Τα σύννεφα φέρνουν καταιγίδα…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όσο περνούν οι ημέρες –αν όχι οι ώρες- η κυβέρνηση έρχεται όλο και σε δεινότερη θέση αναφορικά με το προσφυγικό.

Η χθεσινή απέλπιδα έξοδος χιλιάδων ανθρώπων προς τα Σκόπια, μέσα από βουνά, λαγκάδια, αφρισμένους παραπόταμους, αλλά κι ο τραγικός θάνατος τριών ανθρώπων σ’ αυτή τους την προσπάθεια, αποτελεί μια

απλή και μόνο ένδειξη του αδιεξόδου.

Η Πρώτη φορά Αριστερά, μεγάλη στα λόγια ελαχιστότατη στα έργα, με τις πρωτοφανείς ολιγωρίες της αδυνατεί να διαχειριστεί το πρόβλημα, το οποίο εν πολλοίς η ίδια δημιούργησε.

Το πρόβλημα μπλέκεται επικίνδυνα.

Ακόμη και σε εθνικά ζητήματα.

Με ποιον τρόπο, επί παραδείγματι, θα επαναπροωθηθούν στην Ελλάδα οι χιλιάδες προσφύγων και μεταναστών που πέρασαν χθες στο έδαφος των Σκοπίων;

Από ποια χώρα θα είναι τα έγγραφα;

Από τα Σκόπια ή από τη «Μακεδονία»;

Και τι θα πράξει η κυβέρνηση όταν είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα έγγραφα θα αναφέρουν ως χώρα επαναπροώθησης την «Μακεδονία»;

Όμως, δεν είναι μόνο αυτό.

Το αναμενόμενο γερμανοτουρκικό σχέδιο επαναπροώθησης  των προσφύγων στην Τουρκία, υπέρ του οποίου έχει ταχθεί η ελληνική κυβέρνηση – στα πλαίσια ανταλλαγής με την Αξιολόγηση- βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα.

Οι αντιδράσεις αυξάνονται, πέντε τουλάχιστον χώρες αντιδρούν στις προβλέψεις του, ενώ κι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ εκφράζει ισχυρότατες επιφυλάξεις.

Σιγά σιγά δε, από όσα γίνονται γνωστά αναφορικά με το σχέδιο, όλη αυτό δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μια «προσωρινή κι έκτακτη» λύση.

Κι αυτό, συμφώνως, με πληροφορίες θα αναφέρεται και σε κείμενο που έχει ετοιμάσει ο Τουσκ εν όψει της συνόδου Κορυφής.

Όμως, οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι στο κείμενο δεν θα υπάρχουν τρία βασικά για τους Τούρκους σημεία:

1. Η κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες που ταξιδεύουν στην Ευρώπη.
2. Το άνοιγμα νέων ενταξιακών κεφαλαίων προς την Τουρκία.
3. Τα χρήματα που θα δοθούν στην Τουρκία ως αντάλλαγμα της συγκατάθεσής της στο σχέδιο.

Κάτι, δηλαδή, που καθιστά ιδιαιτέρως προβληματική τη συμφωνία και μεγεθύνει το ελληνικό πρόβλημα.

Ήδη, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δεν δέχεται να αρθεί το ζήτημα της βίζας σε Τούρκους πολίτες, ενώ θέτει το πρόβλημα που υπάρχει στην Τουρκία με την μη συμμόρφωση της Άγκυρας στη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες.

Από την πλευρά του ο Ζαν –Κλοντ Γιουνκέρ, αμφισβητεί σοβαρά ότι η Τουρκία μπορεί να χαρακτηριστεί ασφαλής χώρα, ούτως ώστε ν’ ανοίξει πάλι ο προενταξιακός της διάλογος.

Οι δε Ισπανοί, θέτουν ζητήματα ανθρωπισμού και περιορισμού δημοκρατικών ελευθεριών στη γείτονα χώρα.

Είναι κι η Κύπρος.

Δηλαδή, το μέγιστο εθνικό θέμα.

Ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης δηλώνει ότι η Κύπρος δεν συναινεί στο «άνοιγμα» των ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας –και απειλεί με βέτο- αν προηγουμένως οι Τούρκοι δεν προχωρήσουν σε συγκεκριμένες κινήσεις.

Κι αν η ελληνική κυβέρνηση «σπάσει» τη γραμμή Αθήνας –Λευκωσίας, θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που θα συμβεί κάτι τέτοιο.

Θα το απεμπολήσει κι αυτό  ο Αλέξης Τσίπρας;

Αυτά και πολλά άλλα, καταδεικνύουν τα αδιέξοδα της ελληνικής κυβέρνησης στα οποία οδηγήθηκε η χώρα από τις αβελτηρίες και τη χαλαρότητα που αντιμετώπισε εξ αρχής το ζήτημα.

Την ίδια ώρα που στην Ειδομένη οι συνθήκες εξακολουθούν εφιαλτικές, ενώ το ίδιο συμβαίνει και στον Πειραιά.

Το λιμάνι του οποίου έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο «γκέτο», την ώρα που ανοίγει η τουριστική περίοδος…

Γι αυτά και πολλά άλλα, συσκέπτονταν χθες βράδυ στο Μαξίμου.

Κι αποφάσισαν, λέει, να πείσουν τους πρόσφυγες στην Ειδομένη να απομακρυνθούν από εκεί.

Τρία πουλάκια κάθονταν και έπλεκαν πουλόβερ…