Γράφει
ο Ντίνος Χρυσικόπουλος
Μάλλον με ανείπωτη μελαγχολία πρέπει να σκεφτόμαστε την
υπόθεση.
Να είχε, δηλαδή, εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο
Σταύρος Δήμας.
Όχι σε ότι αφορά τις άκομψες (sic) παρεμβάσεις του τελικώς εκλεγέντος Προκόπη Παυλόπουλου,
επί παντός επιστητού, ακόμη και πολιτικοϊδεολογικού περιεχομένου.
Αλλά σε ότι αφορά την πορεία του τόπου.
Τι θα είχε συμβεί, λοιπόν;
Να τα
δούμε τηλεγραφικά:
-
Θα είχαμε αποφύγει
το ολέθριο 2015, όπου η χώρα βρέθηκε σχεδόν και με τα δυο πόδια εκτός
Ευρωζώνης.
-
Η χώρα θα βρισκόταν
(σε σχέση με τα οικονομικά δεδομένου του 2014) στις ελεύθερες αγορές δανεισμού.
-
Θα είχαν προχωρήσει
–έστω και αγκομαχώντας- οι περιμετρικές αλλαγές για τη διευθέτηση του χρέους.
-
Θα είχαμε για
δεύτερη χρονιά ανάκαμψη και ανάπτυξη.
-
Θα ήταν μειωμένη η
ανεργία (συμφώνως με τους πτωτικούς ρυθμούς που είχε το 2014).
-
Οι τράπεζες δεν θα είχαν χάσει την αξία τους και
κυρίως δεν θα ήταν κλειστές.
-
Ο ΕΝΦΙΑ θα είχε
μειωθεί 7% το 2015 και άλλο τόσο το 2016.
-
Θα είχε μειωθεί η
εισφορά αλληλεγγύης.
-
Δεν θα είχε αυξηθεί
στο 23% ο ΦΠΑ σε όλα σχεδόν τα είδη και υπηρεσίες.
-
Πιθανότατα θα είχε
αρχίσει η διαδικασία μείωσης των φορολογικών συντελεστών.
-
Δεν θα είχε αυξηθεί
κατά 70 δις το χρέος εξ αιτίας των παλινωδιών και του τρίτου και πιο επώδυνου
μνημονίου.
Κι όμως!
Οι Έλληνες θεωρούσαμε, τότε, επώδυνο το mail Χαρδούβελη.
Το οποίο ακόμη κι δεν γινόταν αποδεκτό από τους δανειστές,
στην χειρότερη των περιπτώσεων θα επέφερε μέτρα της τάξης των 2 δις.
Κι αντί να δούμε κατάματα την αλήθεια και την
πραγματικότητα, παραδώσαμε τη χώρα σ’ ένα συνονθύλευμα που έπεισε ότι …δεν
ισχύει ο νόμος της βαρύτητας!
Κάναμε σάλτο μορτάλε και βιώνουμε τα θανατηφόρα τραύματα.
Στερνή μας γνώση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου