ΕΥΑερα: Να ’χαν οι κουρούνες γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση!

Γράφει

η Εύα Τσαροπούλου

Το ραδιόφωνο μετέδιδε την αισιόδοξη δήλωση υπουργού της κυβέρνησης πως «σήμερα όλα πάνε καλά και τα παιδιά των προσφύγων παίζουν χαρούμενα, κάτω από τον λαμπερό ήλιο της Ειδομένης». 

Κι εγώ, τι απαίσιος άνθρωπος που είμαι, αντί να χαρώ με την «ευτυχία» των τυραγνισμένων παιδιών, να γίνομαι έξαλλη με τη δήλωση!

Βλέπεις, πάνω που πάω να συνηθίσω τις κυβιστήσεις των πολιτικών μας, που έχουν κάνει την Κομανέτσι να κοκκινίζει από ντροπή για το καθαρό δεκάρι της, έρχονται οι απίστευτες μπούρδες που λένε και μου αλλάζουνε το χτένισμα!

Η μία να λέει πως μας γελούν

τα μάτια μας και δεν είναι μετανάστες όλοι ετούτοι στην Ομόνοια, παρά περαστικοί που στάθηκαν να απολαύσουν το λαμπερό μας ήλιο και μετά μ’ ένα «πουφ» εξαφανίστηκαν.

Θα εξατμίστηκαν μωρέ, τόσες ώρες λιαζόμενοι, αλλιώς δεν εξηγείται!

Εντάξει, δεν την παρεξηγώ, εκείνη δεν ήταν που είπε πως στην Ελλάδα ο κόσμος ψήφισε Σύριζα «για το ωραίο ταξίδι»;

Ξεχνώντας να μας πει ότι θα ταξιδεύαμε με δέκα μποφώρ και στο κατάστρωμα, με την κουπαστή να χάσκει...

Ο άλλος να λέει πως αποτελεί τιμή για την Ελλάδα η εικόνα των χιλιάδων προσφύγων στην Ειδομένη. Ο ίδιος τούτος που κατέληγε σήμερα πως όλα πάνε καλά, αφού τα παιδιά παίζουν χαρούμενα κάτω απ’ τον ήλιο της, παλιότερα είχε προτείνει να μην πάμε στα δικαστήρια για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, γιατί είναι, λέει, και πολλά τα έξοδα και πού να τρέχουμε τώρα.

Μια άλλη δεν είπε πως και τα γεμιστά είναι επινόηση του ελληνικού λαού, γιατί πρέπει να τρώει φθηνά η ελληνική οικογένεια;

Εκείνη ντε, που καθάριζε τα φρουτάκια την ώρα που συζητούσαν στην Κεντρική Επιτροπή, γιατί η υγεία είναι πάνω απ’ όλα…

Προσφάτως ακούστηκε απ’ τα επίσημά τους χείλη πως όσοι πρόσφυγες φέρνουν 250.000 ευρώ στη χώρα, θα γίνονται δεκτοί δόξει και τιμή απ’ το κράτος, με την προϋπόθεση βέβαια να βγουν ζωντανοί απ’ τις βάρκες των διακινητών… προφανώς, για να συμφωνήσει με την άλλη, που έψαχνε εναγωνίως πού εξαφανίστηκαν οι πρόσφυγες, για να τους βρει τελικώς στα νησιά, να δημιουργούν εύκολο και γρήγορο πλουτισμό στους νησιώτες!

Είδες πώς έρχεται και δένει το πράγμα;

Την ίδια κατήχηση θα έλαβαν μάλλον...

Α, ναι, τα ίδια χείλη είχαν πει πως φταίνε οι «κακοί προηγούμενοι» που δεν εφάρμοσαν πλήρως τα μνημόνια (γεγονός!), εκείνα τα μνημόνια που οι ίδιοι «θα καταργούσαν με ένα άρθρο κι ένα νόμο», άσχετα που μετά είπαν πως αυτό ήταν μόνο ένα «σχήμα λόγου».

