Ο… φιλελεύθερος Τσίπρας, ο Καρανίκας κι ο Σταθάκης…

Γράφει
ο Νίκος Γ.Σακελλαρόπουλος

Η οβιδιακή μεταμόρφωση του Αλέξη Τσίπρα, που ξαφνικά αγάπησε τις επενδύσεις, τους επενδυτές και τις επιχειρήσεις και κάνει συνεχείς «εκκλήσεις» για προσέλευση στην Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να είναι άλλη μια ψεύτικη μεταμόρφωση προς την κανονικότητα.

Μόλις πριν λίγες ημέρες, στην επίσκεψη Μακρόν, έλεγε όσα έλεγε για την αναγκαιότητα επενδύσεων, μόλις προχθές ανέφερε τα

ίδια από το βήμα της ΔΕΘ και σχεδόν ταυτοχρόνως όλα αυτά κατέρρευσαν ως χάρτινος πύργος αφού η εταιρεία που κάνει αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη επένδυση στην Ελλάδα (άνω των 3 δις ευρώ), η Eldorado Gold, ανακοίνωσε ότι φεύγει από την Ελλάδα λόγω των προβλημάτων που της δημιουργεί η κυβέρνηση, παρ’ όλο που έχει κερδίσει όλα τα δικαστήρια.

Ο δε σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού της κυβέρνησης, ο περιβόητος Καρανίκας, μόλις ανακοινώθηκε η αποχώρηση της εταιρείας από τη χώρα μας την … κατευόδωσε με την …ευχή «στα τσακίδια»!!!!

Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο Καρανίκας (της μέγιστης ρήσης «η καριέρα είναι χολέρα») παραμένει στη θέση του, από τη στιγμή που όλες οι μεγάλες επενδύσεις (όρα Ελληνικό, Σκουριές, Κασσιόπη, αιολικό πάρκο Καφηρέα, Ρόδος κλπ) παραμένουν εγκλωβισμένες στις ιδεοληψίες υπουργών της κυβέρνησης και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ποιες άραγε επενδύσεις θέλει ο πρωθυπουργός; Αυτές που δεν στοχεύουν στο κέρδος, όπως περίπου είπε σε επίσκεψή του στις εγκαταστάσεις της Apivita;

Και μ’ όλα αυτά, ποια αξιοπιστία μπορεί να διαθέτει;

Ο Αλέξης Τσίπρας, λοιπόν, με την ίδια ευκολία που έσκιζε μνημόνια, που έταζε αυξήσεις σε συντάξεις, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ κι όλα τα άλλα, με την ίδια ευκολία μιλάει τώρα με γλώσσα φιλελεύθερου και… σοσιαλδημοκρατική φορεσιά.

Το ερώτημα είναι πλέον σαφές: Ποιος τον πιστεύει;

Κάποιοι το χαρακτηρίζουν «στροφή στον ρεαλισμό», οι πολλοί μιλάνε για αισχρό καιροσκοπισμό.

Μα αν είναι στροφή στον πολιτικό ρεαλισμό, πως μπορεί να γίνει αυτή με τον Καρανίκα σύμβουλο, τον Σκουρλέτη υπουργό και τον Πολάκη βιτρίνα; Κι ένα σωρό άλλους ιδεοληπτικούς δίπλα του;

Αν είναι στροφή στον πολιτικό ρεαλισμό, πως μπορεί να γίνει πράξη με αυτή τη κοινοβουλευτική ομάδα της βαθιάς Αριστεράς που απεχθάνεται επενδύσεις και κέρδος; Πώς μπορούν ο ίδιος κι οι συν αυτώ να μεταλλαχθούν τώρα σε ….φιλελεύθερους; Κάτι που μέχρι πριν λίγες ημέρες ξόρκιζαν; Πώς μπορούν να μιλήσουν τη γλώσσα της κανονικότητας και της αγοράς, όταν έχουν σαφή άγνοια της οικονομικής καθημερινότητας και αμφισβητούν τους θεσμούς ή ακόμη ακόμη και την ορολογία της;

Κι όχι μόνο αυτά. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι αυτή είναι η τέταρτη  μεταμόρφωση του Τσίπρα.

Πριν από την άνοδό του στην εξουσία φώναζε ψηφίστε με για ν’ αλλάξουμε την Ευρώπη.

 Από την ημέρα που ανέλαβε την εξουσία, τον Ιανουάριο του 2015, πουλούσε μαγκιές με τα πουκάμισα έξω.

