Η αποκωδικοποίηση της συζήτησης στη Βουλή κι η έλλειψη προτάσεων

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τι έμεινε λοιπόν από την ταραχώδη συζήτηση για τη διαφθορά και τη διαπλοκή  στη Βουλή;

Το κυριότερο συμπέρασμα είναι αυτό που είχε εξαχθεί πριν ακόμη διεξαχθεί.

Ήταν μια συζήτηση που εξυπηρετούσε απολύτως την κυβέρνηση, δεδομένου ότι μέσα στον ορυμαγδό που έχει δημιουργήσει (κλειστά σύνορα, προσφυγικό, επαχθής φορολόγηση, κλειστές τράπεζες, διόγκωση της ανεργίας και της αβεβαιότητας κλπ) επιχείρησε να

δημιουργήσει επικοινωνιακά αντίβαρα.

Απέτυχε παταγωδώς.

Ουδέν νεότερο προέκυψε.

Όλα όσα ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν αναμασήματα παλαιότερων θέσεών του.

Κανένα όνομα, καμιά αναφορά στη διαφθορά του δημοσίου, κανένα νέο στοιχείο.

Κι ας διέρρεαν από το Μαξίμου και την Κουμουνδούρου διάφορα.

Ο Αλέξης Τσίπρας, με τη στόφα του μέγιστου δημαγωγού και λαϊκιστή, είπε πολλά χωρίς να πει τίποτα.

Το δήθεν ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, που αποτελούσε το τελευταίο «οχυρό» του πρωθυπουργού, αυτό που θεωρούσε ότι τον κάνει να υπερέχει έναντι όλου του πολιτικού συστήματος, έχει χαθεί προ πολλού.

Απλώς προχθές στη Βουλή καταδείχτηκε ότι κι αυτό αποτελεί μια καρικατούρα που δεν θ’ αργήσει να μετατραπεί σε κατακλυσμιαία φθορά.

Από την πλευρά του, ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος, επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά τον χαρακτηρισμό του συνωμοσιολόγου.

Ενός ανερμάτιστου δημαγωγού που δεν διστάζει να προβαίνει σε κυβιστήσεις, που δεν διστάζει να παίζει τον ρόλο του νεροκουβαλητή για να διατηρεί την υπουργική του καρέκλα, που δεν διστάζει να κάνει τη βρόμικη δουλειά που για λόγους πολιτικού προφίλ δεν μπορεί να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο Δεξιός Καμμένος, έχει πλέον την εικόνα του πολιτικού τυχοδιώκτη, ταυτιζόμενος απολύτως με την Αριστερά.

Κι ας μη φανεί παράξενο σε κανέναν, αν τον δει να είναι «παρών» ακόμη και σε ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Βοά το πολιτικό παρασκήνιο περί τούτου.

Μπροστά στην επανεκλογή του, πιθανότατα ούτε αυτό θα διστάσει να κάνει.

 Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ειδικά στην πρωτολογία του, έδειξε στόφα Ευρωπαίου ηγέτη.

Μεστός, ουσιαστικός, ατακαδόρος, με γρήγορα και έξυπνα αντανακλαστικά.

Ορθώς ανέφερε ο Κώστας Καραμανλής ότι το βράδυ της Τρίτης «γεννήθηκε ηγέτης».

Όμως, υπάρχουν ενστάσεις για την δευτερολογία του.

Παρουσιάστηκε εμφανώς ανέτοιμος να συγκεκριμενοποιήσει την κατηγορία για έναν εκ των «εκβιαστών δημοσιογράφων» που όντως κινείται στα εντός , εκτός και επί τα αυτά της Κουμουνδούρου.

Κάτι που δεν ήταν και τόσο δύσκολο.

Βοά ο τόπος και τα δημοσιεύματα κι οι φωτογραφίες ήταν εν αφθονία ακόμη και στο fb.

Η Φώφη Γεννηματά κι ο Σταύρος Θεοδωράκης έκαναν σαφείς και ουσιαστικές παρεμβάσεις οι οποίες «χάθηκαν» μέσα στην οχλαγωγία της Βουλής και τον απόηχο όσων διημείφθησαν.

Ο δε Βενιζέλος επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι μόνος του μπορεί να είναι μια αντιπολίτευση ολάκερη.

Σε ότι αφορά την Χρυσή Αυγή, όλο και περισσότερο είναι ορατό ότι υπάρχει κάποια διασύνδεση ανάμεσα σε αυτή και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και δη από τις ημέρες της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Ίσως έτσι εξηγούνται οι δικαστικές εξελίξεις –ίσως κι η αποφυλάκιση του δολοφόνου του Φύσσα λόγω… παρέλευσης του 18μηνου- στο ζήτημα της εγκληματικής οργάνωσης.

Λέμε, ίσως…

Όσον αναφορά το ΚΚΕ και τον Λεβέντη;

Στο ίδιο έργο θεατές.

Εκτός τόπου και χρόνου…

Να τονίσουμε κάτι ακόμη.

Ουδείς παρουσίασε κάποιο σχέδιο για την αντιμετώπιση της διαφθοράς ή της διαπλοκής.

Ουδείς κατέθεσε το παραμικρό για τη δημιουργία θεσμών που θα αποτρέπουν –κατά το δυνατό- την επανάληψη ή διαιώνιση τέτοιων φαινομένων.

Ουδείς ανέφερε για την αναγκαιότητα έρευνας και δια βίου παρακολούθησης των οικονομικών δεδομένων βουλευτών και δημοσίων υπαλλήλων.

Όχι μόνο στο πόθεν αλλά και στο έσχες.

Θέλετε και παραδείγματα;

Μόλις προχθές επιφανής υπουργός των κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ, έβγαλε στο σφυρί έναντι σχεδόν 2 εκ. ευρώ την πολυτελή βίλα του.

Ναι, δηλωμένη στο πόθεν του.

Πώς, όμως, έσχε;

Θέλετε άλλο παράδειγμα;

Δημόσιοι υπάλληλοι –συνταξιούχοι ή μη-  εφοριακοί και τελωνειακοί  διαθέτουν τεράστιες εκτάσεις και ακίνητα στην περιοχή της Πεντέλης.

Πόθεν έσχες;

Και μόνο αυτά τα παραδείγματα, αλλά και η μη κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων, αποτελούν απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα έχει να διανύσει πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα για να θωρακίσει τη χώρα από τη διαφθορά και να καθαρίσει τα του οίκου του.

Έχει τη βούληση;

Είναι σίγουρο ότι όποιος απαντήσει «ναι» θα χρειάζεται ψυχιατρική στήριξη…