Παιδεία παθών και Γαβρόγλου

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Την ίδια ημέρα, ξεκίνησαν οι πανελλαδικές εξετάσεις ξεκίνησε κι η συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο Γαβρόγλου με τις αλλαγές στις δομές της εκπαίδευσης, που βασικό του στοιχείο είναι ότι καταργεί την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Πρέπει να λέμε την αλήθεια που αποτελεί αλήθεια των υποψηφίων και των οικογενειών τους. Στην Ελλάδα το σχολείο είναι παντελώς απαξιωμένο και δεν εκπληρώνει το ρόλο του. Ούτε προετοιμάζει τους

μαθητές για τις πανελλαδικές, ούτε τους εφοδιάζει με τις απαραίτητες γνώσεις για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να ανταγωνιστούν τους συνομηλίκους τους από τα σχολεία άλλων χωρών.

Πού να πρωτοσταθεί κάποιος;

Να σας πω κατ’ αρχάς πως μου έκανε θλιβερή εντύπωση ότι οι καθηγητές της κόρης μου (Α’ Γυμνασίου) παρ’ ότι δίδαξαν στο μάθημα τη Μάχη του Μαραθώνα και τη Μάχη των Θερμοπυλών, τις αφαίρεσαν από την εξεταζόμενη ύλη των προαγωγικών εξετάσεων! Είχαν όμως, τον… πολιτισμό των αποικιών! Τι να πει κάποιος; Τι να σχολιάσει;

Από την άλλη πλευρά η βιομηχανία φροντιστηρίων καλά κρατεί. Κι όσο περνούν τα χρόνια είναι αναγκαία κι εξαπλώνεται ακόμη και σε παιδιά του δημοτικού ή των πρώτων γυμνασιακών τάξεων. Χώρια που όλοι –μα όλοι- οι μαθητές της Γ’ Λυκείου θεωρούν πάρεργο τη φοίτησή τους στο σχολείο, αφού η μέγιστη προσοχή τους για την μαθησιακή διαδικασία έχει κατευθυνθεί στα φροντιστήρια.

Η κατάσταση δεν είναι νέα, ούτε την ευθύνη έχει τούτη η κυβέρνηση.

Μα αυτή η κυβέρνηση διέλυσε ότι υπήρχε όρθιο.

Ο θλιβερός αυτός πολιτικός ανήρ που προΐσταται της Παιδείας, ο Γαβρόγλου, κουβαλάει τόσες ιδεοληψίες και παρωχημένες σκέψεις, που γυρίζει την Παιδεία δεκάδες χρόνια πίσω. Μικροκομματικά, καιροσκοπικά, τυχοδιωκτικά κατεδαφίζει όποια θετικά στοιχεία είχαν εισαχθεί στην Παιδεία τα περασμένα χρόνια. Την ώρα που ο ομόσταυλοί του στον Αριστερό θίασο, εξοβέλισαν από τα σχολεία ακόμη και την Αριστεία.

Άκουγα αυτόν το άνθρωπο στο ραδιόφωνο κι ενώ οδηγούσα κινδύνευσα να χάσω το τιμόνι. Ρωτήθηκε για ποιον λόγο προχώρησε στην άρση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος κι ιδού τι απάντησε:

 «Ο καθηγητής για να αξιολογηθεί, πρέπει και η πολιτεία να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της. Γιατί δηλαδή, όλη η έμφαση είναι στον καθηγητή και δεν είναι και στην πολιτεία; Λεφτά δεν τους δίνει, επιμορφώσεις δεν τους κάνει, κάνουν 500 δουλειές μαζί, κάνουν διοικητικές δουλειές, κάνουν τους παιδονόμους, τους τραπεζοκόμους κλπ, η πολιτεία δεν φροντίζει σε όλα αυτά και τους κουνάει το δάχτυλο και λέει, όχι θα σας αξιολογήσουμε. Η πολιτεία ας είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της… αν δεν είναι ποτέ συνεπής, δεν μπορεί να είναι υπεύθυνο το θύμα από αυτόν που έχει οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση. Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή η Πολιτεία να έχει αυτό το αίτημα (την αξιολόγηση δηλαδή), όταν δεν μπορεί να κάνει τα μίνιμουμ».

Ναι γνωρίζουμε ότι όλη Αριστερά μισεί τις αξιολογήσεις και την επιβράβευση των αρίστων και ικανών, επειδή η ίδια η ιδεολογία της απαιτεί …ισότητα. Αλλά, ο Γαβρόγλου είναι απροκάλυπτος με σκουριασμένο μυαλό και κουτοπόνηρη – σκέψη που κάνει τους εκπαιδευτικούς και τους συνδικαλιστές τους να γελούν πίσω από την πλάτη όλων. Αφού γνωρίζουν ότι είτε βάλουν είτε όχι στην εξεταζόμενη ύλη τις μάχες του Μαραθώνα ή των Θερμοπυλών, ουδείς θα τους ψέξει. Ουδείς θα τους αξιολογήσει.

Αλλά εκείνοι, χωρίς κριτήριο, έλεγχο κι αξιολόγηση …αξιολογούν τους μαθητές.

Σέβομαι τον δάσκαλο, τον καθηγητή. Πρέπει να τον σέβομαι για το έργο με το οποίο είναι επιφορτισμένος.

Μα το ερώτημα μου είναι, αν μπορώ…

Πολύ περισσότερο αφού ξεφυτρώνουν ως μανιτάρια φροντιστήρια για ελληνικά, μαθηματικά και ιστορία, για μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού, Α’, Β’ και Γ’ Γυμνασίου…

Ας μη μιλήσουμε, δε, για τα πανεπιστήμια του Γαβρόγλου.

Όπου ομάδες των τριών και πέντε …αλληλέγγυων τα κλείνουν, απειλούν, καθηγητές ξυλοκοπούνται, απειλούνται κι οι χώροι έχουν καταστεί άντρα κακοποιών...