ΕΥΑερα: «Μετρήσαμε τις κότες μας πριν σκάσουν απ' τ' αυγό»

Γράφει

η Εύα Τσαροπούλου

Δεν θα με κατηγορήσει ποτέ κανείς για ορθολογισμό· το συναίσθημα υπερισχύει πάντα της λογικής μου κι ο ανθρωπιστικός εαυτός μου νικάει κατά κράτος τον homo economicus που ίσως και να έκρυβα μέσα μου κατά λάθος…

Υπάρχουν όμως στιγμές που τα σκουσμάρια της πραγματικότητας ταλαιπωρούν αλύπητα τ’ αυτιά μου και για μια τέτοια στιγμή, αφορμή στάθηκαν οι τελευταίες δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού Τουρισμού κας Κουντουρά, από το πόντιουμ εκδήλωσης που

διοργάνωσε η Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών - πες μου κι εσύ τι θέλω και κάθομαι και τα ακούω εγώ αυτά τώρα…

Ένας συναισθηματικός άνθρωπος σαν κι εμένα, στο ερώτημα αν το προσφυγικό ζήτημα θα επηρεάσει αρνητικά τον τουρισμό της χώρας μου, θα γυρίσει με χάρη την πλάτη του, αφού πάντα οι άνθρωποι υπερισχύουν του κέρδους.

Όταν βέβαια θυμάμαι πως εγώ δεν ζω απ’ τον τουρισμό, ενώ κάποιοι συμπατριώτες μου ζούνε κι αποφασίζω να το δω πιο σφαιρικά, είμαι της άποψης ότι το πώς θα εξελιχθεί η φετινή τουριστική περίοδος στην Ελλάδα, δεν εξαρτάται μόνο από έναν ή δύο παράγοντες. Είναι πιο σύνθετο θέμα και το προσφυγικό είναι μία μόνο παράμετρός του.

Σίγουρα πάντως, δεν βοηθάει την πλάστιγγα να γείρει προς τη θετική πλευρά.

Έτσι, οι δηλώσεις της κας Κουντουρά περί αισιοδοξίας για την εξέλιξη της φετινής τουριστικής χρονιάς, αφού -όπως δήλωσε- η χώρα μας είναι πανέτοιμη να υποδεχτεί τα «εκατομμύρια των τουριστών, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια να πληγεί περισσότερο η εικόνα της προς το εξωτερικό», με έκαναν να αναφωνήσω σαν άλλος Αυλωνίτης:

«Ρε πού πάμε! Πού πάμε!».

Γεγονός, κα υπουργέ μου! Πόσο χειρότερα να πάμε πια;

Πόσο πιο ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια;

Αλλά γιατί δεν το σταματάς εκεί, καλή μου και συνεχίζεις λέγοντας πως η φιλοδοξία της χώρας είναι να βρεθεί στους πέντε πιο περιζήτητους προορισμούς στον κόσμο, αλλά και να γίνει τόπος επενδύσεων!

Είναι σαν να λες, τα είχαμε χύμα, πάρτε τα τώρα και τσουβαλάτα…

Εντάξει, κα Κουντουρά μου, δεν λέω, από το να είναι κανείς  ασθενής, φτωχός κι άσχημος, είναι σίγουρα προτιμότερο να είναι υγιής, πλούσιος και κούκλος, αλλά έχετε πάει προσφάτως στη Λέσβο, στη Σάμο, στην Κω ή στη Χίο, για να μου πείτε πώς ακριβώς θα πετύχουμε το διττό υψηλό σας στόχο;

Άντε, για να μην τρέχετε και τόσο μακριά, έχετε πάει έστω μέχρι το λιμάνι του Πειραιά;

Πιστεύετε στα σοβαρά ότι ο τουρισμός μας θα καταφέρει να βγει αλώβητος από όλο τούτο ή θα μου πείτε κι εσείς, όπως πρόσφατα και ο πρωθυπουργός μας, ότι «δύο-τρία νησιά δεν φέρνουν δα και την καταστροφή στον τουρισμό της χώρας»!