Κι όλα αυτά μόλις πολύ πρόσφατα.

Παλιότερα είχαμε ακούσει πως η αριστεία πρέπει να «καταργηθεί», ισχυρισμός που βασιζόταν στο ατράνταχτο επιχείρημα πως όσοι μεν την κατακτούν σε μικρή ηλικία, ζούνε με το άγχος μην και τη χάσουν αργότερα -και πού να ζεις μ' αυτή την ταραχή -  ενώ όσοι δεν τα καταφέρνουν τελικώς, κουβαλούν στη ζωή τους τη ρετσινιά του αποτυχημένου… όπως και να έχει, χαμένος είσαι!

Αυτά φοβήθηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός, μην κουβαλάει το στίγμα ντε και ρίσκαρε να κάνει λάθη, λέει, διότι όπως είχε πει κι ο γέρος ο Καραμανλής «το άλλο όνομα του λάθους, είναι εμπειρία».

Σε πάω και στοίχημα:

Δέκα φούρλες θα πάρει ο Καραμανλής στον τάφο του, αν υποψιαστεί πως εκειός φταίει τελικώς που κάνει όλα αυτά που κάνει ο «πίσω απ’ τις λέξεις», ισχυριζόμενος πως είναι δικαιολογημένη μία μικρή «οίηση» σε κάποιον που έγινε πρωθυπουργός στα 40 του, χωρίς να του έχει πει του δόλιου κανένας πως «οίηση» σημαίνει η μεγάλη ιδέα που έχει κάποιος για τον εαυτό του, την οποία εκδηλώνει με αίσθημα ανωτερότητας και περιφρόνηση προς τους άλλους!

 Όχι τίποτε άλλο, να μην το περηφανεύεται κιόλας!

Αλλά τι περιμένεις από κάποιον που δεν ξέρει ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα και μετράει τη Μυτιλήνη και τη Λέσβο ως ξεχωριστά νησιά…

Θα μου πεις «λεκτικό ατόπημα», μωρέ…

Ναι, σαν του άλλου που είπε Μακεδονία τα Σκόπια και τέλος πάντων, στην εκφορά του λόγου, άνθρωποι είμαστε, λέμε και μια κουβέντα παραπάνω, αμέσως να το κάνετε ανατολικό ζήτημα!

Δεν πρέπει να ξεχνώ και τον πρώτο τη –τότε-  τάξει υπουργό, που μας δήλωνε ευθαρσώς πως μία μόνο ευκαιρία είχαμε να χρεοκοπήσουμε κι εμείς σαν ηλίθιοι πήγαμε και τη χάσαμε, αφού παραδέχτηκε πρώτα πως ούτε ο Θεός δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει αυτές τις μεταρρυθμίσεις (πόσο μάλλον εκείνοι που ήταν απλώς ημίθεοι!), αλλά παρ’ όλα όσα συνέβησαν, ακόμα μετρούσε ως μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής του το ότι δεν κατάφερε να γίνει καλός πιανίστας!

Δεν ξέρω για το πιάνο...αλλά σε άλλα όργανα...κανονικός άνθρωπος-ορχήστρα!

Ευτυχώς, ο αντικαταστάτης του παραδέχτηκε αστειευόμενος πως έφταιγε ο άλλος μέχρι και για την ήττα της εθνικής ποδοσφαίρου από τα νησιά Φερόε.

Το είπε το παιδί  για να ξαλεγράρει την ατμόσφαιρα απ’ την προηγούμενη δήλωσή του, πως ο ΣΥΡΙΖΑ, λέει, είναι διαφορετικός απ’ τα άλλα κόμματα, διότι ξέρει πού ακριβώς να τραβήξει τις κόκκινες γραμμές του και δεν θα υπογράψει ποτέ τίποτα που να μειώνει μισθούς και συντάξεις, ξέρεις, το είπε ακριβώς πριν υπογράψει τη μείωση μισθών και συντάξεων, που κατέρριπταν τη διαφορετικότητά του…

Για να μην μιλήσω για τον άλλον που έψαχνε να υπολογίσει πόσα μακαρόνια τρώει κατά μέσο όρο η ελληνική οικογένεια, για να βάλει φόρο 10% στις δαπάνες του...

Είναι εκείνος ο ίδιος που αντιλαμβάνεται σαφώς τον πόνο των Ποντίων, αν και δεν αναγνωρίζει τη γενοκτονία τους και θεωρεί ότι ο ΦΠΑ στην Παιδεία είναι μέτρο με μέγιστο κοινωνικό πρόσημο…

Βέβαια, το Όσκαρ πηγαίνει στο σύνθημα με το οποίο κατέβηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στους δρόμους: «Ας κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα, απαντώντας στους καθημερινούς εκβιασμούς εργοδοσίας και νεοφιλελεύθερων πολιτικών κέντρων της χώρας».

Θυμίζω απλώς, πως ήταν τότε που βγήκε στους δρόμους διαμαρτυρόμενος για τα αντιλαϊκά μέτρα που είχε εφαρμόσει η κυβέρνησή ΤΟΥ!

Δεν λέω, δεν έχουν πει λίγα και οι «άλλοι».

Αίφνης, ζω με την ανησυχία μήπως αν χρεοκοπήσουμε τελικώς γίνω παραδουλεύτρα αντί για εκδιδόμενη -που είναι σαφώς πιο ξεκούραστη επιλογή, αφού αυτές θα είναι οι μόνες δύο που θα έχω ως γυναίκα, κατά υψηλόβαθμο στέλεχος της Αντιπολίτευσης.

Να μην πω τίποτα για τον άλλον, που μας προέτρεπε να γίνουμε «λεβέντες», αφού είχαμε ήδη προφτάσει να πιαστούμε μακάκες… ή για εκείνον που αναλάμβανε μία βραστή πατάτα και θα προσπαθούσε να μας την προσφέρει πιο...δροσερή!

Αλλά ξέρεις τώρα πώς είναι…

Οι μπούρδες της εκάστοτε κυβέρνησης κρατάνε πάντα τα πρωτεία στη συνείδησή μας, αφού -ανθρώπινο είναι- η ένταση της επικαιρότητας σπρώχνει στη λήθη τα όσα έγραψε η ιστορία, που όμως δεν ξεχνά και θα επανέλθει αμείλικτη όταν «γυρίσει ο τροχός» και οι τωρινοί γίνουν κι αυτοί με τη σειρά τους «ιστορία».

Από την εποχή του Μαυρογιαλούρου και το περίφημο «Θα σας εξαφανίσομεν» μέχρι και το σύγχρονό μας «Καμμένη γη παραλάβαμε», παραπονιόμαστε για τον ξύλινο λόγο των πολιτικών, που πολλώ απέχει απ’ τους αρχαίους προγόνους τους που είχαν φροντίσει να κάνουν την πολιτική επιστήμη.

Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε μάλλον πως απ' τον ξύλινο λόγο θα υπήρχε και χειρότερος.

Ο ηλίθιος λόγος!

Κι αν για τον Μαυρογιαλούρο του ελληνικού σινεμά ήρθε αποστομωτική η αντίδραση, αφού μέχρι κι ο γάιδαρος τον γκάριξε για το «λεκτικό του ατόπημα», για τους πολιτικούς των ημερών μας, η ανοχή που επιδεικνύουμε είναι τεράστια κι απορίας άξια!

Το πολύ που φτάνουμε είναι να τους κάνουμε ανέκδοτο ή ταμπελάκι στα social media, αντί να παραδειγματιστούμε απ’ τη Σαπφώ Νοταρά και να τους βάλουμε «Μπουρλότο!», ως γνήσιοι απόγονοι του Κανάρη…

Πόση ανοχή επιτρέπεται στην πολιτική μπουρδολογία;

Ξέρεις, αυτή που ακούγεται στην τηλεόραση και στα ραδιόφωνα, αναπαράγεται με επιτυχία σε εφημερίδες και περιοδικά και κάνει το γύρο του διαδικτύου, με τρομακτική επιτυχία…

Πόσα «λεκτικά ατοπήματα» μπορούμε να δεχτούμε, που δεν μας κάνουν μόνο ρεντίκολο εντός του σπιτιού μας, αλλά γίνονται λαβή για να μας πιάσουνε στο στόμα τους κι έξω από αυτό;

Τι άλλο χρειάζεται να ειπωθεί, για να νιώσουμε στο πετσί μας, ότι αυτά τα απολύτως εξωφρενικά που λέγονται, δεν είναι παρά μόνο η ουρά στο γάιδαρο των όσων απαράδεκτων συμβαίνουν και πως κάποτε πρέπει κάποιος να τα σταματήσει!

Και απ’ το να γίνονται και απ’ το να λέγονται!

Δεν εκτίθενται μόνο αυτοί που τα λένε· μοιάζει να είμαστε ηλίθιοι κι όλοι εμείς που τους ανεχόμαστε να τα λένε…

Το απογοητευμένο κούνημα της κεφαλής, δεν είναι και η πιο υγιής αντίδραση στον κόσμο, γιατί κούνα κούνα το κεφάλι, μόνο πονοκέφαλος και ζαλάδα μπορεί να πιάσει εσένα, ετούτοι δεν αντιλαμβάνονται περισσότερο την αποδοκιμασία σου, όταν αδυνατούν να καταλάβουν τη βλακεία των όσων λένε, τη στιγμή που τα εκστομίζουν.

Εσένα όμως που υποτιμούν καθημερινώς τη νοημοσύνη σου, εσένα που σε ρίχνουν στο επίπεδο της βλακείας τους και σε νικούν κατά κράτος, λόγω μεγάλης εμπειρίας στο σχετικό πεδίο, τίποτα πια δεν σε ενοχλεί;

Πόση παραίτηση κρύβει η έλλειψη αγανάκτησής σου;

Εντάξει, μιλάω για σένα που είσαι σε θέση να καταλάβεις τη μπούρδα που ακούς, διότι υπάρχει κι ο άλλος που, όχι μόνο την ακούει, αλλά την επιβραβεύει κιόλας!

Και την αναπαράγει και ως μέγιστη ρήση!

Μου κάνεις εντύπωση εσύ, που αντί να στέκεις ικανοποιημένος απ’ τη δήλωση ότι σήμερα τα προσφυγόπουλα παίζουν χαρούμενα κάτω απ’ τον ζεστό ήλιο της Ειδομένης, αυτής της Ειδομένης που τιμά τη χώρα μας, δεν γίνεσαι έξαλλος, όπως εγώ, με αυτούς που σου λένε όλες αυτές τις απίστευτες βλακείες, σαν να κατέβηκαν -κι αυτοί κι εσύ- μόλις απ' άλλο πλανήτη και δεν ήσασταν εδώ χθες ή προχθές...

Πολύ θα ήθελα να άκουγα τι θα απαντούσες εσύ στον Marc Twain, που αναρωτιόταν αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά…

Είπαμε, η ευφυΐα έχει τα όριά της, αλλά ξέρεις, η βλακεία δεν αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα...κι αν όλα αυτά που ακούς σου μπαίνουν απ’ το ένα αυτί και σου βγαίνουν απ’ το άλλο, χωρίς να σε αγγίζουν, πολύ φοβάμαι ότι ανάμεσα στα δύο αυτιά σου υπάρχει μόνο το κενό!

I See Fire - Ed Sheeran

https://www.youtube.com/watch?v=BZQ_KOzsIMc