Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Οι περισσότεροι χειρισμοί της κυβέρνησης στα μεγάλα
ζητήματα που ταλανίζουν τον τόπο είναι εξόχως αντιφατικά.
Σαφές δείγμα ότι όλα γίνονται στο πόδι χωρίς κανένα, μα
κανένα σχέδιο.
Η ιστορία με τις συνομιλίες στελεχών του ΔΝΤ που
υπεκλάπησαν – κι ουσιαστικά δεν προσέθεσαν κάτι που δεν γνωρίζαμε κι εμείς κι η
κυβέρνηση- και το πόσο επιχειρήθηκε να αξιοποιηθούν επικοινωνιακά για εσωτερική
κατανάλωση είναι χαρακτηριστική.
Και μάλιστα και με την
εμπλοκή –χρησιμοποίηση και του
προέδρου της Δημοκρατίας!
Κι αφού χθες ο πρωθυπουργός ανέφερε στους βουλευτές του
ότι η αξιολόγηση θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις 22 Απριλίου, ουδείς κατανοεί τους
πολιτικούς λόγους που επέλεξε να συγκρουστεί με το ΔΝΤ.
Και μάλιστα τη στιγμή που μόλις την προηγούμενη Παρασκευή
αντιδράσεις για την πορεία της αξιολόγησης εξέφρασαν και οι άλλοι εκπρόσωποι
των θεσμών.
Οι ερασιτεχνικοί κι ανερμάτιστοι χειρισμοί του
πρωθυπουργού, πλην της ρήξης με το ΔΝΤ ανάγκασε και το Βερολίνο να λάβει θέση
υπέρ του ταμείου.
Το ίδιο έγινε και με τους εκπροσώπους της Κομισιόν.
Μόνο ο Πιτέλα (από τη Σοσιαλιστική ομάδα) κράτησε κάποιες
αποστάσεις από το ΔΝΤ.
Ουσιαστικά, δηλαδή, ο πρωθυπουργός κάνει πάλι τα ίδια που
έφεραν στη χώρα το πιο επώδυνο μνημόνιο και έκλεισαν τις τράπεζες.
Παιγνίδια λαϊκισμού για εσωτερική κατανάλωση και τροφή στους
σανοφάγους.
Όχι μόνο το ΔΝΤ θα μείνει εδώ, αλλά κι ο ίδιος ο
πρωθυπουργός θα αναγκαστεί να δεχτεί σκληρά μέτρα για να κλείσει η αξιολόγηση.
Ήδη, μετά τη σύγκρουση με το ΔΝΤ, ετοιμάζεται να
συναινέσει σ’ ένα συμπληρωματικό πακέτο μέτρων, λίγο κάτω από τα 2 δις ευρώ!
Δηλαδή, ότι ζητούσε το Ταμείο.
Δηλαδή, επιπλέον φορολογικά μέτρα και περικοπές.
Εξ ου και η κατασκευή εχθρών.
Στην ουσία όμως, το μόνο που κάνει ο πρωθυπουργός είναι
να πυροβολεί τα πόδια του.
Αλλά οι σφαίρες εξοστρακίζονται στο σώμα του τόπου.
Την ίδια ώρα, δεν γίνεται καμιά κουβέντα για τον
περιορισμό των δημοσίων δαπανών.
Η Ελλάδα φοροστενάζει, εισφοροστενάζει, οι συντάξεις
μειώνονται σε επίπεδα χαρτζιλικιού, η αγορά βρίσκεται στο ψυγείο και… αποκαλύπτεται
ότι υπάρχουν… 178 φορείς του δημοσίου τομέα που παραμένουν «άγνωστοι» κι
αχαρτογράφητοι…
Κι ύστερα φταίνε οι κακοί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου