Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 71)

To  εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Αλεξίου το ανάγνωσμα...

Πρόσχωμεν...

Το καιρό εκείνο δεκαπέντε ζαβοί και άλλοι τόσοι ιδεοληπτικοί ενώθηκαν και κάνανε μαζί κυβέρνηση για να σώσουν μια χαμένη, χρεοκοπημένη χώρα.

Το ότι πρέσβευαν τα άκρα ουδένα προβλημάτισε, πρωτίστως γιατί είναι γνωστό τοις πάσι πως τα άκρα συγκλίνουν τελικώς.

Θα βγάζανε λέει την χαντζάρα και θα κάνανε γης μαδιάμ τους κακούς, όπως έκαμε ο Κύριος περίπου 2000 χρόνια πριν έξω από έναν ναό. Του Σολομώντος αν έχετε ακουστά.

Μεγάλος ναός και προπάντων σπουδαίος, που όμως είχε

καταντήσει άθλια εμποροπανήγυρις ...

Πήγε ο Κύριος αγριεμένος με την παρακμή, μα προπάντων βέβαιος και σίγουρος -ήτο γιος Θεού- και πέταξε τους ελεύθερους επαγγελματίες κλοτσηδόν.

-Μολύνετε τον οίκο του Πατέρα μου; φώναζε θυμωμένος κατά τις έγκυρες πληροφορίες που έχω.

Αυτό μάλλον φαντασιώνονταν και ζαβοί ιδεοληπτικοί.

Θα έδιωχναν με μια τροπολογία -ίδια χαντζάρα- λέει τους κακούς (όπως θα έδιωχναν οι Εβραίοι τους Ρωμαίους) θα σβήνανε μνημόνια και θα οδηγούσαν την χώρα στην γη της Επαγγελίας...

Μεταφορικά βεβαίως βεβαίως, γιατί που θα βρίσκανε πιο όμορφο σποτ σ όλο τον πλανήτη;

Παραδεισένια καταγάλανη χώρα, μπόλικοι δημόσιοι υπάλληλοι προς εξυπηρέτηση του πολίτη, ευγενικοί γείτονες, καλοπροαίρετοι, ήρεμοι δίχως βλέψεις επεκτατικές.

Σταυροδρόμι πολιτισμών η Ελλάς!

Το καιρό εκείνο λοιπόν μεγάλες αλλαγές δρομολογούνταν.

Κοσμογονικές...

Grexit, Britexit, debit credit και διάφορα άλλα exit...

Τέλος πάντων οι κυβερνώντες της χώρας διαπραγματεύονταν και ξαναδιαπραγμαρεύονταν και ματαδιαπραγματεύονταν και ήτο τόση η διαπραγμάτευση -17 ώρες άκουσον άκουσον -που στο τέλος ξέχασαν τι διαπραγματεύονταν και άρχισαν να υπογράφουν φιρμάνια.

Υπογράφανε και ξαναϋπογράφανε και από την πολύ κούραση πιάστηκε το χέρι τους, έπαθαν και αυχενικό και τα πήραν στο κρανίο -στην καθομιλουμένη- και άρχισαν τις καταγγελίες, φύσει σαματατζήδες οι Έλληνες.

-Δεν μας παίζουνε καλά, δεν μας θέλουνε, μας ζηλεύουνε, είναι ανάπηροι καθηλωμένοι σε αμαξίδια και ως γνωστόν οι καθηλωμένοι είναι επονείδιστοι, παράνομοι μα πάνω από όλα καταχρηστικοί!!!

Μπήκαν λοιπόν φορτσάτοι το μήνα Απρίλη του σωτηρίου έτους 2016 τον ονομαζόμενο και Απρίλη της αγωνίας, να κάνουν την Ευρώπη λέει, του Σολομώντος.

Το καιρό εκείνο στην πολύπαθη Ευρώπη είχαν συμβεί και διάφορα άλλο τρομερά τρομοκρατικά και έτσι ευάλωτοι τρόμαξαν που λέτε οι κακοί και άρχισαν για μια ακόμη φορά την διασπορά ψευδών ειδήσεων «παραιτείται ο Τσακαλώτος»,  «εκλογές 12 Ιουνίου», « εκλογές 26 Ιουνίου», «δημοψήφισμα».

Tώρα τι θα δημοψηφίσουμε δεν ξέρω, αν με ρωτάτε, μα αν έχετε εσείς καμιά ιδέα στείλτε μήνυμα στο inbox να με διαφωτίσετε ...

