Τυχοδιωκτική Αριστερά κι αναλφάβητη Δεξιά…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Κι εσύ νόμε των άνομων ασπίδα,

σαν την μαϊμού από κλώνον σ’ άλλον πήδα.

Κι απ’ την κορφή με την ουρά κρεμάσου

να μη βλέπει ο λαός τα πισινά σου.

                                        Κώστας Βάρναλης

Έγινε κι η συζήτηση της  πρότασης  της Νέας Δημοκρατίας για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την ιστορία του Πάνου Καμμένου με τον ισοβίτη.

Ε,  και; Υπουργοί, βουλευτές και

  καθηγητές Πανεπιστημίου, υπερασπίστηκαν με φαιδρά επιχειρήματα τη συσκότιση της υπόθεσης , ξευτιλίστηκαν και τελικά ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Μέχρι που ακούστηκε ότι ο Πάνος Καμμένος περίπου επίτηδες συνομιλούσε με τον ισοβίτη ναρκέμπορο για να τον …ξεσκεπάσει και να… διεισδύσει στο κύκλωμα. 

Ως να ήταν ο Αλ Πατσίνο στις αστυνομικές του περιπέτειες…

Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου.

Φυσικά, σε μια κανονική χώρα δεν θα υπήρχε καν τέτοια συζήτηση, αφού το θέμα θα είχε αντιμετωπιστεί σε κλάσματα δευτερολέπτων. Ο υπουργός που συνομιλούσε με τον ισοβίτη θα είχε αντικατασταθεί τουλάχιστον μέχρι τη διερεύνηση των καταγγελιών και την αποκάλυψη της αλήθειας.

Αλλά,  τι λέμε τώρα;

Σε μια κανονική χώρα  η συζήτηση – η κάθε συζήτηση, η μοναδική συζήτηση στη Βουλή- θα περιστρεφόταν για το πώς θα πάψουν να υπάρχουν μισθοί 400 ευρώ, για το πώς θα μειωθεί η φορολογία, για το πώς θα πάψουν να φεύγουν στο εξωτερικό τα καλά μυαλά κι οι σπουδαγμένοι άνθρωποι, για το πώς θα μειωθούν τα έξοδα του κράτους προς όφελος όλων, για το πώς θα τελειώνουμε με  τη γραφειοκρατία κι την πολυνομία , για το πώς θα κλειδώσουμε στα χρονοντούλαπα της ιστορίας το πελατειακό σύστημα…

Μα αυτό δεν συνέβη, δεν συμβαίνει ποτέ.

Η Ελλάδα έχει καταστεί απέραντο «νεκροταφείο νέων» ανθρώπων! 

Οι προοπτικές τους για μια ζωή με αξιοπρέπεια είναι μηδενικές! Πολλοί φεύγουν, περισσότεροι ασφυκτιούν…

Επτά χρόνια διάλυσης των πάντων κι όμως η Ελλάδα ΔΕΝ έχει καταφέρει καν να συζητήσει –πόσο μάλλον να σχεδιάσει και να εφαρμόσει- ένα νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης.

Είναι αποσαθρωμένα τα πάντα, η μιζέρια κι η κακομοιριά έχουν καλύψει με τα πέπλα τους όλη τη χώρα, η απουσία της ελπίδας έχει εισχωρήσει ακόμη και στις πιο αισιόδοξες ψυχές κι εμείς … χτενιζόμαστε στη Βουλή για χάρη του κάθε Καμμένου.

Μιλάμε με ξεπερασμένους από τη ζωή πολιτικούς όρους κι έχουμε καταστεί έρμαια της συμπόρευσης της τυχοδιωκτικής Αριστεράς με την αναλφάβητη και λαϊκίζουσα Δεξιά των ψεκασμών….

Είμαστε άξιοι της μοίρας μας…