλες.

-Δεν μπορούμε παιδί μου.

-Μα οι απέναντι κάθονται. Γιατί κάθονται;

-Είναι οι επίσημοι.

-Τι είναι επίσημοι; Κάτι γέρους βλέπω μόνο και μου φαίνονται και θεόμουρλοι, θέλω να τους διώξεις και να καθίσουμε εμείς. Κουράστηκα.

Και χτυπά θυμωμένος το πόδι στα νερά.

... Μας πιτσιλά με λασπόνερα.

7.40 «γρήγορα παπούτσια»...
7.45 φεύγουμε, πρώτα ο μικρός στο νήπιο και μετά ο μεγάλος στο δημοτικό -στην πρώτη-.
«Ψωμί-παιδεία-ελευθερία», φωνάζουν στο δρόμο, μας ξέμεινε από την 17η...
«Σουτ! θα ξυπνήσουμε τον κόσμο»….
7.55 παιδιά και δασκάλες μαζεμένοι έξω από το κτίριο, στο πεζοδρόμιο και το οδόστρωμα.
 «Ξεχάσαμε τα κλειδιά του σχολείου»...

Χθες λοιπόν στην πλατεία, ανάμεσα σε τριάντα επτά μαμάδες -εκ των οποίων τουλάχιστον οι τριάντα εννέα αρχικουτσομπόλες- τέσσερις θείες, οκτώ παππούδες, έξι καρότσια με μωρά, τρία κοπροσκυλάκια, και καμιά πενηνταριά αλλόφρονα παιδιά με δεκαπέντε μπάλες, ο Δημητράκης φώναξε στα ξαφνικά -και δίχως καμία αιδώ- ότι η μαμά του κάνει φοβερό «ΚΟΠΙ ΠΑΣΤΕ».

Κόπι πάστε, φίλοι μου καλοί και αγαπημένοι.

Κόπι πάστε...

Που να άνοιγε η γης να κρυφτώ.

Σίριουσλι τώρα...

Τι περιμένατε μαντάμ;

Τους χαστουκίσαμε βεβαίως βεβαίως τους Ευρωπαίους.

Ναι καλέ, αυτούς που τρώνε βελανίδια πάνω στα δέντρα γιατί από νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων δεν σκαμπάζουν, καθότι Ούννοι, άγριοι, λαϊκιστί δε, «κουτόφραγκοι».

Τους χαστουκίσαμε, τους εξευτελίσαμε με το ΟΧΙ που βροντοφωνάξαμε, έδειξε μάλιστα το google με γράφημα τι έγινε εκείνο το βράδυ απ τα tweets.

Όπου tweet και λαμπρή, λαμπρότατη κουκκίδα, πάνω στην γκρίζα Ευρώπη.

Η νύχτα μέρα έγινε γκάις, η νύχτα μέρα.

Άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε...

Τα μάθατε;

Το χρέος το παράνομο, το επονείδιστο, το απεχθές από μη βιώσιμο έγινε βιώσιμο έως το 22!!!

Μαγικό;   

Καταπληκτικό;

Ποιος είπε πως ζούμε σε βαρετή χώρα να του βάλω πιπέρι στο στόμα;

Ε;

Εδώ grpost ...

Εδώ grpost ...

Σας μιλά το ακόμα ελεύθερο blog, του ακόμα ελεύθερου internet ...

Για πόσο ακόμη, δεν ξέρω.

Σύντροφοί, μας κλείνουν ...

Διαδώστε !!!

Όπου μπορείτε !!!

Το σπίρτο Σπίρτζης, μας έβαλε στο μάτι ...

-Θα διαπιστώσουμε ποιος είναι ο χρόνος που το κάθε κόμμα φιλοξενήθηκε στα κανάλια, είπε ο πολιτικός άνδρας, και θα τιμωρηθούν πάραυτα οι έχοντες αντιδεοντολογική συμπεριφορά(!). Έρχεται και η σειρά του ραδιοφώνου, συνέχισε και συνειρμικά μου ήρθε κατακούτελα, σαν φλασιά ένα πράμα, ο Στάθης Ψάλτης πειρατής των ερτζιανών:

-Είναι πολύ κ@@@@παιδο ο Κυριάκος, Κούλα μ' ακούς;

Άντε βρε, να ξαναζήσουμε εποχές της δεκαετίας του Γαρδέλη ...

O Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, έδωσε μια με την αγιαστούρα του στην κεφάλα του πρωθυπουργού, μέσα στο ένδοξο Μαξίμου, και η παρεξήγησις ελύθη...

Τα θρησκευτικά με δόξα και τιμή στα σχολειά, ξανά, με το παλιό βιβλίο βεβαίως βεβαίως.

Είναι να μη αποφασίσει να διαπραγματευτεί ο Τσίπρας!

Αναμένω λοιπόν με ανυπομονησία τον πρόεδρο Πάνο, που κάποιοι ανόητοι τώρα τελευταία τον λένε και (συγκ)καμένο, να μπουκάρει πάραυτα στο Μαξίμου, ντυμένος στρατηγός, στρατηλάτης, ναύαρχος ή ακόμη και αρχικελευστής, ανθυπασπιστής, ή σμηνίτης - πτέραρχος, και να καταφέρνει μια στην κεφάλα του πρωθυπουργού με το τζάκετ του πιλότου των F16- που τόσο αγαπά.

Και ξανά οι περσικοί πόλεμοι και ο Μεγαλέξανδρος στη γάμα και δέλτα δημοτικού...

Όχι παίζουμε!!!

Το απόγευμα γυρνούν πια όλοι στο σπίτι.

(Όχι, δεν ξέρω ποιος πήγε βόλτα το σκύλο, μα πιστεύω πως το ζώο έχοντας πολύ υψηλό iq μάλλον πηγαίνει μόνο του)

Φιλιούνται και αγκαλιάζονται...

Τα παιδιά ήδη διαβασμένα και ο μπαμπάς ευτυχής σαν να έκλεισε το καλύτερο deal του χρηματιστηρίου.

Η μαμά αστραφτερή.

Πάντα.

Το δείπνο σερβίρεται.

Ψητό με γλυκοπατάτες, καρότα και μους αρακά...

Ευτυχισμένοι τρώνε.

Ψίχουλο δεν πέφτει κάτω, ούτε και σταγόνα νερού, φυσικά.

Περνάνε μετά στο σαλόνι όπου το τζάκι ζεσταίνει την ήδη ζεστό χώρο χαρίζοντας πορτοκαλί αποχρώσεις στα ακούραστα και επιμελημένα ατημέλητα βαμμένα πρόσωπα τους.

Κάθονται χαλαρά όλοι μαζί και τρώγοντας μυρωδάτο ποπ κορν πασπαλισμένο με Βιτάμ βλέπουν μια ταινία στην high tech, dolby surrount, σούπερ ντούπερ 60 ιντσών τηλεόραση τους.
Σκεπασμένοι χαλαρά με την λεπτή φλις κουβέρτα του γνωστού οίκου που αγαπά τα καρώ...

Κοιτιούνται όλοι με λατρεία. Η Αγία Οικογένεια.

Και οι τίτλοι πέφτουν...

Εντάξει, η είδηση πως η Άννα, η Αννούλα η Βαγενά δεν θα ματαπολιτευτεί, ήταν ένα πλήγμα.

Μας τσάκισε σαν λαό, λέμε.

Πικρό το ποτήριο τούτο, μα θα το καταπιούμε.

Εδώ ήδη χωνέψαμε το δανεικό βοσκοτόπι.

Τ’ ακούτε κ. Σακελλαρόπουλε;

Όλο πάτε σε μιαν Ακράτα, τι κάνετε εκεί τέλος πάντων, δανειστείτε και σεις ένα λιόφυτο, ένα πορτοκαλόφυτο, ένα λεμονόφυτο ένα κατιτίς, να πάρετε δώρο ένα κανάλι, δημοσιογράφος γαρ, να βολευτείτε και σεις, να τρουπώσουμε και μεις...

Έτσι γίνονται κ. Σακελλαρόπουλε οι μπίσνες...

Παρατάχθηκαν οι μπαρμπάδες εκατέρωθεν της λεωφόρου φωνάζοντας συνθήματα τύπου «Γκαντ μπλεςςς  Αμέρικα» και κάποιοι άλλοι προφανώς σε σύγχυση φώναξαν «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»,  αλλά εντάξει με την παρέμβαση των φίλων άλλαξαν ρεπερτόριο αμέσως και άρχισαν τα «Ελλάς Γαλλία συμμαχία».

Ήρθαν και τα παλικάρια του ΔΙΑΣ.

-Τι κάνετε εδώ;

-Περιμένουμε τον Ομπάμα...

Κοιτάχτηκαν του Έθνους τα λαγωνικά «ρε συ μπας»;

Κλείσαμε τα 100 σήμερα και γιορτάζουμε...

Σας φιλώ και ανανεώνω το ραντεβού μας για το 101 της επόμενης...

ΥΓ1. Τοκ, τοκ, τοκ ...

Δις ις Καμμένος σπίκινγκ:

α. ΌΧΙ, όχι, όοοχχιι λέμε, ίσως, μάλλον, ναι γιατί όχι, ναι δαγκωτό, ναι γαργάρα..

β. Παραιτούμαι, με λένε Πάνο και παραιτούμαι, παραιτείσαι, παραιτείται, θα παραιτηθώ, δεν παραιτούμαι. Α ει παρατήστε με...

γ. Φεύγω, θα φύγω, η καρέκλα φεύγει; Ε! σιγά μην φύγω, φύγε εσύ καλύτερα.

δ. Καταψηφίζω, κατά-ψηφίζω, ψηφίζω, θα ψηφίσω, θα σας ψοφήσω.

ε. Κλαίω, κλαίμε, έκλαιγα, κλάψαμε, θα κλάψουνε μανούλες.

στ. Συνταγματικό, αντισυνταγματικό, κατάπτυστο, εγκληματικό, ψηφισμένο...

ΥΓ2. Τι θα γίνει κ. Σακελλαρόπουλε μας με την αύξηση που θα ...αν θα καβατζόναμε τα 100;