Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 60)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

O Euclides, η αξιολόγηση και τα μπλόκα

Και πάνω που προσπαθούσα να λύσω την ομολογουμένως άλυτη σπαζοκεφαλιά του σερβιρισμένου ζεστού λάττε σε ψηλό ποτήρι και με καλαμάκι, μου λέει ο Euclides – ένας είναι ο Euclides λέμε.

-Καήκαμε, καήκαμε αν δεν πάρουμε την δόση!

-Τσουρουφλιστήκαμε θες να πεις, ουρλιάζω.

Βλέπετε επιχείρησα η ανόητη να πιω τον λάττε με καλαμάκι!

-Τι εννοείς ντίαρ; με ρωτά ο Euclides που μεταξύ μας, είναι ένας ιδιαιτέρως ευγενής άνθρωπος.

-Εννοώ ότι κάηκα

με τον καφέ!

-Νο νο, εννοώ πως καήκαμε σαν χώρα!

-Α! Καλάαα τώρα το κατάλαβες;

-Γιατί εσύ το είχες καταλάβει νωρίτερα;

-Οφ κόρς,του απαντώ σε άψογη αγγλική.

-Από πότε βρε θηρίο, με ρωτά εντυπωσιασμένος και με κοιτά σαν να βλέπει μπρος του και ολοζώντανη την Δομή ...

(Οι μεγαλύτεροι μια χαρά γνωρίζετε, οι νεαρότεροι γκουγκλάρετε, όλα έτοιμα τα θέτε πια)

-Το ψυχανεμίστηκα από τότε που πήρε το οικονομικών ο Γιάννης. Ο Γιάνης με το ένα ν και τη μια την κόρη!

-Έχει κόρη ο Varouf;

-Και που να ξέρω; αστείο έκανα!

-Α! μάλιστα ...

(Ολλανδομεγαλωμένος ο Εuclides δεν τα ξέρει καλά τα νεοελληνικά)

-Έπειτα, συνέχισα, το φοβήθηκα όταν ξανακάναμε εκλογές, μα το εμπέδωσα το βράδυ του δημοψηφίσματος στο Σύνταγμα ... βλέπεις, δεν χόρευαν καλά το τσάμικο!

-Καλαματιανά χόρευαν, με διορθώνει ο υπουργός.

-Να το λάθος λοιπόν!

-Α ι σι!

-Όχι, εσύ δεν έχεις δει τίποτα ακόμη, του απαντώ ...

Κουνά λυπημένος το κεφάλι του ...

-Το ξέρω, μου εκμυστηρεύτηκε, το ξέρω δεν πάμε καλά, καθόλου καλά ...

Τον συμπόνεσα φίλοι μου, αλήθεια σας λέω, τ’ ορκίζομαι στην προσκοπική μου τιμή.

Να σε λένε Euclides, να είσαι υπουργός οι κο νο μι κων στην Ελλάδα του 2016 - γκαντ χέλπ μι-

ο αφεντικός σου να λέγεται και Αλέξης και Τσίπρας και να «συγκατοικείς» με Λεβέντηδες, προέδρους Πάνους, Χρυσαυγίτες, και προσφάτως με τον συμπαθέστατο κο Κουβέλη, να έχεις τους Ευρωπαίους απέναντι σου και τον Σταθάκη με τον μεσιέ Κατρουγκάλ από δίπλα .... Τζίζους ...

Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου.

Προφανώς όταν γεννιόταν ο Χριστιανός Euclides το τετράγωνο των πλανητών του τον τρόλλαρε ...

Άλλη εξήγηση, τεκμηριωμένη και επιστημονικά καταρτισμένη -Ζήκος- δεν χωρά!

-Και τώρα τι θα κάνουμε κ. Υπουργέ μας;

Τον ρώτησα πρωτίστως για να σας μεταφέρω τα νέα από πρώτο χέρι, και λέω ΠΡΩΤΟ χέρι, διότι όλοι εσείς έχετε ένα γνωστό κάπου σε κάποιο καίριο σημείο, υπουργείο, βαφείο, κουρείο, που σας μεταφέρει τις εξελίξεις «εκ των έσω» ...

.... Δεν απάντησε φίλοι μου, μόνο κούνησε λυπημένος τους ώμους ...

Μη λάχει σε χώρα, ο υπουργός οι κο νο μι κων να μην ξέρει και να κουνά λυπημένος τους ώμους ...

Μη λάχει, μη λάχει και έλαχε στην Ελλάδα ... άντε τώρα να βρεις καράβι να την κάνεις ...