Για την οικονομική καταστροφή αυτών των συγκεκριμένων νησιών όμως;

Θα πούμε κάτι γι' αυτήν ή το κλείνουμε το ζήτημα με ευχολόγια;

Η RYANAIR πάντως, ακόμα περιμένει μία απάντησή σας στις 25 επιστολές που σας έχει στείλει τα τελευταία δύο χρόνια, με σωρό τις προτάσεις που θα συνεισέφεραν ουσιαστικά στην ανάπτυξη του τουριστικού αποτελέσματος στη χώρα μας.

Αντί για απάντηση, έλαβε εξαγγελίες για αύξηση της φορολογίας του τουριστικού προϊόντος. Φυσικά, μας φίλησε σταυρωτά και αποδήμησε ως χελιδόνι, για άλλους τόπους με πιο user friendly περιβάλλον ανάπτυξης...

Στη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού, που έγινε φέτος στο Βερολίνο, δέκα χιλιάδες εκθέτες από 187 χώρες του κόσμου, κατέληξαν πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο τουρισμός στο σύνολό του, είναι το ζήτημα της ασφάλειας.

Με τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις να σκιάζουν τον ουρανό των πιο δημοφιλών τουριστικών προορισμών της γης, μοιάζει να μην αποτελεί πανάκεια η πρότασή σας για επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, ως μέτρο σωτήριο για τον τουρισμό στην Ελλάδα.

Το ελληνικό καλοκαίρι ήδη έχει ξεκινήσει, ωστόσο οι μέχρι τώρα μετρήσεις για το φετινό Πάσχα, δείχνουν ότι βρισκόμαστε μόλις στο 50% των περσινών κρατήσεων σε καταλύματα κι αυτό ισχύει για όλους τους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, ενώ μειωμένα εμφανίζονται, κατά 20% τουλάχιστον, τα εισιτήρια των αεροπορικών πτήσεων, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε η περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου κα Χ. Καλογήρου, σε συνέντευξή της στο CNN Greece, αφού το προσφυγικό ζήτημα μοιάζει να βοηθάει εξαιρετικά αυτή την κατάσταση.

Οι αριθμοί που παρουσιάζουν οι υπεύθυνοι μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων σε όλη την Ελλάδα, φαίνεται να καταρρίπτουν το επιχείρημα εκείνων που έλεγαν «δεν πειράζει, αν η Σάμος, η Κως ή η Χίος έχουν λιγότερους τουρίστες, αυτό θα είναι όφελος διότι θα πάνε περισσότεροι στην Κρήτη ή στη Ρόδο».

Μάντολες, αδέλφια!

Το τουριστικό ισοζύγιο δεν ισοσκελίζεται με τέτοιους ισχυρισμούς, αφού οι ταξιδιώτες και μάλιστα οι ξένοι, αντιλαμβάνονται, μαθαίνουν και ενδιαφέρονται για τη συνολική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και δεν εστιάζουν σε κατά τόπους νησιά.

Ωστόσο, ακόμα κι αν υποτεθεί ότι αυτό θα μπορούσε να είναι, υπό μια έννοια, αποδεκτό, κοιτώντας μόνο το συνολικό τουριστικό αποτέλεσμα, θα έπρεπε να υπήρχαν διάφορες προϋποθέσεις ήδη στο σακούλι μας για να λειτουργήσει διαφορετικά το πράγμα.

Δελεαστικές υποδομές στα νησιά, που δεν προκάμουν να γίνουν τη στιγμή που μιλάμε, καμπάνιες που ήδη θα έπρεπε να τρέχουν, όχι μόνο προάγοντας τις ομορφιές του τόπου, αλλά και καταρρίπτοντας τα ζητήματα ασφαλείας, ευνοϊκότερα πακέτα φιλοξενίας στα νησιά που παρουσιάζουν τη δυσμενέστερη τουριστική εικόνα, κίνητρα για εναλλακτικό τουρισμό. Μερικά από αυτά που πρόχειρα θα μπορούσα εγώ να σκεφτώ, που δεν είμαι και ειδική στο θέμα.

Υποθέτω ότι οι «ειδικοί» όλο και κάτι παραπάνω θα μπορούσαν να σκεφτούν.

Ο homo economicus μέσα μου, τις λίγες φορές που καταφέρνει να ξυπνήσει, μου λέει πως όλα αυτά θα ήταν όπλα στη φαρέτρα μας, σε συνδυασμό με το να έχουμε ήδη δρομολογήσει βασικές ενέργειες όπως το να εκκενωθεί ο Πειραιάς, να βρίσκονται σε αποτελεσματική λειτουργία οι επιτροπές ασύλου των μεταναστών, να έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες επαναπροώθησης εκείνων που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να φιλοξενηθούν εδώ ή να σταλούν στην Ευρώπη.

Ο συναισθηματικός εαυτός μου βέβαια συγκρούεται μαζί του, αφού αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για μένα είναι η τήρηση της νομοθεσίας, αλλά και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων αυτών των ταλαιπωρημένων ανθρώπων.

Οπότε, κάπου εδώ, μπαίνει το ερώτημα πώς θα προστατευτούν αυτά τα δικαιώματα, χωρίς να πληγούν τα άλλα δικαιώματα, εκείνα των κατοίκων των νησιών, τη στιγμή μάλιστα που οι ίδιοι, τόσο φιλόξενα, έχουν ανοίξει τα σπίτια τους για να βοηθήσουν από το υστέρημά τους τους πρόσφυγες που έχει ξεβράσει η θάλασσα δίπλα στην πόρτα τους.

Μοιάζει η καλοσύνη τους να γυρίζει μπούμερανγκ σε αυτούς, μόνο και μόνο γιατί θεσμικά δεν προστατεύονται.

Λογικό να μην προστατεύονται· το «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» δεν προστάτευσε ποτέ κανέναν αποτελεσματικά!

Τα επεισόδια στη Χίο και στην Κω, απλώς έδειξαν το προφανές: ένας πεινασμένος άνθρωπος είναι ένας θυμωμένος άνθρωπος, έχει δεν έχει δίκιο.

Χρειάζονται λοιπόν πολλά περισσότερα από πρόχειρα καταλύματα για τους πρόσφυγες ή από επιτροπές ασύλου που τρώνε χρόνο συνεδριάζοντας γραφειοκρατικά για το τι θα γίνουν οι χιλιάδες των ανθρώπων που συρρέουν καθημερινά στα νησιά μας.

Είναι πολύ εύκολο να βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα, εσύ κι εγώ, τοποθετώντας τους στο εδώλιο του κατηγορουμένου για το φόνο του ελληνικού τουρισμού, ως να ήταν αυτοί οι μόνοι υπεύθυνοι.

Όταν τα λιμάνια μας- αρκεί να διατηρήσουν τον κρατικό εαυτό τους μόνο- δεν βελτιώνουν τις υποδομές τους, όταν αεροδρόμια της χώρας, αντί να αβγαταίνουν, κλείνουν, όταν παίζουμε κουτσό με το ένα πόδι μέσα κι έξω απ' τη Σένγκεν, όταν η φορολογία τσακίζει κάθε νέα επιχειρηματική προσπάθεια πριν αυτή ακόμα γεννηθεί, όταν ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που συζητούν ότι θα ήταν καλύτερα να βγαίναμε απ’ το ευρώ, γιατί «έλα μωρέ, τι ανάγκη έχουμε εμείς αυτούς τους χαζούς ξένους, που θέλουνε και το κακό μας επιπλέον», όταν τα σύνορά μας θα αλλάζουνε θέση πολύ βολικά, γιατί υπάρχουν ηγέτες που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν πως η καταστροφή ενός σημείου της χώρας, δεν αφήνει αλώβητη την υπόλοιπη, μοιάζει πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς πως, από το να είμαστε μέσα στους πέντε πιο ποθητούς προορισμούς της γης, αυτό που μας εμποδίζει είναι μερικοί θαλασσοδαρμένοι πρόσφυγες και είναι αυτοί και μόνο….

Ο συναισθηματικός εαυτός μου, χέρι χέρι με τον homo economicus αυτή τη φορά, λέει πως είναι σημαντικό να νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους πρώτα και κύρια.

Αληθινή έγνοια γι’ αυτούς είναι να έχουμε λύσει όλα τ’ άλλα...

CHRISTINA AGUILERA -  MERCY ON ME

https://www.youtube.com/watch?v=UgQq62MgzLQ