Αν ο Κολοκοτρώνης πολεμούσε για την ειρήνη ή αλλιώς… το ΄21 κι η Ουκρανία

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Συμπληρώνονται σήμερα 201 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Ελλάδα ουσιαστικά δεν υπήρχε κι όσοι Έλληνες ένιωθαν Έλληνες ήταν στην λάθος πλευρά της ιστορίας, όπως τουλάχιστον την είχαν διαμορφώσει οι ηγέτιδες δυνάμεις της εποχής. Είχαν όμως μαζί τους το δίκαιο και την προσμονή για ελευθερία.

Πριν από τους Έλληνες, είχαν επαναστατήσει οι Γάλλοι, το 1789. Κι είχαν εξάψει τη

φαντασία των Ελλήνων διανοουμένων που ζούσαν εκτός της κατεχόμενης Ελλάδας (ουσιαστικά της Πελοποννήσου), για να ακολουθήσουν την ιστορία.

Οι ηγέτιδες δυνάμεις Αυστρία, Ρωσία, Πρωσία, υπέγραψαν την Ιερά Συμμαχία, στην οποία προσχώρησε κι η Γαλλία του Λουδοβίκου ΙΗ! Κι όταν ξέσπασε η ελληνική επανάσταση όλοι αυτοί υπόσχονταν στον Σουλτάνο ότι δεν θα βοηθήσουν και δεν θα συνδράμουν ποτέ τους εχθρούς της δημόσιας τάξης. Ενώ, άφησαν τον Σουλτάνο να δράσει όπως θέλει για να καταπνίξει την ελληνική επανάσταση.

Στην Ελλάδα, παρά τους δυο καταστροφικούς εμφυλίους που δημιούργησαν κατά κύριο λόγο οι προύχοντες κι οι κοτζαμπάσηδες και δημιούργησαν τον εκφυλισμό της επανάστασης , χύθηκε αίμα για την ελευθερία. Ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Ανδρούτσος, ο Νικηταράς, η Μαντώ Μαυρογένους κι άλλοι λιγότεροι «επώνυμοι»,ακόμη κι ο εξωλέστατος Παπαφλέσσας είχαν δημιουργήσει τη μεγάλη των επαναστατών σχολή. Κι όταν ήρθε η ώρα του Ναβαρίνου, η μικρή Ελλάδα είχε βρεθεί τελικά στη σωστή πλευρά της ιστορίας, αφού το όραμα των λίγων για την ελευθερία τους είχε ευαισθητοποιήσει όλον τον κόσμο.

Για σκεφτείτε όμως, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης και κυρίως τα παλικάρια τους, να φώναζαν τότε, γενικώς κι αορίστως… είμαστε με την ειρήνη!

Για σκεφτείτε τον Κολοκοτρώνη να εμψυχώνει υπέρ της ελευθερίας τους Μοραΐτες μ’ αντισταθούν στον Ιμπραήμ και στον Δράμαλη κι εκείνοι να απαντούσαν  …δεν θέλουμε τον πόλεμο!

Για σκεφτείτε, ακόμη πιο πίσω , τους τριακόσιους του Λεωνίδα να λένε … είμαστε ειρηνιστές!

Για σκεφτείτε οι Έλληνες το ’40 ν’ άκουγαν το ΚΚΕ που δια στόματος Ζαχαριάδη έλεγε στις 16 Νοεμβρίου 1940, ότι η Ελλάδα δεν έχει καμιά θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και τις Ιταλία – Γερμανία. «Έξω από αυτά η Ελλάδα», έγραφε ο ηγέτης του ΚΚΕ. Ενεργούμενο της Κομμουνιστικής Διεθνούς και του Στάλιν που είχε συμμαχία με τον Χίτλερ και διαμέλιζαν την Πολωνία, μοιράζοντας τα εδάφη της…

Τι θα είχε γίνει η Ελλάδα, αν οι Έλληνες δεν πολεμούσαν για την πατρίδα τους κι έκαναν ΜΟΝΟ συναυλίες ειρήνες κι αντιπολεμικά συλλαλητήρια;  Πού θα ήταν τα όριά της;

Τι θα συνέβαινε αν όλοι όσοι ελευθέρωσαν και μεγάλωσαν την Ελλάδα θεωρούσαν χαμένη εκ των προτέρων τη μάχη τους κι ότι θα χυθεί περισσότερο αίμα;

Μα, το αίμα είναι το τίμημα της ελευθερίας. Κι υπό αυτή την έννοια όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία σήμερα μοιάζουν με το ’21. Οι Ουκρανοί σκοτώνονται, ξεσπιτώνονται, καταστρέφονται επειδή πολεμάνε για την ελευθερία τους και την ανεξαρτησία τους. Επειδή όπως όλες οι δημοκρατίες που ελευθερώθηκαν από την σήψη του σοβιετικού κομμουνισμού κοιτάζουν εδώ και χρόνια ΜΟΝΟ τη Δύση. Δικαίωμά τους! Δικαίωμα και των Ουκρανών να μη θέλουν πολλά πολλά με τον αυταρχισμό, όποιο ρούχο κι αν φορά αυτός.

Ναι, μοιάζει η σημερινή Ουκρανία με την Ελλάδα του ’21. Οι πολίτες της πολεμάνε σκληρά, ανθίστανται και σκοτώνονται  απέναντι σε ισχυρότερο αντίπαλο που τους επιτέθηκε, δειλά κι άνανδρα. Ναι μοιάζουν με τους Έλληνες του ’21 που δεν παραδόθηκαν, ούτε δραπέτευσαν στο εξωτερικό για να επιτρέψουν στον εισβολέα τους να νικήσει.

Σκέφτομαι ότι ήδη οι Ουκρανοί έχουν νικήσει, ακόμη κι αν οι ανώτερες στρατιωτικές δυνάμεις του Πούτιν τους καταλάβουν. Ήδη έχουν κινητοποιηθεί τα αντανακλαστικά συμπάθειας σχεδόν σε όλο τον ελεύθερο κόσμο. Όπως είχε συμβεί το ’21, όπου οι φιλελεύθερες δυνάμεις των δυτικών χωρών  ανάγκασε τις κυβερνήσεις τους ν’ αλλάξουν ρότα και τελικά να ελευθερώσουν την Ελλάδα.