Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 65)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

A far l amore comincia tu.
ή αλλιώς, σκόπια σκόπια μισκό!

            Μπήκε, που λέτε, ο φολκλόρ μεσιέ πρεζιντάντ φουρτουνιασμένος, φουριόζος, φούσκας, φαντασμένος, και ότι άλλο σε «φ» σας έρχεται στο νου – μην μου αγχώνεστε, δίχως ιδιαίτερη σημασία η σειρά τους ...

Μπούκαρε λοιπόν στο Μαξίμου.

Αγριεμένος και αγριευτικός συνάμα.

Βλοσυρός, ευθυτενής, σίγουρος.

Φορώντας τα αγαπημένα του

αεροπορικά γυαλιά και ένα φλάι τζάκετ, σαν εκείνο που φορούν οι πιλότοι εν ενεργεία, αλλά κι οι γιαλαντζί που το αγοράζουν από τα Κολωνάκια.

Πληροφορίες πως στην βιασύνη του επάνω πήρε παραμάζωμα έναν υπασπιστή, έναν αρχικελευστή,

δυο σκαμπό, και μια μουράνο φοντανιέρα τίγκα στα φοντάν, ελέγχεται ως μάλλον ανακριβής.

Περπάτησε με την βαριά περπατησιά όμοια με εκείνη που έκανε τις ξύλινες παλέτες κάτω από τα κόκκινα χαλιά να τρίζουν τότε στην εκδήλωση τιμής για την μάχη της Σαλαμίνας ...

Σκύψανε τα κεφάλια στο Μαξίμου από το σέβας στον άντρα που πάνω απ όλα βάζει την πατρίδα.

Στάθηκε μπρος στον άλλον πρεζιντάντ στο οβάλ γραφείο - τι; δεν έχουμε οβάλ γραφείο; καλά δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας γι αυτό.

-Το και το μεσιέ, αυτό με πείραξε.

Δεν μίλησα για τα νατοϊκά πλοία, τις συμφωνίες με τις Τουρκίες, δεν σου χάλασα χατίρι για τους Τούρκους επιτηρητές στα νησιά μας, τσιμουδιά δεν έβγαλα τότες με την Ρόδο, μα νισάφι πια!

Εδώ είναι η Ελλάς των Ελλήνων των Χριστιανών, εμείς είμαστε τα γνήσια τέκνα του Μεγαλέξανδρου και ουχί οι άλλοι, οι Σλαβοσκοπιανοί που δεν μιλούν την Ελληνική…

Η φωνή του ακουγόταν βαριά και αγχωμένη.

- Παρανόησις ήτο αγαπητέ, σαρδάμ, λαϊκιστί, απάντησε κουρασμένα - είναι αλήθεια- ο πρωθυπουργός.

-Απαιτώ παραιτήσεις, κεφάλια και καρατομήσεις να δει το πόπολο ποιος κυβερνά εδώ πέρα.

Και χτύπησε την γροθιά του στο γραφείο.

-Μάλιστα, θα το εξετάσω και θα σας απαντήσω  πάραυτα, ή εγώ ή ο Σταθάκης ή και κάποιος άλλος τέλος πάντων.

Και ο πρωθυπουργός τον συνόδευσε με ευγένεια περισσή όξω, όχι απ την παράγκα…

Προχώρησε τότε ο πρόεδρος στο προαύλιο.

Ο καιρός μουντός, γκρίζος, θλιμμένος συμπάσχει με το δράμα της πατρίδος μας.

Κοίταξε λοιπόν ο αγέρωχος τις κάμερες με μάτι δακρυσμένο- και πως να μην λιώσει η Ελλάς μπρος το πονεμένο, το τσακίρικο- και με φωνή που έτρεμε μίλησε για τα δίκαια της φυλής μας.

Και κλάψαμε όλοι με τον λόγο του.

Κλάψαμε για την συνωμοσία των Σιωνιστών, των οβραίων, των γερμανοτσολιάδων, των φασιστών, των κομμουνιστών,των Αμερικανών, των Ευρωπαίων, των Σύρων και των Αφγανοπακιστανών ακόμα, που θέλουν το γένος μας υπόδουλο ψεκάζοντας μας...

Τέτοια συνωμοσία φίλοι μου κατά της χώρας μας ...

Ευτυχώς που ο πρόεδρος Πάνος με το άγρυπνο, γερακίσιο μάτι του έχοντας τα ηνία του αμύνης μας δίνει την σιγουριά που μας λείπει...

Τι κακό μας βρήκε και από κυβερνητικά χείλη εκστομίστηκε η κακή λέξη από Μ κεφαλαίο, προσδιορίζοντας την γείτονα χώρα που αν και μικρή, βρυχάται.

            Την ίδια στιγμή ώρα πρωινή και δύσκολη στα ένδοξα άνω Βριλήσσια, η μαντάμ Ευθαλί πήρε σβάρνα τους δρόμους ...

-Ξυπνάτε γειτόνοι και έφτασε η ώρα τους ...

Ήρθαμε φέις του φέις!

Με κοίταξε με αποδοκιμασία.

-Τ άκουσες τι είπε ο αγράμματος, ο υπουργός σου; Άστραψε και βρόντηξε.

-Γλωσσικό ολίσθημα κυρία Ευθαλία μου, της απάντησα.

-Γλωσσικό ολίσθημα είναι μπρε να πεις μια λέξη λάθος και όχι να πεις Μ ... (θου Κύριε φυλακή το στόματί μου) τα Σκόπια.

-Μάλιστα.

-Τι μάλιστα μου λες, αλλά τι περιμένεις από τους κουμμουνιστές;

-Κομμουνιστές, την διόρθωσα.

-Μπα σε προσβάλαμε κιόλα; αγρίεψε.

Δεν της απάντησα παρά μόνο έστρεψα την πλάτη μου και επιχείρησα έξοδο ηρωική.

Από μακριά άκουγα την τσιριχτή φωνή της Ευθαλίας να καταριέται στο όνομα του Θεού τους άπιστους, μπλέκοντας σ ένα παραλήρημα και τους μουσουλμάνους μετανάστες, και την Ειδομένη με την λασπουριά της και την Αντζελίνα την Χολιγουντιανή «αντροχωρίστρα» που χώρισε την Ελληνίδα το καλό κορίτσι από σπίτι για να παντρευτεί εκείνη τον αστέρα τον διάττοντα, άσε που είναι και «ανορεξικιά» ...

Μια θλίψη μου γρατζούνισε την ψυχή.

Και ένας σιγανός αναστεναγμός μου βγήκε αυθόρμητα.

Χάσαμε τον μπούσουλα σύντροφοι.

Τον χάσαμε και έπεται και η αξιολόγηση.

ΥΓ1.

Σφοδρό, λέει, κύμα κακοκαιρίας θα πλήξει την χώρα το Πάσχα.

Μετεωρολογική βόμβα, λέει.

Χιονοπτώσεις σφοδρές αναμένονται.

Τι πάει να πει σε σαράντα μέρες είναι το Πάσχα;

Το λέει το ιντερνέτ...

Διαδόσται  Αιλληνεσ...

ΥΓ2. Όχι βρε κουτά δεν την προσφώνησε Λάρα Κρόφτ...

Ψέματα του γκουγκλ για να φανεί χαζός.

Διαδόσται Αίλληνεςσ…

Χαιρετώ σας και καλό σαββατοκύριακο να έχουμε!