Αργεί η Ανάσταση…

Γράφει

ο  Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Φρικαλέες οι κατάρες που εκστόμισε ο μητροπολίτης Αιγιαλείας Αμβρόσιος το βράδυ του επιταφίου.

Να σαπίσει το χέρι του Φίλη, είπε, αν υπογράψει την αλλαγή διδασκαλίας των θρησκευτικών.

Να πάθουν καρκίνο και να τρυπήσει το στομάχι τους, είπε, για όσους δεν νήστεψαν τη μεγάλη εβδομάδα.

Φρικαλέες οι ανοησίες που κάθε λίγο και λιγάκι εκστομίζει ο

Πειραιώς Σεραφείμ, που ασχολήθηκε μέχρι και με… τις συνέπειες του πεοθηλασμού, ενώ κάλεσε και σε… μονομαχία … αγιασμού τον Καθολικό επίσκοπο!

Ασύλληπτες οι ανοησίες που συχνά πυκνά εκστομίζει ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος.

Περί παντός επιστητού.

Κι ουκ ολίγοι χριστιανοταλιμπάν μουλάδες.

Κι αν όλα αυτά μπορούν να χαρακτηρίζονται γραφικότητες και σε ελάχιστα ώτα να έχουν ανταπόκριση τα κηρύγματα μίσους, δεν μπορεί να ισχύει το ίδιο και για την ουσία.

Θα το ξαναπούμε για μια ακόμη φορά.

Η εκκλησία δεν ασκεί πολιτική.

Η εκκλησία δεν μπορεί να υποκαθιστά το κράτος.

Η εκκλησία δεν μπορεί να είναι τίποτα περισσότερο από ένας τεράστιος οργανισμός αγάπης.

Όμως, στην θεοκρατική Ελλάδα δεν είναι.

Αφού οι πολιτικοί εδώ και 200 –τουλάχιστον- χρόνια την έκαναν εταίρο της εξουσίας και μάλιστα με βούλα στο Σύνταγμα, αφού τρέχουν κάθε λίγο και λιγάκι να προσεταιριστούν τις ψήφους που κατανέμει εδώ κι εκεί (π.χ. ο Αμβρόσιος έδινε γραμμή για Χρυσή Αυγή στις τελευταίες εκλογές), αφού δεν κατάφεραν ποτέ να χωρίσουν το Κράτος από εκείνη, δεν θέλουν πολύ οι Αμβρόσιοι, οι Σεραφείμ κι οι λοιποί μαυροφόροι να ασκούν πολιτική μέσα από τα χρυσοκέντητα άμφιά τους.

Όμως, σε ένα κράτος χρεοκοπημένο, για ποιον λόγο πρέπει να καταβάλλουμε όλοι του κόσμου τα έξοδα για να έρθει ένα κερί (άγιο φως το αποκαλούν) αεροπορικώς και με τιμές …αρχηγού κράτους;

Και σε τελική ανάλυση, πριν την ανάπτυξη της αεροπλοΐας, πώς ερχόταν το κερί – άγιο φως;        

Είναι δυνατόν να θέλουμε να είμαστε ή να λεγόμαστε ευρωπαϊκό κράτος και τα μεγάφωνα των εκκλησιών να μεταδίδουν μέχρι τα ξημερώματα (!!!) τη λειτουργία στη διαπασών;

Έγινε κι εφέτος σε όλα τα χωριά της Αιγιαλείας του Αμβρόσιου.

Είναι δυνατόν να πληρώνει ο ελληνικός λαός τον Αμβρόσιο κι αντί κήρυγμα αγάπης  ν’ ακούει τις κατάρες του;

Είναι δυνατόν να αδειάζουν ακόμη και τα αποθεματικά των νοσοκομείων για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, αλλά ουδείς να βάζει χέρι στο εύπορο παγκάρι της εκκλησίας;

Ούτε καν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

Που υποσχέθηκε χωρίς –και πάλι- να πράξει;

Είναι δυνατόν να εκτοξεύονται κατάρες εναντίον όσων προτιμούν το σύμφωνο συμβίωσης και να χαρακτηρίζονται αυτοί με ακατανόμαστες φράσεις και πάντως εκτός της γλώσσας του ευαγγελίου;

Ας κοιτάξουμε δίπλα μας.

Ας δούμε κατάματα την υποκρισία και το ψέμα.

Ένθεν κακείθεν.

Το ψέμα των χριστιανοταλιμπάν και την υποκρισία χιλιάδων «πιστών» στον μακιγιαρισμένο, με δωδεκάποντες γόβες και αδημονία για το χταποδάκι που ακολουθεί, επιτάφιο….

Το ρέον πατσουλί στην Ανάσταση και τη βιασύνη για την μετέπειτα γαστριμαργική απόλαυση…

Τη βαρβαρότητα των βεγγαλικών ανάμεσα σε πόδια πιστών και τις άγριες πολεμοχαρείς κραυγές των …πιστών που τα εκτοξεύουν…

Ας κοιτάξουμε δίπλα μας.

Να δούμε τον υφέρποντα σκοταδισμό που ακόμη και σήμερα αντιτάσσεται στον διαφωτισμό και δεν αναγνωρίζει κανέναν Γαλιλαίο, Δαρβίνο, Κοπέρνικο και ουσιαστικά ρίχνει στην πυρά την επιστήμη, όπως έριξε και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα…

Ας κοιτάξουμε δίπλα μας.

Ίσως κατανοήσουμε πιο εύκολα γιατί αργεί η αληθινή εθνική ανάσταση!