Ευρώπη και φουγάρα ανάπτυξης

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Την άγνοια ή αδιαφορία του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με οποιανδήποτε μορφή ανάπτυξης την έχουμε εμπεδώσει.

Όμως, κι η αντιπολίτευση δεν πάει πίσω.

Εγκλωβισμένη στο παρελθόν της και τη λαγνεία της για τον κρατισμό –μέσω του οποίου λειτουργεί το πελατειακό σύστημα- ουσιαστικά το μόνο που πράττει είναι να συνθηματολογεί.

Κι είναι σαφές ότι

Μ’ ένα (ακόμη υπουργείο) όλα καλά…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Αφού, χθες, ο συγκυβερνήτης επιβεβαίωσε τον ακόρεστο κι αέναο «έρωτά» του με τον κυβερνήτη, επιβεβαιώνοντας όσους ισχυρίζονται ότι το Σκοπιανό αποτέλεσε ένα καλοστημένο παιγνίδι Τσίπρα – Καμμένου με στόχο το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, όλα βαίνουν καλώς.

Ο συγκυβερνήτης ανέφερε ότι η ψυχή του κι η καρδιά του είναι το όνομα της Μακεδονίας, αλλά θα τιμήσει τη συφωνία που έχει κάνει με τον Τσίπρα.

Συνεπώς, αν έρθει μια συμφωνία με την οποία δεν θα συμφωνεί, δεν θα ρίξει την κυβέρνηση, αφού η καρέκλα είναι πιο ισχυρή από την ψυχή και την καρδιά του.

Ίσως, αυτοί οι νέοι όρκοι πίστης κι αφοσίωσης  οδηγήσουν,

Τουμπεκί χαλβά από τον Καμμένο!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Το πόσο υπερφίαλος και πολιτικά ανερμάτιστος είναι ο συγκυβερνήτης της χώρας και υπουργός Εθνικής Άμυνας, δεν είναι ανάγκη να το επεξηγήσουμε, το γνωρίζουμε όλοι. 

Όπως γνωρίζουμε κι ότι όλες τις «κόκκινες» γραμμές που έβαλε κατά καιρούς τις έκανε …ροζ και τις καταπάτησε.

Το πόσο γραφικός γίνεται ο  συγκυβερνήτης της χώρας και

Στο Καλντερίμι (Νο 234)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

τις Τυπολογίες,

το Αθλητικό Καλντερίμι,

τις Σταγόνες ιστορίας,

& τις Μουσικές ιστορίες

δια χειρός         

Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Και τα πρώτα και τα στερνά του Πανίκα ίδια σκατά…

@ Χρόνος βγαίνει χρόνος μπαίνει, ο βλαμμένος ίδιος μένει.

@ Νάτος κι ο παπάς της πόλης.

Τάχθηκε υπέρ του Ερντογάν στις εκκαθαρίσεις Κούρδων στη Συρία.

Που σκοτώνονται άνθρωποι, που

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 158)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Scoppia, scoppiα

Όλα εγώ πχια;

Εγώ, και η Ραφαέλα Καρά!
Το χει πει η Ιταλίδα τραγουδίστρια, το χε φωνάξει, το χε τραγουδήσει πίσω στα λαμπερά (και αμφιβόλου αισθητικής) 70s, φορώντας μια κιτς ολόσωμη φόρμα με φραμπαλάδες, και κουνώντας με νάζι την πλατινέ κεφαλή της (που σημειωτέων τρίχα δεν κουνιόταν από τους τόννους λακ) .
Scoppia scoppia!
Σκόπια, έκρηξη δηλαδή, Ιταλιστί.
Μας είχε προειδοποιήσει το κορίτσι, καθώς, προφανώς, έβλεπε και λίγο παραπέρα:
-Προσέχετε γειτόνοι, πάνω στα

EYAερα: «Η λογική με την καρδιά μαλώνει, γιατί το θέλει καθεμιά δικό της το τιμόνι»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Οι φίλοι μου λένε: «Γιατί δεν γράφεις ένα βιβλίο, αφού γράφεις καλά;». 

Τους απειλώ πάντα ότι, για να κάνω κάτι τέτοιο, θα κλέψω το υλικό απ’ τη δική τους τη ζωή και τους προτείνω να το ξανασκεφτούν, διότι, όχι μόνο θα τα κλέψω, αλλά θα τα γράψω και όπως τα νομίζω…

Αυτό είναι το καλό, όταν «δανείζεσαι» τις ζωές των άλλων, για να τις κάνεις ανάγνωσμα: Βάζεις μέσα αυτά που θέλεις και, αν το επιθυμείς, αλλάζεις και το τέλος των μικρών ιστοριών τους, κατά τον τρόπο που εσύ θα ήθελες να τις δεις να τελειώνουν.

Ετούτη η μυθοπλασία εξασφαλίζει

Το εθνικό σπορ της κωλοτούμπας και το «Μακεδονικό»

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Η Kolotoumba (όπως είναι ο πατενταρισμένος όρος) χωρίζεται σε δύο είδη. Την ετεροχρονισμένη και την συγχρονισμένη.

Η ετεροχρονισμένη είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην ελληνική πολιτική.

Λέμε προεκλογικά ότι θα βάλουμε τάξη στο κράτος και μετεκλογικά διορίζουμε σαν να μην υπάρχει αύριο ή, πιο πρόσφατα, λέμε ότι καταργούμε το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο και λίγους μήνες μετά υπογράφουμε καινούριο.

Η αλήθεια είναι ότι συνηθίζεται και αλλού ένα κόμμα άλλα να υπόσχεται πριν τις εκλογές και άλλα να κάνει μετά. 

Αν συνηθίζεται ωστόσο

Αφιππεύσατε…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πάντα είχα τη πεποίθηση ότι ο Στρατός κι η εκκλησία δεν έχουν καμιά δουλειά στην πολιτική.

Κι ο ένας θεσμός και ο άλλος, όσες φορές αναμίχθηκαν –συστηματικά δηλαδή- είχαμε καταστροφικά αποτελέσματα.

Τι να θυμηθούμε;

Τις εξαλλοσύνες του 1896-97 (πρωτοστατούσε η «Εθνική Εταιρεία», μια οργάνωση στην οποία δέσποζαν στρατιωτικοί) που οδήγησαν τη χώρα στον ατυχή πόλεμο με τους Τούρκους; 

Τα συνεχή προσκόμματα

Τα τετράδια της Ανζέλ Κουρτιάν

Γράφει
ο Γιάννης Βουρλάκος

Ένας ρόλος με κίνηση ευαισθησίας...
Ένα χρονικό ιστορικό πρελούδιο της γενοκτονίας των Αρμενίων, μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού που από τα όνειρά της καρδιάς του φτάνει μέχρι τον απηνή διωγμό, κρατώντας στο χέρι της την

Συλλαλητήριο –καθρέφτης του βολονταρισμού μας

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Την Κυριακή, ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού εξέφρασε την απόλυτη αντίθεσή του στη χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία της γείτονος, με κεντρικό σύνθημα το παλιό καλό «Η Μακεδονία είναι ελληνική».

Το συγκεκριμένο κομμάτι, δηλαδή, ενώ έδειξε ότι το απασχολεί έντονα το ζήτημα, ότι έχει

Ο Κυριάκος , το Σκοπιανό κι η Νέα Δημοκρατία

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Η κυβέρνηση κατάφερε και δημιούργησε προβλήματα στη Νέα Δημοκρατία με τη στάση της στο Σκοπιανό ζήτημα. Κατάφερε ένα δικό της πρόβλημα, να το καταστήσει πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας.

Κατάφερε να κάνει την αξιωματική αντιπολίτευση να

Στο Καλντερίμι (Νο 233)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

τις Τυπολογίες,

το Αθλητικό Καλντερίμι,

τις Σταγόνες ιστορίας,

& τις Μουσικές ιστορίες

δια χειρός         

Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Ερίδματος: Σας πήραμε σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο!

Λεβέντης: Μας πήρατε μας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο!

@ Τι διάβολο; Πλεμπομαγνήτη έχει ο Αλέξης;

@ Μεταγραφή αεροδρομίου!

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 157)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost, 

δια χειρός Πέμης Γκανά

Στους διαδρόμους και στους δρόμους 

παίζω κλέφτες κι αστυνόμους…

Όλο μαύρα φοράς, γκρινιάζει ο Νίκος, μουρμουράνε από κοντά και τα παιδιά, ναι βρε μαμά όλο μαύρα...

Τον χαβά μου όμως εγώ.

Και γιατί όχι;
Συνδυάζεται, βλέπεις, εύκολα (μαύρο με μαύρο), είναι πάντα στη μόδα, γλυτώνεις και τις στιλιστικές αστοχίες (στανταράκι αυτό), άσε που μου πάει κιόλα!!!

Έτσι, λοιπόν, προχθές, φόρεσα το μαύρο μου πανωφόρι, έβαλα και το μαύρο κολάν με τις μπότες, φόρεσα και ένα

ΕΥΑερα: «Σπάνιες γαίες… εν αφθονία!»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Όποιος γυρίζει, μυρίζει, λέει μια παροιμία…

Κι εγώ, που τα τελευταία χρόνια γυρίζω συνέχεια, σε μια ατέρμονη προσπάθεια να προλάβω να μυρίσω όσα δεν μύρισα όλα μαζί τα προηγούμενα χρόνια της ζωής μου, βρίσκομαι συχνά πυκνά στη θέση της Αλίκης στη χώρα των Θαυμάτων· πάντα μπροστά από μία κλειστή πόρτα, πολύ ψηλότερη από μένα, της οποίας τρέμω να αγγίξω το πόμολο…

Ωστόσο, σχεδόν πάντα τολμώ τελικώς, οπότε ετούτη τη φορά, με ασήμαντη αφορμή την

Το «ελατήριο» του Τσίπρα και το μνημόνιο που δεν εφαρμόζεται

Υπάρχουν κάποια θετικά στοιχεία για την οικονομία μας που είδαν τελευταία το φως της δημοσιότητας:

Το 2017 η ανεργία μειώθηκε, οι καταθέσεις των Ελλήνων (επιτέλους) άρχισαν να αυξάνονται, τα σούπερ μάρκετ είδαν αύξηση του τζίρου τους για πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια, οι εξαγωγές σημείωσαν άνοδο, η ιδιωτική κατανάλωση παρουσίασε επίσης αυξητικές τάσεις και, όπως θα περίμενε κανείς, η συγκυβέρνηση πανηγυρίζει.

Περιττό να σημειώσουμε ότι τα πανηγύρια είναι υπερβολικά. Μόνο η αύξηση των εξαγωγών αποπνέει υγεία (το έλλειμμα πάντως στο ισοζύγιο εισαγωγές-εξαγωγές παραμένει). 

Η ανεργία μειώθηκε γιατί, αφενός, κυριαρχούν πλέον η

Φως λέει ο Τσίπρας, σκοτάδι λέει η κοινωνία…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

«Θα δούμε φως στο αδιέξοδο, κλείνει ένας μεγάλος και δύσκολος κύκλος», είπε πάλι ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή.

Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Εργασίας μας πληροφορούσε ότι τον τελευταίο μήνα του 2017 αυξήθηκε η απασχόληση σε ποσοστό 2001!

Άλλο ένα τεράστιο ψέμα.

Όχι στον τυπικό σκέλος των λόγων και των ανακοινώσεων μα στην ουσία.

Τόσο ο πρωθυπουργός όσο κι η προστατευόμενη του

Κατάντια και παρακμή!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όσα έγιναν το Σαββατοκύριακο που πέρασε με τον  τέως (πλέον) υφυπουργό Παιδείας, αυτόν τον ανεκδιήγητο δήθεν πνευματικό και πολιτικό ταγό Ζουράρι- δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από άλλη μια τρανή απόδειξη της παρακμής μας.

Ο Ζουράρις δεν είναι παρά μια φωτογραφία αυτής.

Γνήσιο δημιούργημα –ως προς την πολιτική του υπόσταση- των κίτρινων τηλεοπτικών εκπομπών, γυρολόγος κομμάτων και πλατειών, έγινε ΚΑΙ βουλευτής!

Ο κίτρινος τύπος κι οι εκπομπές του τον  παρουσίαζε ως

Στο Καλντερίμι (Νο 232)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

τις Τυπολογίες,

το Αθλητικό Καλντερίμι,

τις Σταγόνες ιστορίας,

& τις Μουσικές ιστορίες

δια χειρός         

Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Πλειστηριασμοί ολούθε.

Κι ο Αλέξης άδει στον κήπο του Μαξίμου:

«Τους δίνουμε το μέρισμα μας δίνουν το διαμέρισμα»!

@ Κι αμέτρητες ορδές ηλιθίων παίζουν τα νταούλια!

Κοπάδια τα αιγοπρόβατα!

Μιλιούνια οι μπούφοι!

@ Έκθαμβοι οι επιστήμονες παρακολουθούν αγωνιωδώς την

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 156)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Θεατρικό

Τα φώτα στην πλατεία, αργά, χαμηλώνουν.

Η μουσική επιβλητική.

Φωτίζεται μόνο η σκηνή αποκαλύπτοντας ένα μεγαλοαστικό σαλόνι, με ακριβά χαλιά και πίνακες.

Η ηρωίδα, όμορφη και ιδιαίτερα κομψή, κινείται πάνω κάτω στην σκηνή, μάλλον αγχωμένη,

Στέκεται στο παράθυρο, κοιτάζει έξω.

Μπαίνει ένα κορίτσι κρατώντας

ΕΥΑερα: «Οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες…»

Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου

Με αφορμή τη μεγάλη συζήτηση που ξανα-γίνεται γύρω απ’ το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης στο εργασιακό περιβάλλον, είπα να πω κι εγώ την παρόλα μου.

Με το σκεπτικό ότι, παρά την ενόχληση που μπορεί να προκαλείται σε ορισμένους, κάποια πράγματα χρειάζεται να συζητιούνται διαρκώς, ώστε αφενός να μην ξεχνιούνται, αφετέρου να ξαναμπαίνουν στις ορθές διαστάσεις τους, τις φορές εκείνες που πάνε να εκτροχιαστούν. 

Πολλές φορές ξεχνάμε ότι

Αξιοπρέπεια και ΣΥΡΙΖΑ

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Οι καιροί που οι Αγανακτισμένοι μαζεύονταν στο Σύνταγμα δεν είναι πολύ μακρινοί. Θυμόμαστε όλοι τις χιλιάδες κόσμου που φώναζαν «Να καεί, να καεί το[…] η Βουλή» και άλλα όμορφα και καλό είναι να μην τα ξεχάσουμε ποτέ, οπωσδήποτε σε συνδυασμό με αυτά που ακολούθησαν, δηλαδή με αυτά που ζούμε τώρα, ώστε να έχουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα για τις αντιδράσεις και τα αντανακλαστικά της κοινωνίας μας τον καιρό των μνημονίων.

Κύριο χαρακτηριστικό εκείνων των συγκεντρώσεων ήταν ο θυμός. Για τον πολύ κόσμο που συμμετείχε, για την κρίση έφταιγαν οι ξένοι και οι

Εκών άκων εναντίον του φαύλου συνδικαλισμού

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Έβλεπα  στην τηλεόραση το θλιβερό «ντου» του ΠΑΜΕ στο γραφείο της υπουργού Εργασίας, της Αχτσιόγλου, για να μην περάσει ο νόμος που θα προβλέπει ότι οι αποφάσεις για απεργίες θα λαμβάνονται σε Γενικές συνελεύσεις και τη σύμφωνη γνώμη του 51% των εργαζομένων.

Πολλοί εξ όλων που είδαμε τη σκηνή  -κρίνοντας από τα

Coach, fuck off!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Στις 9 Ιανουαρίου 2015, σαν χθες, «έφυγε» από κοντά μας αυτό το μέγιστο αλάνι των 211 εκατοστών, του άπειρου μπασκετικού ταλέντου μα και της αυτοκαταστροφής.

Ο Ρόι Τάρπλεϊ,

Ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς παίκτες του πάτησαν στα παρκέ των ελληνικών γηπέδων.

Οι ιστορίες και τα

Ποια καθαρή έξοδος; Μόνο καθαρή Δευτέρα…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Προσέξτε τι γίνεται.

Ο πρωθυπουργός , στις 5 Δεκεμβρίου 2017, πάει στο Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο και μιλάει για «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια».

«Οι αγορές επιστρέφουν ήδη την ελληνική οικονομία στα προ κρίσης επίπεδα και μας ανάβουν το πράσινο φως για τη καθαρή έξοδο από τα μνημόνια σε λίγους μήνες από σήμερα», ήταν τα ακριβή του λόγια.

Έκτοτε, το λέει συστηματικά.

Φυσικά, σε μια κοινωνία που

Κατάπιε τους Σόφο!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Είδα την επανεμφάνιση του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, το περασμένο Σάββατο, στα παρκέ των γηπέδων του μπάσκετ κι ομολογώ ότι συγκινήθηκα.

Ο «Σόφο», με περισσότερα κιλά από ποτέ και τη φανέλα των Τρικάλων, πάλι στα γήπεδα.

Επειδή έτσι γουστάρει!

Επειδή όταν πιάνει τη μπάλα με τα σπυριά, ηδονίζεται όπως όταν αγκαλιάζει τα παιδιά του.

Κι από την άλλη, διάβασα στα

Στο Καλντερίμι (Νο231), 7 Ιανουαρίου 2018

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

τις Τυπολογίες, το Αθλητικό Καλντερίμι,

τις Σταγόνες ιστορίας (με τα παραλειπόμενα της ναυμαχίας της Λήμνου, γραμμένη από τον Φώτη Σαρανατόπουλο)

τις Μουσικές ιστορίες,

τις Συνταγές της γιαγιάς 

(από την Πόλυ Κατσίπη)

δια χειρός 
Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου         

@ Έτσι Μπέττυ του, η γυναίκα του κνίτη δεν αρκεί να είναι κνίτισσα, πρέπει να το δείχνει κιόλας…

@ Όσο για τη δήλωση (το πάλαι ποτέ) ότι θα τον χωρίσεις αν ψηφίσει μνημόνιο, μη σκας βρε κουτό!

