Διακοπές στο Αριστοτέλειο

Από τη Θεσσαλονίκη

γράφει

ο Μιχάλης Δεμερτζής

Λίγο... εκτός τόπου και χρόνου ενεργοποιήθηκαν οι νεαροί «αλληλέγγυοι» αυτή τη φορά.

το προσφυγικό ζήτημα έφτασε στη κορύφωσή του τον Φεβρουάριο και, την τελευταία φορά που ελέγξαμε, το κοντινότερο κέντρο φιλοξενίας βρισκόταν από το ΑΠΘ περί τα 10 χιλιόμετρα μακριά.

Βέβαια, τα παιδιά δεν μπορούσαν να κάνουν το κομμάτι τους το καταχείμωνο και, στα Διαβατά, ανάμεσα στα διυλιστήρια, μέσα την υγρασία και τα κουνούπια σε μέγεθος ακρίδας, η ατμόσφαιρα δεν θα ήταν και η

ρομαντικότερη για βραδιές γύρω από τη φωτιά με κιθάρα.

Επίσης, στα κέντρα φιλοξενίας έχει και κάτι άλλο ενοχλητικό...

Πρόσφυγες.

Ακριβώς. Το περήφανο «No Border Camp» περιλαμβάνει περισσότερους από 1000 κατασκηνωτές και, για να κρατήσουν κάποια προσχήματα, έφεραν 300 πρόσφυγες από τα κέντρα Θέρμης και Κορδελιού και τους έβαλαν να διηγηθούν τις ιστορίες τους.

Συγγνώμη, αλλά όταν η αναλογία είναι 1000 προς 300, δεν μιλάμε για εκδηλώσεις αλληλεγγύης, αλλά για πάρτι με γκεστ σταρ.

Από την άλλη, για να είμαστε ειλικρινείς, καλά είναι να μην φέρουν άλλους, γιατί είναι μάλλον βέβαιο πως, αν οι πρόσφυγες γίνουν περισσότεροι, θα αποκτήσουμε νέο άτυπο κέντρο φιλοξενίας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Και, όχι, δεν είναι κακό να υπάρχει κέντρο φιλοξενίας στο κέντρο.

Κακό είναι που κάνει ο καθένας ό,τι του καπνίσει.

Ας τηρούνται οι νόμοι στο έπακρο και τα στάνταρ υγιεινής στις εγκαταστάσεις και ας κάνουν κέντρο και στην Πλατεία Odeon.

Για να μην ξεχνιόμαστε όμως, δεν έχουμε ακόμα δομή φιλοξενίας στο ΑΠΘ.

Δεν κυκλοφορούν εκεί ταλαίπωροι άνθρωποι που ψάχνουν μία γωνιά να καθίσουν μετά από αγώνα ημερών στη θάλασσα.

Είναι άτομα που ήθελαν και βρήκαν φθηνές διακοπές.

Μαζεύτηκαν με τους ομοϊδεάτες τους και... καλώς τους.

«Πού πάμε για διακοπές φέτος;»

«Ελλάδα.»

«Έπεσαν οι τιμές;»

«Όχι, αλλά κάνει ο καθένας ό,τι θέλει.»

Κι επειδή το ελεύθερο κάμπινγκ δεν είναι αρκετά επαναστατικό, το κάνουμε και μέσα στο πανεπιστήμιο. Γιατί όχι;

Πέρυσι στο Γομάτι Χαλκιδικής έπεσαν βαριά πρόστιμα στους ελεύθερους κατασκηνωτές. Δεν πάμε στο Αριστοτέλειο που έχει και μακρά παράδοση αναρχίας...;

Στ’ αλήθεια, πόσο παρηκμασμένη πρέπει να είναι μία χώρα, της οποίας τους νόμους μπορούν κάποιοι να αγνοούν με τόσο θράσος και με τόση επιδεικτικότητα, χωρίς καμία συνέπεια;

Και για αυτή την αδράνεια, για αυτόν το εξευτελισμό, φταίει η κυβέρνηση.

Ναι, πάλι φταίει η συγκεκριμένη κυβέρνηση, παρότι γνωρίζουμε πολύ καλά πως η χώρα μας, εδώ και πολλά χρόνια, είναι ανεκτική στην παρανομία και επιτρέπει έκτροπα, πολλές φορές χειρότερα των τωρινών, στα πανεπιστήμια.

Υπάρχει κάτι διαφορετικό στην προκειμένη περίπτωση.

Έχουμε ξαναδεί ποτέ την αστυνομία να φοβάται να δράσει;

Τόσα χρόνια οι παραβάσεις στα πανεπιστήμια λάμβαναν χώρα ατιμωρητί επειδή, για διάφορους λόγους, δεν δινόταν- ή δινόταν αργά- το «πράσινο φως» στην αστυνομία να επέμβει. Όταν δινόταν όμως, τα λόγια τελείωναν.

Τώρα έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες από τις πανεπιστημιακές και εισαγγελικές αρχές και η αστυνομία δεν κινητοποιείται, με την επίσημη εξήγηση να είναι ένα πρωτοφανές «δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες για τα σχέδια δράσης των ‘αλληλέγγυων’».

Ουσιαστικά, δηλαδή, υπάρχει φόβος μήπως οι κατασκηνωτές καλέσουν σε στήριξη ομοϊδεάτες τους και προκληθούν ευρύτερα επεισόδια.

Εδώ λοιπόν έχουμε μια αστυνομία με δεμένα χέρια.

Που γνωρίζει πολύ καλά πως δεν έχει την πολιτική στήριξη, που ξέρει πως θα αφεθεί εκτεθειμένη, αν αναγκαστεί να απαντήσει σε κλιμάκωση των επεισοδίων.

Επειδή η συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι ακραία λαϊκίστικη και δεν έχει καμία συστολή να δώσει βορά στη κοινωνία και στα ΜΜΕ τους ίδιους της τους αστυνομικούς.

Μας έχει ήδη αποδείξει πως, εκεί που οι άλλες κυβερνήσεις θα έβλεπαν ένα πρόβλημα, η τρέχουσα βλέπει επικοινωνιακές ευκαιρίες.

Η αστυνομία λοιπόν, αν κάνει κάτι δυσάρεστο, δεν είναι δική της.

Είναι του κράτους ασφαλείας που δόμησε το δυτικό καπιταλιστικό σύστημα.

Αν δεν βγει λοιπόν, με κάθε επισημότητα, ο αρμόδιος υπουργός, αν όχι ο πρωθυπουργός, να καλέσει την αστυνομία σε δράση, τίποτα δεν θα αλλάξει.

Πώς να κάνει όμως κάτι τέτοιο, όταν είναι αδύνατον να ελέγξει τις κάμερες;

Το κέντρο Θεσσαλονίκης δεν είναι Ειδομένη.

Κοντά στις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις υπάρχουν μερικά από τα ψηλότερα κτίρια της πόλης.

Για την ώρα πάντως, οι πιο επίσημες τοποθετήσεις ήταν του εκπροσώπου του Συντονιστικού Οργάνου της κυβέρνησης για το προσφυγικό, που είπε εν συντομία ότι δεν ενοχλείται (sic) και του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, ο οποίος κατανοεί τη στάση της αστυνομίας και είπε πως η χώρα δεν ξεφτιλίστηκε τώρα, αλλά έχει ξεφτιλιστεί από χρόνια, οπότε ας το αφήσουμε να εκτονωθεί.

Συμπέρασμα;

Όποιος θέλει να δει το πανεπιστήμιο να μοιάζει και πάλι με πανεπιστήμιο, ας αρχίσει τον χορό της βροχής.

Είπαμε... Για διακοπές ήρθαν.