Στο Καλντερίμι (Νο 170)

Η εβδομαδιαία στήλη του grpost με τα Πολιτικά –Παραπολιτικά σχόλια, τις Τυπολογίες, το Αθλητικό Καλντερίμι & τις Μουσικές ιστορίες 

δια χειρός Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Καλημέρες, καλημέρες, καλώς ήρθατε και σήμερα στη μεγάλη παρέα της Κυριακής.

Καφεδάκι φτιάξατε;

Αν όχι, φτιάξτε, ανάψτε τσιγάρο και πάμε…

Α, αν υπάρχει πρόχειρο και κανένα κρουασάν με σοκολάτα, βάλτε το λίγο στον φούρνο να μοσχοβολήσει ο τόπος…

1^η ενότητα

Πολιτικά –Παραπολιτικά σχόλια

@ Όχι ρε πούστη μου…

Δεν αντέχεται η υποκρισία.

Δεν αντέχεται το ψέμα.

Δεν αντέχεται το

παραμύθι…

Πήγε στην κηδεία του Αρσένη ο Τσίπρας κι έβγαλε κι επικήδειο λέγοντας πόσο εξαίρετος άνθρωπος ήταν και πόση ειλικρινή αγάπη κι έγνοια είχε για τον τόπο!

Ποιος ρε γαμώτο;

Ο Τσίπρας.

Ο Τσίπρας που αλώνιζε την Αθήνα και φώναζε «κάτσε καλά Γεράσιμε»!

@ Ο Τσίπρας που κάθε φορά που σήμερα κάνει διαπραγμάτευση γυρίζει με ένα μνημόνιο….

@ Τα μάθατε τα νέα;

Ο πρόεδρος Πάνος ισοφαρίζει το ρεκόρ του Άδωνι στην υπερψήφιση μνημονίων…

@ Τελικά ο Θεός μας φύλαξε και σωθήκαμε από το mail Χαρδούβελη…

@ Δικαιώθηκε πάλι ο γίγαντας Καμμένος που είχε δηλώσει ότι πριν το Πάσχα θα τελειώσουν τα μνημόνια…

@ «Όσοι ονειρεύονται εκλογές είναι βαθιά νυχτωμένοι», δήλωσε ο Σπίρτζης.

Τι θα κάνει, δηλαδή;

Θα τις καταργήσει;

@ Αμ ο άλλος; Ο γίγαντας Σκουρλέτης;

Που ντύθηκε Δρίτσας και Σπίρτζης μαζί και τα έχωσε στον Πιτσιόρλα, χαρακτηρίζοντας μεταξύ άλλων «πολυπράγμονα» και… «τρόικα εσωτερικού»;

Ο οποίος Πιτσιόρλας είναι προσωπική επιλογή του Τσίπρα στο ΤΑΙΠΕΔ;

Κι ίσως η μόνη που μπορεί να κριθεί επιτυχημένη;

@ Ποιος ρε σύντροφοι;

Ο Σκουρλέτης!

Που αν δεν ήταν Αριστερό κομματόσκυλο δεν θα έβρισκε δουλειά ούτε για να πουλάει καπότες…

Ποιος;

Ο Σκουρλέτης!

Ο πρωτομάστορας του φραπέ!

Ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ που είπε τόσα ψέματα μαζεμένα που αν ζούσε ο βαρόνος Μινχάουζεν θα έψαχνε θηλιά να περάσει στον λαιμό του και να κρεμαστεί επειδή βρέθηκε καλύτερός του…

@ Που εκτός άλλων άδειασε και τον πρωθυπουργό του, λέγοντας ότι η επιλογή του (Πιτσιόρλα) ήταν λάθος!

Κι όμως είναι ακόμη υπουργός.

Όπως κι ο Δρίτσας κι ο Σπίρτζης και τόσοι άλλοι από την παρέα της εξουσίας…

@ Αυτό, όμως, όπως και πολλά άλλα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μέρος του πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ Μαξίμου και Κουμουνδούρου.

Με τους «53» στο επίκεντρο.

Που επιχειρούν εκβιασμούς στον Τσίπρα.

Εκβιασμούς τόσο στη βάση ιδεοληψιών όσο και στη βάση παιγνιδιών πολιτικής επιρροής στη νομή της κυβερνητικής και κομματικής εξουσίας.

@ Κι όσο η αξιολόγηση –με το τεράστιο τελικό κόστος για την κοινωνία- θα έρχεται πιο κοντά και θ’ ανοίγει η συζήτηση για το επόμενο βήμα –ίσως τον ανασχηματισμό- τόσο θα οξύνονται τα παιγνίδια εξουσίας για την επόμενη ημέρα.

Κι η γιάφκα των «53» θέλει ρόλο.

Μεγάλο ρόλο.

@ Τσακαλώτος, Δρίτσας κι ο βουλευτής Χριστόφορος Παπαδόπουλος (σε ρόλο ινστρούχτορα), είναι σαφές ότι εκβιάζουν τον Τσίπρα.

Οι «53» με το τελευταίο τους κείμενο βάζουν «κόκκινες» γραμμές στον Τσίπρα κι σαφέστατα μιλούν για ηρωική έξοδο από την εξουσία, πριν γενικευθεί η αποδοκιμασία της κοινωνίας με την εφαρμογή των μέτρων.

Μιλούν δε και για προσφυγή στις κάλπες.

@ Πλην των «53» κρατήστε κι άλλα τέσσερα ονόματα.

Σκουρλέτης, Φίλης, Βούτσης, Βίτσας.

Έχει γίνει κολλεγιά κι οι απόψεις τους είναι πιο κοντά στους Τσακαλωτοδρίτσες…

@ Κι ο Τσίπρας; Τι κάνει ο Τσίπρας;

Παίζει άμυνα.

Έβαλε τη Γεροβασίλη να υποβαθμίσει τους «53» και το κείμενο τους, ισχυριζόμενη ότι η πρωτοβουλία τους εντάσσεται στον πλουραλισμό του κόμματος.

Κι η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα.

Όμηρος είναι.

Όμηρος της μικρής του πλειοψηφίας.

Όμηρος των εκβιασμών, αφού μιλάμε ευθέως για δέκα βουλευτές και Τσακαλώτο – Δρίτσα.

Όμηρος ακόμη και των ΑΝΕΛ.

Ξέροντας, ότι η παροιμία «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» ταιριάζει γάντι στην παρούσα κατάσταση.

@ Κι αυτά, μαζί με πολλά άλλα, επιτείνουν τα σενάρια.

Σενάρια εκλογών ή και δημοψηφίσματος.

Τα έχουμε γράψει άλλωστε εδώ σε προηγούμενα «Καλντερίμια» μας.

Έχουμε γράψει τι λένε σε Βερολίνο και Βρυξέλες για την σχεδόν σίγουρη ανάλυσή τους πως ο Τσίπρας θα παίξει πάλι με εκλογές.

Και κυκλοφορούν και δυο ημερομηνίες.

Η πρώτη 26 Ιουνίου.

Η δεύτερη 18 Σεπτεμβρίου.

@ Ο Τσακαλώτος και το Μαξίμου διαρρέουν ότι αν οι δανειστές επιμείνουν στην νομοθέτηση επιπλέον μέτρων (2% του ΑΕΠ) προληπτικά, τότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.

Με πιθανές κάλπες μόλις τελειώσουν οι σχολικές εξετάσεις.

@ Προσέξτε μια λεπτομέρεια:

Στις 25 Ιουνίου, λήγει το 18μηνο από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 κι οι πιθανές εκλογές δεν θα είναι με λίστα…

Σταυρουδάκι…

Με ότι αυτό συνεπάγεται για πολλούς βουλευτές –κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ- και την πιθανή επανεκλογή τους…

Με ότι αυτό συνεπάγεται και με μια πιθανή διαρροή –μαϊμού –απειλή από το Μαξίμου.

@ Βεβαίως, όλοι γνωρίζουν ότι η καταφυγή σε εκλογές ουσιαστικά θα αποτελεί «παράδοση» της εξουσίας από τον Τσίπρα και την Αριστερά.

Ήδη όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την εικόνα.

Όμως, στενοί συνεργάτες του Τσίπρα ισχυρίζονται ότι δεν είναι έτσι.

«Μόνο αν η Νέα Δημοκρατία είναι αυτοδύναμη θα βρεθεί εκτός εξουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ», ισχυρίζονται.

Κάτι που φυσικά δεν μπορεί, κατά τη γνώμη τους να συμβεί.

@ Τι άλλο λένε;

Ότι μετά από εκλογές η Φώφη θα έχει απαλλαγεί από τα βαρίδια του κόμματός της (δεν λένε βεβαίως τον τρόπο θα συμβεί αυτό) και θα συμπράξει το ΠαΣοΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Βασίζονται προφανώς στη δήλωση της Φώφης ότι με τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο τη χωρίζει άβυσσος…

@ Διαρρέεται και κάτι ακόμη.

Ότι ο Τσίπρας μόλις τελειώσει με την αξιολόγηση και προχωρήσει στον ανασχηματισμό, θα κάνει ανοίγματα στα άλλα κόμματα.

