Ο Φίλης κι ο κατά φαντασία εθνάρχης

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Γράφαμε για την επικίνδυνη και τραγική συνάμα επιπολαιότητα των κυβερνητικών αξιωματούχων και βουλευτών στην ιστορία με τους φυλακισμένους Έλληνες αξιωματικούς κι αμέσως ο Νίκος Φίλης έσπευσε να μας επιβεβαιώσει.

«Δεν είναι το μείζον σήμερα η υπόθεση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στην Τουρκία», δήλωσε!!!

Προφανώς για τον Φίλη το σημαντικό είναι το πώς να περνάνε τροπολογίες για νέους διορισμούς!

Φυσικά και
δεν επιζητούμε πόλεμο με την Τουρκία. Φυσικά κι η ειρήνη είναι μέλημα και ζητούμενο. Μα κι η αξιοπρέπεια της χώρας είναι ύψιστο καθήκον. Η δε ελαφρότητα με την οποία η σύντροφοι του Φίλη στην κυβέρνηση αντιμετώπισαν την κατάσταση (τόσο στα Ίμια 2 όσο και στο ζήτημα των δυο αξιωματικών, δεν έχει προηγούμενο. Θυμόμαστε όλοι τι έλεγαν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο Κουβέλης, ο Κουρουμπλής κι ένα σωρό άλλοι ανευθυνοϋπεύθυνοι κυβερνώντες…

Έχουμε πει, λέμε και θα λέμε ότι αυτή την περίοδο η χώρα μας εξ αιτίας δικών μας επιλογών διαθέτει πολιτική και πολιτειακή ηγεσία που διακρίνεται για την αβάσταχτη ελαφρότητά της.

Ο συμπεριφερόμενος ως δημοδιδάσκαλος της δεκαετίας του πενήντα πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανέφερε ότι η Ελλάδα δεν έχει τα σύνορα που της αναλογούν ιστορικά!!!

Δηλαδή, τι διαφορετικό κάνουν οι Τούρκοι κι οι Αλβανοί με τον αλυτρωτισμό και τον επεκτατισμό των σχεδίων και των λόγων τους;

Αφού εμείς οι ίδιοι μιλάμε για σύνορα που μας αναλογούν ιστορικά, γιατί μας ενοχλούν όσα λέει ο Ερντογάν για τα σύνορα της καρδιάς του;

Κι αφού εμείς λέμε τέτοια πράγματα, πώς στο διάβολο θέλουμε να μας παίρνουν σοβαρά οι ξένοι όταν επικαλούμαστε το Διεθνές Δίκαιο κι ισχυριζόμαστε ότι η Τουρκία το παραβιάζει;

Η αλήθεια είναι ότι ο Πρόεδρος Παυλόπουλος προσπαθεί παντοιοτρόπως να στηρίζει την κυβέρνηση. Αυτό, σε τελική ανάλυση, είναι επιλογή του, αφού προφανώς δεν τον ενδιαφέρει να συμπεριφέρεται ως πρόεδρος όλων των Ελλήνων.

Εκείνο που δεν είναι επιλογή του κι αντιβαίνει τις περιορισμένες του αρμοδιότητες, είναι η διάθεσή του για παρεμβάσεις παντού. Παρεμβάσεις που, συμπτωματικά, ευνοούν τις ανερμάτιστες πολιτικές της κυβέρνησης σ’ εσωτερικό κι εξωτερικό και τον εμπλέκουν στην πολιτική καθημερινότητα.

Έχει καμιά δουλειά, ως πρόεδρος, να βγάζει κάθε και λίγο και λιγάκι δεκάρικους για τον ρόλο της Ευρώπης και του ευρώ;

Είχε καμιά δουλειά ως πρόεδρος να μας μιλήσει για τις επιπτώσεις του PSI στα ασφαλιστικά ταμεία; Πολύ περισσότερο αφού έχει αποδειχθεί ότι ωφέλησε συνολικά τον τόπο;

Είχε καμιά δουλειά να μιλήσει για τον … Μινώταυρο του …νεοφιλευθερισμού και δη με γλώσσα πλήρως εναρμονισμένη με την Αριστερά και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις της;

Είχε καμιά δουλειά να ανοίξει κουβέντα περί Λωζάννης στον Ερντογάν απατώντας στην ….  συνέντευξή του στον Παπαχελά;  Κι όταν πήρε φόρα ο Τούρκος μέσα στο προεδρικό Μέγαρο άρχισε να ψελλίζει , ότι δεν έχει αρμοδιότητα;

Αμ το άλλο; Κάθε λίγο και λιγάκι στέλνει μηνύματα.