Είπαμε λοιπόν την Κυριακή και να πάμε μια βόλτα σαν οικογένεια να ξεσκάσουμε από αυτές τις δυσάρεστες εξελίξεις.

Να δούμε λίγο θάλασσα.

Αμ δε!

Δεν είχαμε υπολογίσει τους καβαλάρηδες των τρακτέρ!

Τους κυρίαρχους των εθνικών οδών!

Παραλίγο να περνάγαμε δηλαδή το μπλόκο αν γκαζώναμε παραπάνω το σαραβαλέξ ...

Δηλαδή το γκαζώσαμε όσο πήγαινε το δύστυχο αυτοκίνητο, μα που να τα βγάλει πέρα με τα θηριώδη τρακτέρ του Κορωπίου ...

Ήρθε και ο έχων το γενικό πρόσταγμα, ψηλός και νταβραντισμένος αγρότης, φορώντας καπέλο σαν αυτά που φορούν οι συνάδελφοί του κάτω κει στο Texas, Γιουνάτεντ στέιτς οφ Αμέρικα!

-Χαμογελάτε ευγενικά, λέω γρήγορα στον Νίκο και τα παιδιά.

Ολόλευκα χαμόγελα -λευκάνσεις, αμανάτι, από τον καιρό των παχέων αγελάδων- τα δικά μου και του Νίκου, δυο δόντια λείπανε από τον Παναγιώτη και ένα από τον Δημητράκη ...

Χάρμα οφθαλμών ...

Άλλο να σας το λέω και άλλο να μας βλέπατε και να μας καμαρώνατε!

-Για που το βάλατε εσείς; Μας ρώτησε ο Άρχων του δρόμου.

...  Άσε, ψιθυρίζω στην οικογένεια, θα κάνω το deal εγώ!

Κάτι «σωθήκαμε τώρα» που ακούστηκαν ψιθυριστά, τα αφήνω ασχολίαστα.

-Μια εκδρομή στην θάλασσα κ. Αξιότιμε σύντροφε αγρότη ...

-Δεν μπορείτε, μόλις κλείσαμε εκτάκτως και νωρίτερα τον δρόμο.

-Καλέ αφήστε μας να περάσουμε, να πάνε τα παιδάκια να παίξουν με το κύμα, που είναι κλεισμένα σε ένα διαμέρισμα.

-Δεν μπορώ μαντάμ, δεν δύναμαι, εξαιρέσεις δεν γίνονται, διδάσκουμε την αξιοκρατία στα παιδιά μας σήμερα.

Θυμώνω.

-Ξέρεις, ξεχνώ τον πληθυντικό, δεν έχεις το δικαίωμα να κλείνεις το δρόμο, αυτός ο δρόμος είναι και δικός μου!

-Τι; της αγροτιάς είναι, τον χουμε πληρώσει με κόπο και αίμα!

-Και εμείς τον πληρώσαμε με ευρώ!

-Και τι επαγγέλλεστε περικαλώ; με ρωτά με ολίγον ειρωνικό ύφος.

-Ελεύθερος επαγγελματίας ...

Ομολογώ πως το κρυφό φάσκελο που μου έριξε ο Νίκος με έκανε να συνειδητοποιήσω το μέγεθος της γκάφας μου ...

-Αχα! Είστε σεις που δεν πληρώνατε, που είπε και ο Κατρούγκαλος, εσείς με τις γραβάτες και τα μαντηλάκια!!! λέει το σαΐνι...

-Ποια μαντηλάκια μπρε! Μπλοκάκια, γιου νόου μπλοκάκια.

Κάναμε επί τόπου στροφή και επιστρέψαμε ...

-Κέρδισες μαμά; Με ρώτησε ο Δημητράκης ...

-Μπα, του απαντώ, μπα, δεν κερδίζει κανείς σε στημένο παιχνίδι ...

... Ασχετο1ο  

... Μιλώντας για «στημένο παιχνίδι» θα ήθελα να φωνάξω και εγώ σαν πληγωμένη μα αφοσιωμένη Παναθηναϊκός ... «είναι ο Παναθηναϊκός, ανόητοι» ...

... Άσχετο 2ο.

Το ΕΣΡ έχει λόγο για τις άδειες των καναλιών;

... Άσχετο 3.

Αν ξυπνήσει αύριο στραβά ένας υπουργός και πει πως δεν αντέχει η αγορά τόσα θέατρα, θα κλείσουν τα θέατρα;;;

Χαιρετώ σας και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε ...