Εμένα, αυτός ο Πρόεδρος δεν με εκφράζει…

Γράφει

ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τοποθετείται ιδεολογικοπολιτικά με αποτέλεσμα να μην εκφράζει πλέον όλους τους Έλληνες. 

Εμένα τουλάχιστον πολλές του απόψεις με ενοχλούν και με βρίσκουν ολότελα αντίθετο. Χρησιμοποιώντας εκφράσεις του Γιάνη Βαρουφάκη περί «Μινώταυρου» λογικά θα ενοχλεί και πολλούς άλλους. 

Πώς γίνεται ένα Πρόεδρος τόσο ανοιχτά και, κατά τη γνώμη μου, άστοχα να πολιτεύεται;

Έχω συχνά καταθέσει τις απόψεις μου ώστε και οι πλέον αρχάριοι να

καταλάβουν τι είναι ο νεοφιλελευθερισμός.

Με βάση την τελευταία ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Ισραήλ (όπου ταυτίζεται ο Νεοφιλελευθερισμός με τον «Μινώταυρο» που καταστρέφει την παγκόσμια οικονομία – δηλαδή, κάτι σαν το ομότιτλο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη) αποδείχθηκε πως είτε ο κόσμος δεν διαβάζει είτε εγώ απέτυχα στην προσπάθειά μου να γίνω σαφής. Θα κάνω λοιπόν μία ακόμη, πολύ απλούστερη και συντομότερη, προσπάθεια.

Ο νεοφιλελευθερισμός υποστηρίζει μια πολιτική λιγότερου κράτους και περισσότερης ελευθερίας. Ακρογωνιαία λίθος της οικονομικής του στρατηγικής είναι η μείωση έως και η κατάργηση των  άμεσων φόρων. 

Είναι χαρακτηριστικό πως όπου μειώνεται η άμεση φορολογία αυξάνει η ανάπτυξη και ο πλούτος. Στο Τέξας των ΗΠΑ λχ με μηδενική σχεδόν άμεση φορολογία, σημειώνονται οι ταχύτεροι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης σε σχέση με κάθε άλλη Πολιτεία. Και είναι παράλογος ο ισχυρισμός πως οι έμμεσοι φόροι είναι άδικοι. Διότι  τους έμμεσους φόρους τους επιλέγεις και μπορείς να τους αποφύγεις. Και συνδέονται με τις οικονομικές σου δραστηριότητες. Πολλές αγορές, περισσότεροι φόροι. Ο οικονομικά ισχυρότερος λοιπόν καταναλωτής καταβάλλει και τους περισσότερους φόρους. Η κυβέρνηση μάλιστα μπορεί να επιλέξει που (σε ποια δηλ. προϊόντα) μπορεί να επιβάλει μικρούς η μεγαλύτερους φόρους. 

Γενικά πάντως η ασύδοτη φορολογία, δίχως μάλιστα άμεση ανταποδοτικότητα προς την κοινωνία, είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα.

Φόροι λοιπόν και νεοφιλελευθερισμός δεν πάνε μαζί. 

Ο Στουρνάρας, επί παραδείγματι και ο Σαμαράς δεν είναι, και δεν θα μπορούσαν να είναι, νεοφιλελεύθεροι. Γιατί ρήμαξαν τα μεσαία στρώματα με άμεσους κυρίως φόρους (ΕΝΦΙΑ, εισφορά αλληλεγγύης κλπ.). 

Το ίδιο και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Για τον ίδιο περίπου λόγο. 

Όπως και ο Παυλόπουλος βέβαια, που σαν Υπουργός του Καραμανλή φόρτωσε το Δημόσιο με μερικές χιλιάδες μόνιμους υπαλλήλους.

Σε μια νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική θα ήταν βέβαια αδύνατον να υπάρξει το τελευταίο επίτευγμα του υπαρκτού ελληνισμού. 

Το 3% δηλ. των φορολογουμένων να σηκώνει στις πλάτες του το 50% περίπου του συνόλου των αμέσων φόρων!! Και να υλοποιεί ένα πραγματικό «ιατρικό θαύμα». 

Δηλαδή, το άλλο 50%  των φορολογουμένων να δηλώνει εισόδημα κάτω των 5.000 ευρώ τον χρόνο. Δηλαδή, μερικές χιλιάδες οικογένειες  σε όλη τη χώρα και από όλα τα κοινωνικά στρώματα  να ζουν σχεδόν χωρίς καθόλου φαγητό  ολόκληρο τον χρόνο!

Πράγματι, ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι ικανός για τέτοια θαύματα. 

Και δεν μπορεί να είναι «Μινώταυρος»!! 

Δυστυχώς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας άλλα πιστεύει...

Και γι’ αυτό φαίνεται ο κρατισμός κυριαρχεί. 

Και με την ευκαιρία: η Αντιπολίτευση έχει μοναδική ευκαιρία να διαφοροποιηθεί απόλυτα από τις επιλογές της κυβέρνησης - αλλά και από τις ξεπερασμένες απόψεις του ΠτΔ - και να δείξει στον κόσμο ένα διαφορετικό δρόμο - μια άλλη προοπτική. 

Όχι απλά να μην ψηφίσει την όποια διάταξη που επιβάλει νέους φόρους η αυξάνει τους υπάρχοντες. Αλλά να κινητοποιήσει τον κόσμο εναντίον τους. 

Και παράλληλα, να προτείνει δραματικές περικοπές δαπανών μέσω κατάργησης κρατικών φορέων και περικοπές προσωπικού. 

Είναι αδιανόητο να δέχονται όλοι αδιαμαρτύρητα την έκρηξη της ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα με πάνω από 1,3 εκ. ανθρώπους να έχουν χάσει τις δουλειές τους. 

Και την ίδια ώρα να θεωρείται περίπου έγκλημα καθοσιώσεως η όποια απόλυση στο Δημόσιο - μέσω κατάργησης φορέων - για να σωθεί τελικά ο τόπος!!

Ας συμπορευθεί επί τέλους και η Αντιπολίτευση με την πραγματικότητα και την λογική. Για να μην θρηνήσουμε τελικά την κατρακύλα της χώρας στην αγκαλιά του φασιστικού ολοκληρωτισμού...

Πηγή:  andrianopoulos.gr, Lineral.gr