Μηνύματα στους Σκοπιανούς, μηνύματα στους Τούρκους, μηνύματα στους Αλβανούς, μηνύματα στους Ευρωπαίους…

Μόλις πριν λίγες ημέρες, στην Πύδνα που τον έκαναν επίτιμο δημότη, χωρίς να έχει καμιά αρμοδιότητα, άρχισε να θέτει δημοσίως και δίκην τελεσίγραφου, προϋποθέσεις στα Σκόπια για να μπουν σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση!!!

Και τους ζήτησε ν’ αναθεωρήσουν το Σύνταγμά τους.

Από πού κι ως πού ο πρόεδρος ασκεί πολιτική; Αυτός είναι ο ρόλος του;

Να γίνεται και διαπραγματευτής υποκαθιστώντας την κυβέρνηση;

Εκτός αν το έκανε για να προβοκάρει τις προθέσεις της κυβέρνησης…

Ε, βγήκε ο Σκοπιανός πρωθυπουργός και του απάντησε ότι η Ελλάδα πρέπει ν’ αναθεωρήσει το δικό της Σύνταγμα και τώρα γίνεται μύλος στην διαπραγμάτευση.

Αφήστε πόσες προειδοποιήσεις –μηνύματα στέλνει κάθε λίγο και λιγάκι στην Τουρκία.

Τώρα, έστειλε στους γείτονες το μήνυμα που αναφέραμε στην αρχή, ότι «μπορεί να μην έχουμε το έδαφος εκείνο που ιστορικά θα μας αναλογούσε»!!!

Ποιος ξέρει; Αύριο μπορεί να ζητήσει κι εδάφη από το Αφγανιστάν αφού κι εκεί έφτασε ο Μέγας Αλέξανδρος…

Αυτό δεν είναι αλυτρωτισμός σεβαστέ κύριε πρόεδρε;

Που έδωσε την ευκαιρία –δυνατότητα στους Τούρκους να βγάλουν ανακοίνωση και να τον εγκαλούν (μαζί και την Ελλάδα) «να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο (!) και τα σύνορά μας και να αποφύγει μια ρητορική που δεν συνάδει με τη θέση του και οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν μη αναγκαία ένταση»!

Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον πρόεδρο Παυλόπουλο να δημιουργεί διπλωματικές εντάσεις;

Ποιος του έδωσε το δικαίωμα να προκαταλαμβάνει  κινήσεις της διπλωματίας;

Τον έχει χρίσει κάποιος εθνάρχη;

Ή νομίζει ότι επειδή θήτευσε ως υπάλληλος δίπλα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, έλαβε θεία φώτιση;

Ή νομίζει ότι μπορεί ν’ ανακατεύεται παντού, όπως έκανε όταν ήταν υπερυπουργός της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, με αποτέλεσμα όπου έβαζε το χέρι του να γίνονται όλα (υπόθεση βασικού μετόχου, εκατοντάδες χιλιάδες διορισμοί, καμμένη Αθήνα κλπ) πλημμύρα;

Άλλωστε, για αυτά αποδοκιμάστηκε από την κοινωνία την  τελευταία φορά που εξετέθη στην λαϊκή ψήφο και πήγε σπίτι του.

Ή νομίζει ότι επειδή από το Σύνταγμα έχει «το ανεύθυνο» μπορεί να δρα χωρίς να κρίνεται;

Τι δείχνουν αυτά και πάρα πολλά άλλα;

Ότι δεν έχουμε πολιτική, ο καθένας κάνει και λέει ότι θέλει στη βάση αφηρημένων επικλήσεων για την ιστορία και πραγματικές ή ανύπαρκτες αντεγκλήσεις για εσωτερική κατανάλωση.

Κυβερνητική και Πολιτειακή ηγεσία διολισθαίνουν καθημερινά και καθιστούν σαφή την ανεπάρκειά τους.

Κι η Ελλάδα πορεύεται στο άγνωστο χωρίς βάρκα ούτε ελπίδα.