Ευρώπη, Ευρωσκεπτικισμός και… «Μένουμε Ευρώπη»

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Είναι οξύμωρο μα πλήρως ελληνικό το φαινόμενο να σφυροκοπούνται οι κυβερνήσεις της χώρας από διάφορες κοινωνικές ομάδες –κατά κύριο λόγο κρατικοδίαιτες- τη στιγμή που η κάθε μια με τον τρόπο της επιχειρεί να εναρμονίσει την Ελλάδα με την Ευρώπη.

Κι αυτό έχει αιτίες.

Με κυριότερη ότι οι Έλληνες είμαστε ουσιαστικά εντόνως  Ευρωσκεπτικιστές, κυρίως εξ αιτίας της λαϊκίστικης και χρόνιας τακτικής της Αριστερής προπαγάνδας, αλλά και

το λαϊκισμού.

Κι αυτός, όμως, ο Ευρωσκεπτικισμός, πάλι αποτελεί οξύμωρο γεγονός.

Είδαμε, επί παραδείγματι, στα μπλόκα των αγροτών να καίγεται η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Από ποιους;

Από εκείνους που επί δεκαετίες έχουν εισπράξει δισεκατομμύρια από τις επιδοτήσεις της Ευρώπης.

Είδαμε αντιδράσεις έντονης αφέλειας (sic) στο ενδεχόμενο να βρεθεί η χώρα εκτός της ζώνης Σένγκεν.

Από ποιους;

Από εκείνους που ισχυρίζονται ότι δεν τους νοιάζει επειδή οι ίδιοι δεν ταξιδεύουν στην Ευρώπη!

Είδαμε ότι ακόμη και στο περίφημο δημοψήφισμα που αφρόνως προκήρυξε  ο ΣΥΡΙΖΑ, το 60% ουσιαστικά τάχθηκε εναντίον της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, ανεξαρτήτως αν ο Τσίπρας έκανε την μεγαλειώδη στροφή προς τον ρεαλισμό.

Είδαμε και κάτι ακόμη, ιδιαιτέρως σημαντικό, που δεν είδε εντόνως το φως της δημοσιότητας.

Στη δημοσκόπηση  του νέου ερευνητικού οργανισμού «διαΝΕΟσις», κατεγράφη ότι ποσοστό 46,2% –έναντι 28,1%– πιστεύει ότι η Ελλάδα ζημιώθηκε ως προς την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία από τη συμμετοχή της στην Ε.Ε.

Απίστευτο;

Κι όμως αληθινό.

Η εικόνα της Ευρώπης που τόσα έχει προσφέρει στην Ελλάδα, είναι σαφές ότι δεν είναι λαμπερή.

Ο ευρωσκεπτικισμός που ούτως ή άλλως υπήρχε ως δήγμα (σωστά το γράφω με ήτα) Αριστεροφροσύνης και Λαϊκοδεξιάς κουλτούρας, δείχνει να εδραιώνεται.

Ο λαϊκισμός, η άγνοια και τα ακατάλληλα πρόσωπα έχουν επιτελέσει άριστα το έργο τους.

Ακόμη και το περίφημο κίνημα «Μένουμε Ευρώπη» που βγήκε στους δρόμους στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού, εκφυλίστηκε πλήρως εξ αιτίας προσωπικών επιδιώξεων εκείνων που εν πολλοίς ανέλαβαν να το εκφράσουν.

Κι έμειναν δυο τρείς σελίδες στο διαδίκτυο να το θυμίζουν και κάποιες περιθωριακού τύπου οργανώσεις που στήθηκαν ή στήνονται για την πολιτική ανέλκυση των ιθυνόντων τους.

Κι όμως.

Δεν χρειάζονται πολλά επιχειρήματα για να πείσει κάποιος περί του οφέλους ύπαρξης της χώρας στην Ευρώπη και δη στον σκληρό πυρήνα της.

Μόνο μια απλή καταγραφή όσων χρημάτων εισέρρευσαν στη χώρα από τη στιγμή που αυτή έγινε πλήρες μέλος της τότε ΕΟΚ.

Μόνο μια απλή καταγραφή όσων ευκολιών απέκτησε η χώρα από τη στιγμή που βρέθηκε στα σαλόνια της εύκολης χρηματοδότησης και δανειοδότησης. Ανεξαρτήτως του πως αξιοποιήθηκαν τα δανεικά κι οι χρηματοδοτήσεις. Γι’ αυτό όμως δεν φταίει η Ευρώπη.

Μόνο μια απλή καταγραφή του οφέλους της χώρας από την ένταξή της στη συνθήκη της ζώνης Σένγκεν, μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο ή αδαή περί τούτου.

Το γεγονός ότι εμείς δεν κάνουμε όσα πρέπει για να γίνουμε ή να δείχνουμε κανονική ευρωπαϊκή χώρα (μεταρρυθμίσεις, προσαρμογή της οικονομίας στα ευρωπαϊκά πρότυπα, αναπτυξιακές μεθόδους κλπ), δεν μπορεί να καθιστά την Ευρώπη –με όλα τα ελαττώματα και τις αδυναμίες της- αντικείμενο σκεπτικισμού.

Στο γεγονός ότι εμείς θέλουμε να είμαστε και Δύση και Ανατολή την ώρα που απολαμβάνουμε τα οφέλη της Δύσης, δεν μας φταίει καμιά Ευρώπη.

Επί παραδείγματι:

Σε ποια χώρα της Ευρώπης ολόκληρες κοινωνικές ομάδες φέρνουν μετανάστες και τους βάζουν να δουλεύουν στα χωράφια τους;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης κτίζει ο καθένας ανεξέλεγκτα μέσα στο δάσος;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης ακμάζει το φακελάκι και το μπαχτσίσι;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης διορίζονται στο δημόσιο με πλαστά πτυχία;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης υπάρχουν συνταξιούχοι 40 και 45 ετών;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης υπάρχουν ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές που λαμβάνουν αναπηρικές συντάξεις;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης υπήρχε επίδομα… έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης υπάρχουν στρατηγοί που σε αριθμό σχηματίζουν ένα Σύνταγμα;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης δίνονται επιδοτήσεις για ελιές που δεν… υπάρχουν;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης η διαφθορά βρίσκεται σε τόσο μεγάλο ποσοστό;

Σε ποια χώρα της Ευρώπης η φοροδιαφυγή αποτελεί εθνικό σπορ, όπως εδώ;

Και τόσα ακόμη που μπορούμε να καταγράψουμε….

Η Ευρώπη μας φταίει λοιπόν;

Ας σκεφτούμε και κυρίως ας μάθουμε…

Δεν λέμε ότι πρέπει ν’ αντιμετωπίζουμε την Ευρώπη με λαγνεία.

Λέμε και ξαναλέμε ότι στις δομές της υπάρχουν τεράστια προβλήματα.

Άλλο όμως αυτό κι άλλο ο ευρωσκεπτικισμός που εκπορεύεται από άγνοια, ατομικά συμφέροντα και πολιτικό αντιευρωπαϊσμό…