Αστειάκι ήταν!

@ Πάντως, η συνέντευξή της θα

Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 155)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Ο πρώτος καφές με την Περιστέρα… 

Πήγαμε, που λέτε, με την φίλη Αθηνούλα στα ένδοξα Χαλάνδρια, στις 4 Ιανουαρίου να πιούμε τον πρώτο καφέ της χρονιάς!

Καλά, το τι γινόταν στη λεωφόρο Πεντέλης δεν φαντάζεστε!

Στα ξαφνικά (στα ξεκούδουνα που λέει και ο Παναγιωτάκης μου) άνοιγαν μπαλκονόπορτες, και εκτοξεύονταν ζυγαριές, που και που ακουγόταν καμιά βρισιά, ολίγον υστερική (είναι αλήθεια) να τις συνοδεύει σαν τελευταίο κατευόδιο.

(Πόσους κιλά κουραμπιέδες φάγαμε αδέλφια, πόσα μελομακάρονα τσακίσαμε;)

Μέτρησα τουλάχιστον

ΕΥΑερα: «Εκδρομικές διακρίσεις…»

Γράφει
η Εύα Τσαροποιύλου

Πάνε και οι εκδρομές, μαθαίνω…

Καταργήθηκαν με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας οι μετακινήσεις των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο εξωτερικό, «που εποπτεύονταν από το Υπουργείο και γίνονταν στο πλαίσιο εγκεκριμένων προγραμμάτων περιβαλλοντικού και πολιτιστικού χαρακτήρα». Το σκεπτικό, το «σοβαρό» σκεπτικό της απόφασης είναι η εξάλειψη των διακρίσεων μεταξύ των παιδιών, αφού κάποιοι μαθητές αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν οικονομικά σε αυτά τα ταξίδια κι ένιωθαν μειονεκτικά σε σχέση με τους συμμαθητές τους. 

Διότι υπήρξε και το άλλο, αυτό του κ. Ζουράρι, ο οποίος μίλησε για τις επισκέψεις των μαθητών σε μπορντέλα του εξωτερικού -μόνο στα δικά μας επιτρέπεται να πηγαίνουν- και το

Το μη χείρον, ευχή για το νέο έτος

Από τη Θεσσαλονίκη
γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Οι μέρες των γιορτών θεωρούνται μέρες αισιοδοξίας. 

Ιδιαίτερα κάθε νέο ξεκίνημα όπως η Πρωτοχρονιά χρειάζεται θετική σκέψη. 

Οι ευχές άλλωστε δεν κοστίζουν, δεν φορολογούνται (ακόμα), δεν βλάπτουν και, στο κάτω κάτω, το να έχει ο καθένας από εμάς μία σχετικά καλή χρονιά το 2018, με υγεία, αγάπη ή ό,τι άλλο συνηθίζουμε να ευχόμαστε, δεν είναι ακριβώς σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Ωστόσο, όταν αντικείμενο είναι η πολιτική, όπως συμβαίνει με αυτήν εδώ τη στήλη, κακά τα ψέματα, δεν μπορούμε να είμαστε ούτε μία στάλα αισιόδοξοι. 

Το γιατί, το γράφουμε κάθε βδομάδα. 

Δεν γίνεται ξαφνικά να

Η κυβέρνηση κι οι οκτώ

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Είπε και λάλησε ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στην έφεση της ελληνικής κυβέρνησης εναντίον της απόφασης για να δοθεί άσυλο στον πρώτο εκ των 8 Τούρκων ικετών που το ζήτησαν, μετά το πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν.:

«Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, δεν γίνονται δεκτοί οι πραξικοπηματίες».

Ναι, θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε μαζί του!

Με μια προϋπόθεση: Να είναι καταδικασμένοι ως τέτοιοι μετά

Κάτι ξεχασμένες πρωτοχρονιές…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Θυμάστε παλιότερες πρωτοχρονιές;

Τότε που τα λεφτόδεντρα άνθιζαν;

Τότε που η ψεύτικη ευμάρεια είχε μπει στα σπίτια μας κι εμείς νομίζαμε ότι έχουμε πιάσει τον παπά … άντε μη σας πω από πού…

Τότε που μας είχε πιάσει όλους μανία με το «μπόλικο»;

Τότε που κάτω από το δέντρο είχαμε