Μπάχαλο, τι μπάχαλο Κούγκι να λέμε, και να ακούγεται σαν παιδικό παραμύθι...

Τι είναι αλήθεια και τι απλές ανοησίες θα το μάθουμε οσονούπω, βλέπετε είχανε απεργία τα παιδιά τα αγωνιστικά, τα ζουμπουλούδικα της ΕΣΗΕΑ και τα νέα τα λέγανε κατά όπως θέλανε και κατά όπως τους συνέφεραν οι ξένοι ανταποκριταί...

... Ο Κύριος τελικά αναστήθηκε όπως ακριβώς 2000 πριν και πήγε στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του επουράνιου Πατέρα του...

Για την χώρα μας μην ρωτάτε ... δεν θέλετε να ξέρετε ...

Πάντως Ανάστασις δεν προβλέπεται παρ όλη την εξαγγελία- βεβαιότητα του πρωθυπουργού.

Και η προτροπή της Μεγάλης Τετάρτης το γνωστό και ουδόλως τρομακτικό -λέμε τώρα- «γρηγορείτε» έπεσε στο βρόντο καθότι αριστεροί -οι μισοί τουλάχιστον της κυβερνήσεως ...

Και που είστε, για να τα έχουμε καλά, εσείς που αντιμάχεστε την αλήθεια για την Θεία Φλόγα μην μας ζαλίζετε. Please.

Εμείς το πιστεύουμε και εγώ περισσότερο από όλους, διότι μαντάμ το έχω ανάγκη.

Αν δεν πιστέψω σ ένα θαύμα πως θα πορευτώ η δύστυχη;

Και μην με πρήζετε για το κόστος μεταφοράς της Φλόγας γιατί θα σας μιλήσω -αρχίζω μετράτε- για το κόστος των παρελάσεων, το κόστος των μετακινήσεων του συντρόφου κομισάριου Φλαμπουράρη με ογδόντα αστυνομικούς συνοδεία, θα σας πω για το κόστος του συντρόφου Πρόεδρου Πάνου με τις υπερατλαντικές μετακινήσεις του και για το γενικότερο κόστος των 300...

Που μακάρι να μοιάζανε ολίγον στους 300 τους παλιούς, ξέρετε αυτούς που ανδρείοι πέσανε στις Θερμοπύλες ...

Μη φαγωθούμε πάλι γκεγκε;

Μέσα σ όλα είχαμε και τον Sakis απαστράπτον, χαμογελαστό, colgate ένα πράμα, να περιδιαβαίνει τα στενά σοκάκια του κέντρου της ένδοξης Αθήνας ντυμένος σε άψογο λευκό, με την Ολυμπιακή δάδα ανά χείρας ...

Το λάιφσταιλ σύντροφε, το λάιφσταιλ αυτό μας μάρανε και αυτό μας οδηγεί!

Και μιλώντας για λάιφσταιλ...

Τι ντεζαβου αυτό το Σαββατοβραδιάτικο...

Άνοιξα η ταλαίπωρη να δω τηλεόραση και έπεσα πάνω στην Ρούλα -ναι καλέ την ciao Ρούλα- έτριψα που λέτε τα μάτια μου τα ξαναέτριψα μα η Ρούλα εκεί!

Σαν να είμαστε στην δεκαετία του 90, ίδια τσιριχτή φωνή, ίδια υστερία, σχεδόν ίδια ρούχα, αλλάζω κανάλι και πέφτω πάνω στον Παπαδόπουλο ... Γκαντ χέλπ μι... ίδια πρόσωπα, ίδια αφιερώματα, ίδια ντροπιαστικά λάγνα τσιφτετέλια ...

-Δεν μπορεί, μονολόγησα, δεν μπορεί έκανα άλμα πίσω στο χρόνο...

Σημεία των καιρών προφανώς!

Σας φιλώ σταυρωτά, σας εύχομαι καλή Ανάσταση παρόλο το Αλεξίου ανάγνωσμα και Συριζανέλ.

Εύχομαι καλή δύναμη, και ο ιστορικός του μέλλοντος είμαι βέβαιη θα αρχίζει την εξιστόρηση του με την φράση: «Τω καιρώ εκείνω τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για την Ελλάδα» ...

Πώς θα καταλήξει;

Ίδωμεν...

Ή μάλλον πρόσχωμεν ...