Η δεύτερη  μεταμόρφωσή του  έγινε το καλοκαίρι του 2015, τότε που αφού οδήγησε τη χώρα στα βράχια, αφού δίχασε την κοινωνία με ένα ερώτημα σε δημοψήφισμα χωρίς νόημα, αφού της φόρτωσε νέο χρέος 100 δις,  αφού έκλεισε τις τράπεζες, υπέγραψε το δικό του μνημόνιο και πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων όσα έλεγε μέχρι τότε.

Η τρίτη του μεταμόρφωση ήταν όταν υπέγραψε το δικό του μνημόνιο. Το οποίο δεν αναγνώρισε ποτέ κι έλεγε ότι … ήταν προϊόν εκβιασμών.

Τώρα, μεταμορφώνεται για τέταρτη φορά. Αυτή τη φορά σε …φιλελεύθερο! Κι αφού πρέπει να εφαρμόσει όλα αυτά τα μέτρα που ο ίδιος χαρακτήριζε «ανάλγητα νεοφιλελεύθερα», μιλάει με όρους φιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης.

Λέτε να τον εκφράζουν πια ο Χάγιεκ κι ο Φρήντμαν κι όχι ο Μαρξ;

Μα είναι έτσι, γιατί η κοινωνία πρέπει να στηρίξει το imitation κι όχι το αυθεντικό;

Απλά, ο Τσίπρας έχει κατανοήσει δυο πράγματα.

Το πρώτο είναι πως για να μείνει στην εξουσία, πρέπει να υπογράφει ότι του φέρνουν. Το κάνει και εισπράττει τα εύσημα και στη στήριξη των πιστωτών.

Το δεύτερο είναι ότι βρίσκεται σε κορυφαίο πολιτικό και στρατηγικό αδιέξοδο και με τις συνεχείς μεταμορφώσεις ψαρεύει συνεχώς σε θολά νερά.

Όμως, με τη τελευταία του μεταμόρφωση δικαιώνει τις επιλογές της νέας ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και τα προτάγματα του μέχρι προσφάτως …επάρατου φιλελευθερισμού…

Υστρ. 1

Η δήλωση του Καρανίκα «στα τσακίδια» για την φυγή της Eldorado Gold, θα στοιχίσει στον ελληνικό λαό ποσό πολλών δις!

Η εταιρεία με αυτή τη δήλωση και μόνο (πλέον όλων των άλλων, αλλά και των υπέρ της δικαστικών αποφάσεων που έχουν κατά καιρούς εκδοθεί) θα μπορεί να επικαλεστεί στη διαιτησία ότι η θέση της κυβέρνησης ήταν εχθρικότατη απέναντί της.

Χώρια που από εδώ και στο εξής θα βρίσκεται στα ώτα κάθε επενδυτή που θα ζητά εγγυήσεις για να επενδύσει στη χώρα μας.

Υστρ.2

Όσα αποκάλυψε η δημοσιογράφος Χριστίνα Ταχιάου (Protagon) για την ίδια υπόθεση, δημιουργούν ισχυρό σοκ.

Ότι, σε συνάντηση του προέδρου της Eldorado Gold με τον υπουργό Σταθάκη, ο Καναδός επενδυτής ανέφερε ότι «προβληματίζεται από το γεγονός ότι θα μείνουν στον δρόμο 2.400 οικογένειες»,  έλαβε την απάντηση «ας πάνε στον Άδωνι να τους βρει δουλειά»!!!!!!

Λόγια ντροπής, και κυνισμού! Από Αριστερά χείλη που θέλουν να μονοπωλούν τον ουμανισμό και την προστασία των εργαζομένων…

Ας πει κάποιος στον Σταθάκη, καλά κρασιά…

Υστρ. 3

Ο Σταθάκης δήλωσε ότι  «Είμαστε μάρτυρες ενός πρωτοφανούς γεγονότος, μιας εταιρείας μέσω του διευθύνοντος συμβούλου της να προχωράει σε συνεντεύξεις και δηλώσεις και να κρίνει πρωθυπουργούς, υπουργούς και πολιτικά κόμματα της Ελλάδας. Είναι μάλλον σαφές ότι η εταιρεία δεν έχει συνηθίσει να λειτουργεί σε Ευρωπαϊκές χώρες».

Κάποιος πρέπει να πει στον Σταθάκη, ότι στις ευρωπαϊκές χώρες η αδειοδότηση των επενδύσεων δεν μένει σε εκκρεμότητα επί χρόνια και παρά τις ευνοϊκές αποφάσεις των δικαστηρίων. Ούτε οι πρωθυπουργοί αφήνουν αναπάντητες επιστολές (και μάλιστα τρεις) των επενδυτών που φέρνουν στις χώρες δισεκατομμύρια…