Δεν είναι Hollywood, είναι η ζωή μας….

Από το Ηράκλειο

γράφει

η Χριστίνα Ανδριανού

Δε φαντάστηκα ποτέ ότι θα ζούσαμε μέσα σε μια ταινία θρίλερ χωρίς περιθώριο αντίδρασης,
ότι θα ζούσαμε τον κινηματογράφο, σαν ανεκπαίδευτοι κομπάρσοι, στην πιο σαδιστική και απάνθρωπή του εκδοχή.
Θέλω να επισημάνω ότι είμαστε δυνητικά όλοι βουτηγμένοι στο αίμα.
Θέλω να θυμίσω γεγονότα που η μνήμη αδυνατεί να ομαδοποιήσει.
Είμαστε σε πόλεμο.

Ακούστε κάποιες μάχες αμάχων, άνευ προειδοποιήσεως, ιερού και οσίου.

Νεκροί ανά τον κόσμο, αθώοι και

ανυποψίαστοι, όχι μόνο πολίτες ανεπτυγμένων δυτικών χωρών αλλά
άνθρωποι ανά τον κόσμο, πάντα αθώοι.

16 Σεπτεμβρίου 1920 - βομβιστική επίθεση στη Wall Street - 38 νεκροί
και πάνω από 400 τραυματίες
16 Απριλίου 1925 - βομβιστική επίθεση στον ναό St. Nedelya στη Σόφια -
150 νεκροί και πάνω από 500 τραυματίες
22 Ιουλίου 1946 - βομβαρδισμός του ξενοδοχείου King David -  91 νεκροί
και 46 τραυματίες
19 Αυγούστου 1978 - εμπρησμός στο σινεμά Rex του Ιράν - 470 νεκροί
20 Νοεμβρίου του 1979 - κατάληψη στο μεγάλο Τζαμί από 200 ένοπλους -
225 νεκροί προσκυνητές και 500 τραυματίες
23 Οκτωβρίου 1983 - βομβιστικές επιθέσεις στην Βηρυτό - 299 νεκροί
21 Δεκεμβρίου 1988 - βομβιστική επίθεση αεροπλάνου πάνω από την πόλη
Λοκέρμπι - 270 νεκροί
12 Μαρτίου 1993  - 13 βομβιστικές επιθέσεις στο Μουμπάι - 270 νεκροί
και περισσότεροι από 700 τραυματίες
19 Απριλίου 1995 - βομβιστική επίθεση στην Οκλαχόμα Σίτι - 168 νεκροί
και περισσότεροι από 680 τραυματίες
23 Σεπτεμβρίου 1997 - σφαγή της Μπεντάλα στην Αλγερία - πάνω από 200 νεκροί
07 Αυγούστου 1998 - επιθέσεις σε πρεσβείες των ΗΠΑ - πάνω από 200
νεκροί και χιλιάδες τραυματίες
11 Σεπτεμβρίου 2001 - τρομοκρατικό χτύπημα στου δίδυμους Πύργους -
12 Οκτωβρίου 2002 - βομβιστική επίθεση στο Μπαλί - 202 νεκροί
27 Φεβρουαρίου 2004 - βομβιστική επίθεση στο Super Ferry 14 - 116 νεκροί
11 Μαρτίου 2004 - επίθεση σε συρμούς της Μαδρίτης - 192 νεκροί και
2000 τραυματίες
01 Σεπτεμβρίου 2004 - σφαγή στο Μπεσλάν - 385 νεκροί
07 Ιουλίου 2005 - βομβιστική επίθεση στο μετρό του Λονδίνου - 52
νεκροί και πάνω από 700 τραυματίες
11 Ιουλίου 2006 - επίθεση στον σιδηρόδρομο του Μουμπάι - 209 νεκροί
και 714 τραυματίες
23 Νοεμβρίου 2006 - βομβιστικές ςεπιθέσεις στη Βαγδάτη - 215 νεκροί
και 257 τραυματίες
06 Μαρτίου 2007 - τρομοκρατική επίθεση στο Al Hillah - 200 περίπου νεκροί
18 Απριλίου 2007 - βομβιστική επίθεση στη Βαγδάτη - 200 περίπου νεκροί
14 Αυγούστου 2007 - το αιματοκύλισμα των Γεζίντι - 796 νεκροί και 562
τραυματισμένοι
18 Οκτωβρίου 2007 - βομβαρδισμοί στο Καράτσι , Πακιστάν - 139 νεκροί
22 Ιουλίου 2011 - διπλό μακελειό στη Νορβηγία - 77 νεκροί
Οκτώβριος 2015 - διπλή βομβιστική επίθεση στην Άγκυρα - 97 νεκροί και
186 τραυματίες
13 Νοεμβρίου 2015 - τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι - 130 νεκροί και
370 τραυματίες
22 Μαρτίου 2016 - τρομοκρατικό χτύπημα στις Βρυξέλλες - 35 νεκροί και
230 τραυματίες
15 Ιουλίου 2016 - τρομοκρατικό χτύπημα στη Νίκαια - 84 νεκροί και 18 τραυματίες.

Είμαστε όλοι κι εμείς και τα παιδιά μας, υποψήφια θύματα της διεθνούς τρομοκρατίας,
ανούσιων πολιτικοθρησκευτικών αντιποίνων και μεμονωμένων αρρωστημένων ανεγκέφαλων, είτε ως ταξιδιώτες, είτε ως μετέχοντες σε μια συναυλία, είτε ως απλοί πολίτες που ξεκινάνε το πρωί να πάνε στη δουλειά τους ή σε μία εθνική εορτή.
Τα όσα ατομικά μπορούμε να συνδράμουμε για να εξαλειφθεί αυτός ο λοιμός,
δυστυχώς ασυντόνιστα και ως εκ τούτου αδύναμα.
Οι καμικάζι αμέτρητοι και συγκαλυμμένοι παντού γύρω μας.

Ο κύκλος αίματος έχει ιστορικά τόση δυναμική, που αν είχε αντίστοιχη η Ειρήνη,
θα ζούσαμε σε αιώνια πανανθρώπινη ανακωχή.
Η θνησιμότητα μας χαίρει ενός ακόμα αρωγού.
Και σ' αυτή την πληγή ο άνθρωπος υποκύπτει ακαριαία, χωρίς επεμβάσεις.

Στάχτη και μπούλμπερη και ανθρώπινα μέλη παντού.
Τελικά η Ειρήνη πρέπει να παύσει να είναι απλά μια ρομαντική ευχή σε
καλλιστεία, αλλά με συντονισμένη πολιτική και διπλωματική βούληση,
να αποτελέσει προτεραιότητα των αρχόντων του κάθε έθνους.

Δε θέλουμε άλλο αίμα. Δεν αντέχουμε άλλα ορφανά, άλλους νεκρούς και τραυματίες.

Άλλο θρήνο.
Ο απλός πολίτης έχει δικαίωμα πάνω απ' όλα στη ζωή.
Πως μεριμνάτε διαρκώς πρωτίστως για την οικονομική του επιβίωση και ευημερία,
όταν διακυβεύεται κάθε λεπτό η ίδια του η ύπαρξη;

Ζητάμε ελεύθερα ένα ταξίδι στο Λονδίνο, μια συναυλία στο Παρίσι και με ασφάλεια τη συμμετοχή μας σε οποιαδήποτε συνάθροιση.
Εξαφανίστε τα μπαρούτια και τους μαινόμενους πολέμους από προσώπου γης και μετά μεριμνήστε για την οικονομική μας ευημερία.
Η ελευθερία δεν είναι άγαλμα, είναι δικαίωμα αναφαίρετο.
Ο θάνατος φυσικό επακόλουθο και όχι ραντεβού μας σε κάθε μας εκδήλωση και δραστηριότητα.
Κλείστε τις πληγές που στέκουν εκατονταετίες.
Θέλουμε να ζήσουμε για όσο ζούμε και όχι να υπάρχουμε υπό οποιονδήποτε φόβο.
Η μόνη μας ανάθεση - εντολή σε όλους του ηγέτες, μόνο αυτή.