Από το Μεσολόγγι
γράφει
ο Χρήστος Διαμαντόπουλος
Ακόμη και τώρα που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία παγκόσμια κρίση που όπως εξελίσσεται μπορεί να οδηγήσει σε μία χειρότερη κρίση από αυτή που προκάλεσε η μεγάλη ύφεση στην Αμερική αρχές του εικοστού αιώνα δεν έχει αλλάξει τίποτα που να μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι μπορούμε να δούμε φως στο τούνελ.
Για να καταλάβετε τι εννοώ θα σας περιγράψω
λίγο τις δυνατότητες αυτής της μικρής πόλης που φαντάζομαι ανάλογες δυνατότητες μπορεί και να υπάρχουν και σε πολλές άλλες
Σαν σήμερα (που γράφω αυτό το άρθρο) 10 Απριλίου το 1826 μια ολόκληρη πόλη αποφάσισε να θυσιαστεί για την Ελευθερία της .. Από τα 10.500 περίπου άτομα που βρίσκονταν τότε στο Μεσολόγγι, οι 3.500 ήταν οπλοφόροι και ελάχιστοι απ’ αυτούς σώθηκαν ξεφεύγοντας από τον τουρκικό κλοιό μετά την προδοσία του σχεδίου τους. Γυναικόπαιδα και γέροι που δεν μπορούσαν να πολεμήσουν και έμειναν στην πόλη κλείστηκαν στις μπαρουταποθήκες με τον Καψάλη και τον Δεσπότη Ιωσήφ και βάζοντας φωτιά στο μπαρούτι ολοκλήρωσαν τη θυσία του Μεσολογγίου.
Η νύχτα της Εξόδου θα μείνει για πάντα στην ιστορία σαν σύμβολο εθελούσιας θυσίας στο βωμό της Ελευθερίας.
Το Μεσολόγγι συμβολίζει από τότε την ελευθερία και τον ηρωισμό και έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης πολλών μεγάλων δημιουργών.
Το Μεσολόγγι λοιπόν θυσιάστηκε για την ελευθερία του και την κέρδισε με την απελευθέρωση του έθνους από τον Τουρκικό ζυγό αλλά την έχασε σύντομα στο Ελληνικό κράτος.
Ανελαστική σκέψη μεν αλλά οδηγεί σε ρηξικέλευθα συμπεράσματα.
Το κράτος σε αυτή την πόλη έχει πολλά κεφάλια σαν την Λερναία Ύδρα.
Κόβεις ένα ξεφυτρώνει ένα άλλο.
Πάμε πιο βαθιά.
Η πόλη τα τελευταία χρόνια επεκτάθηκε εντός της λιμνοθάλασσας που την περιβάλλει (η οποία είναι μαγευτική αν δεν έχετε έρθει σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα).
Ο νόμος λέει λοιπόν ότι κάθε καινούρια έκταση που κερδίζει με αποξήρανση (άλλο έγκλημα που έγινε εκεί) ανήκει στην Κτηματική Υπηρεσία (το πρώτο και μεγαλύτερο κεφάλι της Λερναίας Ύδρας που λέγαμε).
Γεγονός είναι λοιπόν ότι όλη η παραθαλάσσια περιοχή της πόλης ανήκει σε κάποια υπηρεσία.
Πριν χρόνια ήρθε η χούντα και εμπνεύστηκε εντός της λιμνοθάλασσας να κάνει ένα εμπορικό λιμάνι γιατί δεν ήταν αρκετό το λιμάνι της Πάτρας απέναντι.
Βέβαια η περιοχή έχει παράδοση στο να έχει λιμάνια εδώ και εκεί έργα του σοσιαλισμού - βλέπε Πλατυγυάλι- τα οποία είναι διακοσμητικά στοιχεία.
Και αφού έσκαψε την λιμνοθάλασσα τσιμέντωσε την αφή της στα όρια της πόλης το ονόμασε εμπορικό και το τσιμέντο χώρο πρασίνου.
Ας θεωρήσουμε λοιπόν ότι έρχεται ένας επενδυτής που έχει όρεξη να επενδύσει (μιλάμε για μεγάλη φαντασία γιατί ποιος επενδύσει σε μία χώρα που το φορολογικό αλλάζει ανά εξάμηνο).
Ας φανταστούμε ότι θέλει να κάνει ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων γιατί έχει όραμα να αξιοποιήσει την ιστορία της πόλης, την φυσική ομορφιά της , την ακαδημαϊκή παράδοσή της (το πρώτο ακαδημαϊκό ίδρυμα της χώρας έγινε εδώ), τις δυνατότητες για οικοτουρισμό, αθλοτουρισμό καθώς και τα αρχαία μνημεία της περιοχής.
Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ περιοχή που να ανήκει στον δήμο ή σε ιδιώτη και να είναι αρκετή για να γίνει μία τέτοια επένδυση σε όλη την παραλιμνοθαλάσσια περιοχή!
Θα πρέπει να μιλάει για χρόνια με Κτηματική Υπηρεσία και ίσως τέσσερα ή πέντε υπουργεία που σχετίζονται με αρχαιολογικούς χώρους , με φορείς διαχείρισης πρασίνου , λιμνοθάλασσας και φορείς πολιτισμού.
Έγινε μία επένδυση στην πόλη πριν δέκα χρόνια για την δημιουργία μαρίνας γιατί η περιοχή του λιμανιού έχει το ασύγκριτο πλεονέκτημα μιας και είναι χτισμένο εντός της λιμνοθάλασσας να είναι απόλυτα προστατευμένη από αέρα και κύματα.
Γεωγραφικά επίσης η θέση είναι εξαιρετικά βολική μιας και είναι κοντά στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου και στο μέσο του Ιουνίου Πελάγους.
Ήμουν μικρός και γέρασα και μετά από χρόνια σε δικαστήρια τελικά η επένδυση έγινε.
Και όπως κάθε επένδυση που εμπλέκεται με κράτος (κτηματική, υπουργεία, φορείς προστασίας περιβάλλοντος) συνεχίζει να είναι σε δικαστήρια με άδειες που δεν βγαίνουν ποτέ, με οικογένειες να απειλούνται από την ανεργία, με σωρό πρόστιμα που επιβαρύνουν τους επενδυτές που τους οδηγεί σε σύγκρουση μεταξύ του.
Το αποτέλεσμα;
Ούτε η επένδυση έγινε σωστά ούτε και μπορεί να ολοκληρωθεί.
Φυσικά ο δήμος τώρα θέλει να αποχαρακτηρίσει το λιμάνι από εμπορικό σε τουριστικό πράγμα που θα δώσει την δυνατότητα να επεκταθεί η μαρίνα η οποία είναι γεμάτη με σκάφη αλλά ξέρετε τώρα. Πιο εύκολο είναι να ανακαλύψουμε εξωγήινη ζωή παρά να αποχαρακτηριστεί το λιμάνι του Μεσολογγίου.
Ο ναυτικός όμιλος εδώ χρόνια επίσης προσπαθεί να χρησιμοποιηθεί το πλεονέκτημα της λιμνοθάλασσας που έχει αβαθή ήρεμα νερά και να γίνει παγκόσμιος προορισμός για εθνικές ομάδες προπόνησης καγιάκ/κανό (ήδη έχουν έρθει ομάδες από Σερβία και Ουγγαρία) εξαιτίας του ήπιου κλίματος ακόμη και το χειμώνα αλλά και αυτή η προσπάθεια δεν προχωρά μιας και δεν υπάρχουν υποδομές στις ακτές και όλοι καραδοκούν με ένα πρόστιμο.
Να σας πω για το νοσοκομείο Μεσολογγίου;
Ναι το κράτος έχει κάνει εδώ ένα μεγάλο νοσοκομείο και 40 χιλιόμετρα πιο πέρα στο Αγρίνιο έχει άλλο ένα θηριώδες νέο νοσοκομείο.
Και τα δύο υπολειτουργούν γιατί δεν υπάρχουν γιατροί όλων των ειδικοτήτων και όσοι υπάρχουν μαζί με τους νοσηλευτές κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να μην έχουμε θύματα.
Το κράτος εδώ επιλέγει να μην συνεργάζονται τα δύο νοσοκομεία, να μην έχει χάρτη υγείας για τις ανάγκες της περιοχής ώστε να τα στελεχώσει σωστά και να μην υπάρχει σωστή διαχείριση υλικών φαρμάκων κάτι που θα έκανε ένας ιδιώτης που θέλει η επένδυσή του να πετύχει.
Τελειώνοντας θα σας αναφέρω ότι η πόλη είχε ένα δυναμικότατο ΤΕΙ με πολλά τμήματα και με έρευνα σε διάφορους τομείς όπως αυτό της υδροπονικής καλλιέργειας.
Με την έλευση των μνημονίων και το σχέδιο Αθηνά κάποιος βουλευτής απέναντι που είχε μάλλον περισσότερη ισχύ κατάφερε να πάρει τα περισσότερα τμήματα και να τα μεταφέρει μέχρι και σε κτίριο δημοτικών σχολείων στο νομό Ηλείας και Αχαΐας.
Οι κτιριακές εγκαταστάσεις των ΤΕΙ κόστισαν πολλά εκατομμύρια στο κράτος τότε που οι αγελάδες ήταν παχιές και έρεε το δανεικό χρήμα.
Φανταστείτε τώρα να μπορούσε το κράτος να τα ιδιωτικοποιήσει προσελκύοντας κεφάλαια και να γίνει τα ΤΕΙ πόλος έλξης φοιτητών από όλο τον κόσμο μιας και η περιοχή προσφέρει μεγάλες δυνατότητες για έρευνα όσο αφορά την αγροτική παραγωγή, τις ιχθυοκαλλιέργειες αλλά και την σπάνια πανίδα και χλωρίδα που διαθέτει.
Ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Ελλάδα; Μύθος..
Ακόμη και σε κομμουνιστικές χώρες τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι πραγματικότητα..
Εδώ προστατεύουμε την δημόσια παραπαιδεία.. χίλια συγνώμη παιδεία εννοούσα…
Ήταν το κράτος πάντα τόσο κακό;
Όχι βέβαια. Χρήματα έχουν πέσει πολλά από το κράτος.
Πέρασαν πακέτα Ντελόρ ΕΣΠΑ και ΚΠΣ.
Αναστηλώσαμε πανέμορφα νεοκλασικά κτήρια με πολλά εκατομμύρια ευρώ τα οποία κάθονται έτσι όμορφα περήφανα άδεια.
Έπεσαν χρήματα και σε υποδομές τώρα γιατί δεν έχουμε υποδομές όπως πχ ποτέ δεν ολοκληρώθηκε μια απίθανη διαδρομή εντός της λιμνοθάλασσας (ο δρόμος της Τουρλίδας επίσης ελάτε να κάνετε ποδήλατο ή να περπατήσετε ιδιαίτερα την ώρα του ηλιοβασιλέματος) που είχε κερδίσει και βραβείο αρχιτεκτονικής δεν ξέρω μη με ρωτάτε είναι πολλές οι τσέπες…
Φαντάζομαι αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν σε πολλές περιοχές της Ελλάδος που μπορεί να έχουν ανάλογες δυνατότητες όπως αυτές της ιδιαίτερης μου πατρίδας.
Εγώ το μόνο που βλέπω παντού είναι ένα κράτος απρόσωπο, με τσιμεντένιους διαδρόμους που μυρίζουν κλεισμάρα και σφραγιδίλα.
Βλέπω ευθυνοφοβικούς υπαλλήλους, και με το δίκιο τους, πώς να βγάλεις άκρη με τις χιλιάδες διατάξεις και ρυθμίσεις σε κάθε νόμο αυτού του ταλαιπωρημένου Συντάγματος από τους πολιτικούς μας.
Βλέπω συνδικαλιστές να φωνάζουν στο δρόμο για ξεπούλημα του κράτους, ναι αυτό το κράτος που ταΐζει κάθε κρατικοδίαιτο επιτήδειο και που δεν κάνει τίποτα για να βοηθήσει το χέρι που το ταΐζει δηλαδή τον ελεύθερο επαγγελματία και επενδυτή.
Ένα κράτος που σε γερνάει μέχρι να σε εγκρίνει, σου παίρνει τα χρήματα για κακές υπηρεσίες, που σου βάζει πρόστιμα προσπαθώντας να επιβάλλει ένα νόμο που με το σωστό άτομο στην σωστή θέση θα βρει την υπογραφή του υπουργού για να γίνει η δουλειά.
Ένα κράτος που ρημάζει τα νοσοκομεία του, τα σχολεία του, τα ακίνητά του ένα κράτος που είναι εχθρός σε κάθε παραγωγική δραστηριότητα.
Το Μεσολόγγι κέρδισε την ελευθερία του τελικά αλλά λίγα χρόνια μετά την έχασε από τις κρατικές υπηρεσίες του ελεύθερου Ελληνικού κράτους.
Σας φαίνεται παράξενο;
Πώς άλλωστε ο μέσος πολίτης επενδυτής θα έχει ανάγκη τον κάθε κρατιστή πολιτικό που γίνεται ο άμεσος ρυθμιστής σε μια αλυσωτή αντίδραση προόδου για την ανάπτυξη που έρχεται και έρχεται και έρχεται;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου