Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

Οι στρατόκαυλοι, ο σουλτάνος κι εμείς…



Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Νάτοι λοιπόν οι Τούρκοι στρατόκαυλοι… 
Που επιχείρησαν να αναβιώσουν τις ημέρες του Εβρέν στη γειτονιά μας… 
Που έκαναν πραξικόπημα στις…10 το βράδυ, την ώρα που στην Τουρκία όλα βρίσκονταν εν ζωή…
 Που έκαναν πραξικόπημα χωρίς να έχουν μαζί τους τις μεγάλες δυνάμεις του τουρκικού στρατού…
Που έδειξαν ότι τρέφονται από το δικό τους παρελθόν, τότε που οι κεμαλιστές
ήλεγχαν τα πάντα….
Που, στρατόκαυλοι πράγμα, δεν μπόρεσαν να σκεφτούν ότι οι εποχές έχουν αλλάξει κι ότι τώρα απέναντι στα τανκς και στα όπλα υπάρχει η τεχνολογία, υπάρχουν ισχυρά social media και δεκάδες τηλεοπτικά κανάλια… Αυτά ήταν οι αντίπαλοι τους.
Οι περίεργοι αυτοί τύποι νόμιζαν ότι αν καταλάβουν το κρατικό τηλεοπτικό κανάλι θα επιβάλλουν συσκότιση πληροφοριών και θα επικρατήσουν τα σχέδιά τους.
Νοοτροπία και σκέψη της δεκαετίας του ’70 και του ’80…
Αγνόησαν ακόμη και το γεγονός ότι ο Ερντογάν εδώ και 15 χρόνια έχει δημιουργήσει μια πανίσχυρη αστυνομία πραιτοριανών που ελέγχει πλήρως, ενώ θύλακες χιλιάδων ανθρώπων ορκίζονται στο όνομά του και δεν διστάζουν να σκοτώνουν στο …όνομα του Αλλάχ…
Αγνόησαν ότι ο Ερντογάν πριν λίγο καιρό έλαβε 50%, ότι απέπεμψε τον εκλεγμένο πρωθυπουργό του χωρίς ν’ ανοίξει μύτη.
Αγνόησαν ότι αδιαφορεί πλήρως για το Συνταγματικό Δικαστήριο χωρίς καμιά αντίσταση…
Ότι  απειλεί με φυλάκιση βουλευτές κομμάτων που έλαβαν άνω του 10% …
Ότι ελέγχει πλήρως τα ΜΜΕ φυλακίζοντας δημοσιογράφους που δεν συμφωνούν με την ατζέντα του…

Οι στρατόκαυλοι κι η προχειρότητα αλλά κι η έλλειψη πολιτικής ανάλυσης των δεδομένων, δίνουν τώρα την μεγάλη χαριστική βολή στον κεμαλισμό.
Κι είναι βέβαιο ότι ο Σουλτάνος θα αρπάξει την ευκαιρία να τελειώσει τους κεμαλιστές από τον στρατό και τη δικαιοσύνη για να δημιουργήσει το πανίσχυρο Ισλαμικό τουρκικό κράτος.
Όχι ανάλογο των Κούρδων ή του Ιράκ, αλλά ένα Ισλαμικό κράτος αχαρτογράφητο ακόμη αναφορικά με το πώς θα εξελιχθεί στο εγγύς και απώτερο μέλλον.
Άλλωστε, νικητής είναι κι αυτός συνήθως τα παίρνει όλα.

Στο σημείωμα αυτό δεν θα μπούμε στις αναλύσεις των θεωριών συνωμοσίας, ότι ο Ερντογάν οργάνωσε ο ίδιος το πραξικόπημα για να βρει την ευκαιρία να διώξει και απομονώσει χιλιάδες κεμαλιστές από τον δημόσιο βίο της χώρας του.
Μάλλον πρόκειται περί αστείων θεωριών που απλώς εξυπηρετούν κάποιους ν’ αποτινάξουν πιθανές υποψίες στήριξης στους στρατόκαυλους.
Όμως, είναι σκόπιμο να δούμε τι στα κομμάτια είναι αυτοί οι κεμαλιστές;
Τι στο καλό αντιπροσωπεύουν;
Η ιστορία έχει δείξει ότι είναι αποτελούν ένα στρατιωτικό και δικαστικό κατεστημένο,  που ήταν και θεωρούν ότι είναι ακόμη θεματοφύλακες του παρελθόντος και της ενότητας της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας.
Μιας αυτοκρατορίας που απαρτίζεται από διαφορετικούς λαούς με διαφορετικό θρήσκευμα.
Να πούμε και κάτι ακόμη:
Όλοι αυτοί οι «κοσμικοί» κεμαλιστές είχαν πάντα στο στόχαστρό τους την Ελλάδα.
Ας μη ξεχνάμε ότι όλα τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας «καταστέλλονταν» με μια κρίση στο Αιγαίο ή ακόμη ακόμη και με τα περίφημα σχέδια «βαριοπούλα», που σχεδόν πάντα είχαν στο στόχαστρο κάποιο ελληνικό νησί.
Υπό αυτή την έννοια, η Ελλάδα δεν θα τύγχανε καλύτερης αντιμετώπισης αν οι  στρατόκαυλοι επικρατούσαν.

Θα πείτε, ότι κι ο Ερντογάν κάνει συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο, το παίζει δερβέναγας στην περιοχή και πολλά τέτοια.
Όμως, επί της ουσίας δεν έχει δείξει επιθετικές τάσεις απέναντι στην Ελλάδα.
Μπορεί να μη τις είχε δείξει επειδή δεν είχε τον έλεγχο του στρατού.
Και να τις δείξει τώρα που γίνεται απόλυτος κυρίαρχος. Θα φανεί αυτό.
Το βέβαιο είναι ότι θα επιχειρήσει απερίσπαστος πλέον να δημιουργήσει το κράτος του Ισλάμ, μια ανάσα δρόμο από εμάς.
Όμως, ούτε αυτό είναι εύκολο αφού στην Τουρκία υπάρχουν έντονες θρησκευτικές και φυλετικές διαφορές για να του επιτρέψουν έτσι απλά να γίνει νέος Σουλεϊμάν…

Να το πούμε ακόμη πιο απλά.
Στην Τουρκία ο φασιστικός αυταρχισμός του Ερντογάν νίκησε την επαπειλούμενη χούντα των κεμαλιστών. Μεγάλη ηττημένη η δημοκρατία.
Κι αυτή τη στιγμή, τα δεδομένα δείχνουν ότι αποτελεί συμφέρον για την Ελλάδα που δεν επικράτησαν οι ανόητοι στρατόκαυλοι….

Κι αυτό επειδή αναφορικά με τους στόχους του Ερντογάν, καθιστούν τη χώρα μας ακόμη πιο κομβική για τη Δύση.
Αρκεί να μπορέσουμε να ασκήσουμε πολιτική και να μη μπερδέψουμε πάλι τους μηρούς μας ανάμεσα σε… μνημόνια και διπλωματία.
Αρκεί να μπορέσουμε να ασκήσουμε διπλωματία υψηλής ισορροπίας και τέχνης κι όχι διπλωματία βασισμένη σε ιδεοληψίες και κοντόθωρη ματιά.
Όμως, εδώ μπαίνει στο τραπέζι το πρόβλημα.
Η δική μας διπλωματία, οι δικές μας μυστικές υπηρεσίες των δημοσίων υπαλλήλων, οι δικοί μας υπουργοί Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, έμαθαν τα καθέκαστα στην Τουρκία από τα…. Social media...
Φρίκη!

Και κάτι τελευταίο.
Με το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία καταδείχτηκε και τελικά αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά, ότι ο στρατός δεν είναι λύση απέναντι στην πολιτική.
Ακόμη και την θλιβερά ασκούμενη.
Αλλά αυτό, συμφώνως με τις δικές μας αξίες της Δύσης και τον δικό μας τρόπο σκέψης...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου