Ο Μίκης, η Σοφία κι ο πολιτικά αυτιστικός λαός…

Γράφει

ο  Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Διάβαζα τη δήλωση της ευρωβουλευτού –εκλεγμένης με τον ΣΥΡΙΖΑ- Σοφίας Σακοράφα, με αφορμή την υποθήκευση της χώρας για 99 χρόνια κι όσα ψηφίστηκαν στη Βουλή:

«Η σημερινή ημέρα», αναφέρει η εξοχότητά της, «θα στιγματίζει για πάντα την ιστορία της πατρίδας μας. Μόνο ντροπή νιώθω που προέτρεψα και το λαό μας να ελπίσει μαζί σας»…

Μπα;

Τι μας λέτε κυρία μου;

Τι φταίμε εμείς που

κι εσείς ζούσατε στις αυταπάτες σας;

Κι αν νιώθετε ντροπή, γιατί δεν παραιτήστε από την καρεκλίτσα με τον παχυλό μισθό, που σας προσέφεραν εκείνοι για τους οποίους τη νιώθετε;

Γιατί δεν τους σιχτιρίζετε, όπως λέει κι ο λαός μας;

Αρκεί και μόνο η ανεξαρτητοποίησή σας;

Γιατί εξακολουθείτε να απολαμβάνετε τον παχυλό μισθό σας στας Βρυξέλας;

Και πού είναι η τσίπα σας;

Ένας ένας όλοι αυτοί που στήριξαν τον κυβερνητικό συρφετό βγαίνουν τώρα και σχεδόν τον υβρίζουν!

Τελευταίος ο Μίκης Θεοδωράκης.

Ο οποίος ουσιαστικά ζήτησε και συγγνώμη.

Μα τι λέτε κύριοι;

Όλοι εσείς οι Αριστεροί… μεγαλοαστοί με τις ιδεοληψίες και τα επαναστατικά απωθημένα  και τις λογικές χωρίς στόχο και ουσία;

Τι λέτε όλοι εσείς οι δήθεν σοφοί αντιμπεριαλιστές,  σανοτρόφοι ενός αυτιστικού πολιτικά λαού;

Μουσικοσυνθέτες, σκηνοθέτες, ηθοποιοί και πλείστοι άλλοι που επί χρόνια λεηλατούσατε τον πολιτισμό και τον κρατικό κορβανά με πλουσιοπάροχες επιδοτήσεις;

Τι λες αγαπητέ Μίκη;

Φτάνει μια συγγνώμη επειδή η γεροντική άνοια είναι από όλους μας σεβαστή;

Κι ειδικά τώρα που η χώρα υπέστη τον μέγιστο εξευτελισμό με την εκχώρηση του πλούτου της για εκατό χρόνια και δεσμεύθηκαν οι επόμενες  τέσσερις  - πέντε γενιές;

Φτάνει μια συγγνώμη που χρόνια ολόκληρα μπολιάσατε την κοινή γνώμη με τις αριστεροκουλτουριάρικες αυταπάτες σας;

Φτάνει μια συγγνώμη σε ανθρώπους που οι όμοιοί σας στέλνουν στο φορολογικό εκτελεστικό απόσπασμα;

Όμως, για να λέμε του στραβού το δίκιο.

Ως λαός δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών.

Ο πολιτικός αναλφαβητισμός μας βρίσκεται στο έσχατο σημείο παρακμής κι ας βαυκαλιζόμαστε ότι είμαστε ο … εξυπνότερος λαός του κόσμου.

Τόσο … εξυπνότερος που αρκεί η άποψη μιας σταρλετίτσας της τηλεόρασης ή του κάθε Λαζόπουλου (που όμως έχει τα εκατομμύριά του στο εξωτερικό) ή του κάθε επιδοτούμενου καλλιτέχνη για να τρέξουμε και να συνταχθούμε σε κάθε αηδία που εκστομίζει.

Τόσο …εξυπνότερος που έχει καθρέφτη της κοινωνίας τις μεσημεριάτικες βοθροεκπομπές, τον άπλυτο υπέρβαρο μουσικοσυνθέτη, αηδούς με υψωμένη την …επαναστατική τους γροθιά και κοπελίτσες με σωστές αναλογίες και καριέρα στα τούρκικα σήριαλ, όπως λέει κι η Αλεξάνδρα Γρηγορίου.

Δυστυχώς!

Είμαστε ένας λαός που δεν μπορεί παρά να κυβερνάται από ομοίους του.

Ένας λαός που τον επιτυχημένο τον φθονούμε.

Ένας λαός που θέλει ν’ ακούει παραμύθια για να παραμυθιάζει την άγνοιά του…

Κι έχουμε ότι μας αξίζει.

Και λαμβάνουμε ότι μας αξίζει…