Υπάρχει, δηλαδή, το ενδεχόμενο να ζητήσει από ΠαΣοΚ, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων να του υποδείξουν πρόσωπα που θα μπορούσαν να εισέλθουν στο κυβερνητικό σχήμα.

Θα φανεί, δηλαδή, συναινετικός κι ουσιαστικά θα επιχειρήσει να «εγκλωβίσει» έτσι τα άλλα κόμματα.

@ Κι όχι μόνο τα μικρά.

Υπάρχουν υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ που ισχυρίζονται ότι πρέπει να εγκλωβιστεί κι η Νέα Δημοκρατία.

Με ποιον τρόπο;

Με τη δημιουργία Εθνικής Επιτροπής για το Χρέος.

Τι θα κάνει ο Κυριάκος; λένε.

Θα αρνηθεί; ξαναλένε.

@ Όπως και νάναι η κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό και σε επίπεδο εξουσίας θυμίζει κινούμενη άμμο.

Κι αυτό μόνο καλό δεν κάνει στον τόπο και στην Οικονομία.

Που θα δεχθεί το τελειωτικό κτύπημα.

@ Να πούμε και κάτι ακόμη.

Η Όλγα μπορεί –ως συνήθως – να το διαψεύσει, αλλά η αλήθεια δεν κρύβεται.

Η μόνιμη υποψία του Μαξίμου ότι ο Δραγασάκης κινείται σε τελείως άλλο μήκος κύματος από την κυβέρνηση, μεγεθύνεται.

Στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού ισχυρίζονται –και του το μεταφέρουν – ότι ο Δραγασάκης έχει δική του ατζέντα.

Που αφορά κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού από την παρούσα Βουλή, χωρίς τον Τσίπρα!

@ Θεωρίες συνωμοσίας, θα πείτε.

Όμως, μη λησμονάτε ότι η Αριστερά κι η εθνικολαϊστική Δεξιά, σε τέτοιες συνωμοσίες στηρίχτηκαν και δη σε μεγάλο βαθμό.

Όχι μόνο τώρα, αλλά σε όλη τους την πολιτική διαδρομή.

@ Προσέξτε και μια λεπτομέρεια.

Στο Μαξίμου τρέμουν τις καλές σχέσεις που παραδοσιακά έχει ο Δραγασάκης με την οικογένεια Μητσοτάκη.

Τρέμουν και κάτι ακόμη.

Ότι η χώρα οδηγείται σε αδιέξοδο και την κρίσιμη στιγμή –προκειμένου να μην εκτεθεί σε κινδύνους απόλυτης διάλυσης- ίσως τεθεί ζήτημα αλλαγής φυσιογνωμίας της παρούσας κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή.

Δηλαδή, την αλλαγή από πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο υφυπουργό από μια κυβέρνηση που θα αναλάβει ρόλο σωτηρίας…

Και ο Δραγασάκης, λένε, μπορεί να είναι μπροστάρης και με ανοχή του Κυριάκου…

Επαναλαβάνω:

Τα λένε άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν στο Μαξίμου.

@ Ερώτηση:

Τι φοβούνται στο Μαξίμου και περιθωριοποίησαν τον κυρ Αλέκο;

Τον Φλαμπουράρη ντε;

@ Να γυρίσουμε και στα διαρρεόμενα για τον ανασχηματισμό.

Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Παντελής Οικονόμου κι ο μπάρμπα Φώτης –Φανούρης (Δικαιοσύνης), ακούγεται ότι έχουν καπαρώσει θέση στο νέο κυβερνητικό σχήμα.

@ Ερώτηση:

Εκτός από τους δέκα βουλευτές που ανησυχούν στο Μαξίμου ότι δεν θα στηρίξουν τις κυβερνητικές επιλογές στη Βουλή, είναι σίγουροι ότι δεν πρέπει να ανησυχούν για τον Μιχελογιαννάκη;

@ Να πούμε και κάτι ακόμη που σκέφτονται στο Μαξίμου.

Το ενδεχόμενο –προκειμένου να μη φανούν ή στοιχίσουν οι πιθανές διαρροές από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ- να ζητήσουν την υπερψήφιση των νέων μέτρων από αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών.

Θεωρούν ότι έτσι θα στριμώξουν την αντιπολίτευση κι αν αυτή δεν συναινέσει και πέσει η κυβέρνηση θα της επιρρίψουν την πρόωρη και καταστροφική προσφυγή στις κάλπες.

@ Πάμε και στη Νέα Δημοκρατία.

Στο συνέδριό της που διεξάγεται τις ώρες που γράφονται τούτες οι αράδες.

Άρα, δεν μπορούμε να γράψουμε πολλά παρασκήνια.

Εκείνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι το 10^ο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας οφείλει να δώσει αέρα όχι μόνο στην παράταξη αλλά και στον τόπο.

@ Αυτό το συνέδριο πρέπει να είναι η απαρχή του τέλους για ομαδούλες, για φατρίες, για νοοτροπίες που έχουν θέση μόνο στο χθες.

Να κοπεί ο ομφάλιος λώρος με τους χθεσινούς.

Κι ο Κυριάκος αυτό έχει στοχεύσει.

Όχι ισορροπίες και άλλα παλαιοκομματικά φέουδα, όχι γερασμένες παθογένειες, όχι παραγοντισμοί, αλλά με το βλέμμα και τον λόγο στην κοινωνία που βάλλεται πανταχόθεν.

@ Με νέο και σύγχρονο καταστατικό, με πολλά ασυμβίβαστα, με «οξυγόνο» για την παράταξη και τον τόπο.

Και πολλούς νέους ανθρώπους.

@ Πάντως και μέχρι την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, αν κάναμε τον χαρακτηρισμό «συνέδριο selfie».

Πολύ πράγμα βρε παιδιά.

Πολύ φιγούρα στο διαδίκτυο…

@ Πάμε και σ’ ένα άλλο ζήτημα που προκύπτει από τις Βρυξέλλες.

Όπου, κοινοτικοί κύκλοι μας κατηγορούν ότι συνεχώς υπογράφουμε μνημόνια και δεν εφαρμόζουμε τίποτα.

Κι είναι ενδεικτικό το τι συζητιόταν προσφάτως στους κήπους ευρωπαϊκής πρεσβείας στην Αθήνα.

Σχεδόν με χαρτί και με μολύβι έγραφαν όσα έχουμε υπογράψει και δεν έχουμε κάνει.

Ιδού:

@ -  Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων

-          Αξιολόγηση προσωπικού δημοσίου

-          Αναδιάρθρωση (κατάργηση ή συγχώνευση) κατακερματισμένων ή ανενεργών δημοσίων οργανισμών κι επιχειρήσεων.

-          Ενιαίο μισθολόγιο (δεν εφαρμόστηκε σε ΔΕΚΟ κι ευρύτερο δημόσιο τομέα)

-          Πάταξη λαθρεμπορίου καυσίμων και καπνού

-          Μεταρρύθμιση στο σύστημα απονομής Δικαιοσύνης

-          Σχέδιο καταπολέμησης της φοροδιαφυγής

-          Σχέδιο ανταγωνιστικότητας της Γεωργίας

-          Πάταξη γραφειοκρατίας με υπηρεσίες μιας στάσης

-          Εθνικό κτηματολόγιο

-          Απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου

-          Μηχανοργάνωση νοσοκομείων

-          Κλειστά ενοποιημένα νοσήλια στα νοσοκομεία

-          Ηλεκτρονική πλατφόρμα για τις δημόσιες συμβάσεις

@ Κι ύστερα μας φταίνε οι κακοί δανειστές…

@ Πάμε να κλείσουμε την ενότητα με τα Πολιτικά και Παραπολιτικά σχόλια με … ΓΑΠ…

Ο οποίος κατακόκκινος από τις μόνιμες διακοπές του, βγήκε κι είπε ένα σωρό αηδίες για να ακούει το πόπολο που δεν ξέρει τι του γίνεται…

Μια ερώτηση μόνο:

Δηλαδή μοιραίε Γιώργο, είναι ψέματα ότι η Μέρκελ κι ο Σόιμπλε σου έλεγαν (προσοχή, μόλις έγινες πρωθυπουργός) να αντιμετωπιστεί το ελληνικό πρόβλημα χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ;

Μια πρόταση που θα σήμαινε λιγότερα μέτρα και πάντως όχι μνημόνιο;

@ Για να μη βαυκαλίζεστε.

Η πρόταση έγινε κι ο ΓΑΠ είπε όχι.

Βλέπετε, λεφτά υπήρχαν.

Που τα σκόρπαγε εδώ κι εκεί σε προεκλογικές του παροχές.

Η πρόταση έγινε στις 21 Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο.

Αλλά ο ΓΑΠ είχε το μυαλό του να πάει να κάνει ποδήλατο.

Η πρόταση έγινε στο γραφείο του τότε διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ.

Που μιλούσε ως εντολοδόχος των Γερμανών.

Κι ήταν παρόντες κι ο τότε επίτροπος Οικονομικών της Ε.Ε. Αλμούνια, αλλά κι ο Παπακωνσταντίνου με τον Προβόπουλο.

@ Να το πάμε και πιο κάτω;

Ο Αλμούνια ήταν αυτός που παρέδωσε στους Παπαθανασίου και Προβόπουλο ακόμη και το σχέδιο που είχε συμφωνηθεί με τους Καραμανλή και Παπαθανασίου και προέβλεπε σθεναρές περικοπές δαπανών του δημοσίου με τις οποίες θα αντιμετωπιζόταν το πρόβλημα.

Χωρίς κανένα ΔΝΤ, χωρίς κανένα μνημόνιο.

Κι όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών κι ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος πήραν στα χέρια τους το σχέδιο, ζήτησαν προθεσμία να το δείξουν στον ΓΑΠ, επειδή όπως είπαν «αυτός λαμβάνει τις αποφάσεις»…

@ Κι ο μοιραίος αυτός Έλληνας, δεν απάντησε ποτέ.

Αντιθέτως άρχισε να μοιράζει λεφτά…

Κι έχει το θράσος σήμερα να βγαίνει και να το παίζει ήρωας…

2^η ενότητα

Τυπολογίες

@ Η ΕΣΗΕΑ προκήρυξε απεργία τις ημέρες του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας και της ουσιαστικής αποδοχής του 4^ου μνημονίου…

Τυχαίο;

@ Κι όχι μόνο αυτό.

Παρέτεινε την απεργία μέχρι την Μεγάλη Τετάρτη!

@ Κι ο Τσίπρας δεν είπε ούτε ένα ευχαριστώ…

Τόσο αχάριστος πια;

@ Αρχίσαμε πάλι να ψάχνουμε Deutsche Welle και BBC…

@ Πώς δεν σκέφτηκαν να μπλοκάρουν και το ίντερνετ για να μη πάρει κανένας χαμπάρι ότι ο Πάνος κι η παρέα του έπεσαν πάλι στα τέσσερα;

 

@ Την τελευταία φορά που έκανε εκπομπή η Ρούλα Κορομηλά ο αδελφός μου είχε μαλούρα και τώρα που ξανακάνει έχει μια καράφλα να, μετά συγχωρήσεως…

@ Αναφέρθηκα στη Ρούλα και θυμήθηκα την αγαπημένη μου Μαλβίνα…

Που έλεγε ότι «ο Συνασπισμός είναι δέκα κώλοι που ψάχνουνε καρέκλα»…

Καλή σου ώρα εκεί που είσαι κορίτσι μου.

@ Έκλεισε η εφημερίδα «Ανεξαρτησία» του Τράγκα.

Αναμενόμενο.

Ούτε η πρώτη είναι που ανοίγει ο θείος, ούτε η πρώτη που κλείνει…

Χρόνια το ίδιο βιολί.

@ Όλο και περισσότεροι μιλάνε πια για τον επερχόμενο «ξαφνικό θάνατο» του Mega.

Που όπως έγιναν τα πράγματα μόνο ξαφνικός δεν θα είναι.

3^η ενότητα

Αθλητικό Καλντερίμι

@ Τα γράφαμε από την προηγούμενη εβδομάδα.

Ότι με την εικόνα της Πανάθας πιο πιθανό είναι το 0-3 από τη Λαμποράλ, παρά το γύρισμα της σειράς.

Ότι με προπονητή τον Τζόρτζεβιτς δεν μπορεί η ομάδα να πάει πουθενά.

Χωρίς συστήματα, χωρίς βοήθεια από τον πάγκο, χωρίς στοιχειώδη στρατηγική.

Δυστυχώς δικαιωθήκαμε.

Δυστυχώς και για την Πανάθα και για το μπασκετάκι.

@ Κι όλη η ευθύνη –ή αν θέλετε το μέγιστο μερίδιό της- ανήκει στον Σέρβο.

Και στη διοίκηση που τον επέλεξε χωρίς να έχει σχεδόν καμιά προπονητική περγαμηνή σε συλλογικό επίπεδο.

Ο Τζορτζεβιτς έφτιαξε μια ομάδα μονοδιάστατη και προβλέψιμη.

Με πρωτοφανή στήριξη του τέως παίκτη Πάβλοβιτς και με δυο βαριά σέντερ παλιάς κοπής.

Μια ομάδα χωρίς συστήματα που βασιζόταν πιο πολύ στους αυτοσχεδιασμούς των παικτών.

Μια ομάδα με δυο μόνο τρόπους ανάπτυξης.

Είτε μπουμπούνισμα από το τρίποντο, είτε με παιγνίδι στη ρακέτα και τάισμα του Ραντούλοβιτς.

Τίποτα άλλο.

@ Όταν όμως στο τρίποντο έχεις τόσο χαμηλά ποσοστά σχεδόν όλη τη χρονιά, τι μένει;

Τι τάισμα του ψηλού.

Πόσο όμως;

Όταν όλοι προσαρμόζουν τις άμυνές τους σ΄αυτόν;

Όταν όλοι δίνουν το σουτ απ’ έξω, αλλά ουδείς μπορεί να «ματώνει» εύκολα το αντίπαλο καλάθι;

Κι όταν ο βασικός πλέι μέικερ έχει τόση σχέση με το μακρινό σουτ όσο ο Πάνος Καμμένος με τα κομάντα;

Κι όταν έχει εξαφανίσει έναν παίκτη που μπορούσε με το παραπάνω να δώσει λύσεις στο μακρινό σουτ, όπως ο Παππάς;

@ Και μιας και λέμε για τον Παππά.

Από τότε έπρεπε να σκουπιστεί ο Σέρβος.

Από τη συμπεριφορά του στον Έλληνα παίκτη.

Ναι, δεν είναι κι ο πιο εύκολος χαρακτήρας ο Παππάς.

Όμως, πονάει την ομάδα, τρελαίνεται γι αυτήν.

Κι ο Σέρβος έβαλε τον εγωισμό του επάνω από την ομάδα.

ΚΙ ίσως ο Γιαννακόπουλος κακώς δεν επέμεινε τότε στην απόφασή του να τον διώξει, ακούγοντας τον Μπαλτάκο που ισχυριζόταν ότι δεν έπρεπε να γίνει άνω κάτω η ομάδα…

@ Να πούμε κι άλλα;

Ότι, δηλαδή, προτίμησε τον… Κούζμιτς από τον Λάσμε ή τον Τάιους;

Ότι εξαφάνισε τους δυο καλύτερους Έλληνες παίκτες στην ηλικία τους, τους Παπαγιάννη και Χαραλαμπόπουλο για να παίζουν οι Κούζμιτς και Πάβλοβιτς;

Ότι δεν ήθελε τον Μαυροκεφαλίδη;

Ότι μέχρι τον Φεβρουάριο είχε σχεδιάσει μια ομάδα με τρία μόνο γκάρντ (Καλάθη, Φελντέιν, Διαμαντίδη) και έφτασε στο σημείο να παίζει ο Καλάθης 39 λεπτά και με σπασμένα δάκτυλα;

Ότι δεν κατάφερε να έχει ούτε καν την στοιχειώδη ψυχολογική επαφή με τους παίκτες του;

‘Ότι εφτά ολόκληρους μήνες η Πανάθα δεν είχε κανένα σημείο αναφοράς στο παιγνίδι της;

Ούτε στην άμυνα ούτε στην επίθεση;

@ Να πω και κάτι άλλο που ξέρω ότι μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις.

Μα αυτή είναι η γνώμη μου.

Με Καλάθη μπροστάρη της ομάδας δεν μπορείς να πας πουθενά.

Τονίζω τη λέξη μπροστάρη.

Όταν οι άλλοι έχουν Άνταμ, έχουν Ντιλέινι, Σλούκα, Ντε Κολό, Ντρέιπερ, έχουν τόσους παικταράδες και με τα μισά χρήματα του Καλάθη, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Καλός ο Καλάθης για συγκεκριμένους ρόλους.

Αλλά επ’ ουδενί μπροστάρης…

Και δη με τόσο υψηλό συμβόλαιο.

@ Έχω την πεποίθηση ότι ακόμη και σε μπασκέτα του λούνα παρκ να βάλεις τον Καλάθη να σουτάρει τρίποντα, θα γίνει περίγελως της μαρίδας…

Κι ότι είναι ο μοναδικός παίκτης του μπάσκετ που είναι τσακωμένος με το όνομά του.

@ Κι αν έναν παίκτη δεν τον φοβούνται οι αντίπαλοι και κλείνουν τις άμυνές τους, τόσο πιο δύσκολο θα γίνεται το άθλημα για την Πανάθα…

@ Πάμε τώρα και στον Πεδουλάκη.

Αναλαμβάνει μια αποστολή πιο δύσκολη από την πρώτη περίοδο που ήρθε μετά τον Ζέλικο.

Σε μια ομάδα που δεν έφτιαξε αυτός.

Και με λεπτομέρεια.

Με τον Παππά είχε χειρότερες σχέσεις απ’ ότι είχε ο παίκτης με τον Τζόρτζεβιτς.

Θα τα βρουν;

Ουδείς γνωρίζει.

Πάντως ο παίκτης επέστρεψε κανονικά στις προπονήσεις της ομάδας.

@ Σε πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση είχε τονίσει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που βλέπει στην Πανάθα είναι η έλλειψη αθλητικού σέντερ.

Κι έχει δίκιο.

Δεν έχει τον σέντερ που θα κόψει γρήγορα μετά το pick και θα μπορεί να συνεργαστεί με τον Διαμαντίδη, αλλά και τον Καλάθη.

Συνεπώς, δεν θα μου φανεί διόλου παράξενο να περάσει τον Γκιστ στο «5» και να δώσει περισσότερο χρόνο στον Φώτση ή και στον Γιάνκοβιτς στο «4».

@ Περιμένω και κάτι ακόμη.

Καλύτερη χημεία στα ζευγαρώματα της πεντάδας.

Δηλαδή, για να το κάνω λιανά, να χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα οι pick-n-roll παίκτες με τους pick-n-roll ψηλούς.

Γρίφοι παραμένουν ο Ουίλιαμς κι ο Φελντέιν.

Ο δεύτερος, από τη στιγμή που ήρθε ο πρώτος υπέστη ολική εξαφάνιση.

Πώς θα τον συνεφέρει ο Πεδουλάκης;

Ειδικά αν παίξει στο «2» ο Αμερικανός;

@ Και κάτι τελευταίο.

Ο Πεδουλάκης είναι προπονητής της άμυνας.

Είναι το ευαγγέλιό του.

Μπορεί να παίξει η Πανάθα τη σκυλίσια άμυνα που ζητά ο Άρτζι, ειδικά όταν η σημερινή ομάδα δεν έχει τους σκληρούς παίκτες που του αρέσουν;

@ Όπως και νάναι πάντως, η επιλογή του είναι η πιο ασφαλής λύση αυτή την περίοδο.

1. Ξέρει τα κατατόπια της ομάδα, τον ξέρουν κι αρκετοί παίκτες (Διαμαντίδης, Φώτσης, Γκιστ, Γιάνκοβιτς, Παππάς, Χαραλαμπόπουλος).
2. Διαθέτει  το «know how» και την διαχείριση ψυχολογίας των «αιώνιων» ντέρμπι, κάτι που θα χρειαστεί τώρα, ενόψει της σύγκρουσης στους τελικούς, όπου οι «πράσινοι» θα έχουν μειονέκτημα έδρας. Στην πρώτη θητεία του, ο Παναθηναϊκός σε δέκα ντέρμπι πήρε επτά νίκες, τέσσερις εκ των οποίων συνεχείς το 2013 (τελικός κυπέλλου και 3-0 στους τελικούς), όπου επικράτησε δις στο ΣΕΦ και έγινε ο μοναδικός προπονητής που κατέκτησε πρωτάθλημα με «σκούπα», αν και με μειονέκτημα έδρας!
3. Είναι ο μόνος προπονητής –καλά καλά ούτε ο Ομπράνοτοβιτς το είχε καταφέρει- που μπορεί να αχρηστεύει τον βαρύ όπλο του γαύρου, τον Σπανούλη. Με διαφορετικά τρικ κάθε φορά.
4. Κι από την άλλη πλευρά, πήγε στους «πράσινους» μέχρι το τέλος της περιόδου και βλέπουμε…

Αν πάρει το πρωτάθλημα δεν θα μπορεί κανένας να τον απομακρύνει.

Αν το χάσει, η Πανάθα θα μπορεί να σχεδιαστεί στην πρώτη χρονιά μετά Διαμαντίδη από άλλον προπονητή…

@ Οι γαύροι έκαναν φιέστα και μετά πήγαν στον Βέρτη.

Μπερδεύτηκε κι ο Εσιέν και πήγε κι εκείνος…

4^η ενότητα

Μουσικές ιστορίες

Καληνύχτα Κεμάλ

Μάνος Χατζηδάκις – Νίκος Γκάτσος

Ερμηνεία: Αλίκη Καγιαλόγλου

https://www.youtube.com/watch?v=T-f-vQX942I

@ Ας αφήσουμε τον ίδιο τον Μάνο Χατζηδάκι να διηγηθεί την ιστορία του τραγουδιού:

«Το χειμώνα του 1968, ήμουν στη Νέα Υόρκη και συνάντησα ένα παιδί 20 χρόνων, που το λέγανε Κεμάλ.

Αμέσως σκέφτηκα ότι εαυτό το όμορφο αγόρι είχε ένα όνομα φορτισμένο από μνήμες.

Είχε φύγει από τον τόπο του με πρόσχημα πολιτικές του αντιθέσεις.

Στην πραγματικότητα, φαντάζομαι, ήθελε να χαθεί μέσα στην Αμερική.

Του το είπα.

Χαμογέλασε»…

@ «Του πρότεινα να τον ξεναγήσω στη Νέα Υόρκη. Αρνήθηκε ευγενικά. Προτιμούσε μόνος.

Κι έτσι, όταν γύρισα σπίτι, τον έκανα μουσική.

Αργότερα, ο Γκάτσος έγραψε τους στίχους και τον έκανε Άραβα πρίγκιπα να προστατεύει τους αδυνάτους.

Κάτι σαν μια ταινία του Έρολ Φλιν, του ’35.

Η Πελοπόννησος (καταγωγή του Γκάτσου), από τη φύση της αδυνατεί να κατανοήσει την αμαρτωλή ιδιότητα των Μουσουλμάνων Τούρκων, που μοιάζουν σας ηλεκτρισμένα σύννεφα πάνω από τον Έβρο ή σαν χαμένα και περήφανα σκυλιά»...

@ Το μόνο που αφήσαμε ανέπαφο στο τραγούδι, αφού γράψαμε και ξαναγράψαμε, ήταν εκείνο το «καληνύχτα Κεμάλ».

Είτε πρίγκηπας άραψ είτε μωαμεθανός νεαρός της Νέας Υόρκης του οφείλουμε μια «καληνύχτα» τέλος πάντων. Για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε ήσυχα τη νύχτα. Χωρίς τύψεις, άχρηστους πόθους κι επιθυμίες.

Κατά πως πρέπει σε Έλληνες απέναντι σ’ ένα νεαρό Μωαμεθανό, όπως θα έλεγε κι ο Καβάφης»…

@ Το τραγούδι ερμήνευσε η Αλίκη Καγιαλόγλου στον δίσκο «Αντικατοπτρισμοί» που κυκλοφόρησε το 1993 κι ο ίδιος ο Χατζηδάκις έκανε την αφήγησή του.

Αργότερα το ερμήνευσαν κι ο Βασίλης Λέκκας κι η Μαρία Φαραντούρη κι ο Αλκίνοος Ιωαννίδης κι η Σαββίνα Γιανάτου.

Ιδού οι στίχοι του:

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού, 
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ’ αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ’ ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ’ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, 
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ 
Καληνύχτα...

----------------------------------------------------

@ Πάμε σιγά σιγά για το σημερινό μας τέλος…

Με μια υπόμνηση:

Την επόμενη Κυριακή δεν θα βγούμε «καλντερίμι»…

Προέχει ο οβελίας…

Την Κυριακή του Θωμά πάλι…

@ Έπεσε το μάτι μου σ’ ένα πλάνο της τηλεόρασης από μια εκκλησία…

Γριές να δουν τα μάτια σας…

Προσοχή όλες, λες κι είναι καταδρομείς μπροστά στον Πάνο Καμμένο.

Μόνο στο λεωφορείο δεν μπορούν όρθιες…

@ Αν κατέβετε στον Πειραιά και πάτε σε καμιά ταβερνίτσα για γαύρο, να προσέξετε μη σας πέσει κανένας κάτω γιατί θα σηκωθούν όλοι οι διπλανοί σας και θα φωνάζουν …πέναλτι…

@  Παρεξηγήθηκε η άλλη στο μετρό επειδή, λέει, κοιτούσα τα στήθη της.

Τι να της πω;

Ότι εκείνα το ξεκίνησαν;

@ Είδα τη φίλη μου την Αθηνά, που είναι γυμνάστρια.

-          Τι λες, τη ρωτάω, με αναλαμβάνεις για να βγω το καλοκαίρι στην παραλία με φέτες;

Κι εκείνη μ’ απογοήτευσε σφόδρα.

-          Δεν βγαίνεις τώρα, μου λέει, που δεν θα σε δει κανένας;

@ Εσχάτως η γλύκα έχει ονοματεπώνυμο…

Προσεχώς περισσότερα.

@ Ανέκδοτο:

Τι λέει ένας αναρχικός σκακιστής όταν ο συμπαίκτης του τού πει «ματ»;

-          Ντου ρε τους πούστηδες…

@ Κι ένα τελευταίο:

Πώς λέγεται η Θεσσαλονίκη στα Ποντιακά;

Φραπεδούντα!

@ Αυτά και για σήμερα.

Ευχαριστούμε για την παρεούλα.

Να περάσετε όσο καλύτερα μπορείτε τις ημέρες του Πάσχα.

Κάποιοι, ξέρω εγώ τι λέω, να σκέφτεστε και την καινούργια ακαδημαϊκή χρονιά…

Και μη ξεχνάτε ποτέ το σύνθημα μας:

Οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν λένε πάντα την αλήθεια…

Νέα μας συνάντηση την Κυριακή του Θωμά.

@ Χαιρετώ σας!